Your Wishlist

กบฏไร้เดียงสา (อารัมภบท)

Author: C.T. Tiana

ผู้คนต่างคิดว่านางเป็นกบฏจึงส่งคนไปตามฆ่า แต่เธอกับไม่ได้รู้เรื่องอะไรเลยแทนที่ 'พวกเขา' จะปล่อยนางไปกลับเหนี่ยวรั้งเอาไว้กับตนเอง

จำนวนตอน :

อารัมภบท

  • 08/02/2567

          เสียงเนื้อกระทบดังลอดประตูบนรถคาราวานท่ามกลางยามค่ำคืนที่เงียบสงัด

          “เจ้า…”

          เสียงหอบหายใจถี่รดเหนือหัวร่างบางที่สั่นคลอนไปตามแรงกระแทก

          “อ๊ะ ดะ…เดี๋ยวก่อน อ๊า!”

          “ข้าให้โอกาสเจ้าพูดแล้ว”

          คนตัวสูงไม่รอให้อีกฝ่ายเอ่ยคำพูดใด ๆ เอวส่งแรงอัดเข้ารูคับแคบรัวจนนางร้องเสียงหลง

          “ซี๊ด รูเจ้าตอดรัดข้า”

          คำพูดน่าอายทำให้เธอหน้าเห่อร้อน เลือดในกายสูบฉีดหนักจนแดงไปทั้งตัว

          “หึ เจ้ามีอารมณ์กับคำพูดข้าสินะ มันรัดจนข้าแทบจะกลายเป็นบ้า”

          “อ๊ะ อ่าห์ ไม่! อื้ม”

          เกรเทลพยายามดันตัวหนีจากชายหนุ่มแต่เพราะเรี่ยวแรงหายไปเกือบหมดไม่อาจสู้พละกำลังอีกฝ่ายได้ ไม่นานก็โดนลากกลับมาอยู่ใต้ร่างหนาอย่างง่ายดาย

          เขาจับเธอนอนพลิกหันข้างแล้วยกขาเรียวอ้าขึ้นโดยที่แท่งร้อนไม่หลุดออกจากช่องทางฉ่ำเยิ้ม แขนโอบจับล็อกให้อยู่ในอ้อมกอด รัดแน่นไม่ให้คนตัวเล็กดิ้นหนีไปได้

          ใบหน้าหล่อที่บัดนี้มีเม็ดเหงื่อเกาะโดยรอบโน้มมากระซิบเสียงแหบพร่าข้างใบหูเล็ก

          “หึ อย่าคิดว่าจะหนีข้าไปได้”

 

          ตับ ตับ ตับ

 

          แท่งร้อนขูดไปตามผนังบางจนเด็กสาวเสียวสะท้านตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า เล็บมือจิกผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่ระบายอารมณ์ นางพยายามสูดลมหายใจอย่างยากลำบาก

          เนื้อแนบเนื้อจนเกิดเสียงน่าอายดังเร้าอารมณ์ บทเพลงรักยิ่งโหมกระหน่ำไม่มีทีท่าว่าจะสิ้นสุด เขาซอยถี่กระแทกตัวเข้าออกลึกจนเกรเทลจุกบริเวณท้องน้อย เมื่อรู้ว่าเธอเสียวตรงจุดไหนเขาก็จะทรมานเธอไปเรื่อย ๆ แบบนี้

          “อ่าส์ เจ้ามันนางแมวยั่วสวาทชัด ๆ เกรเทล”

          แต่ดูเหมือนจะเป็นเขามากกว่าที่ทรมาน

          จากจังหวะเร็วสลับช้าแต่เน้นกระแทกลึกจนร่างหนากระสันไปหมด อยากกลืนกินนางให้หมดทั้งตัวถ้าเป็นไปได้ก็ไม่อยากยกนางให้ใครหน้าไหนทั้งสิ้น

          เขาสอดเข้าออกอย่างควบคุมไม่ได้ ยิ่งขยับเอวยิ่งเพิ่มความกระหาย เด็กสาวเสียวแทบขาดใจจึงเอื้อมมือออกแรงดันหน้าท้องของเขาให้ถอยห่างแต่ก็ถูกอีกฝ่ายปัดทิ้งเสมอ

          “เพราะต่อให้เจ้าหนีข้าไปไกลแค่ไหน”

          เขาเว้นจังหวะพูดเล็กน้อย

          “ข้าก็จะตามลากเจ้ากลับมา”

          แขนแกร่งจับร่างเธอพลิกหน้าคว่ำไปกับพื้นเตียง ยกก้นเธอกระดกขึ้นขาชันเข่า จากนั้นก็ค่อย ๆ ใส่แก่นกายเข้าไป แม้จะมีน้ำหวานหล่อลื่นแต่ข้างในก็ยังรัดแน่นจนเจ็บมากอยู่ดี

          “อื้อ”

          ร่างบางแขม่วท้องคลานหนีเขาจึงทำการจับเอวล็อกแน่นแล้วขยับสะโพกแทงเข้าไปลึก

          “อ่าห์ ท่านี้โคตรแน่น”

          เสียงหอบของทั้งคู่ดังแข่งกับเสียงจิ้งหรีด

          เกรเทลไม่สามารถกลั้นเสียงร้องน่าอายของตนเองได้ ในจังหวะที่เธอเผลอเขาก็กดลึกเข้าไปจนสุดโคน

          “อ๊ะ! หยุดนะ”

          เธอเสียวท้องสะท้านปนจุก เกร็งจนตัวสั่นไม่คิดว่าก่อนว่าตนเองจะตกอยู่ในสภาพนี้ได้ ร่างหนาจับแยกขาเรียวออกกว้างแล้วเริ่มขยับเอวสอบ

 

          แฮ่ก แฮ่ก

 

          แม้จะเหนื่อยหอบก็ไม่อาจดับราคะภายในตัวชายหนุ่มได้ เขายังไม่อิ่มและจะตักตวงให้ได้มากที่สุด

          “อื้ม!”

          ชายหนุ่มเอื้อมมือมาบังคับให้เธอหันหน้าไปรับจูบแสนเอาแต่ใจ ลิ้นร้อนกวาดต้อนในโพรงปากคับแคบจนเธอหมดหนทางหนีราวกับว่ามันจะสูบเอาจิตวิญญาณภายในวิ่งเตลิด

          “ปล่อย…ข้าไป อึก!”

          สมองเกรเทลพร่าเบลอไม่ทำงานหลงไหลไปกับรสชาติหวานล้ำ ทำให้เธอไม่สามารถหลุดออกมาได้ตราบใดที่เขายังไม่หยุดตักตวง

          “ตอนที่ข้าให้เวลาเจ้าหนีทำไมไม่รีบเล่า”

          เสียงแหบต่ำพูดขึ้นใบหน้าหล่อคลอเคลียถูไถบริเวณซอกคอสูดดมกลิ่นหอมรัญจวน

          “มาบอกตอนนี้คงไม่ทันแล้ว หึ”

          เขาขยับเอวสอบส่งแรงตอกเข้าลึก

          “อ๊ะ ได้โปรด”

          หญิงสาวพยายามอ้อนวอน

          ความเร่าร้อนจากร่างหนาส่งผลให้จิตใจเธอแกว่งกระตุกเหมือนมีแมลงบินว่อน ยิ่งประโยคถัดมามันทำให้เธอมองเขาเหมือนเดิมไม่ได้อีก

          “เจ้าเป็นของข้า”

 

------

กดหัวใจ heartหรือคอมเมนต์เป็นกำลังใจให้ไรท์ได้นะคะ

หากพบคำผิด แก้ไขหรือติชม โปรดคอมเมนต์อย่างสุภาพไรท์ยินดีปรับปรุงแก้ไขค่ะ

 

𝑻𝒂𝒍𝒌 𝒘𝒊𝒕𝒉 𝒘𝒓𝒊𝒕𝒆𝒓

มือใหม่หัดแต่ง NC ห้ามบู้บี้ไรท์เชียว!!

ให้รี้ดทายว่าพ่อหนุ่มคนนี้คือใคร ใครอยากลงเรือลำไหนก็เกาะไว้ให้แน่น ๆ นะคะ😝

sds

แวะมาพูดคุยเล่นหรือดูอัพเดตเกี่ยวกับนิยายไรท์ได้ที่

Facebook : C.T.Tiana

X (Twitter) : @Ccttiana

กลับหน้าหลัก ตอนถัดไป