“อิ๋มเอ้ย…ออกมากินข้าวเย็นได้แล้ว” ป้าเพ็ญเรียกหลานสาวให้ออกมากินข้าว ตั้งแต่ออกกะมายังไม่เห็นเธอออกจากห้องเลย ก็นึกเป็นห่วงว่าจะไม่สบายหรือเปล่า

“นี่คุณ…ช่วยไปดูยัยอิ๋มมันหน่อย…ไม่สบายหรือไงป่านนี้แล้วยังไม่เห็นหน้าเลย”เธอเอ่ยบอกสามีด้วยความเป็นห่วงเป็นใยหลานสาว

“เดี๋ยวผมไปตามยัยอิ๋มมากินข้าวเอง คุณจัดสำรับข้าวรอเลย”ผู้เป็นสามีหอมแก้มภรรยาฟอดใหญ่ก่อนจะเคียนผ้าขาวม้ากระชับกับรอบเอวให้แน่น แล้วเดินขึ้นไปปลุกหลานสาวที่นอนอยู่บนชั้นสองของตัวบ้าน

ลุงชัยแง้มประตูเข้าไปดูก็พบว่าหลานสาวกำลังนอนห่มผ้าหลับอยู่ แกจึงเดินเข้าไปนั่งลงข้างๆตัวของอิ๋ม

“หมดแรงเลยเหรอเมียจ๋า”ลุงชัยทัดผมเหน็บกับซอกใบหูให้เธอ

อิ๋มลืมตาตื่นขึ้นมาก็ยิ้มร่าเมื่อลุงชัยกำลังคลอเคลียสันจมูกโด่งของแกซุกกับพวงแก้ม

“ลุงขา…ไม่เอา…เดี๋ยวป้ามาเจอเข้า”เธอบิดหน้าหลบขวยอาย

“คืนนี้อย่าหลับก่อนนะ เดี๋ยวลุงไลน์มาหา”

หลานสาวพยักหน้ารับเงียบๆด้วยรอยยิ้มน่ารัก

“ลงไปกินข้าวได้แล้ว ป้าเเกเป็นห่วง เรียกตั้งนานไม่ตื่นเลยให้ลุงขึ้นมาตาม”

“หนูไม่ค่อยสบายค่ะลุง มันปวดๆหัวครั่นเนืิ้อครั่นตัวหน่อยๆ”

“เดี๋ยวคืนนี้ลุงจะฉีดยาให้หนูเอง”ลุงชัยยกยิ้มเจ้าเล่ห์

“บ้า….อิ๋มเขินนะ”

“ไปกินข้าวแล้วค่อยขึ้นมานอนพักผ่อน เดี๋ยวป้าจะเป็นห่วงเอานะ”

“จ้ะ เดี๋ยวอิ๋มตามลงไป อิ๋มขอใส่เสื้อผ้าก่อน”

——————————————

“ยัยอิ๋มเป็นไงบ้างคะคุณ”ผู้เป็นภรรยาเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าสามีกำลังเดินลงมา

“เธอบอกเหมือนจะไม่สบายน่ะ เดี๋ยวก็ลงมาแล้ว”

“วันนี้อากาศก็ร้อนอบอ้าวเสียจริง น่าจะป่วยเพราะแบบนี้แน่เลย”เพ็ญพูดพร้อมกับตักข้าวใส่จานเตรียมบนโต๊ะอาหาร

“อิ๋มกินข้าวเยอะๆ แล้วเดี๋ยวป้าไปเอายาพารามาให้กิน”ป้าเพ็ญบอกหลานสาว

“จ้ะป้า”อิ๋มยิ้มรับความเป็นห่วงของป้า

20:45น.

“คุณคะพรุ่งนี้ฉันฝากดูยัยอิ๋มด้วยนะ ฉันต้องเข้างานกะเช้าไม่มีเวลามาดูแล เผื่อตอนกลางวันมันไข้ขึ้น”

“จ้ะเมียจ๋า ไม่ต้องห่วง หลานเรามันโตเป็นสาวแล้ว คุณอย่ากังวลอะไรมากเลย พักผ่อนเถอะ”

“ฝันดีนะคะคุณ”ไม่นานนักป้าเพ็ญแกก็คล้อยหลับไปด้วยความเหนื่อยล้าจากการทำงาน

21:06น.

‘เมียรักของผัวหลับหรือยังจ๊ะ’

ข้อความของลุงชัยถูกส่งไปยังเครื่องของหลานสาว

‘ประตูไม่ได้ล็อค คิดถึงจะแย่แล้ว’ อิ๋มส่งข้อความตอบกลับลุงชัย