หมู่บ้านเรามีกฎประเพณีที่สืบกันมาช้านานถ้าลูกชายในบ้านตายมรดกทุกอย่างต้องตกเป็นของพี่หรือน้องชายและข้อหนึ่งหากมีลูกสะใภ้ก็ต้องตกเป็นของน้องหรือพี่ชายเพื่อสืบสกุล
หมู่บ้านเรามีกฎประเพณีที่สืบกันมาช้านานถ้าลูกชายในบ้านตายมรดกทุกอย่างต้องตกเป็นของพี่หรือน้องชายและข้อหนึ่งหากมีลูกสะใภ้ก็ต้องตกเป็นของน้องหรือพี่ชายเพื่อสืบสกุล
แล้วเธอก็จูบกับผมอีกครั้งเหมือนไม่อยากให้ผมได้พูดอะไรเลย ผมจูบกับลูกสาวอย่างลึกซึ้ง ดูดดื่ม ลืมทุกสิ่งทุกอย่างมีแต่อารมณ์ทางเพศ น้องบีจับมือผมไปที่หน้าอกของเธอผมลูบคลึงเบาๆทันที่ที่ได้สัมผัส ถึงตอนนี้ผ้าเช็ดตัวได้หลุดจากร่างกายของลูกสาวไปเสียแล้ว มือผมกุมอยู่ที่เต้านมของน้องบีจนมิดพอดีมือ หัวนมเธอแข็งจนเป็นไตสู้มือผม พอผมเอานิ้วเขี่ยเล่นที่หัวนมน้องบีร้องครางซี๊ดด..ซ๊าด..ทันที น้องบีเอามือมาจับที่ใบหน้าผมแล้วดึงไปจูบอีก ผมกอดเธอด้วยมืออีกข้างหนึ่งขณะที่อีกมือหนึ่งยังคงอยู่ที่นมเธอ แต่ย้ายไปอีกข้างหนึ่ง ก่อนที่จะเลื้อยต่ำลงไป ผ่านหน้าท้อง ขาวเนียนแบนราบของเธอ เพื่อไปที่เนินสวาทของเธอ แล้วผมก็ได้พบกับเนินอวบอูม มีขนบางๆ แต่เปียกเยิ้มไปด้วยของเหลว ปลายนิ้วของผมได้กรีดไปตามรอยแยกของสองกลีบ เธอถึงกับหายใจเฮือก แล้วร้องครางออกมาด้วยความเสียว เด้งเอวส่ายไปมา "โอ้วว..ซี๊ดด..พ่อขา..เสียวจังเลย..." "น้องบีชอบแบบนี้หรือลูก" ผมร้องถามด้วยเสียงอันสั่นพร่า "โอ้วว..คะพ่อ..ซี๊ดดด" ผมเอานิ้วแยงเข้าไปในรูหีเธอ เธอถึงกับเด้งเอวเร่าๆ ผมแทงเข้า ดึงออก ๆ ๆ น้องบีร้องครางลั่นด้วยความเสียวตลอดเวลา เด้งหน้าอก ส่ายเอว มั่วไปหมด ไม่นานเธอก็ร้องลั่นอ้าปากค้างตัวสั่นระริกกอดผมแน่น จิกเล็บลงบนหลังผมจนเจ็บ เธอน้ำแตกไปกับนิ้วผมแล้ว รูหีเธอบีบตอดรัดนิ้วผมเป็นระยะ นานพอสมควรกว่าเธอจะลืมตาขึ้นมา "ดีจังเลยคะพ่อขา...หนูมีความสุขมากที่สุดเลย" เธอกระซิบบอกผมด้วยเสียงสั่น หอบ ผมไม่รู้จะพูดอะไรได้แต่นิ่ง "ขอบคุณคะพ่อ...ที่ทำเพื่อหนู" "พ่อยินดีทำเพื่อลูกตลอดเวลา" ผมบอกไปอย่างไม่รู้ตัว น้องบีนอนยิ้มอย่างมีความสุข แล้วเธอก็ลุกขึ้นนั่งคุกเข่าตรงหน้าผมเอามือมาจับที่ลำควยผม "โอ..ดีจัง.." เธอร้องออกมาขณะที่ควยผมอยู่ในมือเธอแล้ว ผมมองการกระของเธออย่างตื่นเต้น เธอค่อยก้มลงไปจูบลงบนหัวควยผม แล้วผมก็รู้สึกเสียววาบเมื่อเธอเริ่มดูดควยผมด้วยปากเล็กๆ นุ่มๆ ของเธอ เธอพยายามเอาควยผมเข้าไปในปากเธอให้ได้มากเท่าที่เธอจะทำได้ แต่แล้วก็มีเสียงดังมาจากชั้นล่าง "กลับมาแล้วจ้า...ตื่นกันหรือยังจ๊ะ..." เมื่อจูนเข้ามาก็เห็นผมนั่งอยู่บนเตียงโดยมีน้องบีนุ่งผ้าเช็ดตัวนั่งอยู่ข้างๆ "ทำอะไรกันหรือพ่อลูก" เธอถามอย่างสงสัย "เรามีเรื่องคุยกันนิดหน่อยจ๊ะ" "ใช่คะแม่..เราแค่คุยกัน" น้องบีร้องบอกออกมาอย่างร้อนตัว "จูนยืนขมวดคิ้วแล้วบอกว่า "ไม่เป็นไรงั้นน้องบีกลับห้องของหนูได้แล้ว แม่มีเรื่องจะคุยกับพ่อเขาหน่อย" "คะแม่.." น้องบีรีบลุกขึ้นแล้วรีบกลับห้องไป จูนหันมาทางผม "เอาละ...บอกมามันเกิดอะไรขึ้น" เธอคงรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นแต่ไม่รู้ว่ามันขนาดไหนเธอถึงได้ถามขึ้นมา ผมนั่งนิ่งไม่รู้จะเริ่มอย่างไรดีจนเธอตัดพ้อออกมา "ที่รัก..ทำไมคุณถึงไม่กล้าที่จะยอมรับความจริง...ทำไมคุณถึงไม่กล้า" "ตกลงจูน...คุณต้องการรู้อะไรว่ามา" "น้องบีเกือบเปลือยกาย มันเกิดอะไรขึ้น" "เธอเข้ามาในห้องนี้แล้วคลานมาหาพี่ หลังจากอาบน้ำเสร็จ ด้วยชุดที่จูนเห็นนั่นแหละ เธอเข้ามากอด ก่าย แล้วให้พี่จูบซอกคอเธอเหมือนเมื่อคืนที่พี่เล่าให้จูนฟังไง แล้วของพี่ก็แข็งขึ้นมาอัดเข้ากับลูกเหมือนเมื่อคืนเลย"
จูนจับกางเกงในผมรูดออกไปแล้วหยิบขึ้นมาดูเหมือนหาหลักฐาน "ทั้งหมดมีเท่านี้หรือ" "เปล่าจ๊ะ" "มีอะไรอีกละคะ" ผมนิ่งไปชั่วครู่ สังเกตเห็นสายตาของจูนเป็นประกาย "พี่..พี่..ใช้นิ้วช่วย..กับน้องบีจนเธอเสร็จ...ก็เท่านั้นแหละ" "แล้วน้องบี..ได้จับของพี่หรือเปล่าคะ" จูนพูดออกมา "เอ่อ...จับจ๊ะ...เธออยากลองจับดู" "พี่แน่ใจหรือว่าเธอถึงจุดสุดยอด" "พี่แน่ใจ.." ผมสังเกตว่าจูนจะมีความกระตือรือร้นมาก "แล้วของน้องบีแฉะมากไหม" จูนกระซิบที่หูผม "แฉะมากเลยละ...น้ำของเธอออกมามากจนเปียกมือพี่ไปหมดเลย" จูนเอื้อมมือมาจับมือผมเหมือนไม่เชื่อ เธอยกมือผมขึ้นดูน้ำของน้องบีที่ยังพอติดที่นิ้วผมอยู่บ้าง แล้วกลืนน้ำลาย "โอพระเจ้า.." จูนครางออกมาแล้ววางมือผมลง "จูน..เป็นอะไรหรือเปล่า" ดูเธอหน้าซีดตกใจกับสิ่งที่เห็น "จูน..คลื่นไส้" จูนรีบลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำล้างมือล้างปาก ผมใจไม่ดีเลยรู้สึกกังวลเกี่ยวกับจูนที่รับเรื่องผมกับลูกสาวไม่ได้ จูนออกจากห้องน้ำตาเธอแดงเหมือนร้องไห้มา จูนจ้องหน้าผมเหมือนกับจะพูดบางอย่างกับผม "อะไรหรือที่รัก" ผมดึงเธอเข้ามากอดรู้สึกว่าที่อกผมจะอุ่นๆ เพราะน้ำตาเธอ "พี่คะ..จูน...ยังทำใจไม่ได้...แต่.." "อะไรหรือบอกพี่ซิ" เธอหยุดร้องไห้ชั่วครู่ "จูนไม่รู้ว่ารู้สึกอย่างไรมันสับสน...จะเกลียดพี่...จะเกลียดลูกหรือเกลียดทั้งคู่" แล้วเธอก็เริ่มสะอื้นอีกครั้ง "แต่จูนรักพี่...รักพี่มาก..และ..." เธอหยุดแล้วขยับตัวออกจากอ้อมกอดผมแต่ผมดึงเธอกอดไว้แน่น "จูนอาจจะเห็นแก่ตัว...จูนอยากขังพี่ไว้กับจูนคนเดียวแล้วไล่น้องบีไปอยู่ที่อื่น..แต่จูนทำไม่ได้...อีกใจหนึ่งจูนก็รู้สึกตื่นเต้นที่น้องบีน้ำแตกกับนิ้วพี่..ลิ้นพี่..หรือแม้แต่...โอพระเจ้า..มันทำให้จูน..จูน..ตื่นเต้น...จูนผิดไหมพี่" จูนสะอื้นมากขึ้นผมพยายามนึกคำพูดที่จะพูดกับเธอให้ดีที่สุด ตลอดเวลาชีวิตแต่งงานของเราเรื่อง sex ไม่เคยขาด "ไม่ผิดหรอกที่รัก...มันเป็นความตื่นเต้นและความคิดที่ฟุ้งซ่านของพี่และน้องบีเท่านั้น" "มันไม่ใช่ความคิดฟุ้งซ่านหรอกพี่...ตลอดเวลา...พี่มีเซ็กส์กับลูก..จิตใจของจูนก็เข้าไปร่วมด้วยโดยสิ่งที่ปลุกเร้าในอดีต" "โอ๊ะ..จูน..พี่ยังไม่ได้เซ็กส์กับน้องบี..เราแค่ทำกันภายนอกเท่านั้น แล้วน้องบีก็อายุเพียง 15 ปีเท่านั้น" จูนค่อยๆดีขึ้นเธอเอามือป้ายน้ำตาแล้วพูดว่า "แล้วถ้าลูกอายุมากกว่านี้พี่จะทำเธอมากกว่านี้ไหม" "ไม่จ๊ะ..แต่พี่ไม่มั่นใจในความต้องการของลูกเรา.." "จูนเข้าใจ..พี่..แต่เราต้องคุยกันในเรื่องนี้...คุยกับน้องบีด้วย...พี่สัญญากับจูนนะว่าจะไม่ทำอะไรมากไปกว่านี้" "จ๊ะพี่สัญญา" หลังจากนั้นก็ยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทุกคนอยู่กันอย่างมีความสุข ลูกๆก็ทำหน้าที่ของตัวเอง แต่มีบางสิ่งที่ผมไม่เคยสังเกตมาก่อน ดังนั้นมีอยู่วันหนึ่งผมก็ถามลูกว่า "หนูมีเพื่อนผู้ชายที่สนิทเป็นพิเศษไหม" พวกเธอคงสงสัยที่ผมถามมองหน้ากันไปมา "คะมี.." น้องบิวตอบ "ครับส่วนผมมีทั้งหญิงและชายเลย" เบิรดตอบ "บางทีพ่อคิดมากไปนะ" ผมบอกไปเบาๆ "แต่พ่อเคยเห็นรุ่นพี่ที่เที่ยวกับน้องบิวบ่อยๆชื่ออะไรละ" ชื่อโจ..คะพ่อ" "แล้วหนูคิดอย่างไรกับโจ" "..เอ่อ..โจเป็นคนน่ารักดีคะ" "แล้วหนูมีอะไรกับโจหรืยัง" "เอ่อ..คะ..มีแล้ว" "แล้วเบิร์ดละ...เคยเอากับผู้หญิงหรือยัง..กับใคร" "ก็..บิวไงพ่อ" เบิร์ดตอบออกมาแล้วยิ้มให้กับพี่สาวพร้อมกับเอามือไปจับมือเธอไว้แสดงการเป็นเจ้าของ "หา..เบิร์ด..นี่เธอเอากับพี่สาวเธอเหรอ.." "ครับ.." "นานหรือยังเบิร์ด." "ราวๆ..6-7 เดือนแล้วครับ" แล้วจูนก็ก้าวเข้ามา "โอ..นี่ลูกมีอะไรกันแล้วหรือจ๊ะ.." จูนพูดออกมาเสียงดัง ลูกๆนั่งกันเงียบ "เอาอย่างนี้จ๊ะต่อไปนี้เลิกทำกันไหม..พ่อขอ.." "แต่พ่อคะ...หนูกับโจตอนนี้ก็เลิกกันไปแล้วนะ" น้องบิวร้องบอกออกมาแล้ววิ่งเข้าห้องเธอไป จูนเดินตามน้องบิวไป น้องบีกับเบิร์ดนั่งเงียบ "พ่อเสียใจ" ผมบอกกับพวกเขา "เราเข้าใจคะพ่อ" น้องบีบอก "พี่บิวเธอผิดหวังจากพี่โจ...แล้วเกิดติดใจพี่เบิร์ดเข้าพอพ่อห้ามก็เลยเสียใจ" "แล้วหนูรู้ได้อย่างไรลูก" "ก็หนูกับพี่บิวและพี่เบิร์ดสนุกด้วยกัน..แต่พี่เบิร็ดไม่ยอมเอาหนูซักทีได้แต่เลียให้แล้วไปเอากับพี่บิว" ผมได้ฟังแล้วตลึงไปเลย มิน่าละน้องบิวถึงกล้าทำกับผม "พี่เบิร์ดเราไปหาอะไรสนุกๆทำกันดีกว่า" เบิร์ดหัวเราะหึ..หึ..แล้วยิ้มให้น้องสาว น้องบีหันมาหาผม "พ่อขา..ไปสนุกด้วยกันนะ" เบิร์ดเดินเข้ามาหาน้องสาวแล้วบอกว่า "น้องบี..ไปเถอะอย่ากวนพ่อเลย" "ไม่..หนูอยากสนุกกับพ่อด้วย..พี่ไม่เห็นจะเอาหนูเลย" "จะไปไหนกันลูก" "ผมจะพาน้องบีไปคุยอะไรหน่อย" ผมไม่รู้ว่าครอบครัวของผมทำไมถึงเกิดเรื่องราวแบบนี้ขึ้น คงเป็นเพราะผมกับจูนไม่ค่อยมีเวลาให้ลูกก็ได้ ผมเดินออกข้างนอกบ้านเพื่อสงบสติอารมณ์สักพักก็เดินเข้าบ้านไปเปิดตู้เย็นกินน้ำก็ไดยินเสียงพึมพำอยู่ใกล้ๆ มันมาจาห้องเบิร์ดลูกชายผม "พี่เบิร์ดเลียให้หนูหน่อยซิ..พี่เบิร์ดไม่ได้เลียให้หนูมา 1 อาทิตย์แล้วนะ" เสียงน้องบีอ้อนพี่ชาย ผมถึงกับกลืนน้ำลายฝืดคอที่ได้ยินคำพูดของลูก "เร็วๆซิพี่..หนูอยากจะแย่แล้ว" "ตกลง..แต่บีต้องเงียบๆนะ" "คะพี่" น้องบีพูดแล้วได้ยินเธอหัวเราะคิกๆ ผมยืนฟังเพลินๆก็มีมือมาจับที่ไหล่ ผมสะดุ้งโหยง "อะไรหรือพี่" จูนร้องถามผม "เปล่า ไม่มีอะไร" ผมรีบบอกแต่ดูเธอยังสงสัยอยู่ผมจึงตัดสินใจบอกกับเธอ "น้องบีอยู่กับเบิร์ดในห้อง" เงียบเสียงเพื่อฟังเสียงในห้อง แต่ก็ไม่ได้ยิน แต่สักพักก็ได้ยินเสียงน้องบีครางออกมาอย่างมีความสุข จูนมองหน้าผมอย่างตื่นเต้น "โอ้ว..เสียวจังเลยพี่ขา.." เสียงน้องบีครางออกมา "อ่า..อ่า..อูยย..ซี๊ดด..พี่เลียหีหนูเสียวจังเลย" จูนดึงมือผมไปที่ห้องนอนด้วยหน้าตาตื่น แก้มแดง "เราต้องหยุดพวกเขา"