สายๆของเช้าวันนั้น ผมจึงมีหน้าที่เก็บเศษถุงยางที่ถูกทิ้งกระจายจนเกลื่อนห้อง ไหนจะน้ำรักที่ไหลเยิ้มออกมาจากถุงยางที่ผมสลัดทิ้งไว้บนพื้นห้องอีก ทั้งหมดแรงแต่ก็ต้องทำครับ งานพ่อบ้านต้องเข้าเเล้ววันนี้ เราทั้งคู่ใช้ชีวิตร่วมกันอยู่ในห้องนี้เกือบจะคล้ายแฟนกันเลยก็ว่าได้ ในตอนนี้อ่ะนะ...

..........................................................................................................................

เอาดีๆนะ...ผมว่ามันก็ไม่เลวเลยที่ติดเชื้อโควิดแล้วได้พักร่วมห้องกับเธอแบบนี้อ่ะ นี่ก็ผ่านมาเกือบจะครบหนึ่งอาทิตย์แล้วอาการของผมมันไม่ได้เป็นอะไรมาก ก็แค่กินยาตามอาการอย่างที่หมอสั่งมันก็ดีขึ้นแล้ว มีก็แต่น้ำหวานที่ยังมีไข้อ่อนๆอยู่ แต่ตอนนี้เธอก็เริ่มจะอาการดีขึ้นมาบ้างแล้วล่ะ นั่นคงเพราะ...ได้ยาดีจากเข็มของผมนั่นเอง ไม่ค่อยจะชมตัวเองสักเท่าไหร่ 

ผมนอนเล่นเกมบนเตียงนอนข้างๆน้ำหวานตามประสาของคนว่างไม่มีอะไรให้ทำ สาวน้อยก็มุ่ยหลับตื่นสายเป็นประจำทุกวัน แน่สิครับ...ผมจัดบทรักให้เธอตอนรุ่งเช้าประจำทุกวัน จนตอนนี้ถุงยางอนามัยที่ผมนั้นเตรียมมาด้วยเผื่อเหตุฉุกเฉินมันดันเหลืออยู่แค่ชิ้นเดียว.....

แก่นกายเจ้ากรรมก็ดันพองโตสู้มืิอขึ้นมาอีกรอบเมื่อเธอขยับตัวพลิกกายมาก่ายที่หน้าท้องผม น้ำลายอึกใหญ่ถูกกลืนลงคออย่างหักห้ามใจ ผมดับหน้าจอมือถือแล้ววางมันลงบนโต๊ะเล็กข้างๆหัวเตียง ก่อนจะจดจ้องใบหน้านวลที่กำลังนอนหลับไหลก่ายกอดผมอยู่ ขนตางอนที่ประดับบนดวงตา ริมฝีบางเรียวบางที่เเม้ไม่ได้ถูกแต่งแต้มสีสันก็ยังคงดูอมชมพูระเรื่อ มือหนาค่อยๆริบปอยผมขึ้นทัดซอกใบหูให้คนตัวเล็กอย่างเบามือ หากต้องถึงวันครบกำหนดการรักษาตัวของเราแล้ว เรายังจะได้เจอกันอยู่ไหม ผมครุ่นคิดแล้วก็ผลอยหลับ

..........................................................................................................................

"พี่ต้น...อีกแค่สามวันเราก็ต้องแยกกันแล้วนะ" ฉันพูดกับเขาเบาๆเมื่อไฟสลัวบนหัวเตียงถูกปิดลง ตอนนี้อาการไข้หวัดอะไรที่เคยเป็นก็แทบจะหายดีแล้ว ยังมีเเค่อาการระคายคอจากการไอที่ยังคงหลงเหลืออยู่

"ไม่อยากกลับเลย...อยากนอนกอดน้ำหวานเอาไว้แบบนี้ทุกๆคืน"ใบหน้าหล่อคมซุกไซร้ซอกคอขาว

"ไม่อยากกลับไปเจอลูกเมียที่บ้านพี่เหรอ"

"ออกอาการหึงอยู่ใช่มั้ยเนี่ย...พี่ยังโสดแต่แค่ไม่ซิง"

"น้ำหวานคงคิดถึงพี่ต้นมากแน่ๆ พี่จะลืมหนูมั้ยถ้าเราต่างคนต่างกลับกันเเล้ว" ฉันพูดจบเขาก็เอื้อมมือมาบี้ปลายจมูกฉันเล่นซะอย่างนั้น ในความมืดภายในห้องตอนนี้มันคงบอกคนตรงหน้าไม่ได้ว่าขอบตาฉันตอนนี้มันรื้นเอ่อไปด้วยน้ำตา

"อยากจะลองอะไรใหม่ๆดูมั้ย?" คนตัวโตลุกขึ้นในเงามืดแล้วถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก เเขนล่ำเอื้อมมาดึงตัวฉันขึ้นไปนั่งต่อหน้าแล้วกดหัวของฉันให้ก้มลงไปอมแก่นกายที่มันกำลังแข็งตัวดีดติดกับกล้ามแน่นของหน้าท้อง กลิ่นหอมอ่อนๆของสบู่ติดตามลำแท่งนั้น ฉันสูดดมมันครู่หนึ่งก่อนจะค่อยๆอ้าปากอมเอาส่วนเเข็งนั่นเข้าไป

เขาหอบหายใจแรงขึ้นทุกๆครั้งที่ฉันดูดท่อนเนื้อนั้นขึ้นลง มือหนาสวมมือมารั้งผมฉันไว้แล้วจัดการจับกดสวนกับลำเอ็นที่ถูกกระเด้งสวนเข้ามาในปาก "อร่อกๆๆ" ปลายส่วนหัวมันแทงลึกจนเลยลำคอเข้าไปอีก เขาโยกสะโพกเด้งเสยเข้ามาในปากถี่ขึ้นๆทำเอาฉันตาเหลือกลานแทบจะสำลัก

"เฮือกกกก!!" ทันทีที่มือหนารั้งหัวฉันถอนออกจากท่อนเอ็น ทำให้ฉันต้องสูดหายใจเข้าไปเฮือกใหญ่

"นอนคุกเข่าแล้วหันหลังมาหาพี่สิ"

ฉันทำตามอย่าว่าง่าย เขาเอาท่อนเนื้อนั้นที่มันเเข็งโด่มาจ่อที่ปากร่องเสียวแล้วถูๆกดๆครู่นึงก่อนจะค่อยๆดันเข้าไปทีละนิดๆ คราวนี้มันนุ่มร้อนอุ่นๆข้างในร่องเสียวอย่างแปลกพิลึก ฉันเอื้อมมือไปจับแก่นกายของเขาแล้วก็ตกใจที่เขายังไม่ได้ใส่ถุงยางอนามัย

"พี่ต้นไม่ได้นะ....ต้องใส่ถุงก่อน...หนูกลัวท้อง" สิ้นคำสั่งของหญิงสาวทำให้เขาต้องยอมถอนลำเอ็นออกมาสวมหมวกนิรภัยที่มันเหลือเพียงเเค่ชิ้นเดียวอย่างจำใจ