Your Wishlist

จะรักชั่วนิรันดร์ (ตอนที่ 46 มาสู้ขอข้าซิ)

Author: ้hanna hb

นิยายเรื่องนี้จะเล่าถึงความรักของเทพผู้พิทักษ์กับมนุษย์ เมื่อเทพผู้พิทักษ์เลือดบริสุทธิ์เพียงคนเดียวที่มีพลังแตกต่างจากเทพคนอื่น ๆ พลังนี้แข็งแกร่งช่วยปกป้อง รักษาผู้ที่อ่อนแอได้ เขาเกลียดมนุษย์แต่กลับต้องมาปกป้องมนุษย์ผู้หนึ่งเพราะศิลาเพลิงในตำนานได้ปรากฏขึ้น ความรักได้ก่อกำเนิดพร้อมกับภัยสงครามที่จะกลืนกินโลกมนุษย์ ภัยแห่งปีศาจเงามืดที่กำลังจะถูกปลดปล่อย ความหายนะก่อตัวขึ้นทั่วทุกดินแดน

จำนวนตอน :

ตอนที่ 46 มาสู้ขอข้าซิ

  • 27/01/2567

บทที่ 46

ตอน มาสู่ขอข้าซิ

ณ.กำแพงเมืองวังจันทรา ชายหญิงคู่หนึ่งยืนมองออกไปนอกกำแพงท่ามกลางความมืดที่ถูกเงาดำเข้าปกคลุม

               “ข้าขอโทษ ที่ไม่ได้อยู่เคียงข้างยามที่เจ้าเกิดเรื่อง” ท่านการุณพูดขึ้น

               ท่านหญิงยิ้ม “อย่าได้กังวล ข้าไม่เป็นไร”

               ท่านการุณจับมือของเธอแล้วยิ้มให้เธอด้วยความรักและห่วงใย เขารู้ดีว่าท่านหญิงไม่ได้โกรธเขา แต่ตัวเขาเองกลับมีความรู้สึกที่ไม่สามารถดูแลคนที่รักได้

               “โชคดีที่ได้พลังขององค์ชายเวนช่วยเจ้าไว้ ข้าต้องขอบคุณเขาแล้วจริง ๆ”

               “ท่านเป็นอะไร เหตุใดถึงกังวลยิ่งนัก”

               ท่านการุณจับใบหน้าของท่านหญิง “เจ้าชั่งงดงามยิ่งนัก ท่านหญิงจันทรา ข้าแค่เสียดายเวลาที่เรามัวแต่วุ่นวายกับเรื่องของผู้อื่นมากจนเกินไป จนทิ้งความสุขของตนเอง”

               ท่านหญิงจับมือของเขา “หลังจากจบสงครามนี้ ท่านเองก็มาสู้ขอข้าซิ”

               “เจ้าพูดจริงหรือเปล่า สามร้อยกว่าปีนี้ข้าพยายามทุกอย่างเพื่อที่จะแต่งงานกับเจ้า แต่เจ้าก็เอาแต่บ่ายเบี่ยง จนข้าเริ่มกลัวว่าใจเจ้ามีผู้อื่นแล้ว” เขายิ้ม

               ท่านหญิงกล่าวขึ้น “ขอโทษค่ะที่ทำให้ท่านกังวล”

 “ไม่เป็นไร จบเรื่องนี้เราคงต้องจริงจังกับหัวใจตนเองบ้างแล้ว---ท่านหญิงที่รัก---พรุ่งนี้ข้าจะล่วงหน้าไปยังดินแดนทางใต้ พร้อมกับเหล่าทหาร เงามืดบนท้องฟ้ากำลังแผ่กระจายทุกแห่ง เจ้าเองก็ต้องดูแลตัวเองดี ๆ อย่าได้ใช้สายตามองผู้ใด” เขามองหน้าท่านหญิงที่มีท่าทีเขินอาย

ท่านหญิงยิ้มก่อนพูด “ท่านเองก็ต้องระวังตัวด้วย อย่าได้ต้องตาต้องใจสาวใดละ”

ท่านการุณจับตัวท่านหญิงเข้ามากอด

เขาพูด “เจอกันที่ป่ามรกต”

ท่านหญิงกอดตอบโดยไม่พูดอะไร ทั้งสองรู้ดีว่าสงครามอาจทำให้เกิดการสูญเสียมากมาย แต่ก็ยากที่จะหลีกเลี่ยง

ทางด้านโยคี

ตอนนี้โยคี ได้จับตัวมนุษย์ทั้งเด็ก ผู้หญิง ผู้ชาย คนแก่ มาเพื่อดูดพลังชีวิตเพื่อรักษาอาการบาดเจ็บที่ต่อสู้กับองค์ชายเวน ทหารของเขากำลังเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ เปลี่ยนมนุษย์ที่ตายให้กลายเป็นปีศาจ

หญิงคนหนึ่งพูดขึ้น “ท่านโยคี สายรายงานมาว่า พวกเหล่าเทพ ได้สงสารร่วมรบไปยังทุกดินแดน”

 “ระหว่างที่ข้ารักษาตัว พวกเจ้าไปจัดการพวกที่ต่อต้านเรา ข้าจะไม่ยอมหยุดสงคราม”

หญิงสาวพูด “ท่านการุณได้นำกำลังทหารไปยังดินแดนทางใต้ ท่านจะให้หทารเราเข้าขัดขวางหรือมั้ย”

 “ปล่อยให้พวกมันไปรบ ส่งกำลังไปทางใต้  เราจะได้ตัดกำลังพวกมันลงบ้าง ว่าแต่พวกเจ้าสร้างทหารนักรบให้มากพอ ใช้พวกมนุษย์คือสิ่งที่ดีที่สุด ตอนนี้สงครามครั้งใหญ่ได้เกิดขึ้นแล้ว”

หญิงสาวรับคำ “คะ” เธอจัดการทำตามที่โยคีบอก

“ออ.เมื่อถึงกำหนดการ วันนั้นให้เจ้าส่งกองทหารบุกไปยังดินแดนของวังภูผา”โยคีพูด

“แต่ท่านโยคี ดินแดนแห่งนั้นคงจะบุกทำลายได้ยาก”

“ไม่มีเทพผู้พิทักษ์อยู่จะกลัวอะไรกับอสูรในตำนาน”

เธอมองหน้าท่านโยคี ก่อนจะรับคำแม้จะไม่ค่อยเต็มใจก็ตามเพราะรู้ดีว่าที่แห่งนั้นมีพลังศักดิ์สิทธิ์ปกป้องอยู่ยากที่พวกมารจะเข้าไปได้

สงครามไม่เคยหยุดเลยมนุษย์ยังคงเจอกับสงคราม ต่างกับดินแดนเทพที่พวกโยคีไม่ได้เข้าทำสงครามระหว่างที่รอเวลา แต่พวกเขาเหล่าเทพและเซียนก็ไม่ได้หยุดพักต่างเข้าปกป้องมนุษย์เท่าที่จะทำได้ อีกไม่กี่วันก็จะเกิดศึกครั้งใหญ่ ทุกคนต่างรู้ดีชะตานี้ไม่สามารถหนีหรือหลีกเลี่ยงได้อีก จะมีผู้คนล้มตายอีกเท่าไร ถึงจะหยุดยั้งความชั่วร้ายได้

กลับหน้าหลัก ตอนก่อนหน้า ตอนถัดไป