ผู้หญิงคนนั้นดูเย็นชาและปราศจากการแสดงออก  สายตาของเธอจับจ้องตรงไปที่ท้ายรถ  โดยไม่แสดงอารมณ์ใด ๆ  ดูเหมือนเธอจะไม่ตื่นตัวหรือระวังตัวด้วยซ้ำ เธอไม่ตอบสนองต่อการเปลี่ยนแปลงของสภาพแวดล้อมโดยรอบอย่างสิ้นเชิง

ผู้หญิงหน้าเย็นชาคนนี้ให้ความรู้สึกที่แข็งแกร่ง  และดาบคาตานะอันแหลมคมวางอยู่บนเข่าของเธอ

ในทางตรงกันข้าม  คนที่นั่งอยู่ในรถเป็นผู้ชายทั้งหมด

ดูเหมือนไม่ถูกต้องที่กลุ่มผู้ชายจะปล่อยให้ผู้หญิงนั่งบนหลังคารถตามลำพัง  แต่  ไม่มีใครในรถที่สามารถเอาชนะผู้หญิงคนนั้นได้  พวกเขาจึงนิ่งเงียบและปล่อยให้เธอนั่งบนรถตามที่เธอต้องการ

“พายุทอร์นาโดที่สร้างโดยซอมบี้พลังลมนั้นมีความสามารถในการทำลายล้างสูง  และอาจถึงระดับห้าแล้ว  คราวนี้เราจะได้มันจริงๆเหรอ?  ในครั้งสุดท้ายมีหลายคนตายนะ แต่เราก็ยังล้มเหลว” คนในรถกล่าว

"สิ่งที่นายกลัวคืออะไร?   คราวนี้เราไม่พบนักสู้ที่ขับเคลื่อนด้วยโลหะระดับห้าแล้ว?   และมีพวกเรามากมาย   เราจะล้มเหลวในการฆ่าซอมบี้ระดับสี่ได้อย่างไร?  ฉันกลัวว่าคนอื่นจะคว้ามันไปก่อนเราถ้าเราไม่ทำให้เร็วที่สุด”

"นายพูดถูก! ความลับรั่วไหลออกไป  คนอื่น ๆ พบว่ามีซอมบี้ระดับสี่ที่มีพลังพิเศษอยู่ในบริเวณนี้  ถ้าเราไม่เคลื่อนที่เร็วขึ้น  มันก็จะไม่ใช่การต่อสู้ของเราอีกต่อไป”

“มันเป็นเพราะไอ้สารเลวคนนั้น  แค่ขนมปังถุงเดียว  มันบอกคนอื่น ๆ เกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในครั้งสุดท้าย  ถ้าทุกวันนี้มันไม่ได้ติดตามรองผู้นำนะ  ฉันจะทรมานมันจนตาย”

“ใจเย็น ๆ นายยังจะมีโอกาส!  แต่สิ่งสำคัญอันดับแรกตอนนี้คือการได้นิวเคลียสของซอมบี้  นิวเคลียสซอมบี้ระดับสี่และระดับสามอีกหนึ่งโหลถึงจะทำให้เราได้รับอาหารและอาวุธมากมาย  ซึ่งจะอยู่ได้นานหนึ่งเดือน”

“และผ้าห่ม! นรกชิบกลางคืนที่ผ่านมามันหนาวจัด! ฉันไม่มีเตียงอุ่น ๆ ให้นอนที่บ้านด้วยซ้ำ”

“ใช่  ผู้นำไฟโลกันต์ได้เผาฐานไปครึ่งหนึ่ง  ใครกล้าเข้าใกล้แถวนั้นตอนนี้  และลูกชายของไอ้สารเลยนั่น ชื่อหยางเจี้ยนหัว  มันจริงๆแหละที่แทงข้างหลังผู้นำของเรา  ไอ้ขยะ!”

“ถูกเผ็ง!  ถ้าผู้นำของเราไม่พาพวกเราทั้งหมดเข้าไปในฐานทัพและให้ความคุ้มครอง  เราจะรอดมาได้อย่างไรจนถึงตอนนี้?  ฉันไม่คิดเลยจริงๆว่าหยางเจี้ยนหัวจะถูกซื้อโดยฐานอื่นและจะหักหลังเรา!  เพราะมันเลย เราจึงไม่สามารถใช้ชีวิตอย่างสงบสุขในฐานได้อีกต่อไป”

“ฉันได้ยินมาว่าหยางเจี้ยนหัวกำลังตามล่าหัวหน้าและคนของเขา  มันต้องการให้เจิ้งหวังอวี้และหลินเหวินเหวิน กลับมาเป็นผู้หญิงของมัน”

“ฉันหวังว่าหัวหน้าและครอบครัวของเขาจะไม่ตกอยู่ในกำมือของมันในเร็ว ๆ นี้นะ  หยางเจี้ยนหัวเป็นผู้มีพลังระดับหก  หัวหน้าอาจมีโอกาสต่อต้านมันได้  แต่ฉันได้ยินมาว่าหยางเจี้ยนหัวอยู่กับชายผู้มีพลังระดับหกอีกคนซึ่งมาจากฐานมังกรดินเพื่อช่วยเขา”

ผู้ชายในรถกำลังพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในฐานของพวกเขาอย่างไม่พอใจ  อย่างไรก็ตาม พวกเขาไม่รู้ว่าเมื่อพูดถึงหลินเหวินเหวิน  ผู้หญิงบนหลังคารถแสดงให้เห็นบางอย่างในดวงตาของเธอ

นั่นดูเป็นกังวล

ไม่นาน  รถคันนี้ก็ขับเข้าไปในดินแดนของซอมบี้หญิงที่ขับเคลื่อนด้วยลม  กลุ่มซอมบี้ตามหลังรถมา  ยื่นมือออกไปพร้อมกับส่ายไปมา  อย่างไรก็ตาม  ซอมบี้เหล่านี้ไม่เร็วเท่ารถ  มีเพียงไม่กี่คนที่ระดับหนึ่งหรือสองเท่านั้นที่วิ่งเร็วกว่าระดับอื่นเล็กน้อย  แต่ก็ยังไม่มีโอกาสเข้าใกล้รถ

ทุกคนในรถมีปืนอยู่ในมือ  พวกเขาวางปืนเล็งไว้ที่หน้าต่างเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับเหตุฉุกเฉิน  ทุกครั้งที่ซอมบี้พยายามเข้าใกล้กระสุนของพวกเขาจะจมลงในหัวของมัน

พวกเขามองออกไปนอกหน้าต่างรถด้วยความระแวดระวังในขณะที่รถเคลื่อนตัวไปยังชิวลี่ลี่อย่างช้าๆ  เข้าใกล้เธอมากขึ้นเรื่อย ๆ

ดวงตาของชิวลี่ลี่เป็นประกายแสดงถึงความกลัว  จากนั้นเธอก็หายไปจากที่ที่เธออยู่  ซ่อนตัวอยู่ในอาคารใกล้เคียงอย่างเงียบ ๆ  เธอยืนอยู่ข้างหน้าต่างชั้นบนสุดมองลงไปที่พื้น

สิ่งที่เธอเคยประสบมาก่อนทำให้เธอต้องซ่อนตัวโดยสัญชาตญาณเมื่อเห็นมนุษย์เข้ามาใกล้  ตอนนี้เธอมีพลัง แต่ก็ยังไม่เต็มใจที่จะทำร้ายมนุษย์  ทั้งที่มนุษย์เคยทำร้ายเธอมาก่อน  เธอไม่เคยคิดที่จะแก้แค้น

ในขณะที่ขับรถต่อไปในดินแดนของซอมบี้หญิงที่ขับเคลื่อนด้วยพลังลม  จู่ๆคนในรถก็พบสิ่งผิดปกติ

“เอ๊ะ? ทำไมซอมบี้ธรรมดา ๆ เหล่านั้นถึงสามารถเข้ามาได้?  ก่อนหน้านี้พวกมันไม่กล้าเข้ามาใกล้บริเวณนี้  แต่คราวนี้พวกมันไม่ได้หยุด  ยังไล่ตามเราเข้ามา  ทำไมเป็นอย่างนั้น?" จูหยวนชิงซึ่งนั่งอยู่ที่เบาะหน้า  พูดด้วยความสับสน  ขณะที่เขาเห็นซอมบี้ธรรมดากลุ่มใหญ่ที่อยู่ด้านหลังรถจากกระจกมองหลัง

คนอื่น ๆ ในรถหันกลับไปและพบว่าซอมบี้กลุ่มนั้นไม่มีวี่แววว่าจะหยุด  แต่ยังคงตามหลังรถของพวกเขามาเรื่อยๆ

บางคนเคยอยู่ที่นี่มาก่อน  ในขณะที่คนอื่น ๆ อยู่ที่นี่เพื่อช่วย  มีเพียงไม่กี่คนที่มาที่นี่เป็นครั้งแรกยังไม่รู้ดีเกี่ยวกับสถานการณ์ในพื้นที่นี้

ในสถานที่แออัดเช่นใจกลางเมือง  จำนวนซอมบี้เป็นสัดส่วนกับจำนวนคนก่อนที่โลกเก่าจะสิ้นสุดลง  อย่างไรก็ตามเมื่อจูหยวนชิงและเพื่อนร่วมทีมของเขามาที่นี่เป็นครั้งแรก  พวกเขาไม่พบซอมบี้แม้แต่ตัวเดียว  พวกเขาจึงรู้ว่าพวกเขาเข้าไปในดินแดนของซอมบี้ระดับสูง

ครั้งที่แล้วพวกเขามากับสิบสองคน  หลังจากถูกโจมตีโดยซอมบี้ระดับสี่ด้วยพายุทอร์นาโด  คนที่อ่อนแอและธรรมดาเสียชีวิตทันที  ในที่สุดมีเพียงสี่หรือห้าคนที่มีพลังพิเศษเท่านั้นที่สามารถหลบหนีได้รวมถึงจูหยวนชิง

มนุษย์ผู้มีพลังวิเศษระดับห้าเป็นระดับที่สูงกว่าซอมบี้ระดับสี่  อย่างไรก็ตาม  ซอมบี้ที่พวกเขามองหานั้นอยู่ในระดับสูงสุดของระดับสี่  และอยู่ห่างจากระดับห้าเพียงแค่ลมหายใจ  ทีมของจูหยวนชิงซึ่งมีนักล่าซอมบี้ที่เก่งกาจระดับห้าเพียงคนเดียว  ในเวลานั้นไม่มีใครเทียบได้กับซอมบี้พลังลมระดับสี่ได้เลย

คราวนี้  พวกเขาพบนักสู้ระดับห้าที่มีพลังพิเศษอีกคนเข้าร่วมทีม  โดยจ่ายในราคาสูงสำหรับบริการครั้งนี้

ปัจจุบันผู้มีอำนาจระดับห้าได้รับการพิจารณาว่าแข็งแกร่งมากในฐานของผู้รอดชีวิตที่เป็นมนุษย์  และส่วนใหญ่มีสถานะสูง  โดยปกติพวกเขามีทีมหรือตำแหน่งทางการของตัวเอง  แต่ถึงกระนั้นพวกเขาบางคนก็ชอบที่จะอยู่คนเดียวและเป็นอิสระเช่นอยู่บนหลังคารถ

ผู้หญิงที่อยู่บนหลังคารถชื่อหลงชิงอิ๋ง  เธอเป็นผู้หญิง แต่มีชื่อเสียงในฐานพญายมสำหรับความแข็งแกร่งของเธอ  เธอเฉยเมย  ไม่เคยชอบอยู่กับคนอื่น  เธออยู่คนเดียวมาตลอด  และแทบจะไม่เคยร่วมมือกับคนอื่นเลย เมื่อเธอออกจากฐาน

เธอไม่มีครอบครัว  คนเดียวที่สนิทกับเธอคือหลินเหวินเหวินน้องสาวของผู้นำไฟโลกันต์

ว่ากันว่าหลงชิงอิ๋งได้ให้ความช่วยเหลืออย่างดีเยี่ยมแก่หลินเหวินเหวินและครอบครัวของเธอ  เพื่อให้พวกเขาหลบหนีได้สำเร็จ  ด้วยเหตุนี้ผู้คนจำนวนมากจากฐานนี้จึงต้องการนำปัญหามาให้เธอ  นั่นคือเหตุผลที่เธอออกมาล่าซอมบี้ อย่างน้อยเธอก็สามารถซ่อนตัวได้สักพัก

นอกจากนี้  การออกมาที่นี่ก็ไม่เลวสำหรับหลงชิงอิ๋ง  หากผู้คนจากฐานของเธอไม่ปล่อยให้เธออยู่คนเดียว  เธอจะพิจารณาย้ายไปที่ฐานเมืองทะเล

ในขณะนี้  เธอกำลังวางแผนที่จะเก็บอาหารให้ได้มากที่สุดเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในภายภาคหน้า

บทที่ 100 : ซอมบี้ที่น่าขยะแขยง

ไช่หงชิงที่ขับรถ  เหลือบมองไปที่กระจกมองหลังและพบว่าซอมบี้ที่อยู่ข้างหลังพวกเขาไม่มีทีท่าว่าจะหยุด  เขาพูดขึ้นด้วยความประหลาดใจมากว่า “เกิดอะไรขึ้น?  นี่ไม่ใช่ดินแดนของซอมบี้ระดับสี่เหรอ?  หรือซอมบี้เหล่านั้นอยู่ภายใต้การควบคุมของมัน?”

“ควบคุม? ซอมบี้ระดับสี่ไม่สามารถควบคุมซอมบี้ตัวอื่นได้ไม่ใช่เหรอ?  พวกเขาไม่เหมือนหัวหน้าซอมบี้ระดับห้า!”  เฉินหลี่นั่งอยู่เบาะหลังตอบอย่างสับสน

พวกเขาขับรถเร็วและเลือกถนนที่มีซอมบี้น้อยลง  แต่เมื่อพวกเขาเข้าใกล้บริเวณนี้ซอมบี้ก็เริ่มปรากฏตัวมากขึ้นเรื่อย ๆ

ซอมบี้จำนวนมากมาจากทุกทิศทางวิ่งเข้าหารถของพวกเขาอย่างไม่เกรงกลัว  ดูเหมือนว่าพื้นที่นี้ไม่ได้อยู่ภายใต้การควบคุมของซอมบี้ระดับสูงอีกแล้ว  และซอมบี้ระดับล่างก็มีอิสระที่จะเข้ามาในพื้นที่และอยู่ต่อ

ครั้งสุดท้ายที่พวกเขาอยู่ที่นี่  สถานที่แห่งนี้เงียบสงบ  แต่ตอนนี้สิ่งต่างๆ ต่างออกไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

"แย่แล้ว! มีซอมบี้มาที่นี่มากขึ้นเรื่อย ๆ  และจำนวนของพวกมันก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว!”  หลังจากสังเกตสักครู่จูหยวนชิงก็พูดอย่างคิ้วขมวด

ในขณะนั้น หลงชิงอิ๋งยืนขึ้นบนหลังคารถขณะถือดาบคาตานะของเธอ  เธอยืนอยู่บนรถโดยแยกขาออก สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปจากความอ่อนโยน

เธอถือดาบคาตานะด้วยมือซ้ายซึ่งอยู่ด้านหลังของเธอ  ในขณะที่ยกมือขวาเข้าหาฝูงซอมบี้ที่อยู่ด้านหลังรถ  กางนิ้วออกและฝ่ามือหันไปข้างหน้า

ทุกครั้งที่ซอมบี้บางตัวอยู่ห่างจากรถไม่ถึงสิบเมตรเธอจะงอนิ้วเล็กน้อย  ตามการเคลื่อนไหวของเธอ  วัตถุโลหะรอบ ๆ เช่นกรอบประตู  ตะปู  และท่อเหล็กจะบินเข้าหาเธอจากทุกทิศทาง

วัตถุโลหะเหล่านี้จะรวมตัวกันตรงหน้าเธอแล้วหลอมเป็นลูกบอลโลหะ  ลูกบอลโลหะจะเดือดในอากาศเหมือนโลหะหลอมเหลวในหม้อหลอม  ไม่นานโลหะที่หลอมละลายจะแข็งตัวและกลายเป็นหนามเหล็กแหลมคมนับไม่ถ้วน  จากนั้นลอยพุ่งไปที่ซอมบี้ที่อยู่ด้านหลังรถทีละตัวๆ

ฟับ! ฉึด! ฟับบ!                      

ได้ยินเสียงดังขึ้นหลายครั้งเมื่อหนามโลหะผ่านร่างของซอมบี้

นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมคนอื่น ๆ ถึงไม่กล้าที่จะรุกรานหลงชิงอิ๋ง  ไม่มีใครต้องการหนามโลหะนับร้อยที่เจาะเข้าไปในร่างกายของพวกเขา!

ดูหนามโลหะเจาะหัวซอมบี้ที่อยู่ตรงหน้าฝูงชน  ผู้ชายในรถค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองหลังคารถอย่างเงียบ ๆ    หลังจากนั้นพวกเขายังคงยิงซอมบี้ที่หัวของพวกเขาซึ่งพยายามจะเข้าใกล้

ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง! ปัง!

“อ๊ากกกส์!  อ๊ากกส์....”  เพราะเสียงปืน   ซอมบี้จำนวนมากขึ้นเริ่มรวมตัวกันจากทุกทิศทาง  ไม่นานถนนด้านหน้ารถถูกปิดกั้นอย่างสมบูรณ์

“มีซอมบี้อยู่ข้างหน้าด้วย  รถไม่สามารถขับผ่านไปได้”       

รถคันนี้สามารถกำจัดซอมบี้ได้เจ็ดหรือแปดตัว แต่การเผชิญหน้ากับซอมบี้กว่าสิบตัวมันคงไม่มีโอกาส

"เกิดอะไรขึ้น?  เหตุใดจึงมีซอมบี้ปรากฏตัวที่นี่มากขึ้นเรื่อย ๆ ? ระดับสูงตัวนั้นอยู่ที่ไหน”       

เมื่อเห็นว่าซอมบี้ปรากฏตัวมากขึ้นเรื่อย ๆ  คนในรถทุกคนรู้สึกได้ว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง

นี่มันกำลังเกิดอะไรขึ้น?  ทำไมตรงนี้จึงเต็มไปด้วยซอมบี้?  ตั้งแต่พวกเขาเข้ามาในพื้นที่นี้เมื่อไม่กี่นาทีที่แล้ว  ซอมบี้ประมาณสามร้อยตัวปรากฏตัวขึ้น  และอีกมากมายหลั่งไหลออกมาจากอาคารและตรอกซอกซอยโดยรอบ  ซอมบี้ระดับสี่ไม่สามารถควบคุมซอมบี้ธรรมดาจำนวนมากได้

ตึกนี้ล้อมรอบไปด้วยถนน  ร้านค้าและตรอกซอกซอย  ซอมบี้เหล่านี้ซ่อนตัวอยู่ในสถานที่เหล่านั้นก่อนที่จะมาถึงหรือไม่?

พวกมันออกมาหลังจากรถขับเข้ามาในพื้นที่นี้หรือไม่?

ในขณะนั้นไม่มีใครในรถสังเกตเห็นว่าห่างจากฝูงซอมบี้ประมาณสามร้อยเมตร  ร่างหนึ่งยืนอยู่ข้างหน้าหน้าต่างฝรั่งเศสในอาคารสี่ชั้น  กำลังมองดูพวกเขา

กระจกหน้าต่างแตกเมื่อนานมาแล้ว  ร่างนั้นยืนอยู่ที่นั่น  ตราบใดที่จูหยวนชิงและเพื่อนร่วมทีมของเขาเงยหน้าขึ้นเพื่อมองไปยังทิศทางนั้นพวกเขาก็จะเห็นมัน

รูปร่างไม่ได้สูง  สูงเพียงแค่ประมาณสี่ฟุต  มันอ้วน  หัวโต  หัวนั้นใหญ่พอ ๆ กับหัวของมนุษย์สองหัว  ดูแปลกมาก  ในความเป็นจริงมันรวมกันสองหัวแน่นอน  ไม่เพียง แต่ส่วนหัวเท่านั้น แต่ร่างกายของมันยังรวมกับสองร่างด้วยนั่นคือสาเหตุที่ทำให้มันดูอ้วน

ใบหน้าของมันดูไม่พอใจอย่างสุดจะพรรณนา   แม้แต่คำว่า "น่าเกลียด" ก็ยังไม่เพียงพอที่จะอธิบายได้ อาจจะ ‘น่าขยะแขยง’!  เราสามารถจินตนาการได้ว่าใบหน้าของมนุษย์สองคนถูกทุบรวมกัน สี่ตา  สองจมูก  ปากแตกสองปากที่รวมเข้าด้วยกัน!

หัวทั้งหมดของมันผิดรูปร่างอย่างประหลาด ใหญ่และไม่น่าดู  ผิวหนังบนหัวของมันหายไป  เหลือเพียงเลือดและผมเปียก ๆ เกาะอยู่

ในอีกด้านหนึ่ง  ชิวลี่ลี่กระโดดลงมาจากด้านบนสุดของอาคารอย่างเงียบ ๆ และมาที่บริเวณนี้หลังจากสัมผัสได้ถึงซอมบี้ตัวนั้น  เธอต้องการเห็นซอมบี้ระดับสี่ที่ปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน  เป็นผลให้เธอตกตะลึงกับวิธีที่มองเห็นซอมบี้จากหลังคาของอาคารอื่น

‘อะไรเนี่ย!  นั่นเป็นวิธีที่เกินไป ... แย่มาก! 'เธอคิด

ชิวลี่ลี่มองมันเพียงแวบเดียว  จากนั้นก็หลบสายตาของเธออย่างเงียบ ๆ โดยไม่กล้ามองมันอีก

ในขณะที่เธอยับยั้งอารมณ์ของเธอไว้อย่างสิ้นเชิง  ซอมบี้ระดับสี่นี้ก็ไม่ได้ค้นพบเธอ  แต่ที่น่าแปลกใจคือเธอไม่เคยสัมผัสกับซอมบี้ตัวนี้มาก่อนเมื่อมันมาถึง  เธอจึงไม่รู้ว่ามันมาจากที่อื่นหรือเปล่า  หรือซ่อนตัวอยู่ที่นี่ตลอดเวลา

นอกจากนี้เธอยังรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าซอมบี้ธรรมดาทั้งหมดที่ปรากฏตัวขึ้นในบริเวณนี้ถูกเรียกโดยซอมบี้ระดับสี่ขั้นต้น  ไม่เพียง แต่คนที่อยู่ต่อหน้าเธอเท่านั้น  แต่ซอมบี้ธรรมดา ๆ กำลังรวมตัวกันมาที่บริเวณนี้จากระยะทางหนึ่งร้อยเมตร  ห่างออกไปหลายร้อยเมตรและห่างออกไปหลายไมล์

อีกไม่นาน  สถานที่แห่งนี้จะเต็มไปด้วยซอมบี้ธรรมดาและกลายเป็นเมืองแห่งซอมบี้    

ชิวลี่ลี่รู้สึกได้ว่าซอมบี้ตัวร้ายมีความปรารถนาอย่างแรงกล้าต่อผู้คนในรถ  กลิ่นอายแห่งความกระหายเลือดลอยอยู่บนอากาศเมื่อสูดหายใจเข้า  ทำให้เธออยากจะโยนทิ้ง

ซอมบี้แบบนี้มีอยู่จริงได้อย่างไร?

ชิวลี่ลี่ไม่เข้าใจว่าเหตุใดซอมบี้ขั้นต้นจึงสามารถควบคุมซอมบี้ธรรมดาจำนวนมากได้และทำให้พวกมันทั้งหมดพุ่งเข้าหารถ

โดยปกติแล้วซอมบี้ที่เลเวลห้าหรือต่ำกว่านั้นไม่สามารถควบคุมซอมบี้ธรรมดาจำนวนมากได้  แม้แต่ซอมบี้ระดับห้าก็สามารถควบคุมซอมบี้ธรรมดาได้ในจำนวนจำกัด

ซอมบี้ธรรมดาไม่มีสติปัญญา  แต่เป็นเพียงสัญชาตญาณ  การควบคุมมันก็เหมือนกับการควบคุมหุ่นเชิด  ในการทำเช่นนั้นเราจำเป็นต้องครอบครองจิตใจของพวกมันด้วยตัวของมันเองเท่านั้น

อย่างไรก็ตาม  ซอมบี้ที่เลเวลห้าหรือต่ำกว่านั้นไม่สามารถสงวนพลังจิตที่แข็งแกร่งขนาดนี้เพื่อควบคุมจิตใจของซอมบี้ธรรมดาจำนวนมากได้  มากสุด  พวกเขาสามารถแพร่กระจายความรู้สึกของตัวเองเพื่อให้ซอมบี้ธรรมดาที่อยู่รอบ ๆ รู้สึกถูกระงับและถอยห่างออกไป

ในอีกด้านหนึ่ง  จูหยวนชิงและเพื่อนร่วมทีมของเขาได้หยุดรถแล้ว  ขณะที่ซอมบี้รอบ ๆ ตัวพวกเขารวมตัวกันเป็นกำแพงซอมบี้และกำลังพุ่งเข้าใส่พวกเขา