ซูจื่อโม่มีรอยยิ้มพราวบนริมฝีปากของนาง  นี่คือสิ่งที่นางต้องการ  หลังจากวันนี้  นางเชื่อว่าพวกเขาจะคิดถึงคฤหาสน์ภูเขาหมิงเยว่อย่างสุดใจ

“เอาล่ะ! หลังจากที่เจ้าได้รับยาแล้ว  เจ้ากลับไปเพาะปลูก  ถ้าเจ้าไม่เข้าใจอะไรก็มาถามข้าได้”

"ขอรับ เจ้าค่ะ  นายท่าน"

คนก็อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้น  พวกเขาเดินไปหาฉิงเหออย่างมีความสุขเพื่อรับยาเม็ด  หัวใจของพวกเขาเต็มไปด้วยความขอบคุณต่อซูจื่อโม่

“หยุนถิง  เข้าไปคุยข้างในกันเถอะ!”

“อืม!”  เหอหยุนถิงพยักหน้าแล้วทั้งสองก็เดินเข้าไปในห้องโถง

“โมโม่  ข้าซื้อร้านค้าในทุกที่ในเมืองหลวงที่มีการค้าขายของตระกูลมู่ตามคำแนะนำของท่านแล้ว ตอนนี้ท่านอยู่ที่นี่แล้ว  ท่านต้องการเปิดเมื่อใด?”

เหอหยุนถิงพูดตรงๆ เพราะเขารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับนาง  แต่จริงๆแล้ว  เขาไม่เข้าใจจริงๆว่าทำไมซูจื่อโม่ถึงโกรธพวกนั้นมากนัก  เป็นเพราะการแต่งงานของผีจริงๆหรือ?

“กิจการค้าขายของตระกูลมู่เป็นเส้นเลือดใหญ่หล่อเลี้ยงการบริหารจัดการทั้งหมดในเมืองหลวงของแคว้นห่าวเยว่  การเอาชนะพวกเขาไม่ใช่สิ่งที่สามารถทำได้ในชั่วข้ามคืน  มู่หยุนซวนเป็นคนทำการค้าที่ดี  และการค้าขายที่เป็นตระกูลของพวกเขาอยู่ในกลุ่มที่ดีที่สุดเสมอมา”

เมื่อเหอหยุนถิงเอ่ยชื่อของมู่หยุนซวน  ไฟที่ไม่รู้จักก็ลุกฮือภายในใจของซูจื่อโม่  ใบหน้าของนางหลังหน้ากากแสดงให้เห็นร่องรอยของความโกรธ  เมื่อนางคิดถึงมู่หยุนซวน  นางจะจำฉากนั้นที่เขาทำในโลงศพ  นางรับไม่ได้จริงๆ นางรับไม่ได้…และส่วนใหญ่แล้วอาการป่วยของลูกสาวของนางมาจากยาพิษที่ตกค้างในร่างกายของมู่หยุนซวนหลังจากดื่มยานั้น  นางไม่ได้อยู่ในศตวรรษที่ 21 นางไม่มีทางรู้ว่ามันคืออะไร  นางทำได้แค่เดา

เหอหยุนถิงสามารถสัมผัสได้อย่างชัดเจนถึงความเกลียดชังที่อยู่ในร่างกายของซูจื่อโม่ เขามองนางอย่างเศร้าสร้อย  ไม่กี่ปีที่ผ่านมา  นางใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก

“โมโม่  กิจการค้าขายที่ใหญ่ที่สุดของตระกูลมู่ในแคว้นห่าวเยว่คือร้านขายกระดาษและโรงประมูล เช่นเดียวกับร้านขายยา  ร้านอาหาร  และร้านขายเครื่องประดับ  กิจกรรมที่น่าตื่นเต้นที่สุดที่พวกเขามีในเมืองหยุนคือการขายหญ้าสีเงิน”

ในความเป็นจริง  เหอหยุนถิงค่อนข้างกังวล  ทั้งหมดคือรากกิจการค้าขายของตระกูลมู่หนาแน่นที่สุด  ในขณะที่ซูจื่อโม่ต้องเริ่มทีละอย่าง  เขากังวลว่าตระกูลมู่จะทำให้นางยุ่งยากหลังจากค้นพบจุดประสงค์ของนาง

“จากนั้น  เราจะแข่งขันกับพวกเขาในการผลิตกระดาษ  การผลิตกระดาษของตระกูลมู่ไม่ใช่การผลิตที่ประณีตที่สุด  ผลิตภัณฑ์สำเร็จรูปของพวกเขามีสีเหลือง  และมีสิ่งสกปรกหยาบมากมาย  หลายอย่างมาจากเศษซากที่เหลืออยู่ในระหว่างการผลิต  เราจะเริ่มต้นด้วยกิจการค้าขายกระดาษที่ภาคภูมิใจที่สุด  แม้จะไม่มีบ้านประมูล  ข้าก็ไม่คิดว่าเราจะขาด  ร้านเสื้อผ้าและเครื่องประดับของเรามีการออกแบบที่ไม่เหมือนใคร  และแม้เราจะไม่ขายหญ้าสีเงินหรือยา  แต่เราก็ได้รับเงินเป็นจำนวนมาก”

ซูจื่อโม่ไม่ใช่คนที่ชอบแฉ  ในช่วงสองปีที่ผ่านมา  นางปกปิดความแข็งแกร่งของนางอย่างชาญฉลาด  เพียงเพื่อแข่งขันกับมู่หยุนซวนในเมืองหลวงของแคว้นห่าวเยว่

ให้ดีขึ้นหรือแย่ลง

“โมโม่ การผลิตกระดาษไม่ใช่เรื่องง่าย  ท่านอยากทำมันจริงๆหรือ?”

เมื่อมองแวบแรก  มันจะเห็นได้ว่าเหอหยุนถิงยิ่งกังวลมากขึ้น  ในเมืองหลวงของแคว้นห่าวเยว่   มีเพียงตระกูลมู่เท่านั้นที่มีกิจการค้าขายกระดาษ  พ่อค้าแม่ขายคนอื่น ๆ ก็ไม่กล้าสร้างผลิตภัณฑ์กระดาษของตัวเอง  เพราะมันมาพร้อมกับปัญหาทางเทคนิคมากมาย

Chapter 28: การสร้างห้องเก็บของใต้ดิน (ตอนที่ 2)

“หยุนถิง  ท่านคิดว่าข้าไม่รู้เรื่องที่ท่านกังวลหรือ?  เรามีเทคนิคการผลิตกระดาษที่ดีกว่าพวกเขาซึ่งเราสามารถทำให้กระดาษมีสีที่อ่อนลงและนุ่มนวลขึ้นได้  ทำไมท่านถึงคิดว่าเราทำไม่ได้?”

ซูจื่อโม่ถามเหอหยุนถิง  นางได้เรียนรู้สิ่งต่างๆมากมายในศตวรรษที่ 21 ตราบเท่าที่นางใช้ความรู้นี้เล็กน้อย  พวกเขาสามารถมีข้อได้เปรียบ

เมื่อมองไปที่ความมั่นใจและความเย่อหยิ่งที่ออกมาจากดวงตาของนาง  เหอหยุนถิงก็รู้สึกว่าเขากังวลเกินไป  ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขาคนนี้ไม่เคยเริ่มการต่อสู้ที่ไม่สามารถชนะได้

“เราต้องทำอะไร?”

หลังจากที่เขาตระหนักในความจริงนั้น  เหอหยุนถิงก็ไม่ต้องกังวลอีกต่อไป  เขาต้องทำตามคำสั่งของนางและจัดการให้เร็วที่สุด

“นี่คือภาพวาดของห้องเก็บของใต้ดิน  เมื่อข้าออกไปเดินเล่นเมื่อเช้านี้  ข้าเห็นภูมิแคว้นของภูเขาด้านหลัง  ข้าต้องการให้ท่านส่งคนและเปิดพื้นที่ว่างต่อจากต้นมังคุด  ใช้ภาพวาดนี้เพื่อสร้างห้องเก็บของใต้ดิน  แล้วส่งคนไปหาหินก้อนนี้”

ซูจื่อโม่ส่งรูปวาดและหินให้เหอหยุนถิง

เหอหยุนถิงมองมันอย่างแปลก ๆ  “โมโม้  ทำไมเราต้องมองหาหินก้อนนี้”

“หินนี้ใช้ทำปูนขาวเผาได้  มะนาวเผาสามารถทำให้กระดาษขาวขึ้นได้  และยังมีประโยชน์อื่น ๆ อีกด้วย”

ซูจื่อโม่ได้เรียนรู้ว่าไม่มีปูนขาวเผาในแคว้นห่าวเยว่  นี่คือเหตุผลที่กิจการค้าขายกระดาษของ ตระกูลมู่เป็นไปตามรูปแบบการผลิตแบบดั้งเดิมที่สุด  การแช่วัตถุดิบ  การตัด  การปรุง  การทุบ  การอบแห้ง  และการกดดัน ด้วยเหตุนี้สีของกระดาษจะไม่ขาวขึ้นตามธรรมชาติ  ซึ่งทำให้นางมีโอกาสแข่งขัน

เหอหยุนถิงมองไปที่ซูจื่อโม่ด้วยความประหลาดใจ  ตลอดเวลา 2 ปีนางยังคงซ่อนความแข็งแกร่งไว้  ผู้หญิงตรงหน้าเขาซ่อนเร้นโดยแท้จริง

"ดี! ข้าจะจัดให้คนได้รับมันมาโดยเร็วที่สุด  ร้านค้าได้ย้ายออกไปแล้ว  หากวันนี้ท่านไม่มีอะไรทำ  ท่านสามารถไปดูสถานที่ได้”

ความกังวลในใจของเหอหยุนถิงหายไปอย่างสมบูรณ์  ในตอนนี้  เขาเชื่อมั่นในความสามารถของนาง

“เอาล่ะ  แม้ว่าซินเอ๋อร์จะตื่น  แต่พี่สาวของข้าก็อยู่ที่นั่นเพื่อดูแลนาง  ลงพื้นที่ไปดูกันเลยดีกว่า บางทีเราอาจพบโอกาสทางธุรกิจมากขึ้น”

เวลานี้ซูจื่อโม่อารมณ์ดี  ซูจื่อโม่โบราณ  เนื่องจากชื่อเสียงของนาง  นางจึงไม่ได้ออกไปเดินตลาดบ่อยนัก  นางไม่มีความรู้เกี่ยวกับแคว้นห่าวเยว่มากนัก

“ข้าจะไปบอกคนอื่นให้เตรียมตัวออกเดินทาง”

เหอหยุนถิงยิ้มและออกไป

*****

ในเมืองหยุนของตระกูลมู่  มู่หยุนฮั่นรีบไปที่ลานของมู่หยุนซวน

มันเพิ่งเกิดขึ้นที่สองพี่น้องพบกันที่ประตู

มู่หยุนซวนสวมชุดคลุมสีดำ  เขาดูสง่างามเหมือนเดิม  ทุกการเคลื่อนไหวของเขาทำให้เขาดูน่าทึ่ง

“พี่ใหญ่  มันไม่ดี”

มู่หยุนซวนขมวดคิ้ว  ดวงตาของเขาเหล่มองไปที่มู่หยุนฮั่น ขณะที่เขาถามช้าๆ  “มีอะไรงั้นหรือ?”

“พี่ใหญ่ คฤหาสน์ภูเขาหมิงเยว่ดูเหมือนจะมาตามเราจริงๆ  เหอหยุนถิงซื้อร้านค้าข้างๆ เรา เริ่มเฉพาะเจาะจงมากขึ้น  เขาซื้อร้านค้าตรงข้ามกับเรา  ร้านค้าได้ย้ายออกแล้วและพวกเขาก็เริ่มตกแต่ง”

“ดังนั้น  พวกเขาติดตามตระกูลมู่ จริงๆ ไปดูกันเลย”

ดวงตาของมู่หยุนซวนเต็มไปด้วยความเย็นชา  อีกฝ่ายไม่กลัวตาย  พวกเขากล้าที่จะเล่นกับตระกูลมู่  แล้วเขา  มู่หยุนซวนจะไม่สุภาพแล้ว

“ใช่  พี่ใหญ่  คุณหนูหลิงอยู่ที่เมืองนี้  นางมาถึงเมื่อวานนี้  พี่ใหญ่มีเรื่องยุ่งๆ เมื่อเร็ว ๆ นี้ เป็นเรื่องยากที่คุณหนูหลิงจะเกรงใจและไม่มารบกวนท่าน  พี่ใหญ่  ทำไมท่านไม่ไปพบนาง  แล้วสำรวจดู!”

"นางกำลังทำอะไรที่นี่?"

เห็นได้ชัดว่ามู่หยุนซวนเป็นคนใจร้อน  และคิ้วของเขาก็ขมวดอย่างหนัก