ฉันนั่งนิ่งมาเกือบชั่วโมง ในขณะที่คนตรงหน้านั่งก้มหน้าก้มตาเซนต์เอกสาร ไม่พูดอะไรสักคำ

"เออ...ขอโทษนะคะ คุณจะให้ฉันเริ่มงานเมื่อไรคะ" ฉันตัดสินใจเอ่ยปากถามเขา

"วันนี้ และตอนนี้" เขาเงยหน้าขึ้นมาตอบ

แต่สายตาของเขานี้สิมันทำให้หัวใจของฉันเต้นแรงผิดปกติ ทำไมแค่มองตาเขาใจของฉันมันก็สั่นแล้ว...'ใจเย็นไว้เขามีลูกมีเมียแล้ว' ฉันบอกตัวเองในใจ

"แล้วโต๊ะทำงานของฉันหล่ะคะ" ฉันถามเขาอีกครั้ง แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้ตอบ ก็มีคนเปิดประตูห้องทำงานของเขาเข้ามา

"พี่นางฟ้าฮับ พี่นางฟ้ายังไม่กลับอีกหรอฮับ หรือว่าพี่นางฟ้าตะมาอยู่กับอาชิ" เด็กชายตัวน้อยเปิดประตูเข้ามา เมื่อเห็นฉันเด็กน้อยก็วิ่งมาเกาะแขนฉันทันที

"ยังค่ะ อาชิ...คุณอาชิเรียกพี่ว่าพี่พายนะ" ฉันก้มลงไปคุยกับอาชิ แต่พอนึกขึ้นได้ว่าอาชิเป็นลูกของคุณแทนไท ก็เลยต้องเปลี่ยนสรรพนาม

"ทำไมหล่ะฮับ ก็พี่เป็นนางฟ้า มีเวทมนต์ด้วย" อาชิถามเสียงใส

"ที่พี่พายเล่นกับคุณอาชิเมื่อกี้เขาเรียกว่ามายากลค่ะ ไม่ใช่เวทมนต์" ฉันอธิบาย

"แจ้วพี่พายเล่นกับอาชิอีกได้ไหมฮับ" อาชิพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ

"เออ...พี่พายต้องทำงาน คงเล่นกับคุณอาชิไม่ได้" ฉันบอก

"พ่อแทนฮับ ให้พี่พายเล่นกับอาชิได้ไหมฮับ" พออ้อนฉันไม่ได้ก็วิ่งไปอ้อนผู้เป็นพ่อ

"นางฟ้าของอาชิต้องทำงานครับ" เขาอุ้มลูกชายขึ้นมานั่งบนตัก

"แต่ถ้านางฟ้าของอาชิทำงานเสร็จ พ่อแทนก็อนุญาต" เขาบอกอีกครั้งเมื่อเห็นอาชิทำหน้าเศร้า

เขาคงรักและตามใจลูกชายของเขามากเลยนะ แค่เห็นสีหน้าเศร้าๆของลูกชายก็เอ่ยอนุญาต ฉันคงต้องพ่วงตำแหน่งพี่เลี้ยงเด็กอีกตำแหน่งสินะ แต่ฉันก็ชอบนะ ฉันรู้สึกถูกชะตากับอาชิตั้งแต่แรกเห็น ไม่รู้ว่าทำไมเหมือนกัน

"เย้ เย้ อาชิรักพ่อแทนที่ฉุดเลยฮับ" อาชิชูมือขึ้นร้องดีใจเสียงดัง แล้วกอดคอหอมแก้มผู้เป็นพ่อ

ฉันนั่งยิ้มกับภาพตรงหน้าอย่างลืมตัว แต่พอเจอสายตาของเขาที่หันมามอง ก็ต้องหลบสายตาไปโดยอัตโนมัติ

"แจ้วพี่นางฟ้า ไม่ใช่ๆ พี่พายทำงานให้พ่อแทนเฉดยังฮับ" อาชิเงยหน้าถามผู้เป็นพ่อ

"วันนี้พ่อแทนอนุญาตให้นางฟ้าของอาชิเล่นกับอาชิก่อนก็ได้ครับ" เขาตอบลูกชายของเขา

"เย้ เย้ แล้วพรุ่งนี้ล่ะฮับ" อาชิชูมือดีใจอีกครั้ง แต่ก็ยังคงถามถึงวันพรุ่งนี้อีก

"พรุ่งนี้ต้องให้นางฟ้าทำงานเสร็จก่อนนะครับ" เขาบอกพร้อมกับยิ้มให้ลูกชายของเขา

เวลาเขาอยู่กับลูกฉันรู้สึกว่าเขาเป็นผู้ชายที่อบอุ่นมากๆ น่าอิจฉาภรรยาของเขาจัง ฉันได้แต่คิดในใจ

"พี่พายไปเล่นกันฮับ" อาชิไต่ลงจากตักผู้เป็นพ่อ วิ่งมาจับแขนฉัน

"เออ..." ฉันมองหน้าอาชิที มองคุณแทนไทที ไม่รู้ว่าจะต้องทำตัวอย่างไร

"อาชิเล่นอยู่ในห้องนี้นะครับ ห้ามออกไปไหน เดี๋ยวพ่อแทนออกไปพบลูกค้าก่อนนะครับ บ่ายๆพ่อแทนจะกลับมารับ" เขาลุกขึ้นยืน แล้วเดินมาจับหัวลูกชาอย่างรักใคร่ ทำให้ฉันรีบลุกขึ้นยืน อาชิรีบจับมือฉันทันทีเหมือนกลัวว่าฉันจะหนีไป

"แล้วฉันไม่ต้องไปพบลูกค้ากับคุณด้วยหรอคะ" ฉันถาม

"วันนี้ยังไม่ต้อง พรุ่งนี้ค่อยเริ่มงาน ฝากดูแลอาชิด้วย" เขาก้มหน้ามาบอกฉัน ก็สมควรต้องก้มหรอก ก็ตัวเขาสูงขนาดนั้น ไม่น่าจะต่ำกว่า 185 ก็หน้าฉันอยู่ตรงหน้าอกเขาพอดี

"อ๋อ ค่ะๆ" ฉันตอบ

"เย้ เย้ พี่พายอยู่กับอาชินะฮับ อาชิจะดูแจพี่พายเจง" อาชิร้องดีใจ แต่คำพูดของอาชินี้สิทำให้ฉันอดยิ้มไม่ได้ คุณแทนไทก็เหมือนกันที่ยืนยิ้มไปกับคำพูดของลูกชาย แต่พอเขาเห็นฉันมองหน้า เขาก็รีบปรับสีหน้าให้เรียบเฉยทันที

แทนไทอดแปลกใจไม่ได้ว่าทำไมอาชิถึงยอมอยู่กับผู้หญิงคนนี้ โดยปกติต้องร้องขอตามเขาไปด้วยเป็นแน่ ทำไมถึงดูไว้ใจผู้หญิงคนนี้ทั้งๆที่พึ่งเจอกัน

"จะดีหรอครับที่ปล่อยอาชิให้อยู่กับผู้หญิงคนนั้นตามลำพัง" เดย์ถามเจ้านายของเขาทันทีที่เดินออกมาจากห้องทำงาน

"บอดี้การ์ดหน้าห้องเยอะแยะ ถ้าเธอทำอะไรอาชิแม้เพียงนิด เธอคงไม่มีชีวิตรอดออกไปจากที่นี้" เขาบอก แล้วชูสมาร์ทโฟนเครื่องหรูขึ้นมาที่แสดงภาพภายในห้องทำงานของเขา

เขานั่งมองหน้าจอสมาร์โฟนเครื่องหรูตลอดเวลาที่อยู่ในรถ อาชิดูมีความสุขเมื่ออยู่กับผู้หญิงคนนี้ หรือว่าเธอจะเป็นนางฟ้าอย่างที่อาชิบอก

รอยยิ้มหวานๆ ใบหน้าหวานๆ ของเธอคงไม่เคลือบด้วยยาพิษหรอกนะ

พอเขาคุยธุระกับลูกค้ารายแรกเสร็จเขาก็หยิบสมาร์ทโฟนขึ้นมาดูอีก ภาพตรงหน้าคือเธอกำลังอุ้มอาชิ เหมือนกำลังกล่อมให้อาชิหลับ เหมือนอย่างที่เขาทำเป็นประจำ เพราะเวลาอาชิง่วง อาชิจะชอบให้อุ้มแล้วก็จะหลับไปในอ้อมกอดของเขามาแต่ไหนแต่ไร นี้คงจะอ้อนให้เธออุ้มสินะ