นี่ เหม่ยเหม่ย เธอกลับมาแล้ว?

ลูกสะใภ้คนโตของเฉียวซวงตะโกน

วิธีที่เธอเรียกว่า ‘เหม่ยเหม่ย’ มีน้ำเสียงที่ต่างออกไป ราวกับว่าเธอกำลังเยาะเย้ย

เฉียวเหม่ยไม่ได้สนใจที่จะมองด้วยซ้ำ เธอเดินผ่านประตู ผ่านลาน และเตรียมที่จะเข้าไปในห้อง นี่คือวิธีที่เจ้าของร่างเดิมปฏิบัติต่อเฉียวซวงและครอบครัวของเขา ราวกับว่าเธอไม่ต้องการให้รบกวน

“เอ๊ะ อะไรเหม็นจัง?”

ลูกสะใภ้คนที่สองของครอบครัวเฉียว ปิดจมูกแล้วพูดดังๆ

ลูกสะใภ้คนโตเฉียวก็ทำเหมือนได้กลิ่นเช่นกัน เธอหยิบผ้าเช็ดหน้าออกมาจากกระเป๋าขึ้นปิดจมูก แล้วเธอก็มองไปที่เฉียวเหม่ยด้วยความเหยียดหยาม

“เธอเป็นสาวแล้ว แต่เธอทำกางเกงเปื้อนโคลนหรือเปล่า? ทำไมเธอมีกลิ่นเหม็น?”

จริงๆแล้ว เฉียวเหม่ยก็ได้กลิ่นที่มาจากร่างกายตัวเอง ทุกครั้งที่เธอใช้จี้หยกเพื่อดูดซับพลังงานของพืช ร่างกายของเธอดูเหมือนจะได้รับการชำระล้าง สิ่งสกปรกและไขมันในร่างกายของเธอก็จะผุดออกมา

หลังจากผ่านมาทั้งบ่าย ร่างกายของเธอก็เหม็นไปหมด

กลิ่นแย่มากจริงๆ ไม่อย่างนั้น เธอคงไม่รีบกลับบ้าน

เฉียวเหม่ยยังคงเพิกเฉยต่อพวกเขา พอเข้าไปในบ้าน เธอไปต้มน้ำเพื่ออาบทันที

อย่างไรก็ตาม ลูกสะใภ้คนโตของเฉียวซวงก็ไม่เลิกรา เธอยืนอยู่ที่ประตูและบ่นต่อ

“เหม่ยเหม่ย เธอก็โตแล้ว แต่กางเกงยังเปื้อนเหมือนเด็กสามขวบ ถ้าคนนอกรู้เรื่องนี้เข้า ฉันคิดไม่ออกเลยว่าพวกเขาจะหัวเราะเยาะเธอยังไง มันน่าอายมากนะ”

หลังจากที่เธอพูดจบ เธอดูเหมือนจะตลกมาก เธอยืนอยู่ที่ประตูและหัวเราะไม่หยุด เธอวางแผนที่จะไปที่หมู่บ้านหลังจากนี้เพื่อนินทากับคนอื่นๆเกี่ยวกับเรื่องนี้

หลานสาวของเฉียวเฉียงอายุเกือบ 18 ปีแล้ว แต่เธอยังคงทำกางเกงเลอะ

ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!

ลูกสะใภ้คนที่สองของเฉียว ซึ่งไม่ฉลาดนัก ยังยืนแสยะยิ้มอย่างโง่เขลาอยู่ด้านข้าง

เฉียวเฉียงได้ยินเสียงหัวเราะข้างนอกและใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นดำคล้ำ เขาเดินออกมาและจ้องมองพวกเธออย่างมีความหมาย ในขณะที่เฉียวเหม่ยยังคงต้มน้ำอยู่ในครัวราวกับว่าไม่มีคนอยู่รอบตัว

ลูกสะใภ้คนโตเฉียวหัวเราะสองสามครั้ง แต่ก็หยุดเมื่อเธอรู้สึกถึงแสงจ้าที่น่ากลัวของเฉียวเฉียง มีเพียงสะใภ้คนที่สองเท่านั้นที่ยังคงหัวเราะคิกคักไม่หยุด

“พวกเธอมาทำอะไรที่บ้านของฉัน?”

เฉียวเฉียงถามด้วยความไม่พอใจ

ถึงตอนนี้ ลูกสะใภ้คนที่สองที่ไร้สมองดูเหมือนจะสัมผัสได้ว่าบรรยากาศไม่เหมาะสมและหยุดหัวเราะ

“ลุงใหญ่”

ลูกสะใภ้คนโตยิ้มเจื่อนๆ

“ไม่ใช่มันเริ่มฤดูใบไม้ผลิแล้วเหรอ? สนามของครอบครัวคุณยังว่าเปล่า มันน่าเสียดายเหลือเกิน เรามาช่วยกันพรวนดินกันเถอะ”

“นี่คือสิ่งที่เธอจะทำ? เธอใจดีจะช่วย?”

เฉียวเฉียงล้อเลียน

ลูกสะใภ้คนโตมีสีหน้าเคอะเขิน แต่แล้วเธอก็คิดว่าในเมื่อชายชราใกล้จะตายแล้ว การถูกเขาด่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่ การได้ยึดครองที่ดินของเขาหลังจากเขาตายไปนั้นสำคัญกว่า

ที่ดินผืนนั้นตั้งอยู่ในบริเวณภูเขา มันไม่ง่ายเลยที่จะพัฒนาที่ดินในบริเวณนั้น มันจะดีกว่าถ้าที่ดินผืนนั้นพร้อมที่จะใช้งาน

“คุณน่าจะได้ยินมาบ้าง ถ้าไม่เชื่อก็ไปถามได้ ใครในหมู่บ้านนี้และใกล้เคียงที่ไม่ยกย่องฉัน?”

“เฮอะ เฮอะ ในหมู่บ้านนี้ใครกล้าพูดถึงเธอ? ถ้าใครกล้าพูดว่าครอบครัวเฉียวซวงไม่ดี บ้านของพวกเขาจะถูกเผาและถูกฉกฉวยไป” เฉียวเฉียงพูด

เมื่อลูกสะใภ้คนโตได้ยินดังนั้น เธอไม่รู้สึกอายเลย แต่กลับภูมิใจแทน ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความพออกพอใจ ครอบครัวของพวกเขามีลูกชายหลายคนและพวกเขาก็เจริญรุ่งเรือง ไม่มีอะไรที่คนอื่นทำได้แม้ว่าพวกเขาจะอิจฉาก็ตาม

“ไม่พูดดีกว่า ไม่พูดต่อแล้ว ไปทุ่งนากันเถอะ!”

ลูกสะใภ้คนโตไม่สนใจเฉียวเฉียงและหันไปลากลูกสะใภ้คนที่สองไปทำงาน

ทุกคนรู้ว่าเฉียวเฉียงมีปัญหาเกี่ยวกับกระเพาะอาหาร ถ้าจะพรวนดิน กำจัดวัชพืชและหว่านเมล็ดพืช ทุ่งนาก็ไม่ใช่จะเป็นของพวกเขาหรอกหรือ?

เฉียวเฉียงยืนอยู่ที่ประตูและเคาะไม้เท้าในมือด้วยความรู้สึกแค้นเคืองและเศร้าหมอง

คนพวกนี้รังแกเขาเพราะเขาป่วย เมื่อก่อนพวกนี้ไม่กล้าจะพูดกับเขาแบบนี้ด้วยซ้ำ ตอนนี้เขากำลังจะตาย เขาไม่สามารถกำราบพวกเขาได้

ขนาดเขายังไม่ตาย พวกนี้ยังกล้าทำตัวแบบนี้ ถ้าเขาตายไป เฉียวเหม่ย.........

เฉียวเฉียงมองเฉียวเหม่ยด้วยความเวทนา ไม่อยากทิ้งเธอไปเลย

เฉียวเหม่ยมองดูเหตุการณ์ตรงหน้าและนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ตอนนี้เธอเห็นเหตุผลแล้วว่าทำไมสองคนนั้นถึงกระตือรือร้นจะช่วยเหลือหรือมากกว่า... มันไม่ใช่ความตั้งใจของพวกหล่อน แต่เป็นของเฉียวซวง

เหอะ หน้าไม่อายกันจริง!

“ปู่ช่วยดูไฟในเตาให้หนูด้วยนะคะ หนูจะออกไปจัดการกับพวกเขาเดี๋ยวนี่เลย!”

ไม่พูดพร่ำ เฉียวเหม่ยหยิบไม้ตะบองแล้วเดินออกไป

เฉียวเฉียงพยักหน้าและเดินเข้าไปในบ้านเพื่อดูไฟในเตา

เขาไม่กังวลว่าหลานสาวของเขาจะเสียเปรียบ หลานสาวคนนี้แข็งแกร่งแต่ยังเด็กและมีนิสัยก้าวร้าว เธอไม่เคยปล่อยให้ตัวเองตกอยู่ในตำแหน่งที่เปรียบเมื่อต่อสู้กับผู้อื่น

เฉียวเฉียงหัวเราะอย่างเย็นชา สองคนนั้นกระตือรือล้นที่จะยึดเอาที่ดินของเขามากจนลืมไปว่าเหม่ยเหม่ยเป็นคนแบบไหน