ขุนช้างซึ่งนั่งอยู่ข้างๆ พิมพิลาไลยนั้น หลังจากที่ได้สูญเสียนางแก่นแก้วเมียรักไปแล้ว เมื่อกลับมาเจอกับพิมพิลาไลยเพื่อนเก่า ก็หลงใหลในตัวเธอ เฝ้าพยายามตามจีบ แต่พิมพิลาไลยหาเล่นด้วยไม่ เนื่องด้วยรังเกียจในรูปลักษณ์ของขุนช้าง ที่ไม่เจียมกะลาหัวตัวเองขุนช้างเมื่อมองเห็นพิมพิลาไลยถอดสไบออกมาบูชากัณฑ์นั้น ตนเองก็รีบถอดผ้าห่มของตนออกมา

แล้วอฐิษฐานดังๆ ว่า

"เจ้าประคู้น เกิดชาติหน้าชาตินี้ฉันใด ขอให้ข้าได้สมรักกับเจ้าของสไบสีทับทิมนี้ด้วยเถิด" แล้วก็วางผ้าห่มของตนทับไปบนสไบสีทับทิมของพิมพิลาไลย พิมพิลาไลยเมื่อได้ยินคำอฐิษฐานของขุนช้างเช่นนั้น ก็โกรธจนตัวสั่นตะโกนด่าขุนช้างว่า

"ไอ้หัวล้าน มึงรูปร่างอับปรีย์ จังไร แล้วยังคิดชั่วๆ อีก ชาตินี้ ชาติหน้า หรือชาติไหน มึงไม่มีวันได้เห็นขาอ่อนกูหรอก ถุย" เมื่อตะโกนด่าขุนช้างจนหน้าซีดไปแล้ว เธอก็ลุกขึ้น และจูงมือสายทองออกไปจากศาลาทันที

สามเณรพลายแก้วนั้น เมื่อเห็นพิมพิลาไลยลุกออกจากศาลา ใจของเขาก็ลอยตามเธอไปอย่างรวดเร็ว จนเทศน์ผิดๆ ถูกๆ จับต้นชนปลายไม่ถูก แล้วก็รีบสรุปจบเอาดื้อๆ แล้วรีบเดินออกจากวัดมายังบ้านของพิมพิลาไลย เมื่อมาถึงบ้านของพิมพิลาไลย ไม่เห็นมีใคร จะเข้าไปในบ้านก็กลัว จะยืนหน้าบ้านก็รู้สึกแปลกๆ ก็พอดีที่พิมพิลาไลยมองออกจากหน้าต่างบนเรือนเห็นเข้าพอดี ภาพนั้นทำให้หัวใจของสาวน้อยเต็นแรงด้วยความดีใจ แต่เนื่องจากเธอเป็นหญิงสาว เธอจึงไม่กล้าออกไปคุยกับเขา คงแต่ออดอ้อนให้สายทองออกมายังหน้าบ้านเพื่อคุยกับสามเณรพลายแก้วแทนเธอที

"นิมนต์ ค่ะ น้องเณร น้องเณรมาที่บ้านนี้ น้องเณรมีธุระอะไรหรือเปล่าจ๊ะ" สายทองรู้แล้ว แต่จะแกล้งถามเพื่อให้สามเณรพลายแก้วเก้อเขิน รอที่จะยิ้มเยาะทีหลังสามเณรพลายแก้วก็รู้ว่าสายทองไม่ใคร่ชอบนักที่ตนเองที่เป็นสมณะเพศจะมาหาสีกา ดังนั้นจึงบริกรรมคาถามหาละลวยในใจ แล้วเป่าไปยังสายทอง อันคาถามหาละลวยนี้เป็นคาถาเก่าแก่ ที่ตกทอดกันมานมนานแล้ว ซึ่งเป็นคาถาที่ทรงอิทธฤทธิ์ยิ่งนัก สาวใดโดนคาถานี้แล้วก็จะต้องมีความรู้สึกรัก และสงสารให้แก่ผู้เป่าคาถานี้ทันที ช่างศักดิ์สิทธิ์ยิ่งนักเมื่อสามเณรพลายแก้วเป่าคาถาไปยังสายทองแล้ว ก็ทำให้สายทองรู้สึกแปลกๆ ในอกของเธอ ภาพสามเณรพลายแก้วที่อยู่ตรงหน้านี้ช่างน่ารัก น่าสงสารจริงๆ เธอจึงบอกกับสามเณรพลายแก้วว่า

"น้องเณรขา พี่สายทองล้อเล่นน่ะค่ะ น้องพิมเขาให้พี่สายทองออกมาคุยกับน้องเณร เผื่อว่าน้องเณรมีอะไรจะบอกน่ะจ๊ะ"

"พี่ สายทองครับ น้องเณรรู้ว่าการที่น้องเณรทำอย่างนี้ มันไม่ถูก แต่ก็ขอให้พี่สายทองเห็นใจน้องเณรเถอะนะครับ เพราะความรักที่น้องเณรมีให้น้องพิม เป็นความรักที่จริงใจจริง ไม่มีการหลอกลวงจริงๆครับ" ว่าแล้วสามเณรพลายแก้วก็แอบบริกรรมคาถามหาละลวยอีกครั้ง แล้วเป่าใส่สายทอง พร้อมกับเอามือมาจับมือของสายทองไว้ทันที

"วุ้ย น้องเณรคะ น้องเณรมาจับมือพี่สายทองได้ยังไงคะนี่ เดี๋ยวจะผิดศีลนะคะน้อง" สายทองสะเทิ้นอายพร้อมกับรู้สึกใจเต้นแรง บ่นไปแต่มือกลับไม่ชักออก ปล่อยให้อยู่ในมือของสามเณรพลายแก้วไปอย่างนั้น

"ไม่เป็นไรครับ เดี๋ยวน้องเณรกลับไปปลงอาบัติที่วัดได้ ว่าแต่น้องเณรรบกวนพี่สายทองอะไรซักอย่างได้มั้ยจ๊ะ"สามเณรพลายแก้วพูดออดอ้อน พลางยกมือขึ้นลูบไล้แขนของสายทอง ทำให้สายทองถึงกับขนลุก เสียวไปจนถึงรูหี

"ได้ซิจ๊ะ สำหรับน้องเณร พี่สายทองเต็มใจทำให้ทุกอย่างแหละจ๊ะ" สายทองพูดพลางชม้ายชายตาส่งตาหวานให้กับสามเณรพลายแก้ว ทำให้สามเณรพลายแก้วได้ใจ

"คืออย่างนี้นะจ๊ะ น้องเณรอยากจะพบกับพิมพิลาไลยน่ะจ๊ะ แต่น้องเณรมาพบตรงๆ ไม่ได้น่ะจ๊ะ เพราะเกรงว่าจะทำให้น้องพิมโดนคนเขาครหากัน น้องเณรก็เลยอยากจะขอให้พี่สายทองช่วยนัดน้องพิมให้มาพบกับน้องเณรที่ไร่ ฝ้ายคืนนี้ตอนสัก 2 ทุ่มจะได้ไหมจ๊ะ"สายทองได้ฟังดังนี้แล้วก็หยุดชะงัก แล้วครุ่นคิดอยู่ว่ามันจะเหมาะหรือไรที่ชายหนุ่มจะนัดพบกับหญิงสาวในช่วงยามวิกาลเช่นนี้ แถมชายหนุ่มนั้นก็ยังอยู่ในสมณเพศอีกต่างหาก ยิ่งคิดก็ยิ่งไม่แน่ใจ

ส่วนสามเณรพลายแก้ว เห็นสายทองลังเลใจ ก็รีบบริกรรมคาถามหาละลวยแล้วเป่าซ้ำลงไปที่สายทองอีกครั้ง ทำให้สายทองที่เกิดความลังเลใจก็รู้สึกอยากจะทำให้น้องเณรสมหวัง สายทองจึงสลัดความรู้สึกผิดชอบชั่วดีออก แล้วรับปากสามเณรพลายแก้วว่าจะนัดน้องพิมให้ ขอให้สามเณรพลายแก้ววางใจและรีบกลับไปที่วัดก่อนเถิด สร้างความอิ่มเอมใจให้แก่สามเณรพลายแก้วเป็นอย่างยิ่ง

สองทุ่มคืนนั้น ที่ไร่ฝ้าย พิมพิลาไลยแอบย่องเดินหันหน้าหันหลัง ด้วยกลัวจะมีคนเห็นแอบมาที่ไร่ฝ้ายแห่งนี้ เพื่อมาพบกับสามเณรพลายแก้ว แต่เธอมาถึงไร่ฝ้ายได้สักครู่ก็ยังไม่พบกับใคร กำลังจะหันหลังเพื่อกลับไปบ้านของเธอ ทันใดนั้นก็ถูกโอบกอดจากด้านหลัง พิมพิลาไลยตกใจอย่างมาก พยายามดิ้นรนเพื่อให้หลุดจากวงแขนนั้น ข้างหูก็ได้ยินเสียงกระซิบ

"พิมจ๋า พลายแก้วเอง อย่าดิ้นซิจ๊ะ"พิมพิลาไลยเมื่อรู้ว่าคนที่กอดตนอยู่ด้านหลังคือพลายแก้ว ก็ตัวอ่อนระทวย หมดเรี่ยวแรง ปล่อยให้พลายแก้วกอดตามสบาย พลายแก้วก็อุ้มพิมพิลาไลยมานั่งตัก หลังจากนั้นทั้งคู่ก็พร่ำพรอดบอกรักกันจนกระทั่งเกือบสองยาม จึงได้แยกย้ายจากกันไป ตัวของสามเณรพลายแก้วนั้น เมื่อแยกจากพิมพิลาไลยแล้วก็รู้สึกโหยหาตัวพิมพิลาไลยอย่างมาก เมื่อกลับถึงวันก็เปลื้องจีวรออกใส่ชุดฆราวาส แล้วแอบย่องออกจากวัดมาที่บ้านของพิมพิลาไลยทันที

เมื่อพลายแก้วมาถึงหน้าบ้านของพิมพิลาไลย ก็หยุดนิ่งทีใต้ต้นไม้ใหญ่หน้าบ้าน แล้วบริกรรมคาถา ใช้หัวแม่เท้าจิกพสุธา พร้อมกับกลั้นใจ เป็นเคล็ดสะกดคนในบ้านให้อยู่ในนิทรารมย์อันสนิท จากนั้นก็ร่ายเวทย์อ่านโองการ เรียกผีบ้านผีเรือนมาสั่งการให้คอยเฝ้าดูต้นทางคอยบังตามิให้ใครเข้ามาในบ้านได้ แล้วพลายแก้วก็เดินขึ้นเรือนร่ายคาถาสะเดาะกลอนประตูออก แล้วเดินเข้าไปยังห้องพิมพิลาไลยทันที

เมื่อพลายแก้วเดินเข้ามาก็ไม่แน่ใจว่าห้องใดคือห้องของพิมพิลาไลย พลายแก้วก็เสี่ยงเดินเข้าไปยังห้องห้องหนึ่งที่อยู่ใกล้ที่สุดทันที ห้องแรกนั้นเมื่อเปิดเข้าไปมีการตกแต่งอย่างงดงาดหรูหรา เมื่อพลายแก้วเปิดม่านมุ้งเข้าไป ก็พบกับนางศรีประจันมารดาของพิมพิลาไลย ซึ่งขณะนั้นกำลังหลับสนิทด้วยฤทธิ์แห่งอาคมของพลายแก้ว

นางศรีประจันซึ่งในขณะนั้นมีอายุย่างเข้า 36 ปี ยังคงความงามเมื่อครั้งวัยสาวไว้ โดยไม่เสื่อมถอย พลายแก้วเมื่อเห็นก็เกิดความรู้สึกอยากที่จะลองร่วมรักกับนางสักครั้งดูทีรึว่า สาวใหญ่ที่เปรียบเสมือนกับกระดังงาลนไฟนั้น จะเยี่ยมยอดจริงอย่างเขาว่าหรือไม่ เขาจึงเดินเข้ามายืนข้างๆ เตียงของนางศรีประจัน แล้วค่อยๆ นั่งลงข้างๆ กายของนางศรีประจัน เอื้อมมือเข้าไปคลึงเคล้านมของนางศรีประจัน

อืม นมของนางยังแข็งและอวบหยุ่นอยู่เลยแม้จะมีอายุไม่น้อยแล้ว ปลายหัวนมเริ่มแข็งสู้มืออย่างเริ่มมีอารมณ์ ขาสองข้างเริ่มสีไปมา พลายแก้วก็ยื่นมือออกมาลูบไล้ที่โคกเนินของนางศรีประจัน แล้วค่อยใช้นิ้วกลางลากไปมาตามร่องหลืบของนาง บางครั้งก็ใช้นิ้วคีบบดบี้หัวแตดให้นาง ทำให้นางศรีประจันที่อยู่ภวังค์หลับนั้น มีอาการกระสับกระส่ายไปมา มีเสียงครางเบาๆ ออกมาจากปากของนาง

พลายแก้วได้ใจก็ก้มลงไปสูดดมยังโคกเนินของนาง อาว์ หอมชื่นได้ ได้กลิ่นสบู่อ่อนๆ โคกเนินของนางมีขนาดกำลังเหมาะ ขนหมอยขึ้นเป็นระเบียบ แคมหีปิดสนิท แต่จะอ้าออกน้อยๆ ยังไม่ใคร่จะบุบสลายนัก เวลาที่นางกางขาออก เพื่อให้เขาเอานิ้วเขี่ยได้ถนัดๆ น้ำใสๆ ปนเหนียวเริ่มไหลเอ่อออกมาจากร่องหี พลายแก้วเกรงว่าเวลาจะเนิ่นช้าไม่ทันการ ก็จัดการถอดกางเกงออก ควยดีดผึงออกมาทันที ควยของพลายแก้วนั้น งอนงามประดุจงาช้าง งอนจากปลายจรดหัวดูแล้วมิผิดกับงาช้างทีเดียว ส่วนลำตัวของควยนั้นเล่าเต็มไปด้วยรอยสัก ซึ่งควยของพลายแก้วนั้นผ่านการสักด้วยคาถาอาคมโบราณอันทรงความศักดิ์สิทธิ์ ว่ากันว่าแม้แต่เทพถ้าโดนควยอาคมนี้จะต้องหลงใหลมันอย่างแน่นอน