สวัสดีค่ะ ฉันชื่อแตงกวา พึ่งอายุครบสิบเก้าปีเต็มไปเมื่อสองวันก่อน ฉันเป็นคนสวยค่ะ อันนี้ไม่ได้หลงตัวเองนะ แต่ใครๆก็ว่าฉันสวยทั้งนั้น หนุ่มๆตามจีบฉันตรึม แต่ฉันยังไม่มีแฟนหรอก ชอบบริหารเสน่ห์ตัวเองไปเรื่อย และไม่คิดจริงจังกับใครหรอก
ฉันอยู่คอนโดแถวสาทร พ่อซื้อให้ฉันอยู่หลังจากฉันสอบเข้ามหาลัยได้ คอนโดราคา40ล้าน แต่พ่อฉันซื้อเงินสดนะ ของมันแน่อยู่แล้วเพราะบ้านฉันรวยมาก
ฉันพักอยู่ชั้นยี่สิบ ทั้งชั้นมีแค่สี่ห้อง แต่ละห้องก็มีลิฟต์ส่วนตัวของตัวเอง ฉันเลยไม่ค่อยได้เห็นหน้าค่าตาเพื่อนร่วมคอนโดเท่าไหร่

"หิวจังว่ะ"
ฉันตัดสินใจออกจากห้องแล้วลงมาซื้อของกินที่ร้านสะดวกซื้อชั้นล่างคอนโด

"ขอโทษครับ"
ผู้ชายคนนึงเดินชนไหล่ฉัน เขาขอโทษฉัน แล้วถือของไปจ่ายเงินกับพนักงาน ฉันเองก็รีบไปจ่ายเงินบ้าง หิวจนท้องร้องโครกครากแล้ว

"น้องพักอยู่ชั้นไหนเหรอ"
ฉันกับผู้ชายที่เดินชนฉันเมื่อกี้เดินออกจากร้านมาพร้อมกัน เขาเอาแต่มองฉันที่ใส่ชุดนอนเป็นเดรสบางๆ ฉันสบตาเขา ชั่งใจอยู่ว่าจะบอกดีมั้ย
"พี่อยู่ชั้นยี่สิบ น้องล่ะ" เขาถามฉันอีก
"อยู่ชั้นเดียวกันเลยค่ะ" ฉันยอมบอกเขา
เราเดินมาขึ้นลิฟต์รวม ทั้งๆที่จริงมีลิฟต์ส่วนตัวของห้องตัวเอง เขาแนะนำตัวว่าชื่อไมค์ ฉันบอกชื่อตัวเองบ้าง เราคุยกันต่ออยู่ครู่หนึ่งก่อนลิฟต์จะพาเรามาถึงชั้นยี่สิบ
"ไปนั่งเล่นห้องพี่มั้ย" เขาชวนฉัน หูตาเขาแพรวพราวไม่เบา ขนาดใส่แมสอยู่ฉันยังดูออกว่าเขาน่าจะหล่อมาก
"ไปเล่นอะไรคะ"
ฉันไม่ใช่สาวใสไร้เดียงสา สายตาเขาแทะโลมฉันขนาดนั้น ทำไมฉันจะดูไม่ออก
"เล่น..." เขาทำปากให้ฉันอ่านว่าเล่นอะไร
"พาหนูไปสิคะ" ฉันยื่นมือให้ให้เขาจับ
"ตามพี่มาเลยคนสวย"
อ่าาา จะว่าไปฉันก็ใจง่ายเหมือนกันนะเนี่ย