กานดาเป็นหม้ายสามีเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุเครื่องบินตก รณชิตทิ้งลูกสาววัยน่ารักซึ่งขณะนั้นเด็กน้อยอายุเพียงสองเดือน เงินทำขวัญเพื่อเลี้ยงบุตรและช่วยเหลือครอบครัว กานดา เป็นหัวหน้าแผนกส่วนราชการแห่งหนึ่ง ไม่มีปัญหาเรื่องเงิน ๆ ทอง ๆ บ้านขนาด 100 ตารางวา สี่ห้องนอนสองห้องน้ำอยู่ในย่านชานเมือง มีรถยุโรปกลางเก่ากลางใหม่หนึ่งคันที่เขาทิ้งไว้เพื่อเป็นอนุสรณ์แห่งความรัก เธอเฝ้าเลี้ยงดูลูกสาวตัวน้อยมาจนเกือบ 14 ปี เธอไม่สนใจผู้ชายเลยเพราะความเป็นห่วงลูกสาวคนเดียว ยามเหงาหรือว้าเหว่ มีมะเขือยาวบ้างกล้วยหอมใบเขื่องบ้าง มันทำให้หายเครียดได้บ้างเล็กน้อย เธอไม่กล้าที่จะซื้อของเทียมมาใช้ วันที่ชีวิตเธอแปรเปลี่ยนไป เย็นวันหนึ่ง

"แม่จ๋า...หนูปวดท้องเหลือเกิน...อูย..แม่..เลือดอะไรไม่รู้.." เสียงสาวิตีร้องดังมาจากห้องน้ำ กานดารีบวางหนังสือพิมพ์ลง เดินไปเคาะประตูห้องน้ำ

"อะไรเหรอลูก" เธอถามเสียงดัง

 "เลือดค่ะ ..."

 "เปิดประตูซิ" เสียงถอดกลอน เธอรีบผลักประตูเข้าไปทันที สาวน้อยยืนหน้าซีด เธอมองลงไปที่มาของเลือด กางเกงขาสั้นถูกร่นลงไปกรอมอยู่ที่หัวเข่าพร้อหมู่บ้านเรามีกฎประเพณีที่สืบกันมาช้านานถ้าลูกชายในบ้านตายมรดกทุกอย่างต้องตกเป็นของพี่หรือน้องชายและข้อหนึ่งหากมีลูกสะใภ้ก็ต้องตกเป็นของน้องหรือพี่ชายเพื่อสืบสกุลมกางเกงในสีชมพู เลือดสีแดงคล้ำไหลลงมาจากซอกหลืบที่มีเนินเนื้อสีขาวซึ่งมีเส้นไหมสีดำดังขนอุยขึ้นอยู่บาง กานดาตลึงอยู่ชั่วขณะแล้วยิ้มจนตาหยี

 "โธ่นึกว่าอะไร....ลูกแม่เป็นสาวแล้ว ..เลือดที่ออกเนี่ยเรียกว่าเมนส์จ้ะ....ผู้หญิงทุกคนเมื่อเริ่มเป็นสาวจะมีทุกคน..เอาล่ะไปล้างซะ..เดี๋ยวแม่ไปเอาผ้าอนามัยมาให้" สาวิตีล้างเลือดออกจนหมด เป็นเวลาพอดีกับที่กานดาส่งผ้าอนามัยให้ลูก เธออธิบายวิธีการใช้อย่างละเอียด ปีนี้ลูกสาวเธอเรียนอยู่ชั้นม.1 แล้ว เธอช่างสดใสเหมือนแม่ตอนสาว ๆ ตอนเย็นแม่ลูกมักคุยกันถึงเรื่องการเรียน กานดาอธิบายให้ลูกรู้ทุกเรื่อง ถ้าเธอไม่รู้จะค้นคว้าหาหนังสือมาอ่านหรือถามผู้รู้มาอธิบายให้ลูกฟังอีกที เธอนั่งเหม่อลอยคิดถึงอนาคตของลูกสาวตัวน้อย

 "พี่ดาครับ...เสียงเด็กหนุ่มดังขึ้น.." กานดาตื่นจากภวังค์

"อุ้ย!!....มีอะไรหรือจ้ะ..วิทยา"

 "ผมเรียกตั้งนานแน่ะ...ผมจะปิดห้องครับ..ห้าโมงกว่าแล้ว"

 "เอ..วิทยาพรุ่งนี้เธอว่างมั้ย..พี่อยากจะเปลี่ยนไฟห้องนอนหน่อย..มันทำท่าจะเสีย"

"ตอนบ่าย ๆ ผมว่างครับ"

"ตอนบ่ายก็ได้..เธอไปบ้านพี่ถูกมั้ย"

 "ก่อนไปผมจะโทรไปถามครับ"

 กานดาเก็บข้าวของเสร็จก็เดินลงจากตึกมาพร้อมกับวิทยา เธอกับเขาแยกกันที่รถ วิทยาเป็นเจ้าหน้าที่ใหม่ทีเพิ่งเข้ามาทำงานได้ปีกว่า ๆ เขาเป็นเด็กหนุ่มที่มีความรู้มาก ทำงานได้สารพัดจึงเป็นที่รักของเพื่อนร่วมงานในแผนก บ่ายวันเสาร์ขณะที่กานดากับลูกสาวช่วยทำความสะอาดบ้านเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น วิทยาบอกว่ามาถึงหน้าปากซอยแล้ว กานดาบอกทางให้ เธอรอครู่ใหญ่มีเสียงกริ่งดังที่หน้าบ้าน วิทยาในชุดเสื้อยืดกางวอร์มพร้อมกับเป้ใบเล็ก ๆ ตามสมัย เขาทำความเคารพผู้เป็นหัวหน้า วันนี้พี่ดาสวยดูแปลกตา วิทยาคิดในใจ เธอใส่กางเกงขาสั้นสีน้ำตาลอ่อน เสื้อเชิ๊ตสีชมพูอ่อนน่ารัก กระดุมเม็ดบนเธอลืมกลัดหรือว่าหลุดเองไม่รู้ได้ เธอรวบชายผูกเป็นปมไว้ที่เอว รวบผมโดยใช้ผ้าเช็ดหน้าผืนเล็ก ๆ ผูกไว้ อกอวบถ้าเขาเดาไม่ผิดพี่ดาไม่ใส่ชั้นในแน่เพราะหัวนมดันเสื้อออกมาเป็นรูปร่าง เขามองเห็นสาวิตีถือแก้วน้ำเย็นมาให้

"ตีรู้จักพี่เขาไว้ซิ...พี่เขาชื่อวิทยาทำงานอยู่กับแม่"

ทั้งคู่ทักทายซึ่งกันและกัน วิทยาคิดในใจแม่กับลูกช่างสวยเหมือนกันเสียจริง สาวิตีเตี้ยกว่าเขาแค่ราวนมเอง เธอช่างบอบบางตามสมัยนิยม หน้าอกแทบจะไม่มี เธอใส่กางเกงขาสั้นสีดำ เสื้อยืดกีฬาของโรงเรียน

"ห้องไหนครับพี่..ผมจะได้รีบทำ เดี๋ยวมืดเสียก่อนครับ" เขาบอกพร้อมกับลุกขึ้น กานดาพาเขาเดินขึ้นไปชั้นบน

 "ห้องนี้แหละ.." เธอเปิดประตูห้องนอนออกกว้าง วิทยาเปิดไฟสำรวจ ดวงไฟนีออนกลมกลางห้องติดอยู่บนเพดานมันสว่างเดี๋ยวเดียวแล้วกระพริบ

 "พี่ดามีบันไดมั้ยครับ.."

"มีจ้ะ..อยู่ที่ห้องเก็บของ" เมื่อได้บันไดมาแล้ว วิทยาให้กานดาช่วยจับบันไดเขาปีนขึ้นไป เขาเงยหน้าแก้ไขอยู่สักพักใหญ่จนรู้สึกเมื่อยคอ เมื่อเขาก้มลงมาเขาถึงกับจ้องตาไม่กระพริบ คอเสื้อกว้างของพี่อรเผยให้เห็นเนินนมที่ขาวมุมด้านบนนี้ช่างสวยเหลือเกิน อารมณ์เพศในวัยหนุ่มของเขาเริ่มก่อตัวขึ้นที่ละน้อย แก่นกายเริ่มพองตัวดันกางเกงวอร์มอยู่ดุบ ๆ กานดาเห็นเขาเงียบไปจึงเงยหน้าพบดวงตาที่บ่งบอกถึงความต้องการ ซึ่งเธอเคยเห็นมาก่อน ตอนที่รณชิตสามีเธอยังมีชีวิตอยู่

 "เสร็จแล้วเหรอจ้ะ.." วิทยาสะดุ้ง..

"อะ..อะ..อีก ..นะ..นะ..นิดเดียวครับ" เขาตอบตะกุกตะกัก กานดาเงยหน้ามองการทำงานของวิทยา สายตาเธอมองตรงเป้ากางเกงเขาอย่างไม่ตั้งใจ ซึ่งเป็นขณะเดียวกับที่แก่นกายของวิทยากระดกวูบดันกางวอร์มจนโป่งนูน เธอรู้สึกร้อนวูบวาบก้มหน้าลงต่ำทันที วิทยาต่อสายไฟเส้นสุดท้ายจนเรียบร้อยเข้าไต่บันไดลงมาจนเกือบขั้นสุดท้าย เพราะสมองเขาเห็นแต่ภาพเต้านมขาวของเจ้านาย เขาก้าวบันไดพลาดผวาตกลงมา

"โอ๊ย..." เขาร้องอย่างตกใจ คว้าบันไดพลาดเลยจับเอาโนมเนื้อหน้าอกของกานดาเต็มมือ แล้วเขาก็หล่นลงไปนอนหงายขาพาดอยู่ที่บันไดขั้นสุดท้าย

 "วิทยา..เธอเป็นอะไรหรือเปล่า" กานดานั่งลงประคองร่างของวิทยา กานดานั่งยอง ๆ ปลายกางเกงขาสั้นที่บานใหญย้อยลงมา สายตาของวิทยามองเข้าไปสำรวจ ต้นขาที่ขาวนวลช่างน่าโลมเลียเสียจริง ท่อนเนื้อเริ่มพองตัวมากยิ่งขึ้น

 "เจ็บตรงไหนจ้ะ.." กานดาถามด้วยความเป็นห่วง

 "ที่ต้นขาครับ...คงเคล็ดนิหน่อย" กานรับผละไปดูที่ขา ด้วยความรีบร้อนฝ่ามือหล่อนโดนท่อนเนื้อที่แข็งตัวในกางเกง เธอรู้สึกถึงความแข็งขันของมัน และเผลอกำมันไว้อย่างลืมตัว

"พะ..พะ...พี่..ด..ดา.." วิทยาสะดุ้งครางเบา ๆ

"อุ้ย..เออ...เจ็บตรงไหน.."กานดาถามเสียงสั่น ๆ ลำคอแห้งผาก วิทยาคิดอยากลองหยั่งเชิง จึงผงกตัวขึ้นมาแล้วกางมือออกโอบรวบเอว พร้อมกับเอาจมูกฝังลงบนซอกคอ

"วิทย์...อี๋..เธอจะทำอะไรหนะ"

"พี่ดาครับ...พี่รู้ตัวมั้ยว่า...พี่สวยมากเลยครับ ตั้งแต่ผมพบผู้หญิงมา"

 "วิทย์อย่ามายอพี่เลย..พี่รู้ตัว พี่หนะแก่แล้ว" วิทยาซุกไซ้แถวซอกคอเขาได้กลิ่นเหงื่อผสมกับกลิ่นน้ำหอมจาง ๆ เขาไล่มือขึ้นมาที่ทรวงอกที่อวบอิ่ม คล้อยนิดๆ

"ใครบอกว่าพี่แก่ครับ...พี่มีเสน่ห์มาก พี่รู้ตัวมั้ยครับ" กานดาพยายามแกะมือที่บีบบี้เต้านมเธอ แต่อำนาจแห่งความใคร่ที่เธอห่างเหินมากว่าสิบปี มันค่อย ๆ ก่อตัวขึ้นอย่างเงียบ ๆ

"ปล่อยพี่เถอะ..อือม...อุ้ย...ซี๊ด...อย่าบีบหัวนมมันเสียว" วิทยารั้งร่างของกานดาเอนลงนอนพาดไปบนตักเขา แล้วก้มลงจูบที่ริมฝีปากคู่งาม เธอเม้มปากแน่น วิทยาฉกมือวูบไปที่เป้าหมายที่ล่อตาอยู่ทันที เขาคลึงที่เป้ากางเกงเธอเบา ๆ แล้วล้วงมือเข้าไปในกางขาบานตัวนั้น นิ้วเขาสัมผัสกับขอบกางเกงใน เขาแซะนิ้วเข้าไปสัมผัสกับแคมนอกแล้ว กานดาจับมือเขาไว้ไม่ให้ล่วงเกินมากกว่านี้

"วะ..วิด..อุ๊.." เธออ้าปากจะพูด วิทยาจ้องอยู่แล้ว เขาแทรกลิ้นเข้าไปสัมผัสปลายลิ้นเธอทันที กานดาเอามือโอบคอเขาอย่างไม่รู้ตัว เธอแอ่นอกเบียดกับอกวิทยา เมื่อมือด้านล่างเป็นอิสระ เขาค่อยปล่อยตะขอกางเกงแล้วรูดซิบลงอย่างแผ่วเบา เขาเอามือเกาะกุมเนินเนื้อภายใต้กางเกงอย่างเต็มมือ

"วิทย์...พอเถอะ..พี่ใจจะขาด..อูย..อย่าจับ.." ช้าไปเสียแล้ว วิทยาล้วงมือผ่านกางเกงในเข้าไปจับเนื้อแท้ ๆ ที่ไม่มีอะไรขวางกั้น เขางอนิ้วเข้าไปในร่องที่เปียกชื้น

"วิทย์..อย่า..เขี่ย..โอย..พี่เสียวนะ..พอเถอะ..เดี๋ยวยัยตีมาเห็น..ไม่ดี"

"พี่ดูซิครับ....ผม..อูย..มันแข็งจนปวดไปหมดแล้ว" วิทยาบอกพร้อมกับดึงขอบกางเกงวอร์มลงไป ท่อนเนื้อขนาดหกนิ้วโผล่ออกมาส่ายหัวโงนเงน หัวถอกสีแดงคล้ำมีน้ำเมือกซึม กานดาเอื้อมไปจับอย่างคนสะกดอารมณ์ตัวเองไม่ได้ เธอจับมันชักขึ้น ๆ ลง ๆ อย่างสนุกมือ วิทยาห่อปากครางซู๊ด กานดาปล่อยมือออก

"พอเถอะนะ...เดี๋ยวยัยตีมาเห็น..พี่ไม่รู้เอาหน้าไว้ที่ไหน..." เธอพูดจบแล้ว พลิกตัวลุกขึ้นทันที