Your Wishlist

เมียวายร้ายยอดอัจฉริยะของฉัน (Chapter 15 – ความรู้สึกขมขื่น)

Author: mulan

“คุณคิดว่าจะหนีจากฉันไปง่ายๆอย่างนั้นเหรอ?  ชิ ชิ คุณฮัน  คุณประเมินฉันต่ำไปจริงๆ” “ฉันจะตามล่าคุณจนเจอ แม้ว่าคุณจะพยายามซ่อนตัวจากฉันสุดล่าฟ้าเขียวแค่ไหนก็ตาม” เธอพูดพร้อมกับหัวเราะเยาะอย่างชั่วร้าย

จำนวนตอน : ongoing

Chapter 15 – ความรู้สึกขมขื่น

  • 14/12/2564

 

ชวี่หน่วนจับมือโทรศัพท์แน่นขึ้นขณะที่เธออ่านพาดหัวข่าวของบทความในหน้าแฟนด้อม

 

[ ข่าวช๊อค; หมิงเยว่สมาชิกเกิร์ลกรุ๊ป 'เดอะควีนส์' เสียชีวิตแล้ว]

 

[ สมาชิกเกิร์ลกรุ๊ปยอดนิยม ประสบอุบัติเหตุขณะถ่ายทำอัลบั้มใหม่ เสียชีวิตแล้ว]

 

มีลิงค์บทความจากสื่อต่างๆ เธอกำลังคาดหวังสิ่งนี้ แต่มือของเธออดไม่ได้ที่จะสั่นเมื่ออ่านเกี่ยวกับการตายของตัวเอง

 

เธอยังมีชีวิตอยู่ แต่ไม่มีใครรู้ สำหรับทุกคนเธอได้ตายไปแล้ว

 

เธออ่านบทความที่อธิบายเกี่ยวกับการตายของเธอ เล่าว่า เธอประสบอุบัติเหตุขณะถ่ายทำอัลบั้มใหม่ เทียมรั้งหักและตกจากที่สูง เธอถูกส่งตัวไปโรงพยาบาลทันที แต่ได้รับการประกาศว่าเสียชีวิตภายในไม่กี่ชั่วโมง

 

ดวงตาของเธอเปล่งประกายด้วยน้ำตาขณะที่เธอรู้สึกเหนือจริงเมื่ออ่านข้อความนี้ ทุกอย่างจบลงแล้ว ตอนนี้เธอตายแล้วจริงๆ อย่างน้อยก็ในสายตาคนอื่น

 

เธอเปิดอ่านบทความอื่นๆ ด้วยความหนักใจ ดวงตาของเธอเบิกกว้างเมื่อเห็นบทความอื่น

 

“นี่เรื่องจริงเหรอ?” เธอพึมพำด้วยความตกใจ

 

[ หลังจากการการตายของหมิงเยว่ เดอะควีนส์ก็ได้แยกย้ายกันไป]

 

[ หลังจากที่หมิงเยว่เสียชีวิต สมาชิกของเดอะควีนส์ตัดสินใจยุบวง]

 

ริมฝีปากของเธอสั่น  เธอรู้สึกปวดใจเมื่ออ่านบทความเกี่ยวกับการยุบวงของเธอ แม้ว่าเธอจะตาย แต่วงก็สามารถดำเนินต่อไปได้โดยไม่มีเธอ

 

อย่างไรก็ตาม เนื่องจากเธอไม่อยู่แล้ว พวกเขาจึงตัดสินใจยุติอาชีพที่กำลังเฟื่องฟู? เธอเลื่อนลงมาและเห็นรูปถ่ายของสมาชิกวงและสีหน้าที่ไม่พอใจของพวกเขา และความเจ็บปวดก็ปรากฏบนใบหน้าของพวกเขาอย่างชัดเจน

 

มีวิดีโอที่ทุกคนสวมชุดสีดำ อาจเป็นวิดีโองานศพของเธอ

 

เธอเห็นดวงตาที่บวมของพวกเขา สมาชิกของเธอต่างร้องไห้ โดยเฉพาะห่าวเหม่ย แม้ว่ามันอาจจะถูกเอามาจากนอกโถงงานศพ ห่าวเหม่ยก็ดูเป็นคนที่ได้รับผลกระทบมากที่สุดและไม่สามารถหยุดร้องไห้ได้

 

ห่าวเหม่ยเป็นน้องคนสุดท้องในกลุ่ม เธออายุ 21 ปี เท่ากับอายุของชวี่หน่วน เจียงเยว่รักเธอเสมอมาตั้งแต่เธอยังเด็ก และเธอรู้สึกเสมอว่าเป็นความรับผิดชอบของเธอที่ต้องดูแลสมาชิกในวง เพราะเธอเป็นผู้นำและพี่ใหญ่ที่สุดในบรรดาพวกเขา

 

พวกเขาอยู่ด้วยกันมา 7 ปีแล้ว เธอเริ่มเป็นเด็กฝึกเมื่ออายุ 18 ปี และคนอื่นๆ เป็นเด็กฝึกที่ QY Entertainment แล้ว

 

เจ็ดปีไม่น้อย พวกเขาเดินทางไปทั่วโลกเพื่อทัวร์รอบโลก และความผูกพันของพวกเขาก็แน่นแฟ้นขึ้นทุกครั้งที่แสดง

 

"ทำไมพวกเขาถึงทำแบบนี้?" เธอพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ เธอไม่ชอบการที่พวกเขายุบวงแบบนี้

 

...

 

ในห้องทำงานประธานบริษัทที่กว้างขวางของฮันคอร์เปอเรชั่น ฮันจื่อห่าวกำลังดูเอกสารเมื่อมีคนเคาะประตู

 

ผ่านไปครู่หนึ่ง เฟิงเถิงเข้ามาในห้องและพูดว่า "ท่านครับ อีกหนึ่งชั่วโมงท่านจะพบกับ..." เขาอธิบายกำหนดการของเขาทีละรายการโดยไม่พลาดอะไรเลย

 

ฮันจื่อห่าวไม่ตอบสนองต่อคำพูดของเขาและเพียงแค่ฟังกำหนดการอย่างเงียบ ๆ หลังจากเฟิงเถิงรายงานเสร็จแล้ว เขาก็เม้มปากและมองที่ฮันจื่อห่าวด้วยแววตาลังเล

 

ฮันจื่อห่าวสังเกตว่าเขาหยุดพูดและจ้องที่เขา

 

เขาขมวดคิ้วและเงยหน้าขึ้น “อะไร?”

 

“อะแฮ่ม ท่านครับ วันนี้เป็นวันที่คุณกู้จะออกจากโรงพยาบาล ผมควรส่งคนขับรถไปส่งเธอไหม…”

 

“ไป” เขาขัดจังหวะคำพูดของเฟิงเถิงด้วยคำพูดเดียว

 

เฟิงเถิงเข้าใจความหมายของเขาและออกจากสำนักงานโดยไม่ต้องรออีกต่อไป

 

เขาถอนหายใจหลังจากออกจากสำนักงาน ' ทำไมการทำงานเป็นเลขานุการจึงยากนัก?

 

…..

 

หลังจากผ่านไปสองสัปดาห์ แพทย์ได้ตรวจร่างกายอย่างละเอียดและให้ชวี่หน่วนออกจากโรงพยาบาล

 

แม้ว่าเธอจะยังอ่อนแอและมีอาการปวดหัวอย่างรุนแรงในบางครั้ง แต่นี่คือสิ่งที่เธอต้องแบกรับ

 

พยาบาลช่วยจัดของซึ่งเธอมีไม่มาก พ่อแม่ของชวี่หน่วนไม่ได้มาเยี่ยมเธออีกเลย และกู้จางก็ส่งเลขานุการของเขาพร้อมกับเอกสารการมอบทรัพย์สิน

 

ชวี่หน่วนลงนามโดยไม่มีปัญหาใด ๆ เนื่องจากความต้องการทั้งหมดของเธอได้รับการยอมรับแล้ว ตามที่เธอเรียกร้อง กู้จางได้มอบคอนโดมิเนียมกลอรี่หนึ่งยูนิตให้เธอ

 

เธอรู้สึกได้จากน้ำเสียงที่เย็นชาของเขาเมื่อพวกเขาคุยกันทางโทรศัพท์ว่ายูนิตนี้เป็นยูนิตเดียวกับที่เขาจองให้ชินเหริน

 

เธอรู้สึกปลาบปลื้มหลังจากได้รับคอนโด และวันนี้เป็นวันที่ในที่สุดเธอก็จะย้ายไปบ้านนั้น

 

เธอยืนอยู่นอกโรงพยาบาลขณะถือกระเป๋าด้วยมือข้างหนึ่ง เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ มองไปรอบๆ

 

เป็นเวลาหลายวันแล้วที่เธอได้รับอากาศบริสุทธิ์ ห้องพยาบาลที่หายใจไม่ออกและกลิ่นยาฆ่าเชื้อกำลังฆ่าเธอ

 

ขณะที่เธอกำลังคิดที่จะจองรถแท็กซี่  รถเมอร์ซิเดสเบนซ์สีดำก็จอดอยู่ตรงหน้าเธอ ทีแรกเธอถอยกลับคิดว่าของคนอื่น

 

แต่เธอก็แปลกใจเมื่อกระจกที่นั่งคนขับเลื่อนลงมาและเธอก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย

 

“คุณกู้ ในที่สุดคุณก็ได้ออกจากโรงพยาบาลแล้ว”

 

“หือ? คุณเลขา?” เธอแปลกใจที่เห็นเฟิงเถิงขับรถ และสิ่งที่น่าแปลกใจกว่านั้นคือ เขามาหาเธอแม้หลังจากที่เธอออกจากโรงพยาบาลแล้ว?

 

ข้อตกลงของพวกเขามีผลจนกระทั่งเธอพักรักษาตัวในโรงพยาบาล และตอนนี้ก็ไม่จำเป็นต้องมาหาเธอแล้ว

 

"คุณกู้  เชิญขึ้นรถครับ  เราจะไปส่งคุณที่บ้าน" เขาพูดพร้อมกับยิ้มอย่างมีมารยาท

 

ชวี่หน่วนรู้สึกประหลาดใจแต่ไม่ได้ปฏิเสธข้อเสนอของเขา ใครจะปฏิเสธข้อเสนอการนั่งรถเมอร์ซิเดสเบนซ์สุดหรู? แม้ว่าจะไม่ใช่เรื่องใหม่สำหรับเธอและเธอมีรถยนต์หรูหลายสิบคันในชีวิตที่แล้ว แต่ในโลกนี้ เธอไม่มีอะไรเลย

 

ขณะที่เธอเปิดประตูเบาะหลัง เธอก็ประหลาดใจที่เห็นร่างๆหนึ่งเอนตัวนั่งอยู่ในรถแล้ว

 

“คุณฮัน?” เธอตกใจที่เห็นเขาเพราะเธอไม่คิดว่าจะอยู่ที่นั่น

 

" คุณกู้ " เขาพูดอย่างเป็นทางการและเลื่อนสายตาไปที่แท็บเล็ต

 

เธอเม้มปากและขึ้นนั่งในรถโดยไม่ชักช้า

 

เฟิงเถิงเม้มริมฝีปากเมื่อเห็นท่าทีที่ไม่แยแสของฮันจื่อห่าว เขาคิดว่าฮันจื่อห่าวต้องการให้เขาพาชวี่หน่วน ออกจากโรงพยาบาลด้วยตัวเอง

 

เนื่องจากเธอประสบอุบัติเหตุเพราะรถของพวกเขา นี่เป็นความเคารพขั้นพื้นฐานที่พวกเขาแสดงให้เธอเห็น

 

แต่ในขณะที่เขากำลังจะออกจากออฟฟิศมารับเธอ เขาก็แปลกใจเมื่อฮันจื่อห่าวลุกขึ้นจากที่นั่งและบอกว่าเขาต้องการจะออกไปข้างนอก และในท้ายที่สุด พวกเขาก็มาอยู่ที่นี่

 

ทำไมคุณฮันจึงเข้าใจยากนัก

 

 

เมื่อชวี่หน่วนขอให้เฟิงเถิงพาเธอไปที่คอนโดมิเนียมกลอรี่ เขาแปลกใจที่รู้ว่าเธอสามารถจัดการให้กู้จางหายูนิตได้จริงๆ

 

วันนี้เป็นวันที่เธอจะย้ายไปที่บ้านของเธอ เธอมีความรู้สึกขมขื่น เธอกำลังจะเริ่มต้นใหม่ด้วยการย้ายไปยังที่ใหม่ แต่ในขณะเดียวกัน เธอก็ยังไม่สามารถลืมชีวิตที่แล้วของเธอไปได้

 

ลงเรื่อยๆค่ะ
กลับหน้าหลัก ตอนก่อนหน้า ตอนถัดไป