หมู่บ้านเรามีกฎประเพณีที่สืบกันมาช้านานถ้าลูกชายในบ้านตายมรดกทุกอย่างต้องตกเป็นของพี่หรือน้องชายและข้อหนึ่งหากมีลูกสะใภ้ก็ต้องตกเป็นของน้องหรือพี่ชายเพื่อสืบสกุล
หมู่บ้านเรามีกฎประเพณีที่สืบกันมาช้านานถ้าลูกชายในบ้านตายมรดกทุกอย่างต้องตกเป็นของพี่หรือน้องชายและข้อหนึ่งหากมีลูกสะใภ้ก็ต้องตกเป็นของน้องหรือพี่ชายเพื่อสืบสกุล
ท่านี้ลำบากเย็ดไม่ง่ายแต่แม่เขย่งขาให้พอควยถูกรูหีก็กระเด้าอัดเข้าไปไม่ยากเกินไป ผมกระเด้าตูดขมิบแอ่นโยกเย็ดแม่เอนตัวลงหงายตามส่วนโค้งของโอ่งใหญ่หีท่านก็แอ่นเด่นรับการเย็ดของผมๆเอามือดึงเสื้อเปิดหน้าอกปลิ้นยกทรงขึ้นจนสองเต้านมขาวใหญ่เด่งออกมาให้เห็นอีกครั้งผมทั้งดูดนมบีบขย่ำสองเต้าและเย็ดหีอย่างรุนแรงท่านไม่ร้องบ่นสักคำเดียวท่านเลื่อนตัวขึ้นตามแนวนูนโค้งของโอ่งผมตามเย็ดสองขาท่านโอบตวัดรัดเอวผมปากจูบดูดลิ้นทั้งน้ำลายน้ำฝนปนกันมั่ว ผมอุ้มท่านเป็นท่าลิงอุ้มแตงเย็ดกับพี่หิงมาก็นานไม่เคยทำไม่รู้ทำได้ไง แม่ครางร้องสุดเสียวเงี่ยนมันรูหีเสียงแม่ระงมสู้เสียงฟ้าฝน ท่านกอดคอผมแน่นให้ผมอุ้งส่ายเย็ด ผมวางเอาก้นท่านยันแนบโอ่งยืนเย็ดซอยอย่างเมามันจนเราน้ำแตกเรากอดจูบกันแน่นอย่างมีความสุขในรสชาติการเย็ดแปลกๆที่ไม่เคย
ผมเหลือกไปเห็นพี่หนิงยืนตัวเปียกอยู่ในพงกล้วยท่าทางเธอตะลึงตกใจในภาพที่เห็น ผมตกใจแม่ก็เห็นเธอเรารีบผละจากกันแม่หยิบผ้าถุงขึ้นมาใส่ พี่หนิงเดินวิ่งขึ้นเรือนไปปิดห้องเงียบ ผมบอกแม่ "ซวยแล้วพี่หนิงเห็นถ้าพูดรู้ความแตกถึงชาวบ้านเราตายแน่"แม่หน้าซีดพูดไม่ออกแต่ก็บอก "เอาเถอะอะไรจะเกิดก็ต้องเกิดเราทำกันไปแล้วไว้แม่คุยกับหนิงเอง"ฝนหยุดวันนั้นพี่หนิงไม่ออกจากห้องอีกเลย ข้าวเย็นก็ไม่ออกมากินพ่อสงสัยถาม "หนิงมันเป็นอะไรไม่สบายหรือป่าว"แม่กุกกักบอกพ่อ "ฝนมันตกคงเป็นหวัดเดี๋ยวฉันไปดูเอง"ค่ำนั้นพี่หนิงไม่ออกจากห้องและไม่เปิดห้องให้ผมหรือแม่เข้าไปเลยแม่เคาะเรียกก็ไมตอบไม่เปิด พ่อไปกินเหล้าบ้านข้างๆกลัยมาก็ดึกไม่สนใจอะไรนัก ผมนอนชานเรือนเหมือนอย่างเคยแต่ดึงคืนนั้นในความมืดเงียบสงัดพี่หนิงออกมาเอาผ้าห่มมาห่มผมๆรู้สึกตัวจับแขนเธอๆสะบัดหนีแต่ผมจับไว้ ผมเรียกพี่หนิงเสียงเธอสะอื้นร้องไห้ผมพูดไม่ออก เธอด่าผม "ไอ้บ้าทำได้ไง"ผมรีบบอก "ผมไม่ได้เริ่มผมไม่ตั้งใจ"เธอสะอื้นไห้ต่อว่าผม "พี่รักหลงรักยิ่งกว่าพี่ธงหลงจะเอาอะไรพี่ก็ให้ๆได้แม้แต่ชีวิตจะมีเมียอีกกี่คนพี่ก็จะไม่ว่า แต่หลงทำระยำแบบนี้พี่รับไม่ได้"เธอสะบัดแขนลุกหนีกลับเข้าห้องไปผมอึ้งพูดไม่ออกนอนไม่หลับจนเช้าเธอก็ยังไม่ออกมาอย่างที่เคย พ่อสั่งแม่ก่อนออกจากบ้านให้ดูแลหนิงด้วยไม่รู้เป็นไรแม่แสยะยิ้มแหยงๆรับ พ่อกับผมจะออกไปทำงานคนละที่ผมไม่สบายใจไปทั้งวัน
ผมกลับเข้าบ้านเย็นมากหน่อยเห็นพ่อและเพื่อนบ้านมาสังสรรค์ดื่มกินกัน ผมรู้สึกหวาดๆแต่พอเห็นแม่กับพี่หนิงจัดอาหารอยู่ด้วยกันแม่ยิ้มๆให้ผม พี่หนิงมองผมหน้างอดูไม่พอใจผมใจชื้นขึ้นนิดแต่ยังหวาดๆพ่อเรียกผมเข้าร่วมวงด้วยตามอัธยาศัย เราร่วมวงกัน ๖-๗คน พอมืดจุดตะเกียงต่างคนก็แยกกันกลับพี่หนิงไม่พูดกับผมเข้าห้องปิดประตูเงียบผมนอนชานเรือนตามเคย ผมแอบถามแม่ว่าเป็นไงบ้าง แม่ยิ้มอย่างสบายใจว่า "คุยตกลงกันแล้วอย่างผู้หญิงคุยกันหนิงมันเข้าใจเรื่องนี้รู้กันเท่านี้แต่เราต้องระวังมากกว่านี้ หนิงรับแม่ได้ไม่มีปัญหา"ผมงงนิดๆไม่รู้แม่พูดตกลงคุยอะไรกันแต่ผมสบายใจแล้วถาม "พี่หนิงรับได้แต่ปิดห้อง.."แม่ขำเบาๆว่า "เรื่องของแกตกลงกันเอง"คืนนั้นผมนอนชานเรือนอีกพี่หนิงไม่ยอมพูดกับผมหลบหน้าผมปิดประตูห้องไม่ให้ผมเข้าอีกสามวันแต่กลางดึกเธอแอบออกมาห่มผ้าให้ผมทุกคืนผมรู้สึกตัวเธอก็หนีเข้าห้อง แม่แอบถามทุกวันว่าคืนดีกับหนิงหรือยังผมสั่นหน้าแม่ได้แต่ขำ จนคืนที่สี่ผมได้ยินเสียงเธอเปิดประตูแต่เธอไม่ออกมาผมรูเธอเปิดให้ผมเข้าห้องๆปิดประตูมีเพียงแสงตะเกียงเธอนอนตะแคงหันหลังให้ ผมเข้าหานอนชิดข้างหลังเธอเอามิลูบสะโพกก้นเธอก็นิ่ผมจับไหล่กระซิบถามอย่างเกรงใจ "พี่หนิงแม่บอกคุยกับพี่เข้าใจกันแล้วไม่ใช่หรือ"เธอลุกนั่หันมาหาผมๆนอนหงายเธอดุว่าผม "หลงทำไม่ทำระยำอย่างนั้นนั่นแม่นะ"เป็นครั้งในสี่วันที่ผมได้ยินเสียงเธอถึงเธอจะดุด่าผมๆก็ยอม ผมสารภาพกับเธอทุกอย่าง "ผมไม่ได้เป็นคนเริ่ม.. คะ..คือ..คืนนั้นผมเมาเข้าห้องพี่ไม่อยู่ไม่รู้ว่าแม่นอนแทนพี่ผมเลย..เออ..ปี้ไป..ล..แล้วผมลงไปอาบน้ำเจอพี่มาเห็นแมหลบออกจากห้องผมถึงรู้ แล้วจากงานที่วัดแม่แอบไปหาผมอีกในไร่ แม่ร้องไห้บอกความทุกข์..ล..ผมเลย,,แล้ววันนั้นผนตกใต้ถุนบ้านเรารองน้ำผนกันแม่ตัวเปียก..เลย..อย่างที่พี่เห็น" เธอฟังแล้วว่า "บาปนรกจะกินกบาล"ผมพูดไมเต็มเสียง "แม่บอกไม่บาปผมทำบุญให้แม่"เธอดูโกรธเงื้อมือขึ้นจะตบตีผมๆหลับตารับถ้าเธอจะตีแต่เธอไมกลับก้มลงกอดผมสะอื้นว่า "พี่รักหลงยอมทุกอย่างทำไมหลงถึงทำแบบนี้"ผมเบาใจลูบหลังเธอพูดออกมา "แล้วจะให้ผมทำไง" เธอสั่นหน้าบอก "ไม่ต้องทำไรพี่เข้าใจแม่ๆคุยกับพี่หมดแล้ว" ผมเลยบอก "พี่เข้าใจไม่โกรธผมกับแม่ก็ให้ผมทำกับพี่อย่างที่เคยนะ"เธอไม่พูดแต่ผงกหัวรับ ผมจับเธอนอนหงายแล้วถอดผ้าถุงแล้วผมก้มหน้าลงซุกไซร้ที่ท้องเธอต่ำลงถึงโหนกหีคลุกหน้าที่ขนหมอยอย่างหลงไหลเธอตกใจเอากันมาหลายเดือนผมไม่เคยทำเธอพูดเสียงสั่น "หลงจะทำไรอย่าไม่เอานะ"ผมบอกเธอ "ผมอยากทำมานานแล้วให้ผมทำเถอะพี่"เธอจะห้ามผมก็ไม่ได้เพราะเธอตมใจผมมาตลอดแล้วเธอก็ไม่เคยเลยอยากลอง สองมือผมแหกหีเธอแล้วฉกลิ้นเลียลงในร่องหีเธอกัดฟันร้อง "ว้าย!หลงไม่เอามันไม่ดี"ผมถึงจะไม่เรียนสูก็จบ ป.๖ เคยดูหนังโป้ตอนเรียนถึงจะไม่กี่เรื่องก็พอรู้ ผมไม่พูดอะไรซุกหน้าปากดูดเลียแคมในอย่างที่ไม่เคย กลิ่นสาบอับอบบ้างผมไม่รังเกียจรสชาติที่ผิดลิ้นต่างหาที่ทำให้ผมคึกคัก แต่ขนหมอยที่ดกยาวลุงรังแยงจมูกผมๆแทบจาม พี่หนิงแอ่นหีจนก้นลอยจนผมห่อสอดลิ้นแยงรูหีได้สองมือผมสอดยกก้นเธอไว้อย่างนี้นี่เองที่เขาเรียกยกซด ผมเลียจนหีเธออย่างอร่อยสุดมันจนหีแฉะเธอดิ้นพร่านเหมือนปลาถุกทุบหัว จนพี่หนิงครางบอก "บอกว่าไม่เอา ตายแล้วหลงพี่เงี่ยนเสียวหี" ผมก็เงี่ยนกางเกงหลุดเลื่อนตัวขึ้นทาบทัยเธอแล้วเริ่มเย็ดหี พี่หนิงครางดิ้นถอดเสื้อเปิดอกให้ผมดูดนม ผมทั้งดูดบีบขย่ำอยางเมามันหลายวันแล้วได่ปี้กัน เราเย็ดกันจนน้ำแตกพร้อมกัน พี่หนิงหอบเหนื่อยกอดจูบผมเธอพูดถาม "ไปหัดมาจากไหนเลียหีพี่ไม่เห็นเคยทำพี่ไม่เคยโดนมาก่อน"ผมบอก "เคยดูจากหนังอยากทำมานานแล้ว"เธอตีผมบอก "มันไม่สะอาดไม่ดี"ผมบอก "ผมชอบแล้วหละยังไงขอพี่ก็สะอาดอร่อยหรือพี่ไม่ชอบล่ะ"เธอตีผมบอก "บ้า" ทำหน้างอเขินอาย เราจูบกอดกันเธอถามผม "เอากับแม่เป็นไงบ้าง"ผมอึ้งนิ่ง เธอย้ำ "ว่าไงหละถามทำไม่ไมตอบ พี่สงสารแม่พ่อไม่สู้ปี้แม่ไม่ค่อยได้มานานแล้วพี่เข้าใจหัวอกผู้หญิงด้วยกัน"ผมบอก "ก็ดีแม่ยังซิงอยู่ใช้ได้เลย"เธอบอก "สาวด้วยนะ พี่ไม่ว่าแล้วหละหลงจะเอาแม่บ้างแต่ระวังอย่าให้ใครรู้เห็นอย่างพี่อีกนะ"ผมรับปากแต่บอกขอเย็ดเธออีกทีเธอไม่ตอบและไม่เคยปฏิเสธผมมานานแล้วคืนนั้นผมเอาเธอไปสามที...
ผมได้กลับเข้าห้องอึบพี่หนิงตามปกติๆแม่กับพี่หนิงจะรักใคร่ชอบคอสนิทกันมากมาแต่ไหนแต่ไรเป็นสะใภ้กับแม่ผัวที่ไม่เคยมีปากเสียงขัดใจทะเลาะกันเลยผมเลยคิดว่าทุกอย่างแม่กับพี่หนิงคงเข้าใจกันได้จริงๆและผมก็ดูว่าไม่มีปัญหา หลังจากนั้นหลายวัน พ่อจะเข้าเมืองใหญ่บางทีแม่ก็ไปด้วยหรือผมไป เราจะไปเก็บเงินที่เอาของไปฝากขายกับลุงพี่แท้ๆที่รักพ่อมากตอนผมเรียนก็พักกับลุงแกมีแต่ลูกสาวไม่มีลูกชายบางทีพ่อไปอยู่กับลุงสองสามวันถึงจะกลับ คราวนนี้พ่อไปคนเดียวผมอยู่บ้าน ตกคืนนั้นผมกลับจากไปสังสรรค์บ้านเพื่อนผมอาบน้ำแล้วขึ้นเรือนเข้าห้องพี่หนิงที่แสงตะเกียงเจ้าพายุสว่างผมก็แปลกใจ แต่ผมยิ่งตะลึงงงทั้งแม่และพี่หนิงนั่งรอผมอยู่บนที่นอนที่วางบนพื้นบ้านนอกไม่มีเตียงให้ยุ่งยาก เธอทั้งสองยิ้มให้ พี่หนิงพูดขึ้นก่อน "คุณแม่เหงาไม่อยากนอนคนเดียวเลยมานอนด้วย"ผมยิ้มแหยงๆแม่พูด "ไม่รังเกียจแม่ไม่ใช่เหรอหนิงยังไม่ว่าอะไรเลย"ผมปิดประตูแล้วบอก "ผมไม่ว่าอะไร" ผมพอใจทั้งสองสาวสองวัยสวยพอๆกันและผมเป็นที่อิจฉาในชุมชนบ้านป่าเรา พี่หนิงให้ผมนั่งเธออยู่ซ้ายแม่อยู่ขวาผมอยู่กลาง ผมทำอะไรไม่ถูกรู้สึกแปลกพี่หนิงบอก