2 เข้าใจผิด

มัมมี่ของฟาโรห์โบราณถูกห่ออย่างวิจิตรบรรจง ตกแต่งด้วยมาลัยไม้และปิดทับด้วยหน้ากากใบหน้าคนเสมือนจริง ทีมสำรวจของฟิวลังเลที่จะเปิดโลงใบนี้มานาน และตอนนี้พวกเขาอดทนไม่ไหวอีกต่อไปที่จะค้นหาความลับภายในของมัมมี่

"เมื่อเช้าพวกพี่และทีมมาเปิดโลงแล้วล่ะ ต่อไปฟิวก็มีหน้าที่ไปเคลียร์ริ่งให้พวกพี่"

"อ๋อ เข้าใจแล้วครับ" ฟิวพยักหน้าตอบรับพี่หัวบอย หัวหน้าทีม

"พี่ว่าเรารีบไปกันดีกว่า "

"ครับ“

"ทางตระกูลและญาติเขาให้เวลาเราแค่สองสัปดาห์ในการศึกษาร่างกายของฟาโรห์ เพราะฉะนั้นเราต้องช่วยพี่ทำความสะอาดมัมมี่ฟาโรห์ให้เสร็จภายในสองวัน เพื่อที่ทางคณะจะได้มีเวลามากพอที่เข้ามาศึกษา  เดี๋ยวพี่เข้าไปส่งนะ"

"อ้าว เราไม่ได้ไปด้วยรึครับ"

"ในระหว่างที่รอฟิวเคลียร์สภาพของมัมมี่ฟาโรห์ พวกพี่และทีมจะกลับไปสำรวจสุสานเพิ่มเติมน่ะ  "

"อะ..อ๋อ ครับ"

"ไม่ต้องกลัว ที่นี่มีผู้ดูแลอยู่ มีอะไรก็สอบถามเขาได้ ลูกครึ่งไทยน่ะ แต่สืบเชื้อสายตรงมาจากมัมมี่ฟาโรห์เชียวนะ  พี่ต้องไปล่ะ"

"ค..ครับ"

ฟิวเดินเข้าเซฟเฮ้าที่พี่บอยมาส่งทิ้งไว้ด้วยความระแวดระวังพร้อมกับมองหาผู้ดูแลที่พี่บอยบอกไว้ 'เงียบจัง วังเวงเกินไปแล้ว'

" มีใครอยู่ไหมครับ"

"......"

"ผมมาจากทีมสำรวจครับ "

"......."

"ขอเข้าไปหน่อยนะครับ" ฟิวสูดลมหายใจเข้าปอดก่อนตัดสินใจเข้าไปเอง'เอาว่ะ'

'อยู่ไหนกันหมดนะ ทั้งมัมมี่ทั้งผู้ดูแล รึเรามาผิดที่เปล่าว่ะ' ฟิวคิดในใจพลางหันซ้ายหันขวา เมื่อไม่เจอสิ่งที่ตัวเองตามหาอยู่

 พลันสายตาก็เห็นบางอย่างในห้องหนึ่งที่ทำทางเดินแยกออกไปเกือบสุดทาง ฟิวเดินเข้าไปสังเกตใกล้ๆ เห็นร่างหนึ่งนอนแน่นิ่งบนแท่นที่ถูกปูขนสัตว์อ่อนนุ่ม ร่างกายเปลือยท่อนบนมีเศษหยากไย่และผงฝุ่นเลอะเทอะมอมแมม ท่อนล่างมีเพียงผ้าขาวบางผืนเล็กปกปิดส่วนใหญ่โตไว้แบบลวกๆ ฟิวเข้าใจว่าน่าจะเป็นผ้าที่ใช้พันมัมมี่ ซึ่งผู้แกะผ้าคงต้องการปิดส่วนนี้ไว้

 เมื่อสำรวจร่างกายตรงหน้าจนพอใจ ฟิวปลดกระเป๋าเครื่องมือจากไหล่และหยิบอุปกรณ์ออกมาเพื่อเคลียริ่งมัมมี่ทันที เริ่มจากเปิดผ้าผืนเล็กออกแล้ววางไว้ข้างแท่นนอน  

'โห! อยู่เฉยๆยังใหญ่ขนาดนี้! ' 

" อึก...อื้อหือ"

เพียงได้เห็นแก่นกายอันใหญ่โตตรงหน้าฟิวก็รู้สึกจักจี้ที่รูจีบด้านหลังแล้ว 'เสียดายของ ไม่น่าเป็นมัมมี่เลย'

พู่กันขนนุ่มถูกหยิบขึ้นมาแล้วลงมือแปรงเศษสิ่งสกปรกออกจากลำคอหนาวนไปที่ลูกกระเดือก เรื่อยลงมือที่จุดสีน้ำตาลบนอกแกร่ง ฟิวค่อยๆขยับปลายพู่กันอย่างแผ่วเบา สายตาเผลอชื่นชมความสมบูรณ์ของร่างกายตรงหน้าอย่างหลงใหล หัวนมสีน้ำตาลแข็งขึ้นเป็นไต ทำให้ฟิวเกิดความแปลกใจหากแต่ปล่อยความสงสัยทิ้งไปแล้วทำหน้าที่ต่อ ฟิวทำงานต่อด้วยความระมัดระวังไม่ให้มือหรือส่วนใดๆสัมผัสกับร่างกายที่นอนแผ่อยู่ ทว่ากลับยื่นมือเข้าไปสัมผัสรอยแผลเป็นขนาดใหญ่บนอกหนาอย่างเลื่อนลอย กระทั่งเผลอทำพู่กันหลุดมือจึงรู้สึกตัวและรีบขยับลงมาทำส่วนล่างต่อ ลำเขื่องขนาดใหญ่ที่หลับใหลเช่นเดียวกับเจ้าของมัน มีขนอ่อนขึ้นปกคลุมเล็กน้อย เป็นส่วนเดียวที่ฟิวคิดว่าจริงๆมันก็สะอาดอยู่แล้ว แต่ก็อดไม่ได้ที่จะปัดปลายพู่กันลงไปหยอกเย้าให้ตัวเองรู้สึกตื่นเต้นที่ได้เล่นกับแท่งเนื้อของฟาโรห์เป็นครั้งแรก

"อึก. หึ้ม..." ฟิวชะงักมือเมื่อหูได้ยินเสียงบางอย่าง

"หือ?" ฟิวเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าที่ถูกปกปิดไว้ด้วยหน้ากากนิ่ง 'หูฝาดมั่ง'

ฟิวหันมาสนใจลำแท่งเนื้อตรงหน้าต่อ ซึ่งตอนนี้มันขยายใหญ่จนหัวบานออกมาเหมือนดอกเห็ดยักษ์

'หือ? มัมมี่ยังมีความรู้สึกอยู่อีกรึว่ะ' 

ฟิวคิดอยู่ในใจแต่เขาละความสนใจจากแท่งเนื้อที่ชูช่ออยู่ตรงหน้าไม่ได้ มือเรียววางพู่กันลงแล้วส่งลิ้นเล็กไปแตะที่บริเวณปลายแท่งเนื้อสีแดงตรงหน้า ตวัดลิ้นเลียรอบหัวหยัก จนมีน้ำซึมออกมา

"แผล็บ แผล็บ.."

"อ๊ะ..อาส์..อ่าส์ " ฟิวครางออกมาเสียงดังชิดแท่งเอ็นแล้วปากดูดแท่งเนื้อของอีกฝ่ายอย่างหนักหน่วง มือที่ว่างส่งมาลูบคลำแท่งเนื้อตัวองผ่านกางเกงที่แข็งนูนออกมาเป็นรูปจนเป้าตุง

"อึก... อื้ม..อาส์" ร่างที่นอนแผ่อยู่ครางเสียงหนัก ท่อนเอ็นในปากกระตุกอย่างรุนแรงแอ่นสะโพกเข้าหาอย่างต่อเนื่อง

"อ๊ะ..อื้อส์..อ่อก" แม้จะได้ยินร่างชายที่นอนอยู่ครางเสียงกระเส่า แต่ตอนนี้ฟิวก็เสียวจนไม่อาจจะหยุดได้แล้ว

ฟิวปล่อยท่อนเสียงใหญ่เป็นอิสระอย่างอ้อยอิ่ง ถอดกางเกงแล้วยกตัวเองขึ้นไปนั่งทับท่อนเอ็นที่แข็งเป็นลำ หันหลังไปทางปลายเท้าขยับไปมาให้ท่อนเนื้อถูไถตรงร่องเสียว รูจีบขมิบตัวอย่างแรง

"อูยย.... เสียว..อ๊ะ..อาาส์ ดีจัง"

" อื้มส์...อาส์ คุณ...ซี๊ด...คุณเป็นใคร"