"แม่ครับ ....เสาร์นี้มดชวนอาจารย์แก้วไปที่บ้านเราด้วยนะครับแม่.." "เอาซิลูก....เผื่อวันหน้ามีอะไรจะได้ไหว้วานกันได้สะดวกใจ แล้ววันนี้เราจะกลับบ้านกับแม่หรือเปล่า พอดีเย็นนี้แม่จะไปธุระแถวนั้นหน่อย " "ดีครับ...มดขี้เกียจเบียดกันขึ้นรถ เดี๋ยวมดรอแม่ที่โรงเรียนนะครับ." "งั้นเย็นนี้เจอกันนะ" "ครับแม่......หวัดดีครับ" มดวางสายโทรศัพท์อย่างอารมณ์ดี อาจเป็นเพราะเสาร์นี้คงมีอะไรบางอย่างอยู่ในใจที่มดรออยู่ 6โมงเกือบครึ่ง มดรอแม่ที่สนามบาสฯ อากาศเรื่มที่จะมืดครึ้มจากเมฆฝน นักเรียนต่างรีบกับบ้านกันเกือบหมด เสียงโทรศัพท์ทำให้มดละสายตาจากเมฆฝนที่กำลังตั้งเค้า "แม่หรอครับ มดอยู่ที่อัฒจันทร์สนามบาสฯ เดี๋ยวมดจะเดินไปรอที่ประตูหลังนะ แม่ขับเลยมาทางนี้เลยดีกว่า ประตูหน้ารถติดมากเดี๋ยวถึงบ้านเย็น ครับมดกำลังจะไป" มดเดินมารอที่ประตูหลัง บรรยากาศตอนนี้มีลมกรรโชกเป็นระยะๆ แม่ขับรถมาถึง มดเปิดรีบประตูเข้าไป "พอดีเลยแม่" "อะไรพอดีกันจ๊ะ" "ก็ฝนสิแม่ ถ้ามาช้ากว่านี้" ยังไม่ทันขาดคำ ฝนก็ตกลงมาพรำๆ "มดว่าแล้ว" "เก่งจังเลยลูกคนนี้" "แม่ครับ....สงสัยรถจะติดมากเลยดูซิ" แม่มองตาม อากาศกำลังครึ้มฝนมาเต็มที่ "แม่จอดรถรอให้ฝนซาซักพักดีกว่า มดขี้เกียจไปติดบนทางด่วน" "เอางั้นเลยหรอ.....อืม์.....ตามใจ" ว่าแล้วแม่ก็หยุดรถ แม่ติดเครื่องเปิดเพลง รอให้ฝนซา เพื่อจะได้ไปต่อหลังจากขับออกมาจนเกือบจะถึงประตูทางออกโรงเรียน ความเย็นของแอร์ในรถมำให้แม่บ่นออกมา "หนาวหรอครับแม่" "อืม....อากาศมันเย็นน่ะ มือแม่เย็นหมดแล้ว......" มดเอามือแม่มาบีบนวดเพื่อให้มันดีขึ้น "เป็นไงแม่ ดีขึ้นยัง" "ยังเลย" งั้นมดจะช่วยให้แม่อุ่นขึ้นนะ พูดจบมดล้วงมือเข้าไปในคอเสื้อที่ออกจะกว้างเล็กน้อย "อุ๊ย อะไรกันเด็กซน" แม่เปล่าปัดป้อง "ระวังมีใครเห็นนะ นี่ไม่ใช่ที่บ้านนะมด" แม่บอกพลางหันไปมองรอบๆ พบแต่ความว่างเปล่า มดเอามือบีบเล่นที่อกทั้งสองข้าง และเอามือบี้ที่ยอดถันเบา "มดอย่าเล่นอย่างนี้ซิ ม...แม่เสียวนะ" "มดไม่ได้เล่น แม่จะได้ไม่หนาวไง." มดปลดกระดุมเสื้อออกทำให้เห็นนมที่ได้รูปล้นออกมาจากบราตัวจิ๋ว "วันนี้แม่หอมจัง" เสียงที่แม่ได้ยินค่อนข้างเบา เพราะมดมัวแต่ซุกหน้าอยู่ที่ร่องอกที่เบียดกันจากบราเซียสีแดงตัดกับเนินอกที่ขาวนวล "อืม์.....ดีจังเลยมด...อืม์...อ..." มดปลดบราออกจากกันโดยใช้มือบีบที่ตะขอที่อยู่ด้านหน้า มดใช้ลิ้นเขี่ยที่ยอดถันอย่างแผ่วเบา ทำให้ปลายยอดอกชูชันออกมาชัดเจน แม่แอ่นอกออกมาโดยเอนตัวนอนกับเบาะรถ มดไช้มืออีกข้างล้วงเข้าไปที่ใต้กระโปรงที่สั้นพอประมาณ มดลูบที่โหนกเนื้อเบาๆเพื่อกระตุ้นอารมณ์ของแม่ แม่ค่อยๆอ้าขาออกจากกัน มดใช้นิ้วเบียดกับขอบกางเกงในตัวจิ๋ว เขี่ยนิ้วกับรอยแยกที่เริ่มจะเปียกชุ่มจากไอรัก แม่ใช้มือช่วยดึงกระโปรงขึ้นมาที่เอว มดเอามือออกและค่อยๆรูดกางเกงในออกมา เพียงแค่นี้มันก็ทำให้มดได้อารมณ์มากขึ้นกับภาพที่แม่เอนหลังพิงเบาะรถโดยไม่ได้นุ่งอะไรเลย มดใช้มือแหย่ที่ร่องสวาทโดยมีริมฝีปากดูดอยู่ที่ยอดอกและมืออีกข้างก็เคล้นที่ปทุมถัน "มด.....ระวังใครมาเห็นนะลูก" แม่กลัวจะมีใครมาเห็นเพราะนี่เป็นครั้งแรกที่ทำอะไรกันนอกบ้าน "อืม์.....ไม่มีใครหรอกครับ...." มดตอบโดยไม่เงยหน้าขึ้นมา แม่เอื้อมมือไปบีบที่ท่อนเอ็นที่แข็งอย่างเตรียมพร้อม มดช่วยแม่โดยลุกมารูดซิบลงงัดท่อนเอ็นออกมา มือของแม่รูดและบีบเบาๆที่ส่วนปลายทำให้ท่อนเอ็นมันกระดกตามแรงบีบ "มด....แม่ไม่ค่อยถนัด แม่เมื่อยมือ" มดเงยหน้าขึ้นมามองออกไปรอบๆ ตอนนี้ฝนยังตกลงมาพอสมควร ไม่มีใครอยู่แถวนั้นมีแต่แสงไฟโคมรั้วโรงเรียนที่ส่องสว่างเข้ามาในรถ "ไปที่เบาะหลังดีกว่าแม่" มดบอกหลังจากแน่ใจว่าไม่มีอะไรผิดปกติ "จะดีหรอ" แม่ตอบแต่ไม่ได้ปฎิเสธ แม่ลุกข้ามไปที่เบาะหลังตามที่ลูกชายบอก ตอนนี้แม่มีเพียงเสื้อที่ใส่คลุมไว้เท่านั้นและกระโปรงที่ร่นมาที่เอวโดยมีกางเกงในกองอยู่ที่เท้า มดปีนข้ามมาหาแม่ จับแม่นอนลงตามแนวนอนของเบาะรถ แม่นอนหงายยกขาอ้าออก มดก้มลงจูบพลูเนื้อที่อูมปลิ้นออกมา

อาจารย์แก้วรีบขับรถออกจากบ้านมาที่โรงเรียน วันนี้เป็นเวรของอาจารย์แก้วที่ต้องอยู่โรงเรียนเพื่อตรวจความเรียบร้อย อาจารย์แก้วขับรถฝ่าสายฝนมาตามทาง ลัดเลาะมาเรื่อยๆจนถึงทางเข้าโรงเรียน "เอ๊ะ...นี่มันรถแม่ของนายมดนี่นา.." อาจารย์แก้วพึมพำออกมา "ทำไมจอดอยู่ที่นี่ หรือว่ารถจะเสีย" อาจารย์แก้วพยายามมองไปที่รถแต่ก็ไม่เห็นใคร จึงจอดรถข้างทางและเอาร่มกางออกก่อนที่จะเดินไปดู ภายในรถแม่กำลังร้องออกมาด้วยเสียงครวญคราง จากการขย่มท่อนเอ็นที่ผลุบเข้าออกโดยมดนอนลงที่เบาะเอื้อมมือไปเล่นนมทั้งสองข้างที่แกว่งอยู่ข้างหน้าจากแรงขย่ม แม่สูดปากจากรสชาดของท่อนเอ็นที่รูดเอากลีบเนื้อลู่ไปตามจังหวะ

อาจารย์แก้วแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ภาพข้างหน้าทำให้อาจารย์แก้วตะลึงถึงแม้จะมองไม่ชัดเจนเท่าไรเพราะมีน้ำฝนกระทบกับกระจกรถแต่ก็ประกอบเป็นรูปร่างได้แจ่มชัดจากการเคลื่อนไหว อาจารย์แก้วดูออกว่ากำลังเกิดอะไรขึ้นภายในรถ ทำไมแม่ของมดถึงทำแบบนี้ได้ มดเป็นลูกแท้ๆรึเปล่า อาจารย์แก้วอดคิดไม่ได้ อาจารย์แก้วรีบหุบร่มที่กางออกเพราะกลัวว่าทั้งคู่จะมองออกมาเห็น แม่ควบท่อนเอ็นอย่างเมามันส์ แรงกระเด้าที่มดเด้งสวนมาทำให้แม่เสียวอย่างบอกไม่ถูก แม่กดโคกสวาทลงแช่ไว้และบดขยี้โหนกที่เปียกจากไอรักที่เอ่อมา เสียงที่เกิดขึ้นยิ่งเร่งเร้าอารมณ์ให้แม่ร้องอย่างลืมตัว "ม...ม...มด แม่เสียวจัง แม่จะเสร็จแล้วนะ" สุดเสียง แม่ไม่รอให้มดตอบ "โอ....โอ้ย........มะ....มด.." แม่แอ่นก้นออกและเด้งสวนกลับบดกลีบเนื้อให้แนบแน่นจนสุดโคน แม่กระตุกร่างที่เกือบเปลือย แอ่นอกสู้กับมือที่บีบเคล้นนมทั้งสองข้าง แม่ล้มตัวลงนอนฟุบที่อกมด "แม่เสร็จแล้วหรอ" "อืม์...." แม่ไม่ตอบได้แต่ครางออกมาทางลำคอ ครู่นึงแม่ลุกขึ้น เอามือจับที่ท่อนเอ็นที่ยังแข็งอยู่รูดเข้าออก และใช้ปากเลียทำความสะอาดคราบไอรักที่ตัวเองปล่อยออกมา แม่อมจนเกือบถึงโคนใช้และมือเล่นที่พวงสวรรค์

สลับกับลากนิ้วที่ร่องก้น มดกระดกก้นขึ้นตามแรงดูด อาจารย์แก้วยืนมองกลางสายฝน ในหัวมีแต่ความสับสน ทำไมแม่กับลูกชายถึงทำแบบนี้ แต่ความคิดที่สับสน หาได้กลบความรับรู้จากภาพของการกระทำ อาจารย์แก้วยืนตากฝนดูทั้งสองคน แต่กลับสั่นจากความรู้สึกที่ได้รับ ถึงแม้ทั้งคู่เป็นแม่ลูกกันแต่ลีลารักที่เกิดขึ้นเหมือนกับว่าทั้งสองกระหายสวาทเกินกว่าคนรัก ทำไมมันช่างร้อนแรงเหลือเกิน อาจารย์แก้วรู้สึกถึงความอุ่นที่แผ่ออกมาจากในร่างกาย ทำไมน้ำฝนที่ตกลงมาไม่ได้สร้างความหนาวเหน็บเลย กลับสร้างแต่ความร้อนรุ่มในใจ แม่กระแทกท่อนเอ็นรูดเป็นจัวหวะโดยอมส่วนปลายไว้ในปากสลับกับการใช้ลิ้นดุน "...ม...แม่ครับ. มดเกือบแล้ว..." แม่เร่งการกระแทกท่อนเอ็น มดยกก้นขึ้น ก่อนที่ไอน้ำจะพวยพุ่งออกมา แม่รีบอมไว้ราวกับว่าเสียดาย แต่แรงขับดันก็พุ่งไอรักออกมาก่อนที่ริมฝีปากจะไปถึง อาจารย์แก้วเห็นไอสวาทที่พวยพุ่งออกมา ถึงจะไม่ชัดเจนแต่ก็เดาออกว่ามัดต้องแรงมากถึงพุ่งออกมาได้ขนาดนี้ แม่รีบดูดกลืนน้ำกามที่ลูกชายพ่นออกมาอย่างหมดจด อาจารย์แก้วรู้ตัวว่าต้องรีบออกไปก่อนที่ทั้งสองจะลุกขึ้นมา ว่าแล้วก็เดินกลับไปที่รถ ค่อยๆถอยรถออกไป "เป็นไงล่ะ แหย่แม่จนได้เรื่อง" แม่พูดติดอมยิ้ม แม่ก้มดูดที่ท่อนเอ็นอีกครั้งเพื่อแกล้งมด ตอนนี้มันอ่อนตัวอยู่ในปากของแม่อย่างสงบ แม่ลุกนั่งดึงกระโปรงกลับเข้าที่แต่ก็ยังไม่ได่ใส่กางเกงใน แม่ปีนกลับมาที่เดีม มดใส่กางเกงเสร็จ ปีนมานั่งที่เบาะหน้า "ฝนเริ่มเบาแล้ว...กลับบ้านได้ยังมด...." แม่พูดแซวก่อนที่จะเคลื่อนรถออกจากรั้วโรงเรียน