เห็นได้ชัดว่าหวาดกลัวมากเกินไป และคำพูดของนางค่อนข้างไม่ต่อเนื่องกัน

หลู่เจียวปลอบโยนนางทันที พวกเขาต้องพยายามหาข้อมูลที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติม มิฉะนั้นพวกเขาจะไม่สามารถช่วยหลิวไลตี้ได้ สิ่งที่สำคัญที่สุดคือนางต้องการถามว่าหลิวไลตี้ ว่าได้ฆ่าหลัวซินหวู่ หรือไม่

"อย่าตื่นเต้น ข้ามาที่นี่เพื่อช่วยเหลือเจ้า ดังนั้นตอนนี้เจ้าฟังข้าและทำตามที่ข้าบอก มิฉะนั้นพวกเราจะไม่สามารถช่วยเจ้าได้ และเจ้าอาจต้องรับโทษหนักข้อหาฆาตรกรรม"

หลู่เจียวพูดจบและมองไปที่หลิวไลตี้ พูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม "มาเถอะ ผ่อนคลาย หายใจออก ผ่อนคลายอารมณ์ของเจ้า"

ตอนนี้หลิวไลตี้ ปฏิบัติต่อหลู่เจียวเหมือนฟางช่วยชีวิต และนางจะทำทุกอย่างทันทีที่นางบอกให้ทำ เพื่อชีวิตของตัวเอง

ในไม่ช้าหลิวไลตี้ ก็สงบลงเล็กน้อย หลู่เจียวมองเข้าไปในดวงตาของนางแล้วถามว่า "หลิวไลตี้ตอนนี้ข้ากำลังถามเจ้า เจ้าต้องพูดความจริง เจ้าไม่ได้ฆ่าหลัวซินหวู่ จริงๆหรือ"

หลิวไลตี้พยักหน้าทันที  “ข้าไม่ได้ฆ่าเขา ข้ายอมรับว่าข้าอยากจะฆ่าเขาหลายครั้ง แต่สุดท้ายก็กลัวและยอมแพ้ เมื่อคืนเขาดูเหมือนจะมีโชคลาภอะไรซักอย่าง เขาซื้อกับข้าวหลายอย่าง และเหล้ากลับมาและเขาให้เงินข้าสองตำลึงสำหรับใช้ในครอบครัวอีกด้วย”

"เขาหลับไปอย่างมีความสุขหลังจากดื่ม และข้าก็เข้านอนหลังจากรับประทานอาหารเย็น รุ่งขึ้น ข้าตื่นมารู้สึกว่าถืออะไรติดมืออยู่ เหนียวๆ ลืมตามองลงไป มือถือมีดอยู่ มีมีดเปื้อนเลือด ตอนนั้นตกใจมาก ข้าตะโกน แล้วก็มีคนวิ่งออกไป ในที่สุดก็มีเจ้าหน้าที่บางคนมาที่บ้านของข้าและพาข้ามาที่นี่"

หลังจากที่หลิวไลตี้พูดจบ นางก็ร้องไห้ด้วยความกลัวอีกครั้ง "หมอหลู่ ข้าไม่ได้ฆ่าเขาจริงๆ ได้โปรดช่วยข้าด้วย ช่วยข้าด้วย"

หลู่เจียวปลอบนางทันที "เอาล่ะ นิ่งซะ เงียบๆ ข้าจะช่วยเจ้า ข้ามาที่นี่เพื่อช่วยเจ้า ไม่อย่างนั้นข้าจะมาทำไม"

ทันทีที่นางพูดอย่างนั้นหลิวไลตี้ ก็กลายเป็น เงียบกว่าเดิมมาก

หลู่เจียวเริ่มถามรายละเอียด "เมื่อวานเขาทำพฤติกรรมผิดปกติอะไร"

“เขามีความสุขมากตลอด 2 วันที่ผ่านมา และเขาไม่ตีข้าเหมือนเคย เขายังบอกข้าว่าเขาสามารถหาเงินได้มากมายในเร็วๆ นี้ และเขาก็จะมีเงินในตอนนั้น และเขายังบอกอีกด้วยว่าเขา จะซื้อเสื้อผ้าให้ข้าสองชุด"

เมื่อคืนข้ากลับมา ดูเหมือนเขาจะได้เงินมาแล้ว เขาไม่เพียงแต่ซื้ออาหารเท่านั้น แต่ยังซื้อเหล้ามาด้วย อย่างไรก็ตาม เขาให้เงินข้าสองตำลึงสำหรับบ้านด้วย" นางกล่าวคำเดิมอีกครั้ง

หลิวไลตี้พลิกเสื้อผ้าของนางโดยไม่รู้ตัวหลังจากพูด และในที่สุดก็คิดว่าเงินมันหล่นอยู่ที่บ้าน บางทีเจ้าหน้าที่ ที่จับนางอาจเอาไป

หลังจากฟังคำพูดของหลิวไลตี้แล้วนั้น หลู่เจียวก็ตัดสินใจในเบื้องต้นว่าหลัวซินหวู่ ค้นพบความลับของใครบางคนแล้วจึงใช้มันเพื่อขอเงินใครซักคน หรือไม่ก็ได้เงินมาจากการพนันหรือเปล่า คงต้องสืบดูอีกที

สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการขจัดความเป็นผู้ต้องสงสัยของหลิวไลตี้ หลู่เจียวกล่าวกับหลิวไลตี้ อย่างรอบคอบ

“เมื่อคืนเจ้าไม่ได้ยินอะไรเลยเหรอ ทำไมเจ้าถึงนอนหลับสนิทแบบนั้น”

หลิวไลตี้ ส่ายศีรษะ “ไม่รู้สิ อย่างไรก็ตาม ข้าหลับลึกกว่าปกติ ข้าไม่ตื่นเลยจนกระทั่งรุ่งสาง เมื่อข้าตื่นขึ้นข้าเห็นหลัวซินหวู่ ถูกฆ่าตายและข้ายังมีมีดอยู่ในมือ"

หลู่เจียวเดาว่าทั้งคู่อาจถูกวางยาสลบจากบางสิ่งเช่นควันสลบ จากนั้นฆาตกรก็แอบเข้าไปในห้องฆ่าหลัวซินหวู่ และใส่ร้ายหลิวไลตี้ 

หลิวไลตี้ถูกหลัวซินหวู่ ทุบตีอย่างรุนแรงเป็นเวลานานซึ่งสอดคล้องกับการนางเป็นผู้หญิงที่ถูกสามีทำร้ายและฆ่าสามีของนางด้วยความโกรธ ไม่ต้องพูดถึงหลิวไลตี้ ยังถือมีดสังหารอยู่ในมือ

นี่เท่ามีอาวุธสังหารอยู่ในมือ พอคนอื่นมาพบถือเป็นเรื่องของประจักษ์พยานที่สมบูรณ์

อย่างไรก็ตาม ไม่ใช่เรื่องยากที่จะเห็นจากจุดนี้ว่าคนที่อยู่เบื้องหลังนั้นมีการวางแผนเอาไว้ และชุดของแผนการก็เกือบจะไร้รอยต่อ

หลู่เจียวถามหลิวไลตี้ อีกสองสามคำถาม แต่ก็ไม่มีประโยชน์ ดูเหมือนว่านางจะต้องหาวิธีทำการชันสูตรศพ เพื่อดูว่านางสามารถหาหลักฐานใดๆ เพื่อพิสูจน์ว่าหลิวไลตี้ ไม่ได้ฆ่าใคร ได้หรือไม่

หลู่เจียวลุกขึ้นและกำลังจะจากไป แต่หลิวไลตี้ รีบคว้ากระโปรงของ หลู่เจียวและมองนางด้วยความกลัว "หมอหลู่ เจ้าต้องช่วยข้า เจ้าต้องช่วยข้า ข้ากลัว ข้ากลัวจริงๆ"

ขณะที่นางพูด นางก็น้ำตาไหลอีกครั้ง และหลู่เจียวก็ปลอบนาง "อย่ากังวล ข้าจะหาหลักฐานให้เจ้าทันทีที่ข้าออกไป และข้าจะช่วยเหลือเจ้าอย่างเต็มที่"

"ขอบคุณ ขอบคุณ”

หลิวไลตี้ปล่อยมือของหลู่เจียว และหลู่เจียวก็ออกไป

เซี่ยหยุนจินซึ่งซ่อนตัวอยู่ในความมืดหน้าประตูห้องขัง ทันใดนั้นก็พูดว่า "เมื่อคืนนี้ เจ้านอนในหรือนอกเตียง?" 

ในห้องขัง หลิวไลตี้ พูดโดยไม่รู้ตัว "เมื่อคืนนี้ข้านอนบนเตียง เขานอนข้างนอก ใช่แล้วเป็นแบบนี้"

โดยปกติ หลิวไลตี้ จะนอนนอกเตียงเพื่อที่นางจะได้เทน้ำให้หลัวซินหวู่ ในตอนกลางคืน

แต่เมื่อวานนี้หลัวซินหวู่ ดื่มเหล้ามากเกินไป ตื่นขึ้นสองหรือสามครั้งก่อนนอนตอนกลางคืนเพื่อฉี่ และจากนั้นเขาก็รู้สึกเบื่อ เขาจึงนอนนอกเตียง

ที่หน้าประตูห้องขัง หลังจากที่เซี่ยหยุนจินถามเสร็จ เขาเงยหน้าขึ้นมองหลู่เจียวและถามอย่างรวดเร็ว "นางนอนอยู่บนเตียง ถ้านางฆ่าใครสักคน คมมีดควรจะเอียงเข้าด้านใน และแรงโน้มถ่วงของมีดควรเอียงเข้าด้านในด้วย หากเป็นฆาตกรที่ก่ออาชญากรรม และเขายืนอยู่ข้างเตียง ดังนั้นแรงโน้มถ่วงของเขาควรจะเอียงออกด้านนอก"

ดวงตาของหลู่เจียวเป็นประกายทันที และนางก็พยักหน้าอย่างกระฉับกระเฉงในวินาทีแรก "ใช่ เจ้าพูดถูก"

หลู่เจียวมีความสุขมาก เดินออกจากห้องขังและเหยียดแขนออกไปกอดเซี่ยหยุนจินอย่างตื่นเต้น "เป็นความจริงที่เซี่ยซิ่วไฉ ฉลาดกว่าคนอื่น"

เซี่ยหยุนจินมีความสุขมากเมื่อเขาได้ยินคำชมของหลู่เจียว

แต่หลู่เจียวปล่อยเขาไปและหันไปมองหลิวไลตี้ในห้องขัง

"ข้าพบวิธีที่จะพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของเจ้าแล้ว ไม่ต้องกลัว ข้าจะช่วยเจ้าในไม่ช้า"

"ขอบคุณ ขอบคุณ"

อารมณ์ของหลิวไลตี้สงบลงอย่างสมบูรณ์ เพราะในใจนางมีความหวัง และนางยังไม่กลัวอีกต่อไป

หลู่เจียวและเซี่ยหยุนจินหันหลังกลับ และเดินออกไป นอกห้องขัง ตำรวจจ้าวกำลังรออยู่พร้อมกับผู้คุมที่เฝ้าห้องขัง เมื่อเห็นพวกเขาออกมา ผู้คุมก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและขอร้อง 

"ตำรวจจ้าว เร็วเข้า รีบออกไป"

ตำรวจจ้าวตอบรับ และพาเซี่ยหยุนจินและหลู่เจียวออกไป กลุ่มคนไม่กล้าที่จะผ่านทางเข้าหลักแต่เดินออกไปทางประตูเล็กด้านข้าง

หลังจากเดินออกไป ตำรวจจ้าว ก็ถามเซี่ยหยุนจินและหลู่เจียว 

"เกิดอะไรขึ้น ผู้หญิงคนนั้นฆ่าสามีของนางหรือเปล่า"

เซี่ยหยุนจินส่ายศีรษะทันที "นางไม่ควรเป็นฆาตกร ควรเป็นคนอื่นที่หลัวซินหวู่อาจจะรู้ความลับของใครบางคน และเขาใช้โอกาสนี้เพื่อรีดไถเงินจำนวนมากจากคนผู้นั้น และบุคคลนั้นวางแผนดังกล่าวเพื่อโยนความผิดให้กับหลิวไลตี้"

"ตามตรรกะ การชันสูตรพลิกศพควรสามารถตรวจพบรายละเอียดบางอย่างได้ แต่เห็นได้ชัดว่าไม่พบสิ่งปกติ มีความเป็นไปได้สองทาง หนึ่งอาจเป็นมีการติดสินบน และอีกประการหนึ่งอาจเป็นไปได้ว่าทักษะการชัณสูตรศพต่ำเกินไป"

จ้าวปู้โถวขมวดคิ้วและพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม “ซ่งอู๋โซว มีความสามารถ”

นี่แสดงว่า ซ่งอู๋โซว อาจถูกติดสินบน

เซี่ยหยุนจินเงยหน้าขึ้นมองจ้าวปู้โถว "นี่คือความก้าวหน้าของคดี เราต้องหาฆาตกรตัวจริงที่อยู่เบื้องหลัง บางทีฆาตกรคนนี้อาจเป็นคนที่เราอยากจัดการด้วย ถ้าเราจัดการกับเขาได้ เราอาจทำให้เมืองชิงเหอสะอาดขึ้น"