หลู่เจียวรู้สึกอายกับคำชมของแม่ทัพหวัง ยิ้มอย่างสุภาพ มองจ้าวหลิงเฟิง และขอให้เขาส่งคนพานางไปที่โรงปฏิบัติงานหลักทั้งสามแห่ง เพื่อดูว่ามีอะไรขาดเหลือหรือไม่

จ้าวหลิงเฟิงตกลงทันที ก่อนหน้านี้หลู่เจียววาดพิมพ์เขียวให้เขา เขาได้ทำการเปลี่ยนแปลงบางอย่างตามความคิดของเขาเอง แล้วขอให้ผู้คนเริ่มสร้าง

ตอนนี้ หลู่เจียวอยากไปดู มันเยี่ยมจริงๆ

จ้าวหลิงเฟิงพูดทันทีว่าเขาจะพาพวกเขาไปที่นั่นด้วยตัวเอง และฉีเหล่ย ก็บอกว่าเขาจะไปกับพวกเขาด้วย

คนกลุ่มหนึ่งไปที่ชานเมืองชิงเหออย่างยิ่งใหญ่

โรงปฏิบัติงานหลักสามแห่งสร้างขึ้นนอกเมืองทางใต้ ไปทางตะวันออกเฉียงใต้ประมาณยี่สิบหรือสามสิบไมล์

ในเวลานี้มียามอยู่รอบๆพื้นที่เปิดโล่งของโรงงาน และผู้คนไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปอย่างตั้งใจ แต่ทันทีที่จ้าวหลิงเฟิง หลู่เจียว และคนอื่นๆ ปรากฏตัวขึ้น ยามที่ประตูก็วิ่งออกมาต้อนรับพวกเขาอย่างอบอุ่น

"เจ้านาย ท่านมาที่นี่"

จ้าวหลิงเฟิงเหลือบมองเขาแล้วถาม "ผู้จัดการและรองผู้จัดการอยู่ที่ไหน ไปเรียกพวกเขามา"

"ใช่ ใช่ ข้าจะไปทันที"

คนนี้ ยังเป็นรุ่นน้องในเวิร์กช็อปในอนาคต สจ๊วตมีหน้าที่เฝ้าประตูและป้องกันไม่ให้บุคคลภายนอกเข้ามา เวิร์กช็อปกำลังอยู่ในระหว่างการก่อสร้าง ถ้ามีคนวิ่งเข้ามาแล้วได้รับบาดเจ็บและชนเข้ากับเวิร์กช็อปของพวกเขา จะต้องรับผิดชอบ ดังนั้น จ้าวหลิงเฟิงจึงเตือนสจ๊วตเป็นพิเศษว่าผู้คนควรจับตาดูพวกเขา ปล่อยให้คนเข้าไปอย่างสบายๆ 

และเมื่อต้องการป้องกันรากฐานของเวิร์กช็อป จึงสร้างกำแพงด้านนอกก่อน แล้วจึงสร้างเวิร์กช็อปหลักสามแห่งข้างใน

จ้าวหลิงเฟิงนำหลู่เจียวและคนอื่นๆ เข้าไปข้างใน ทุกคนกำลังกลิ้งรากฐานด้วยลูกกลิ้งหิน หลายคนดึงลูกกลิ้งหินกลม ตะโกนเป็นจังหวะและดึงไปข้างหน้าพร้อมกัน

มีลูกกลิ้งหินจำนวนมากในสนาม หลู่เจียวเห็นว่าฐานรากที่กลิ้งออกมาโดยลูกกลิ้งหินนั้นไม่แข็งแรงเท่ากับฐานรากที่นางเคยใช้หินกระแทกมาก่อน

ด้านหนึ่ง จ้าวหลิงเฟิงเห็นใบหน้าที่ครุ่นคิดของ หลู่เจียวและอดไม่ได้ที่จะถามว่า "เป็นอย่างไรบ้าง? เจ้าคิดอย่างไร"

หลู่เจียวชี้ไปที่คนที่กำลังกลิ้งฐานรากด้วยลูกกลิ้งหินและพูดว่า 

"ไม่มีปัญหาที่จะสร้างกำแพงอิฐโดยรอบบนฐานแบบนี้ แต่การสร้างโรงปฏิบัติงานอาจมีความเสี่ยง" 

โรงงานต้องสูงกว่าอาคารที่อยู่อาศัยทั่วไป จากนั้นความสามารถในการรับน้ำหนักของพื้นดินจะต้องหนักและฐานรากที่รีดด้วยลูกกลิ้งหินไม่แข็งแรงเพียงพอในการรับน้ำหนัก

ในด้านหนึ่ง จ้าวหลิงเฟิงฟังคำพูดของหลู่เจียวคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างตั้งใจ และรู้ว่านี่เป็นความจริง

แต่จะเพิ่มความสามารถในการรับน้ำหนักของฐานได้อย่างไร จ้าวหลิงเฟิงคิดวิธีที่ดีไม่ได้อยู่พักหนึ่ง เขามองไปที่หลู่เจียวแล้วพูดว่า "งั้นปล่อยให้พวกเขากลิ้งอีกสองสามครั้ง"

หลู่เจียวสั่นศีรษะและชี้ไปที่จ้าวหลิงเฟิงซึ่งอยู่ด้านข้าง 

"เจ้าปล่อยให้คนหาหินก้อนใหญ่ขนาดนี้ ให้ช่างก่อหินทำรูหลายๆ รอบหิน แล้วเอาเชือกพันแต่ละรู หาคนสิบคนมาดึง เชือกเพื่อโยนหินขึ้นแล้วโยนมันลงไปอย่างแรง รากฐานที่กระแทกด้วยวิธีนี้ไม่มีปัญหากับความสามารถในการรองรับอย่างแน่นอน"

รากฐานของตระกูลเซี่ย ถูกกระแทกด้วยวิธีนี้ในครั้งที่แล้ว แต่ครั้งสุดท้ายเนื่องจากข้อจำกัดด้านเวลา หลู่เจียวขึ้นไปบนภูเขาและเจาะรูด้วยสว่านไฟฟ้าอย่างเงียบๆ หากเจ้าไม่ต้องการเสี่ยงทำเช่นนี้ให้ช่างก่ออิฐเจาะรู แต่ช่างก่ออิฐจะใช้เวลานาน ในแบบของเขา

จ้าวหลิงเฟิงได้ยินคำพูดของ หลู่เจียวและเพียงแค่จินตนาการ เขาก็รู้ว่าฐานรากที่กระแทกด้วยหินจะต้องแข็งแรงกว่าที่ลูกกลิ้งหินกลิ้งไปมา

"ตกลง ข้าจะให้เฉิงเซียง จัดการเรื่องนี้ทันที"

หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็อธิบายกับหลู่เจียว "เฉิงเซียง จะเป็นผู้จัดการโรงงานหลักสามแห่งในอนาคต"

หลู่เจียวพยักหน้าและที่นั่น มีคนสองสามคนที่อยู่ข้างหน้าเขาเข้ามาอย่างใจจดใจจ่อ

ชายผู้รับผิดชอบอายุไม่มากนัก เขาดูอายุประมาณยี่สิบเจ็ดหรือสี่สิบแปดปี สวมเสื้อสีเขียว เขาดูไม่เหมือนผู้จัดการ แต่ดูเหมือนนักวิชาการเล็กน้อย

ทันทีที่เขามาถึง เขาก็ทำความเคารพ จ้าวหลิงเฟิงด้วยความเคารพ "เจ้านาย เจ้ามาที่นี่"

จ้าวหลิงเฟิงพยักหน้า ชี้ไปที่หลู่เจียวที่ด้านข้างและแนะนำ 

"นี่คือหมอหลู่ สูตรลับทั้งหมดของทั้งสามโรงงานมาจากมือของนาง นางคือฮีโร่ของเวิร์กชอปหลักทั้งสามของเรา เจ้าต้องปฏิบัติต่อนางอย่างดีในอนาคต"

เฉิงเซียง เคยได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้จากจ้าวหลิงเฟิงก่อนหน้านี้ และรู้ว่าการประชุมเชิงปฏิบัติการหลักทั้งสามสามารถเปิดได้เพราะผู้หญิงคนหนึ่ง และผู้หญิงคนนั้นได้ให้สูตรลับทั้งหมดของการประชุมเชิงปฏิบัติการหลักทั้งสาม เพื่อให้ครอบครัวของจ้าวตงเจี๋ย เปิดการประชุมเชิงปฏิบัติการดังกล่าว นอกจากนี้ยังมีสถานที่ให้เขาใช้ความสามารถของเขา

เป็นเพียงว่าเฉิงเซียง ไม่คาดคิดว่าเขาจะได้พบกับปรมาจารย์ที่แท้จริงของการประชุมเชิงปฏิบัติการหลักทั้งสามในเร็วๆ นี้ และเขาก็ทำความเคารพ หลู่เจียวทันทีด้วยความเคารพ 

"ท่านหมอหลู่"

แม้ว่านางจะเป็นผู้หญิง แต่นางมีความสามารถมากทีเดียว ในขณะที่เฉิงเซียงกำลังคิดอยู่ หลู่อันก็เอ่ยออกมาด้วยความประหลาดใจข้างหลังเขา 

"น้องสาว ทำไมเจ้าแต่งหน้าน่าเกลียดจัง"

จ้าวหลิงเฟิงสั่งให้เฉิงเซียง พาพวกเขาไปรอบๆ โรงปฏิบัติงาน โดยส่วนใหญ่จะพูดคุยเกี่ยวกับแผนผังของโรงปฏิบัติงานหลัก 3 แห่ง แม้ว่าก่อนหน้านี้จะมีภาพวาด แต่พวกเขาก็เป็นเพียงบนกระดาษ ตอนนี้พวกเขาได้ดูที่ไซต์แล้ว พวกเขาอาจจะทำได้ เพื่อแสดงความคิดเห็นที่แตกต่างกัน เฉิงเซียงหันกลับมาทันทีและนำทางไปอธิบายการกระจายของโรงปฏิบัติงานหลักทั้งสาม

ขณะเดิน หลู่เจียวอยู่ด้านหลังและถามด้วยความกังวลว่าหลู่อัน คุ้นเคยกับมันดีหรือไม่? หลู่อัน พูดทันทีว่าแม้ว่ามันจะยากสักหน่อย แต่เขาจะทำงานหนักเพื่อเรียนรู้ และเฉิงเซียง ผู้จัดการก็ใจดีมากและเขาจะแนะนำเขาหากเขามีปัญหา เขาคิดว่าโอกาสนี้ดีมาก เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด หลู่เจียวก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ 

หากหลู่อัน สามารถรับช่วงต่องานของผู้จัดการของเวิร์กช็อปหลักทั้งสามได้ ก็คงลำบากแค่ในช่วงปีแรกๆ เมื่อเขามีความสามารถมากขึ้น เขาก็จะจัดการได้อย่างไม่มีปัญหาอะไร

ขณะที่พูดหลู่อัน ถามเซี่ยหยุนจิน ที่อยู่ข้างๆ ด้วยความกังวล 

"น้องเขย ขาของเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง เจ้าสบายดีไหม" 

เมื่อได้ยินคำถามของหลู่อัน เขาก็ตอบทันทีด้วยคิ้วและดวงตาที่อ่อนโยน "ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว ขอบคุณที่เป็นห่วง แล้วท่านล่ะ"

หลู่อันมองไปที่เซี่ยหยุนจิน อย่างอยากรู้อยากเห็น น้องเขยของเขาเคยอารมณ์เย็นชามาก การได้พบเขาครั้งนี้ ดูเหมือนเขาจะอบอุ่นขึ้น และเขาก็อ่อนโยนเป็นพิเศษต่อเขา หลู่อัน รู้สึกปลื้มปิติและโบกมือของเขา ซ้ำแล้วซ้ำอีก "ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร

ข้างหน้า จ้าวหลิงเฟิงมองกลับไปที่คนที่กำลังพูดอยู่ข้างหลังเขาและพูดว่า "หมอหลู่ เจ้าเห็นปัญหาอะไรไหม"

แม้ว่าหลู่เจียวกำลังคุยกับหลู่อัน แต่นางก็ฟังคำแนะนำของเฉิงเซียง เมื่อได้ยินคำถามของ จ้าวหลิงเฟิงนางตอบทันที 

"ดีมาก"

แผนที่การกระจายของเวิร์กช็อปหลักสามแห่งที่วาดโดยหลู่เจียวอิงตามแบบจำลองของโรงงานแปรรูปที่ทันสมัย ​​มีโรงอาหาร ห้องน้ำสาธารณะ และหอพักแยก มีครบทุกอย่าง

เมื่อนางรับสมัครคนงานในภายหลัง นางจะใช้ระบบค่าจ้างมากขึ้นสำหรับงานที่มากขึ้น ซึ่งเป็นประโยชน์ต่อคนที่ทำงานหนักและขยัน

จ้าวหลิงเฟิงยังคิดว่ามันค่อนข้างดี เมื่อหลู่เจียวให้พิมพ์เขียวแก่เขาก่อนหน้านี้เขาก็ประหลาดใจ จ้าวหลิงเฟิงคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ จากนั้นหันไปมองเซี่ยหยุนจิน

และพูดว่า "เซี่ยซิ่วไฉ หมอหลู่มีความคิดที่ดีจริงๆ นางออกแบบโรงงานหลักทั้งสามนี้ และข้าได้เปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยเท่านั้น"

นั่นมันแน่นอนอยู่แล้ว แต่นั่นมันภรรยาของข้า เกี่ยวอะไรกับเจ้า?

แต่เขาไม่ได้แสดงความฉลาดของเขาและพูดด้วยสีหน้าสงบ

"ภรรยาของข้าฉลาดจริงๆและเป็นเรื่องปกติที่จะออกแบบโรงงาน"