มึงมันยั่ว...

"สรุปมึงเป็นใคร หนีอะไรมาทำไมมีแต่รอยแผล"

หลังจากใส่เสื้อผ้าไอ้วินก็ถามเข้าเรื่อง อีอรก้มหน้าก้มตา ไม่รู้จะพูดยังไงดี

"เอ่อ คือว่า"

อีอรคิดถึงเหตุการณ์ก่อนหน้านั้น มันเปิดประตูรถ กระโดดลงมาอย่างไม่กลัวตาย ดีที่พ่อเลี้ยงไม่ได้ขับรถเร็ว แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ปวดเนื้อปวดตัวไม่น้อย

"คือฉันวิ่งหนีมาเรื่อยๆ จนมาถึงนี่"

มันเลือกจะตอบแค่นี้ ไอ้วินทำหน้าสงสัย "แล้ว?" มันถามอีอรต่อ "จะมาขออยู่กับกู แต่คิดจะบอกแค่นี้"

"ถ้าไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ฉันรู้ว่าฉันน่าสงสัย แถมยังใจง่ายอีก" อีอรลุกขึ้น "เดี๋ยวสิอีห่านี่ ได้กูแล้วจะทิ้งนี่นะ" ไอ้วินไม่ยอมหรอก!!!!

และแล้วทั้งสองคนก็กลับเข้ามาในหมู่บ้าน ไอ้นิน เพื่อนสนิทไอ้วินที่มารอที่บ้านนานแล้วถึงกับตาโต

"ไอ้วิน มึงฉุดลูกสาวใครมาด้วยเนี่ย"

"ฉุดบ้าฉุดบออะไรล่ะ" ไอ้วินรีบเถียง

"ฉันตามเขามาเองจ้ะ" อีอรตอบหน้าซื่อ

"หาาาา" ไอ้นินมองหน้าเพื่อน ไอ้วินก็พยักหน้า "ตามนั้นแหละ" มันบอกเพื่อน

อีอรถูกไอ้วินพาเข้าบ้าน ส่วนไอ้นินก็วิ่งไปตามเพื่อนในกลุ่มมาอีกสองคน

"คุณอยู่คนเดียวเหรอ" อีอรมองไปทั่วบ้าน "เออ พ่อแม่ตายหมดแล้ว เมียก็ไม่มี" ไอ้วินดันอีอรเข้าห้อง "เอ้า มึงนอนนี่แล้วกัน"

อีอรอาบน้ำอาบท่า เสื้อผ้ามันไม่มีเปลี่ยน เลยต้องใส่เสื้อยืดไอ้วิน แถมเสื้อยังตัวใหญ่จนกลายเป็นชุดนอนหลวมๆให้มัน

"เฮ้ย! มาๆ มาหาเพื่อนกูหน่อย"

ไอ้วินเดินมาเรียก อีอรเลยต้องออกไป เดินมาที่หลังบ้านก็เจอเพื่อนไอ้วินสามคนนั่งก่อกองไฟรออยู่

"นี่ไอ้นิน ไอ้พาน ส่วนนั่นไอ้บาส"

"เอ่อ ส่วนนี่อีอร แฟนกูเอง" ไอ้วินโกหกหน้าตาย ส่วนอีอรก็ได้แต่ยิ้ม

"แฟน จริงเหรอเนี่ย มึงไปแอบมีตอนไหน แถมสวยซะขนาดนี้" ไอ้บาสอยากรู้ไปหมด อีอรถูกชมว่าสวยก็หน้าแดง

"พึ่งคบกันไม่นาน มาๆ ไอ้พานรินเหล้าดิ" ไอ้วินนั่งลง แถมยังโอบไหล่อีอรไม่ปล่อย ดื่มกันรอบกองไฟจนถึงตีหนึ่ง เพื่อนๆมันถึงเดินโซซัดโซเซกลับบ้าน ส่วนไอ้วินที่คอแข็งกว่าใครเพื่อนยังไม่เมาเท่าไหร่

"มึงนี่มันยั่วดีจริงๆ"

พอไม่มีคนไอ้วินก็เริ่มวอแวกับอีอร กองไฟลุกโชนยิ่งเพิ่มความร้อนในร่างกายทั้งคู่ พออยู่สองต่อสองไอ้วินก็ดันอีอรนอนลง

"จะเอาตรงนี้เหรอ"

"เออทำไม ไม่ได้เหรอ" ไอ้วินกระซิบถาม.....