ตอนที่ 46: ถังหยวนนี่เก่งรอบด้านจริงๆ

หลิงจื่อเท้าคางมองถังหยวนที่กำลังแช่ตัวอยู่ในน้ำเลมอนอย่างมีความสุข ร่างกลมๆ สีขาวของมันลอยไปลอยมาในภาชนะอย่างสบายใจ

เธอเปิดหน้าเว็บดูสตาร์ทอัปที่หน้าตาน่าสนใจอยู่หลายแห่ง แต่กลับไม่รู้สึกสนใจอะไรเลย

“ท่านจื่อ ต้องพักผ่อนให้มากๆ อย่าใช้สมองมากเกินไป” ถังหยวนว่ายน้ำอยู่ในถ้วยอย่างร่าเริง แต่ก็ยังไม่ลืมเตือนหลิงจื่อ

“ข้าเป็นปอดอักเสบ ไม่ใช่สมองนะ” หลิงจื่อตอบ ขณะยังคงเปิดดูหน้าเว็บไซต์ และคลิกเข้าไปในหัวข้อที่ชื่อว่า ‘การประชุม’

เธออ่านข้อความแนะนำอย่างตั้งใจ ริมฝีปากคลี่ยิ้มบาง ๆ น่าสนใจไม่เบา

“แต่ที่แน่ๆ คือสุขภาพของท่านยังไม่ดีเท่าไหร่”

“ถังหยวน ข้ารู้วิธีหาเงินให้รวยชั่วข้ามคืนแล้วล่ะ” ดวงตาของเธอเปล่งประกายขณะจ้องหน้าจอคอมพิวเตอร์

“หา? ท่านจื่อ ข้ากำลังพูดเรื่องสุขภาพอยู่นะ อย่าเปลี่ยนเรื่องสิ”

ถังหยวนเอาตัวพิงถ้วย มองดูข้อมูลบนหน้าจออย่างอยากรู้อยากเห็น

“ถังหยวน ข้าจำได้ว่าเจ้ามีความสามารถพิเศษอย่างหนึ่ง…”

“ข้ามีมากกว่านั้นอีก ถังหยวนคือเทพเจ้ารอบด้านเชียวนะ” มันดีดตัวในน้ำเหมือนเด็กผู้หญิงวัยสี่ห้าขวบที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา

“งั้นก็ขึ้นอยู่กับเจ้าแล้วล่ะ” เธอแสยะยิ้ม พลางหันกลับไปดูรายละเอียดของการประชุมต่อ

“เรียบร้อยแล้ว~!”

สามวันต่อมา ถังหยวนนอนแผ่บนไหล่เธอด้วยความเหนื่อยล้า พึมพำเสียงแผ่วเบา “ท่านจื่อ ท่านไม่ยุติธรรมเลย ไม่พาข้าไปด้วย...”

“ถังหยวน พักผ่อนให้ดีล่ะ”

เมื่อหลิงจื่อปรากฏตัวในชุดสูทสีดำที่คาสิโน รูปร่างสูงขึ้นอีกห้าเซนติเมตร ใบหน้าที่เคยอ่อนเยาว์ก็ดูมีวุฒิภาวะขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

นี่คือหนึ่งในความสามารถที่โกงที่สุดของถังหยวน สามารถเปลี่ยนรูปลักษณ์และความสูงของเจ้าของได้ตามต้องการภายในระยะเวลาสิบชั่วโมง

แต่มีข้อจำกัดคือ ต้องใช้เวลาแปดชั่วโมงพักฟื้น และเมื่อฟื้นขึ้นมาก็จะอ่อนเพลียมาก ต้องใช้หยกชั้นยอดในการฟื้นพลังจิต ไม่เช่นนั้นพลังจิตจะลดลงถึงสิบเปอร์เซ็นต์

สิบเปอร์เซ็นต์ที่เพิ่งฟื้นคืนมาเมื่อไม่กี่วันก่อนก็กำลังจะหายไปอีก

แต่หลิงจื่อก็มั่นใจในตัวเองมาก ถึงได้กล้าให้ถังหยวนใช้พลังขนาดนี้

“คุณครับ รบกวนแสดงบัตรเชิญด้วยครับ” ยามหน้าประตูคาสิโนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจัง

หลิงจื่อยื่นบัตรเชิญให้ เจ้าหน้าที่รับไปอย่างสุภาพ “คุณหลิง เชิญด้านในเลยครับ”

เธอเดินเข้าไปในคาสิโน บัตรเชิญนี้เธอเพิ่งสมัครไปเมื่อสามวันก่อน และไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะได้มันมา

หนึ่งในเงื่อนไขคือต้องมีเงินในบัญชีธนาคารอย่างน้อยห้าสิบล้าน

เธอไม่มีแม้แต่ห้าพันด้วยซ้ำ จึงแอบแคปหน้าจอบัญชีธนาคารของหลิงเจิ้นเชิงแล้วเอาไปใช้สมัคร

โชคดีที่การตรวจสอบไม่เข้มงวดนัก เพราะชื่อในบัญชีเป็นชื่อ “หลิงจื่อ” เหมือนกัน

เมื่อเดินเข้ามาภายในคาสิโน ก็เหมือนศูนย์บัญชาการหลัก ผู้คนมากมายกำลังเล่นพนันกันอย่างคึกคัก

“สวัสดีค่ะคุณลูกค้า” พนักงานต้อนรับเดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้มเจ้าเสน่ห์ “คุณลูกค้าต้องการเล่นอะไรดีคะ ด้านล่างเป็นห้องพนันหิน ด้านบนชั้นสามเป็นเกมไพ่หลากหลายรูปแบบค่ะ”

“อืม เดี๋ยวผมเดินดูเอง” หลิงจื่อพยักหน้า แล้วเดินขึ้นชั้นบน เธอวางแผนจะเริ่มเล่นพนันเล็กๆ ก่อน

ชั้นสองค่อนข้างเงียบ เธอมุ่งตรงไปยังชั้นสามซึ่งคึกคักเต็มไปด้วยเกมพนันหลากหลาย

“คุณลูกค้าต้องการแลกชิปเท่าไหร่ดีครับ”

“หนึ่งร้อยพอ” หลิงจื่อหยิบแบงก์แดงใบหนึ่งยื่นให้

แคชเชียร์รับเงินอย่างงุนงง “คุณแน่ใจนะครับว่าจะแค่ร้อยเดียว ร้อยนึงเล่นได้แค่สล็อตตาเดียวเองนะครับ”

“แน่ใจสิ” หลิงจื่อพยักหน้า

เขารับเงินแล้วส่งชิปให้หนึ่งเหรียญ