"ไปกันเถอะ! ตระกูลซูจะไม่ดำเนินการใด ๆ ในระหว่างนี้  ซูไท่ฝูอาจจะกลับไปหารือเกี่ยวกับการตอบโต้กับซูจื่อหยุน”

ดวงตาของเหอหยุนถิงเต็มไปด้วยความรังเกียจ  คนเหล่านั้นยังไม่ได้ต่อสู้และหนีไป  ดูเหมือนว่าแคว้นห่าวเยว่มีคนที่แข็งแกร่งเพียงไม่กี่คน

***************

“หลี่เอ๋อร์  เจ้ากลับมาแล้ว”

เมื่อซูจื่อเหนียนเห็นซูหลี่  หัวใจที่แกว่างอยู่ของนางก็รู้สึกโล่งใจ

“ท่านป้า  มั่นใจเถอะ  ตระกูลซูจะไม่ทำอะไรในระหว่างนี้ขอรับ?”

ซูหลี่เดินเข้าไปใกล้เตียงและมองไปที่น้องสาวที่กำลังครึ่งหลับครึ่งตื่น  หัวใจของเขาเป็นทุกข์เพราะนาง  เมื่อใดก็ตามที่น้องสาวของเขาเป็นเช่นนี้  ท่านแม่ของเขาจะอยู่ที่เตียงของน้องสาวตลอดทั้งคืน

“ท่านแม่  ฉีเอ๋อร์ยังกลั่นยาอยู่หรือ?  ซินเอ๋อร์ดูป่วยมาก”

ซูจื่อโม่เหยียดแขนออกและปัดผมบนหน้าผากของบุตรสาวแล้วพูดว่า  “รออีกหน่อย  มีหญ้าสีเงินเหลืออยู่เพียงต้นเดียว  แม่ไม่รู้ว่าคราวนี้โม่เหนียงจะหาหญ้าเงินได้กี่ชิ้น  ในตอนนี้นั่นเป็นสิ่งเดียวที่สามารถรักษาชีวิตของซินเอ๋อร์ได้”

หัวใจของซูจื่อโม่เจ็บปวดมาก  นางไม่ต้องการพูดถึงเรื่องนี้   ซูซินเชื่อฟังมาก  แต่ก็น่าสงสารมาก นางเพิ่งดีขึ้นเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมา  แต่ตอนนี้นางกลับมาป่วยอีกครั้ง

“โมโม่  อีก 5 วันหลังจากนี้  ตระกูลมู่จะจัดงานประมูลประจำปีของพวกเขา  พวกเขาประมูลหญ้าเงิน 3 ใบทุกๆ 3 ปี  เจ้าต้องใช้โอกาสนี้เพื่อซื้อมัน!”

เหอหยุนเซียวมองไปที่ซูซินด้วยสีหน้าเจ็บปวด  เพื่อซื้อหญ้าสีเงิน  โมโม่จึงส่งคนไปทุกที่เพื่อสอบถามที่อยู่ของหญ้าสีเงิน  หญ้าเงินเป็นสมุนไพรที่มีค่ามาก  ในแคว้นห่าวเยว่มีเพียงไม่กี่แห่งเท่านั้น

“จากนั้น  ข้าจะหาวิธีซื้อมันทั้งหมด”

เพื่อชีวิตบุตรสาวของนาง  ซูจื่อโม่ไม่ต้องการคิดคำนวณมากเกินไป

"ดี! ข้าจะไปเตรียมตัว นอกจากนี้ยังมีบางสิ่งที่ต้องจัดเตรียม  ข้าจะไปก่อน”

“อืม!”

ซูจื่อโม่พยักหน้า ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา  มันต้องขอบคุณเหอหยุนถิงและโม่เหนียงที่ทำให้นางประสบความสำเร็จในวันนี้

“โมโม่  อย่ากังวลมากเกินไป  จะไม่มีอะไรเลวร้ายเกิดขึ้นกับซินเอ๋อร์  นางมีแม่ที่เป็นห่วงนาง  นางจะสบายดี”

ซูจื่อเหนียนดึงมือน้องสาวของนางขึ้นและมองนางด้วยความทุกข์ใจ  ชีวิตของผู้หญิงไม่ใช่เรื่องง่าย  เกิดอะไรขึ้นบ้างถ้าผู้หญิงมีลูกสามคน

“อืม!  ตอนนี้ข้ามีพี่สาวและพี่ชายอยู่เคียงข้าง  ทุกอย่างก็จะไม่เป็นไร”

ใบหน้าของซูจื่อโม่เต็มไปด้วยรอยยิ้มที่เปี่ยมล้นเบื้องหลังหน้ากากสีทองของนาง

อย่างไรก็ตาม  ใบหน้าของซูจื่อเหนียนยังคงแสดงถึงความกังวล  “โมโม่  หญ้าสีเงินถือได้ว่าเป็นสมุนไพรที่หายากในแคว้นห่าวเยว่  ตระกูลมู่ประมูลเพียง 3 ชิ้นทุกๆ 3 ปี  เราต้องหาวิธีอื่นในการรักษาโรคของซินเอ๋อร์”

“ในขณะนี้  ไม่มีสมุนไพรอื่นที่สามารถทดแทนหญ้าเงินได้  ข้าต้องรอให้โม่เหนียงกลับมาเพื่อจะได้รู้ว่านางค้นพบสมุนไพรอื่นที่สามารถรักษาซินเอ๋อได้หรือไม่”

ซูจื่อโม่ได้ตัดสินใจภายในใจของนาง  ไม่ว่านางจะต้องใช้เงินมากแค่ไหนก็ตาม  นางจะรักษาบุตรสาวของนางและปล่อยให้นางเติบโตมาพร้อมกับร่างกายที่แข็งแรง

“ท่านแม่  ข้ามียาแล้ว”

ซูฉีและซูฉิงเจี่ยเดินเข้ามา  ซูฉีรีบส่งยาให้ซูจื่อโม่

ซูจื่อโม่เปิดกล่องยาและกลิ่นหอมที่เป็นเอกลักษณ์กระจายโดยรอบ ใบหน้าของซูจื่อโม่ภายใต้หน้ากากสีทองไม่สามารถช่วยได้  แต่เผยให้เห็นร่องรอยแห่งความสุข

“ฉีเอ๋อร์เจ้าผ่านระดับ 7 ของขั้นซวนแล้วหรือ?”

“ระดับ 7 ของซวน?”

ซูฉิงเจี่ยและซูจื่อเหนียนตกตะลึง  ซูฉีเป็นนักเล่นแร่แปรธาตุระดับ 7 ของขั้นซวน  ทั้งสองอดไม่ได้ที่จะตะลึงด้วยความตกใจ