ฉันยืนเหม่อเหมือนคนจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว น้ำตาหยดแล้วหยดเล่าไหลรินออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เมื่อวานคุณกรให้คนลักพาตัวเด็กสาวพม่าคนหนึ่งมา ฉันเป็นคนพาเธอมาส่งให้นักธุรกิจชาวญี่ปุ่น เขาชอบเปิดซิงเด็ก และเด็กพม่าคนนี้ก็ถูกใจเขามากๆ

ฉันที่ถูกคุณกรสั่งให้อยู่เฝ้าเธอเพื่อรอพากลับ ทั้งช่วยลูกค้าล่ามโซ่เธอไว้ในห้องนอน และเอายาปลุกเซ็กซ์ให้เธอกิน เธอเสี้ยนมาก ทุกครั้งที่โดนKกระแทก เธอร้องครางเสียวแทบขาดใจ เขาเอาเธอทั้งวันทั้งคืน เอาจนรูเธอฉีกเลือดไหลเปื้อนที่นอน จากเสียวๆเธอก็ร้องเจ็บ ฉันเลยฉีดยาไอซ์เข้าเส้นเลือดเธอ เธอจะได้ไม่เจ็บ

แต่เธอช็อกตาย

"มันไม่หายใจแล้ว" ฉันพูดเสียงสั่น เขาหน้าซีดเผือดแล้วจับตัวเธอเขย่าแรงๆ แต่เธอไม่ตื่น เธอตายแล้ว

"เพราะเธอนั่นแหละ" เขาพูดภาษาไทยด้วยสำเนียงแปร่งๆ

"แล้วคุณที่เอามันมาทั้งคืนล่ะ" ฉันชี้หน้าเขา

"เธอฉีดยาอะไรให้มัน เพราะเธอนั่นแหละ"

เราทั้งคู่ต่างลนลานและโทษกันไปโทษกันมา ฉันกดโทรหาคุณกร เขารีบให้ลูกน้องมาที่นี่ ศพเธอถูกห่อด้วยผ้าสีดำก่อนที่พวกเขาจะแบกไปไว้ในกระโปรงหลังรถ

"มะนาวขึ้นมา" พวกเขากวักมือเรียกฉันขึ้นรถ ฉันไม่ได้เอารถมา ที่มาบ้านลูกค้าเมื่อวานก็ลูกน้องคุณกรนี่แหละมาส่ง

"ไม่ต้องห่วงนะครับ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น เราจะไม่สาวถึงตัวคุณแน่นอน" พวกเขาสัญญากับลูกค้า

"มันตายเพราะเธอ เธอฉีดยาให้มัน แล้วมันก็ตาย" เขาชี้หน้าฉัน

ลูกน้องคุณกรหันมามองฉันเป็นตาเดียว "ถ้ามันจะผิดก็ผิดกันหมดป่ะ ตำรวจมันไม่เอาไว้สักคนหรอก" ฉันพูดทั้งน้ำตา

พวกเราออกมาจากบ้านลูกค้า ขับรถมาเรื่อยๆ จนออกมาต่างจังหวัด

"เราจะไปไหน" ฉันถามคนขับรถ "เอามันไปเผาในป่า" ฉันพยักหน้ารับรู้ ตัวสั่นงันงกไปหมด

เธอตายเพราะฉัน แต่ฉันก็ยังเอาแต่โทษคนนู้นคนนี้เพื่อหลอกตัวเอง ทุกคนผิดหมด แต่ที่ผิดมากที่สุดก็คือฉัน

"เฮ้ย! ระวัง"

เสียงตะโกนลั่นรถก่อนที่รถจะชนกับเสาไฟฟ้าอย่างแรง ฉันเจ็บร้าวไปทั้งตัว ไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงจะขยับตัว

"มะนาวๆๆ"

มีคนเรียกฉัน ฉันได้ยินแต่ฉันตอบไม่ได้ ฉันกระอักเลือดออกมา การมองเห็นเริ่มเลือนรางลงเรื่อยๆ

แล้วสติสุดท้ายของฉันก็ดับมืดลง

"มีคนรอดมั้ยว่ะ"

"มีผู้ชายรอดคนนึง"

"นอกนั้นตายหมดเหรอ"

"ใช่"

"อ้าว แล้วผู้หญิงคนนั้นที่นั่งฟุบอยู่อะ"

"ตายแล้วเหมือนกัน"

"เออ แต่มีศพอยู่ในกระโปรงหลังรถด้วยนะ"

"สงสัยฆ่าคนตายแล้วจะเอาศพไปทิ้ง"

"กลับกันเถอะ คนมุงเต็มเลยกูเวียนหัว"