บทที่ 6 เจ้าโดนผีอำแน่ ๆ

เหนือสมุทรรู้สึกสบายตัวมาก ใบหน้าร้ายขยับไปจูบเจ้าขา ฉกฉวยอากาศและแลกลิ้นกัน เจ้าขานอนหอบบนแขนล่ำของเพื่อน ยิ่งได้อยู่ใกล้ก็ยิ่งอยากครอบครอง

"ดวงอาทิตย์กำลังจะทักทายแล้ว" กระซิบบอกก่อนจะปล่อยให้เจ้าขาได้นอน ส่วนตัวเองก็ไปปลดปล่อยในห้องน้ำอีกรอบ ก่อนจะนึกอะไรบางอย่างร่างล้อนจ้อนที่กำลังช่วยตัวเองก็จ่อเจ้าลูกชายตรงปากอวบอิ่มของเจ้าขา

"อ้าปากหน่อยคนเก่งจะได้ดื่มนมนะครับ" เจ้าขาไม่รู้สึกตัวแล้ว มีเพียงมือหนาที่บีบแก้มของเขาให้รองรับเจ้าน้องชายของเขาให้อมจนมันกระตุกปล่อยน้ำรักใส่ปากของเจ้าขาและเลอะไปตามใบหน้านวล

"อาห์ เก่งจริง ๆ " เหนือสมุทรปล่อยให้เจ้าขาได้นอนอยู่อย่างนั้นส่วนตัวเขาก็เตรียมตัวออกไปวิ่งออกกำลังเหมือนเช่นเคย

หลังตื่นขึ้นมาเจ้าขาตกใจมากและกลัวตัวเอง เขาไม่รู้ว่าทำไมมานอนข้างล่างเตียงได้หนำซ้ำตามตัวก็มีแต่กลิ่นแปลก ๆ ทั้งในปากและก้น เขารู้สึกถึงมัน เมื่อได้ยินเสียงเปิดประตูกลับมาจากการออกกำลังของเหนือสมุทรเจ้าขาจึงตะโกนเรียก

"เหนือช่วยด้วย ช่วยเจ้าด้วย ฮือ ๆ" คนใส่ชุดวอร์มออกกำลังกายยามเช้าเดินมายังห้องเจ้าขาด้วยความตกใจ ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจ้าตัวถึงได้ร้องขอให้ช่วย

พอเปิดประตูเข้ามาเขาก็เห็นเจ้าขานั่งพับเพียบไม่ขยับไปไหน

"เหนือ เจ้าโดนผีอำแน่ ๆ" บอกเพื่อนพร้อมน้ำตาแห่งความกลัว เจ้าขากอดแขนเพื่อนทันทีที่เหนือสมุทรมาใกล้ตัว

"ผีอำ?"

"ใช่ ผีต้องอำเจ้าแล้วลากเจ้าลงมาจากเตียงแน่ ๆ" เจ้าขาวิตกกลัวคิดต่าง ๆ นานา เหนือสมุทรแอบสนุกที่เจ้าขาจำเรื่องราวที่เกิดขึ้นไม่ได้

"เพ้อเจ้อแล้ว มึงนอนดิ้นลงมานอนข้างล่างเองหรือเปล่า"

"ไม่ ไม่รู้" เจ้าขาไม่ค่อยมั่นใจ เขาเป็นคนหลับลึกมาก ตอนนอนไม่ค่อยจะรู้ตัวเท่าไหร่ว่าได้ทำอะไรก่อนจะตื่นหรือเปล่า "แล้ว ๆ เหนือนอนด้วยกันทั้งคืนไหม"

"นอนสิ ตอนตีหนึ่งกูอุ้มมึงมานอนนี่ แล้วก็นอนด้วยกัน จนรุ่งเช้ากูตื่นมาออกกำลังกาย" ออกกำลังกายทั้งในร่มแล้วกลางแจ้ง

"ต้องเป็นตอนนั้นแน่ พอเหนือออกไปผีมันก็ลากเจ้าลงไป"

"ไร้สาระน่า"

"แต่เจ้ารู้สึกจริง ๆ นะ ดูสิกลิ่นอะไรไม่รู้มันติดตัวเจ้าด้วย ที่ก้นก็ยังรู้สึก" เจ้าขาเขินอายแต่ก็ยอมบอกเพื่อนที่เขาไว้ใจ เล่าฟังจนหมด

"ที่ก้นด้วยเหรอ ไหนหันดิเดี๋ยวกูดูให้" เหนือสมุทรตีหน้าเข้มแกล้งเชื่อแล้วอาสาจะตรวจสอบแต่เจ้าขารีบห้าม คนผิวขาวเริ่มแดงเพราะความอาย

"ไม่ ๆ"

"ทำไม"

"มันน่าอาย" เจ้าขาพยายามขมิบก้นไม่ให้น้ำข้างในไหล เขาแอบคิดอีกอย่างว่าบางทีเขาอาจฉี่ใส่ที่นอนแล้วคิดมากไปเอง

"เหลวไหล" คนตัวสูงจัดการอุ้มเจ้าขาแล้วพาตรงไปยังห้องน้ำ ระหว่างทางน้ำที่เจ้าขาขมิบก็ไหลออก เจ้าขาปิดหน้าของตัวเองด้วยความอาย อาจไม่ใช่น้ำฉี่แต่เป็นเขาที่ท้องเสียถ่ายหนักหรือเปล่า เหนือสมุทรยกยิ้ม อาการของเจ้าขาช่างน่ารักรับวันใหม่ซะจริง

เมื่อพามายังห้องน้ำกว้าง ที่มีอ่างอาบน้ำไว้แช่ตัวนานนับชั่วโมงที่เจ้าขาชอบ เหนือสมุทรวางตัวเพื่อนให้ยืนเกาะขอบอ่างล้างหน้าไว้ เจ้าขาเห็นตัวเองในกระจกแล้วแอบตกใจ ทำไมเขาถึงได้ตัวแดงและดูโทรม เขาไม่ชอบเอาเลย คนรักตัวเองมากรู้สึกว่าตัวเองต้องบำรุงเพิ่มเพื่อให้ผิวกลับมาเปร่งประกาย

"ฉีกขาหน่อย เดี๋ยวกูดูก้นให้มึงเอง"