การเริ่มต้นใหม่

วันต่อมาฉันก็กลับกรุงเทพ ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆจนผ่านมาหลายเดือน เที่ยว เรียน หาคู่นอน จนบางครั้งก็อดคิดไม่ได้ว่าตัวเองคงติดโรคจากการมั่วผู้ชายเข้าสักวัน

"คืนนี้กูไปหานะ" นิกกี้บอกฉัน

"กูเหนื่อย ไม่มีอารมณ์หรอก" ฉันปฏิเสธไป เพราะกำลังคิดจะปรับปรุงตัวใหม่

"เหนื่อยไรแค่นั่งเรียน" เขาทำหน้าไม่พอใจแต่ก็ไม่ได้เซ้าซี้ฉันต่อ

ฉันกลับคอนโดมาด้วยอาการเซ็งๆ เลยกดโทรหาพี่ผา อ่อ ลืมบอกไปว่าฉันขอเบอร์พี่ผามาจากคนงานที่บ้าน ฉันโทรคุยกับเขาแทบทุกวัน จนรู้สึกดีกับเขาขึ้นเรื่อยๆ จะติดก็ตรงที่ถ้าเราคบกันจริงๆแล้วพ่อแม่ฉันจะรับได้รึเปล่าเพราะฐานะเราต่างกันมาก

แต่ฉันก็ไม่กลัวหรอกนะ ถ้าเรารักกันจริง ฉันคิดว่ามันจะผ่านไปได้ด้วยดี

พี่ผาดีกับฉัน เวลาฉันมีเรื่องไม่สบายใจก็คอยคุยช่วยให้ฉันอารมณ์ดีขึ้น ฉันชอบเขา แต่เพราะเคยทำตัวไม่ดีมาก่อน หากเราได้เป็นแฟนกันจริงๆฉันจะไปตรวจโรคดูก่อน ฉันกลัวจะเอาโรคอะไรไปติดเขา

"พี่จะมากรุงเทพตอนไหน" พี่ผากลับไปอยู่บ้านต่างจังหวัด แต่เขาบอกว่ายังไงก็ต้องกลับมาทำงานกรุงเทพอีก

"เดือนหน้าครับ ผมคิดถึงคุณหนู"

ฉันยิ้มเขินอยู่คนเดียว "บอกว่าอย่าเรียกคุณหนูไงคะ" ฉันบอกเขา

"น้องแตงกวา" เขาพูดกลับมา

เราคุยกันอยู่นานก่อนจะวางสายไป ฉันคิดอะไรได้หลายๆอย่างเลย นับจากนี้ฉันจะเป็นคนที่ดีกว่าเดิม

เพื่อพี่ผา

จบ

ขอบคุณที่ร่วมเดินทางมาด้วยกันนะคะ

รัก

กระแทก