เมื่อเด็กหนุ่มนักเรียนนอกถูกไล่ออก ต้องกลับมาเมืองไทยและถูกพี่ชายดัดนิสัยให้กลายเป็นคนที่ดีขึ้น การเปลี่ยนแปลงครั้งนี้นำมาซึ่งความรักที่เขาไม่เคยคิดจริงจังมาก่อน สุดท้ายแล้วชีวิตเด็กหนุ่มจะเปลี่ยนแปลงไปในทิศทางได้ เขาจะเลื่อกความรักหรือชีวิตที่อิสระ
บทที่ 1 ตอน ปาร์ตี้ปิดเทอม
ณ.ต่างประเทศ ที่บ้านพักของชายหนุ่ม ดินกับคราม ในย่านกลุ่มคนรวย ค่ำคืนนี้ พวกเขาได้จัดงานปาร์ตี้ปิดเทอมขึ้น เพื่อน ๆ ส่วนใหญ่ก็คือกลุ่มเพื่อนที่มีฐานะและร่ำรวยกันทั้งนั้น ในงานปาร์ตี้ที่เต็มไปด้วยยาและเหล้า เสียงเพลง และเซ็ก ก็ได้เริ่มขึ้น ที่บริเวนสระว่ายน้ำด้านหลังของบ้าน
“นี่พวกนายสองคนลองหน่อยมั้ย” เพื่อนในกลุ่มคนหนึ่งส่งยาให้ดินและคราม
“พวกนายจะเล่นก็เล่นไป” ดินพูดและปัดยาออกจากหน้าของเขา
“ใช่.......”ครามเสริม
“พวกนาย..จัดปาร์ตี้ทั้งที กินแต่เหล้า หม้อแต่สาวและหนุ่มเท่านั้น”
“รู้ก็ดีแล้ว.....” ครามพูดขึ้น สายตาก็มองไปยังกลุ่มชายที่ยืนอยู่ฝั่งตรงข้ามของสระน้ำ เพื่อน ๆ ต่างพากันเซ็ง ลุกออกจากเตียงนอนข้างสระน้ำไป เหลือทิ้งไว้แต่ดินกับคราม
“พวกบ้า เล่นแต่ยา” ดินพูดขึ้น แล้วยิ้มด้วยมุมปาก
“วันนี้นายเป็นอะไร ไม่เห็นสนุกเหมือนทุกที” ครามถามขึ้น
“ไม่อยากกลับไทยวะ” ดินตอบพร้อมยกแก้วเหล้าดื่มมันไปด้วย
“กลับไปไม่กี่เดือนเอง แต่ฉันว่าสิ่งที่นายกับฉันควรวิตกก็คือ เกรดเราจะออกมายังไง”
“ไม่ตกก็บุญแล้ว” ดินพูดไปหัวเราะไป “ว่าแต่นายเมื่อไรจะกินพี่โจนาธารสักทีวะ”
“คืนนี้แหละ หล่อ ๆ ล่ำ ๆ แบบนี้หน้ากินซิบ”
“นายนี่นะ” ดินยิ้มพลางกวาดสายตามองไปรอบ ๆ งานสาว ๆ มากมายที่เมาต่างเต้นกันสนุกสนาน แล้วครามก็ลุกออกไป
“นายจะไปไหน”
“เผด็จศึกไง ใช่เวลาให้คุ้ม....” ครามพยักหน้าให้สัญญาณดินหันไปมอง หญิงสาวใส่ชุดรัดรูปสายเดี่ยวกระโปร่งสั้น ในมือถือแก้ววายเดินตรงมาที่พวกเขา
“ฉันขอตัวนะ....คืนนี้สนุกกับปาร์ตี้หน่อยเพื่อน” ครามตบไหล่ดิน
“นั่งด้วยคนได้มั้ย” หญิงสาวพูด
“ได้ซิ” เขาจ้องมองเธอ หน้าอกที่ใหญ่ขาวอวบราวกับจะล้นออกมาจากชุด ร่องอกที่ชิดชั่งเย้ายวนยิงนัก
“เจ้าของงานปาร์ตี้ไม่ไปสนุกกับเพื่อน ๆ หรือ” เธอพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงและสายตาเชิญชวน มือข้างหนึ่งจับผมที่ยาวสะบัดไปข้างหลังเบา ๆ กลิ่นน้ำหอม ร่องคอขาว ๆ แตะจมูกและสายตาของเขาทันที เขากลืนน้ำลายเล็กน้อย ก่อนจะยิ้มและพูดด้วยน้ำเสียงที่หวานนุ่ม
“ถ้าอยากสนุกกับเธอละ จะว่าไง” หญิงสาวยิ้มเธอเอนตัวพิงพนักเก้าอี้เล็กน้อยก่อนจะยกขาที่เรียวขาวทั้งสองข้างพาดลงบนขาของดิน เขามองหน้าเธอแล้วยิ้ม
ทางด้านของคราม ซึ้งตอนนี้เขาได้เดินเข้าไปยังกลุ่มรุ่นพี่ที่จับกลุ่มคุยเรื่องจะทำอะไรต่อจากนี้เมื่อเรียนจบ
“อ้าว....ว่าไง เจ้าของงานปาร์ตี้” รุ่นพี่คนหนึ่งพูดขึ้น
“ขอบคุณนะครับที่มางานปาร์ตี้ของพวกผม” ครามพูดไปสายตาก็มองโจนาธาร
“ไม่มาได้ไง พวกนายเชิญมาทั้งที มีทั้งสาว ๆ เหล้าฟรี ดนตรี ใครจะพลาด”
“แล้วพี่โจนาธารสนุกหรือเปล่าครับ”
“ก็สนุกนะ แต่คงไม่สนุกเท่ากับเพื่อนของนายหรอกมั่งตอนนี้”
ครามหันมองดินที่กำลังนั่งคุยกับหญิงสาวพร้อมกับมือที่ลูบขาของเธออยู่
“แล้วพี่อยากสนุกแบบนั้นไม่ละ”
โจนาธารมองหน้าครามที่เชิญชวนเขาอย่างเห็นได้ชัด ทำเอาเพื่อน ๆ แซวกัน
“เอาไงละโจนาธารน้องยิงมุขแบบนี้นายจะไปยังไง” โจนาธารยิ้ม แล้วเดินเข้ามาหาคราม ก้มหน้ากระซิบข้างหูเขาเบา ๆ ว่า
“เราไปหาที่เงียบ ๆ คุยกัน ดีมั้ย”
ครามยิ้ม ก่อนจะหันหน้าไปทางเสียงกระซิบนั้น
“ก็ดีนะ” แล้วเขาก็จับมือ รุ่นพี่ เดินออกจากกลุ่ม ไม่สนใจเพื่อน ที่ยืนยิ้มและสายหน้าให้กันและกัน
“ไปแล้วเพื่อนเรา......มาเรามาสนุกกันดีกว่า”
เมื่อเดินผ่านประตูบ้าน มาถึงห้องรับแขก โจนาธารจับร่างของครามพิงกับกำแพงห้อง เขารุกครามอย่างรวดเร็ว ทั้งกอดและจูบอย่างดุเดือดโดยที่ครามยังไม่ทันได้ตั้งตัวด้วยซ้ำ แต่อีกฝ่ายก็ไม่ได้ตกใจมาก เขาตอบรับแรงจูบนั้น ปากเปิดกว้างรับการสัมผัสด้วยปลายลิ้นที่แทรกเข้ามาอย่างร้อนแรง ลิ้นอุ่น ๆ ตะหวัดสับเปลี่ยนกัน ความต้องการยิ่งพุ่งทะยานจนอยากจะหยุด ครามใช้มือทั้งสองข้างผลักร่างของเขาออก หน้าอกที่มีกล้ามเป็นมัด ๆ มันชั่งเซ็กซี่อะไรขนาดนี้ ความคิดของครามวิ่งผ่านเข้ามา
“มีอะไร”เสียงโจนาธารที่บ่งบอกถึงความต้องการที่อยากจะควบคุม
“รุ่นพี่...ช้า ๆ หน่อยซิครับ”
“นายต้องการแบบนี้ไม่ใช่เหรอ”
“รู้ได้ไง”
“แววตานายที่ยั่วฉันตอนนี้อยู่ไง เพื่อนบอกฉันว่านายเป็นคนอารมณ์ร้อน อยากรู้แล้วว่าจริงมั้ย”
ครามยิ้มแล้วจับคอของโจนาธารดึงเขาเข้ามาจูบ โจนาธารกอดร่างของครามหมุ่นตัวเขากดลงบนโซฟาในห้องรับแขก เขาบรรเลงจูบอย่างดุเดือน เสียงครางดังขึ้นผ่านลำคอ
“อ๊ะ....อึก” ลิ้นที่ชุ่มเลียผ่านต้นคอขาว ๆ กระดุมเสื้อถูกปลดออกที่ละเม็ด เสียง จ๊วบ...จ๊วบ ของริมฝีปาก ดังขึ้นผ่านเรือนร่าง มือก็ค่อย ๆ เลื่อยผ่านลงมาเรื่อย ๆ เป๋ากางเกงเริ่มอึดอัดซะแล้วซิ
“ของนายตื้นแล้วนี่” โจนาธารพูดขึ้น ไม่ทันสิ้นเสียง ครามพลิกร่างของตนขึ้น โจนาธารอยู่ในท่าที่นั่งหลังพิงเบาะ ครามใช้มือลูบไล้จากคอลงมาเรื่อย ๆ อย่างแผ้วเบา สายตาก็มองหน้าของเขาที่หายใจถี่ เขายิ้มแล้วค่อยเลื่อนตัวเองลงนั่งข้างล่างระหว่างขาของโจนาธาร
“ของรุ่นพี่เองก็ตื่นกว่าผมอีก” เขาค่อย ๆ ปลดกระดุมกางเกงออกรูดซิบลง โจนาธารจับมือของครามที่กำลังจะจับน้องชายของเขาไว้
“ตรงนี้เหรอ”
“ก็รุ่นพี่เลือกเองนี่” ครามยิ้มก่อนจะก้มหน้าลง ทำให้สีหน้าของโจนาธารเปลี่ยนไปทันที
ทางด้านของดินกับหญิงสวย
เธอยิ้มยั่วยวน มือของดินก็ได้ลูบไล้ไปตัวทั้งขาของเธออย่างแผ้วเบาก่อนที่เขาจะลุกออกจากที่นั่งจับตัวเธอกดนอนลงบนเตียงสระน้ำ
“สายตาเธอนี้ชั่งเย้ายวนฉันยิ่งนักไม่กลัวฉันขย้ำเธอหรือไง”
“ไม่กลัว”
เมื่อสิ้นเสียงของหญิงสาว เขาบรรจงจูบเธออย่างนุ่มนวน มือข้างหนึ่งก็จับที่ขอบเตียงอีกข้างก็จับที่หน้าอกของเธอลูบ เคล้าคลึงอยู่อย่างนั้น ลิ้นอุ่น ๆ เลียบนฝีปากของเธอเริ่มรุนแรงขึ้น สีหน้าหญิงสาวแดงกล่ำตอบสนองอารมณ์เร้าร้อนของชายหนุ่มได้อย่างดูดดื่ม ไม่แคร์สายตาของใครทั้งนั้น แต่ก็ว่าไปตอนนี้ไม่มีใครสนใจใครเลยนอกจะสนใจในกิจกรรมที่ตนเองต้องการ
“เดี๋ยวซิดิน” เธอผลักตัวเขาออกเล็กน้อย
“มีอะไร”
“ไม่ถามชื่อเราเหรอ”
“จำเป็นด้วยหรือ”
“ก็จริง”
เมื่อดินจะเริ่มบรรเลงสวาททันใดนั้น เสียงเพลงก็เงียบลง แสงไฟถูกเปิดสว่างจ้าทั้งงาน ทุกคนต่างพากันตกใจ หยุดกิจกรรมทุกอย่างไว้ มองหาผู้ก่อกวนงาน เจ้าหน้าที่ตำรวจหลายคนเดินเข้ามาจับตัวทุกคน แต่ดูเหมือนว่ากลุ่มนักศึกษาไม่ได้กลัวเจ้าหน้าที่ตำรวจแต่อย่างได้ ปล่อยให้พวกเขาจับตัวไปโดยดี
“เพื่อนบ้านตัวแสบ” ดินพูด หญิงสาวลุกขึ้นจัดเสื้อผ้าของตัวเองทันที
ดินกับครามและหลายคนถูกคุมตัวไปตรวจ หลายชั่วโมงทุกคนก็ถูกประกันตัวและทุกคนก็ถูกรายงานความประพฤติถึงมหาลัยที่เรียนอยู่ และนั้นก็ทำให้ดินและคราม ไม่ผ่าน แถมถูกส่งตัวกลับเร็วกว่ากำหนด ห้ามเข้าประเทศเป็นเวลา ..........
“ให้ตายเถอะ ฉันจะจัดการเพื่อนบ้าน” ครามพูด
“ก่อนพวกคุณจะจัดการเพื่อนบ้าน ผมในฐานะผู้ดูแลพวกคุณ ครั้งนี้พวกคุณเล่นหนักไปหน่อยนะครับ” เสียงชายวัยกลางคนพูดขึ้น เขาคือทนายของทั้งคู่ที่ต้องอยู่ดูแลแก้ปัญหาให้พวกเขามาตลอดสองปีมานี้
“โธ่.....เดี๋ยวเรื่องก็เงียบ” ดินพูด
“คุณดินครับ” เขายื่นโทรศัพท์ให้ดิน และ คราม คนละเครื่องเสียงปลายสายพูดขึ้น ด้วยอารมณ์ที่เดือดดาน ทั้งสองถูกเรียกตัวกลับเมืองไทยทันที แม้พวกเขาจะไม่ชอบแต่ก็ไม่สามารถอยู่ที่นี่ได้อีก
ทนายจัดการเรื่องของพวกเขาเสียค่าปรับมหาศาลปิดข่าวทุกสื่อภายในไม่กี่วัน เขาส่งตั๋วเครื่องบินและไปส่งพวกเขาที่สนามบินหลังจากนั้นสองวัน ตามคำสั่งของศาล
Hanna hb ฝากผลงานด้วยนะคะ ติดตามตอนต่อไปค่ะ
“ให้ตายเถอะดินฉันยังไม่ได้กินพี่เขาเลย......เราไปเผาบ้านพวกมันดีกว่าก่อนกลับ”
“ก็บอกนายแล้วชวนพวกมันมาด้วยนายก็ไม่ยอม”
“พวกคุณพอได้แล้ว คิดครับว่ากลับถึงเมืองไทยผมจะถูกไล่ออกหรือเปล่า ให้ตายเถอะ พวกคุณทั้งสองจะทำให้ผมตกงานก็คราวนี้แหละ”
อิอิอิอิอิอิอิ
“ขอโทษครับ”
