“โอ้ คุณคือน้องเขยในอนาคตของฉันอย่างนั้นเหรอคะ?”  ไป๋เซินเซินไม่สนใจความเจ็บปวดและความผิดหวังของตัวเอง “โลกแคบจริงๆ ”

เว่ยเหลียนเหิงมองไป๋เซินเซินด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะมองไปทางอื่นราวกับไม่เคยรู้จักกันมาก่อน

ในสายตาของเขาตอนนี้เธอคงเป็นเหมือนตัวตลก บางทีการที่เธอเข้าไปพัวพันกับหนุ่มหล่อเช่นเขา คงทำให้เขาเซ็งมากเลยสินะ

ตู้หนานซีพูดกับเว่ยเหลียนเหิงอย่างกระตือรือร้นว่า “เหลียนเหิงคะ ฉันขอแนะนำให้คุณรู้จัก ผู้หญิงคนนี้คือตู้เซินเซิน เป็นพี่สาวของฉันเองค่ะ ด้วยเหตุผลบางอย่างเธอจึงไม่ได้อยู่ที่บ้านของเราแล้ว”

เว่ยเหลียนเหิงเพียงแค่พยักหน้า แต่ก็ยังไม่ได้พูดอะไรเหมือนเดิม

ความเจ็บปวดทั่วร่างกายทำให้ไป๋เซินเซินไม่สามารถทนอยู่ที่นี่อีกต่อไป เธอจึงมองไปที่ตู้เซินเป่ยแล้วพูดว่า “ตู้เซินเป่ย ถ้าวันนี้คุณไม่ฆ่าฉันให้ตาย คุณจะต้องเสียใจภายหลังแน่”

"ออกไป!" ตู้เซินเป่ยเพิกเฉยต่อคำขู่ของเธอ เขากระชากแขนของเธอและลากเธอไปที่ประตู จากนั้นก็ผลักเธอออกไปเหมือนทิ้งขยะ

ไป๋เซินเซินรู้สึกหนาวเหน็บและเย้ยหยันตัวเองในเวลาเดียวกัน กัดฟันลากร่างที่ฟกช้ำดำเขียวเดินออกจากลานหน้าบ้านและออกจากประตูเหล็กบานใหญ่ไป หลังจากเดินไปได้ไม่ไกลนัก เสียงของตู้หนานซีก็ดังขึ้นจากด้านหลัง “พี่เซินเซิน รอเดี๋ยว”

"มีอะไร?"

หล่อนเดินเข้ามาหาและกอดอกยิ้มพูดว่า “วันที่ยี่สิบห้าเดือนหน้าเป็นวันแต่งงานของฉันกับเหลียนเหิง ไม่ว่ายังไงพี่ก็ยังเป็นพี่สาวของฉันอยู่ วันสำคัญของน้องสาวทั้งที่ คนเป็นพี่ก็ควรมาร่วมงานแต่งของน้องสาวจริงไหม?”

ไป๋เซินเซินใช้หลังมือเช็ดเลือดที่มุมปากและยิ้มให้ตู้หนานซี “วันสำคัญของน้องสาวทั้งที คนเป็นพี่สาวอย่างฉันไม่ไปจะดีกว่า ถือว่าเป็นของขวัญจากฉันแล้วกัน” พูดจบ เธอก็หันหลังกลับและเดินจากไป

ตู้หนานซีได้แต่ยืนนิ่งอยู่ที่เดิม

ไป๋เซินเซินเดินกะโผลกกะเผลกกลับไปที่รถด้วยความยากลำบาก เมื่อขึ้นมานั่งในรถได้แล้วก็ล็อคประตูรถทันที ทั่วทั้งตัวตอนนี้เหมือนจะหลุดออกจากกัน ไม่มีส่วนไหนของร่างกายที่ไม่เจ็บปวด ทั้งตัวมีแต่รอยฟกช้ำ ภายในปากยังได้กลิ่นคาวเลือดชัดเจน

เมื่อนึกถึงภาพเหตุการณ์เมื่อครู่อีกครั้ง ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกเศร้า น้ำมูกน้ำตาก็ไหลพรากออกมาราวกับน้ำพุ ความเจ็บปวดที่สะสมอยู่ในใจมานานหลายปีก็ปะทุออกมา

โลกนี้ไม่เคยยุติธรรม คนบางคนได้รับสิ่งที่ดีที่สุดตั้งแต่เกิดมา ได้รับความรักจากพ่อและการเอาอกเอาใจจากแม่ เติบโตมาอย่างสะดวกสบาย มีรถหรูขับ ใช้ชีวิตในคฤหาสน์หลังโต ได้เรียนเมืองนอก ผูกมิตรกับคนดัง และยังได้แต่งงานกับผู้ชายที่หล่อเหลาปานเทพบุตร ชีวิตมีแต่ความสุขไร้ความกังวลอย่างเช่นตู้หนานซี

แต่ผู้หญิงบางคนไม่รู้ว่าตนได้ทำบาปกรรมอะไรไว้ในชาติที่แล้วถึงต้องมาเกิดในครอบครัวที่พ่อนอกใจแม่และนิยมใช้ความรุนแรงในครอบครัว มีแม่ที่ขี้ขลาดและไร้ความสามารถ สุดท้ายก็ถูกบังคับให้ฆ่าตัวตายด้วยการกระโดดตึก จากนั้นก็ไม่มีที่ยืนในครอบครัว ถูกพ่อแท้ๆ ไล่ออกจากบ้านตั้งแต่อายุสิบสอง ต้องใช้ชีวิตอยู่ใต้ชายคาบ้านคนอื่นอย่างเช่นเธอ ไป๋เซินเซิน

ก็ไม่รู้ว่าทำไมพระเจ้าถึงเล่นตลกกับชีวิตของเธอแบบนี้ที่ต้องมีพ่อคนเดียวกันกับตู้หนานซี ทว่ากลับมีชีวิตที่แตกต่างกันราวฟ้ากับเหว บางครั้งเธอก็อดเปรียบเทียบตัวเองกับตู้หนานซีไม่ได้