"คุณแทนจะไปที่ไหนครับ" เดย์บอดี้การ์ดประจำตัวของแทนไทเอ่ยถามเมื่อเข้าประจำตำแหน่งในรถยุโรปสุดหรูหรา

"ไปรับอาชิที่โรงเรียน" แทนไทตอบเสียงเรียบ

"ครับ" บอดี้การ์ดหนุ่มตอบรับ แล้วขับรถตรงไปยังโรงเรียนนานาชาติที่เจ้านายตัวน้อยเรียนอยู่

"พ่อแทน" เสียงเด็กชายตัวน้อยร้องเรียกด้วยความดีใจเมื่อเห็นพ่อของตัวเองยืนรออยู่ที่หน้าโรงเรียน พร้อมทั้งวิ่งมาหา

"อาชิอย่าวิ่งสิคะ เดี๋ยวจะหกล้มนะ" เสียงหวานของคุณครูสาวเอ่ยขึ้น พร้อมทั้งเดินตามเด็กชายตัวน้อยไปติดๆ

"ว่าไงครับ คนเก่งของพ่อแทน" มาเฟียหนุ่มย้อตัวลงอ้าแขนรับลูกชายตัวน้อยไว้ในอ้อมกอด แล้วอุ้มไว้ด้วยแขนแกร่งของเขาเพียงข้างเดียว

"สวัสดีค่ะคุณแทนไท สวัสดีคุณพ่อหรือยังคะอาชิ" คุณครูสาวเอ่ยเสียงหวาน สายตาเป็นประกายเมื่ออยู่ต่อหน้ามาเฟียหนุ่ม

"ฉวัดดีฮับ" อาชิยกมือไหว้สวัสดีตามที่คุณครูบอก

"หิวหรือยังครับ" แทนไทเอ่ยถามลูกชายตัวน้อย โดยไม่สนใจในคำทักทายของคุณครูสาว

"หิวแล้วฮับ" อาชิบอกพลางลูบท้องให้พ่อรู้ว่าตัวเองหิวมากจริงๆ

"ให้คุณครูไปทานกับอาชิด้วยคนได้ไหมเอ่ย" คุณครูสาวเอ่ยกับอาชิทีเล่นทีจริง แต่จริงๆแล้วเธออยากไปทานข้าวกับมาเฟียหนุ่มด้วยเพราะอยากใกล้ชิดสนิทสนมกับเขา โดยผ่านนักเรียนตัวน้อยในความดูแลของตัวเองอย่างอาชิ

"ไม่ฮับ จาไปกับพ่อแทนฉองคน" อาชิตอบในทันทีแล้วหันไปกอดคอพ่อของตัวเองไว้ราวกับหวงแหนไม่อยากให้ใครเข้ามายุ่งกับพ่อของตน ทำให้คุณครูสาวหน้าเจื่อนลง

"งั้นเราไปกันเลยนะครับคนเก่ง" มาเฟียหนุ่มอุ้มลูกชายเดินไปที่รถโดยไม่ได้สนใจคุณครูสาวตรงหน้าสักนิด

"ฉันอยากให้คุณเข้ามาอยู่ในตัวฉันจัง อยากรู้ว่าจะแซ่บอย่างที่เขาล่ำลือกันไหมนะ" คุณครูสาวเอ่ยกับตัวเองเมื่อมาเฟียหนุ่มเดินห่างออกไป พลางกัดริมฝีปากล่างอย่างยั่วยวน

"อาเดย์ฮับ อาชิอยากกิงติม" เด็กชายตัวน้อยโผล่หน้ามาหาบอดี้การ์ดหนุ่มที่นั่งประจำที่คนขับเสียงใส

"ได้เลยครับ" เดย์ตอบพร้อมทำท่าตะเบะ ทำให้อาชิหัวเราะร่า

"คิคิ อาเดย์จายดี"

"อาชิ มานั่งที่ได้แล้วครับ" แทนไทเรียกลูกชายตัวน้อยให้กลับมานั่งประจำที่

"พ่อแทนจุ้ม" เด็กชายตัวน้อยอ้าแขนให้ผู้เป็นพ่ออุ้ม

"ไม่อุ้มแล้วครับ อาชิต้องเดินไปร้านไอติมด้วยตัวเอง" แทนไทปฏิเสธเสียงแข็ง

"อาเดย์จุ้ม" เมื่อคนเป็นพ่อไม่ยอมอุ้มจึงหันไปอ้อนบอดี้การ์ดหนุ่ม เขาเหลือกตามองเจ้านาย แล้วก็ต้องหลุบตาลง หันมาคุยกับเจ้านายตัวน้อย

"อาชิคงต้องเดินไปร้านไอติมเองครับ อาเดย์เจ็บแขน โอ๊ย! เจ็บจังเลยครับ อาชิเป่าให้อาเดย์หน่อยสิครับ" บอดี้การ์ดหนุ่มแสร้งร้องโอดโอย ไม่หลงเหลือมาดบอดี้การ์ดของมาเฟียเมื่ออยู่ต่อหน้าเจ้านายตัวน้อย

"อาชิเป่าให้ฮับ ปู้ๆๆ อาชิเดิงเจงฮับ" เด็กชายตัวน้อยเดินไปเป่าแขนให้บอดี้การ์ดหนุ่ม

"ไปครับ" แทนไทยื่นมือมาให้ลูกชายจับแล้วเดินเข้าไปในร้านไอศกรีม

ทุกย่างก้าวของสองพ่อลูกเป็นที่จับตามองของผู้คนโดยรอบ โดยเฉพาะสาวๆ เมื่อได้เห็นมาเฟียหนุ่มเดินจูงมือมากับลูกชายตัวน้อย ผู้หญิงหลายต่อหลายคนอยากเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของสองพ่อลูก แต่ก็ไม่เคยมีใครได้ย่างกายเข้ามา ผู้หญิงที่เข้ามาคือที่ระบายความใคร่ของเขาเท่านั้น ส่วนอาชิก็ไม่เคยยอมให้ผู้หญิงคนไหนเข้ามาเป็นแม่ได้ แม้แต่คุณครูสุดสวยคนนั้น

"แกดูสิ น่ารักเน๊อะ ลูกก็น่ารัก พ่อก็หล๊อหล่อ ให้ฉันเป็นแม่ให้ได้ไหม" เสียงหญิงสาวคนหนึ่งในร้านไอศกรีมพูดขึ้นอย่างนึกสนุก

"โอ๊ย! ทำไมหล่ออย่างนี้นะ อยากได้อยากโดน" ผู้หญิงอีกคนในโต๊ะพูดขึ้นบ้าง

"พ่อแทนกิงติม" อาชิตักไอศกรีมขึ้นมาป้อนให้แทนไท

"อาชิกินเลยครับ พ่อไม่หิว" เขาตอบ อาชิก็ทำหน้าเศร้าไปทันที

"โอเคครับ คำเดียวนะ" เขาพูดออกไปเมื่อเห็นสีหน้าของลูกชาย

"เย้ๆ" อาชิร้องดีใจ ยิ้มร่า รีบตักไอศกรีมมาป้อนพ่อของตัวเอง

แทนไทนั่งมองลูกชายตัวน้อยที่นั่งกินไอศกรีมอย่างมีความสุขตามประสาเด็ก เขาก็อมยิ้มให้กับความน่ารักของลูกชาย

เขาเลี้ยงอาชิมาตั้งแต่อายุได้เพียงหนึ่งเดือน เพราะคนที่ขึ้นชื่อได้ว่าเป็นแม่หนีตามผู้ชายที่แก่คราวพ่อไปเพียงเพราะสามารถปรนเปรอเงินทองให้กับเธอได้ ส่วนเขาในตอนนั้นพึ่งเริ่มทำธุรกิจเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ ที่ยังไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควร

ตอนนั้นเขาเสียใจมากดื่มเหล้าเมาหัวราน้ำทุกวัน งานการไม่เป็นอันทำ เมื่อแม่ของเขามาพบก็ต้องพูดเตือนสติลูกชายให้กลับมาเป็นผู้เป็นคนให้ได้

"ถ้าแทนไม่รักตัวเองแบบนี้ แม่จะเอาอาชิไปเลี้ยงเอง แล้วแทนก็จะไม่มีสิทธิ์ในตัวอาชิอีก" เสียงแม่ของแทนไทประกาศกร้าว

"อาชิเป็นลูกของผม ผมจะเลี้ยงเขาเอง" แทนไทมองไปยังลูกชายตัวน้อยที่นอนหลับปุ้ยอยู่ในเตียงสำหรับทารก

"แม่จะให้ป้าแช่มมาช่วยอีกแรง อย่าให้ผู้หญิงเพียงคนเดียวมาทำให้ชีวิตของแทนพัง คิดถึงอาชิให้มากๆ แม่เตือนแทนได้เท่านี้ ที่เหลือก็อยู่ที่ตัวของแทนเองนะลูก มีอะไรให้แม่ช่วยบอกแม่ได้ทุกเมื่อ แม่ต้องกลับอังกฤษก่อน โทรหาแม่ได้ตลอด"

หลังจากวันนั้นคำพูดของแม่ที่คอยเตือนสติ แทนไทกลับมาลุยงานอีกครั้ง เขาทำงานหามรุ่งหามค่ำ ข้างกายของเขาจะมีลูกชายตัวน้อยอยู่เคียงข้างตลอด เมื่อลูกร้องหิวเขาก็จะไปชงนมให้แล้วกลับมานั่งทำงานต่อ ไม่ว่าจะอาบน้ำ ล้างก้น เขาจะทำเองเสมอ

ไม่นานธุรกิจของเขาก็เฟื่องฟูมั่งคั่งขึ้นอย่างรวดเร็ว ไม่ว่าจะหยิบจับธุรกิจตัวไหนก็สามารถสร้างเงินให้เขาได้อย่างมหาสาร ธุรกิจในเครือแทนไท คอร์ปอเรชั่น เติบโตขึ้นเรื่อยๆ ครอบคลุมไปทั้งแทบเอเชีย และยุโรป เติบโตไปพร้อมๆ กับลูกชายของเขาที่เติบโตมากับความรักของพ่อคนหนึ่งที่มีให้กับลูกชายตัวน้อย