กำแพงม่านน้ำที่เต็มไปด้วยเชื้อไวรัสยกตัวสูงขึ้นราวกับกำแพงเมืองจีน มันโค้งแตกตัวออกเป็นแพรขนาดมหึมา หนำซ้ำยังกระจายตัวไปในทุกทิศทางแบบ 360 องศา! จุดศูนย์กลางคือดาวเทียมจากอวกาศที่มีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางกว้างถึง 10 เมตร! มันทิ้งดิ่งลงสู่ผิวน้ำด้วยสีสันที่ดำเมือบ เกิดกลุ่มควันโพยพุ่งฟุ้งโขมง และตอนนี้ก็ไม่ทราบเหมือนกันว่าคนที่อยู่ภายในจะมีชะตากรรมเป็นเช่นไร?

.

เพราะลำพังกลุ่มคนที่อยู่บนเรือสปิดโบ๊ทด้านนอกก็แทบจะเอาตัวไม่รอด เฟิงฉินใช้เครื่องทำความเย็นของเขาในโหมด Heavy metal! มันเปรียบได้กับพัดลมเกียร์ 3 ที่ทั้งแรงสุดแล้วก็กินไฟสูงสุด แต่เขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว! เพราะถ้าไม่ทำแพรน้ำยักษ์ที่โค้งพับเกลียวลงมาก็จะโถมเข้าใส่กาบเรือเต็มๆ! มันจะเหมือนกับปากของตัว packman ที่กำลังเขมือบจุดสีเข้าไปไม่มีผิด!

.

"ฟู่..!!! , ฟู่..!!! , ฟู่..!!!"

(เสียงไอเย็นสีขาวสะอาด พุ่งออกมาจากปลายกระบอกเครื่องมือ)

.

ลักษณะมันคล้ายกับสารเคมีที่พ่นออกมาจากถังดับเพลิง แต่ทว่าหนุ่มหน้าตี๋กลับทำมากกว่านั้นไปอีกขั้น เมื่อจู่ๆ เขาก็นึกถึงปลายกระเจี้ยวเวลาที่ตัวเองยืนเยี่ยวขึ้นมา! จะมีวิธีการไหนอีกเล่าที่จะทำให้สารหล่อเย็นข้างในพุ่งออกมาแรงขึ้นกว่าเก่า นอกเสียจากการสะบัด! , ขมิบ! , แล้วก็ชักๆๆๆ!

.

เย็ดแม่ง! จากภาพที่เห็นขออนุญาตเรียกกิจกรรมนี้ว่า "การถอกกระเจี้ยวด้วยความเร็วสูง!" เฟิงฉินทั้งบีบทั้งชักจนปลายสายอุปกรณ์ที่ทำงานได้แรงอยู่แล้วแรงมากยิ่งขึ้น! ซึ่งผลพวงจากการกระทำสุดอัปปรีย์ดังกล่าวก็ได้ให้ผลลัพธ์ที่ต้องการอย่างทันตาเห็น ว่ากันว่าเสือโคร่งที่สุดจะดุร้ายยังใช้เวลาผสมพันธุ์กับตัวเมียเพียงแค่ 3 วิ แต่เฟิงฉินของเรากลับใช้เวลาเพียงแค่ 2 วิ เขาก็หยุดคลื่นน้ำทะเลอันอลังการอุโฆษเอาไว้ได้!

.

"แกร๊กกกกก...ก..ก..ก..ก..ก , แกร๊กกกก..ก..ก..ก.ก..ก"

.

เกล็ดน้ำแข็งวิ่งจับตัวกันไล่ไต่ระดับขึ้นไปจากหัวเรือ พวกมันพุ่งไปยังส่วนใต้ของท้องคลื่นก่อน ก่อนจะแผ่ขยายยึกยือแช่เย็นทุกสรรพสิ่งให้แข็งค้างแน่นิ่ง จนสุดท้ายคลื่นที่สูงเป็นกำแพงเมืองจีนและกำลังจะงุ้มตัวตวัดลงมาใส่เรือ ก็ค้างเติ่งเด่นตระหง่านราวกับประติมากรรมน้ำแข็งรูปเปลือกไข่

.

เจ้าสิ่งนี้อยู่ห่างจากเรือสปีดโบ๊ทของพวกแพรวเพียงแค่ไม่กี่เซ็น! ใกล้มากๆ! ใกล้เหี้ยๆ! และถ้าเฟิงฉินไม่คิดลูกจังไรนี้ขึ้นมาล่ะก็.. ไม่แน่บางทีทั้งหมดอาจจะเสร็จโควิดสายพันธุ์ New hell ที่ผสมอยู่ในกระแสน้ำไปแล้วก็ได้

.

"วู้วววววว!! , เกือบไปเหมือนกันแฮะเส้นยาแดงผ่าแปดเลย!"

"พวกคุณเป็นไงกันบ้างครับ?"

เฟิงฉินผินหน้ากลับมาถาม เขาเหงื่อแตกท่วมตัวทั้งที่บนแผ่นหลังของเจ้าตัวก็คือเครื่องทำความเย็นแท้ๆ

.

"ยังโอเคดีอยู่ค่ะ.. มิวท์ก็ไม่เป็นไรเหมือนกัน.. ทุกอย่างโอเคแล้วใช่ไหมเฟิงฉิน.. จะมีคลื่นอัดกระแทกเข้ามาอีกไหม?"

แพรวถามกลับ เธอประครองเอาร่างบางของมิวท์ให้ลุกตามขึ้นมา

.

"แล้วดาวเทียมล่ะเป็นยังไงบ้าง? คุณพ่อของพียังมีชีวิตอยู่รึเปล่า?"

"ตอนนี้มิวท์ไม่เห็นอะไรในสมาร์ทโฟนแล้วอ่ะแพรว หน้าจอมันแตกตอนเรือโคลงเมื่อกี้!"

เอียงไปเอียงมาก็แล้ว เคาะก็แล้ว แต่จนแล้วจนรอดมิวท์ที่เป็นเจ้าของเครื่องก็เอาอุปกรณ์สุดสำคัญนี้กลับมาไม่ได้ เธอกับแพรวจึงรีบตรงดิ่งป่ายปีนขึ้นไปบนหัวเรือ เพื่อไปอยู่ในจุดเดียวกันกับเฟิงฉิน

.

ก่อนที่ต่อมาทั้งสองจะได้เห็นสิ่งนี้กับตาตัวเอง!

.

"โอ้โห! คุณทำได้ขนาดนี้เชียวเหรอเนี่ยะ?! , ฉันไม่อยากจะเชื่อ?"

.

"นี่มันอย่างกับดรีมเวิร์ลแหนะ.. มันคือเมืองหิมะที่มิวท์เคยเล่นตอนเด็กๆ ชัดๆ , คุณทำได้ยังไงอ่ะ? "

.

สองสาวอุทานลั่นแต่แค่นี้ยังน้อยไป เพราะสิ่งที่เฟิงฉินแช่แข็งไว้นั้นหาได้มีเพียงแต่คลื่นน้ำที่จ่อจะโถมใส่เรือไม่ หนุ่มชาวจีนยังเหมารวมไปถึงอาณาบริเวณที่อยู่โดยรอบที่ดาวเทียมตกลงมาด้วย กล่าวคือในเสี้ยวพริบตาที่ดาวเทียมโหม่งลงน้ำ แรงกระแทกอันมหาศาลก็ได้ส่งวัตถุอวกาศปักลงไปจนถึงผิวดินใต้ทะเลด้วย เฟิงฉินเห็นเข้าเขาก็เลยเริ่มพ่นไอเย็นแช่แข็งไว้ตั้งแต่ตอนนั้น เสร็จแล้วจึงเบนหัวฉีดของเครื่องให้เส้นทางมันไล่สูงขึ้นมาเรื่อยๆ จนมาหยุดอยู่ที่มวลคลื่นลูกสุดท้ายที่กำลังจะซัดใส่เรือของพวกเขานั่นเอง!

.

สิ่งที่แพรวกับมิวท์เห็น ณ ปัจจุบันจึงเป็นเหมือนกับทะเลแหวกที่แข็งเป็นน้ำแข็ง! พวกหล่อนมองเห็นทางเดินที่เป็นผิวดินตรงดิ่งไปที่ซากดาวเทียม ในขณะที่สองฟากฝั่งก็ขนาบข้างด้วยน้ำทะเลแช่แข็งที่ตั้งตระหง่านราวกับขอบหน้าผา เฟิงฉินจึงไม่ต่างจากไกรทองในวรรณคดี เขาแหวกน้ำได้โดยไม่ต้องใช้เทียนเวทย์มนต์ แล้วก็ไม่ต้องกลัวด้วยว่าข้างหน้าจะมีจระเข้ชาละวันไหม? มันไม่มีหรอก! จะมีก็แต่ชายชราหัวหงอกกับซากขยะอวกาศเก่าๆ ที่ไม่มีความน่าสะพรึงกลัวเหมือนถ้ำบาดาลในนิทานแต่อย่างใด

.

เป่าปากพรูเรียกสมาธิอยู่ชั่วครู่ ชายชาวจีนที่ดูหล่อโคตรๆจึงพูดขึ้น

.

"ไม่ต้องง้อสมาร์ทโฟนแล้วครับคุณมิวท์ , ผมว่าเราบุกเข้าไปหาแกตรงๆเลยดีกว่า! , ตามผมมา!"

"ฮึบ!!!"

.

กระโดดลงจากหัวเรือในเสี้ยวอึดใจ ฝ่าตีนกระทบพื้นมหาสมุทรได้อย่างสบายบรื๋อเพราะไม่เหลือน้ำสักหยด พวกเขาจึงปลอดภัยจากโควิดและสามารถเดินบนนี้ได้

.

แพรวกระโดดตามลงมาพร้อมกับกระชับปืน Glock - 18 คู่ใจไว้ในมือ เสร็จแล้วจึงก้าวถอยหลังไปรับฝ่าเท้าของมิวท์ที่ยักเย่ยักยันเหยียบลงที่ไหล่ ลูกคุณหนูก็ยังเป็นลูกคุณหนูวันยังค่ำ บู๊ไม่ค่อยเก่งแต่ถ้าเป็นเรื่องเย็ดผู้ชายล่ะก็ต้องนับว่ารอบจัดอยู่พอตัว

.

"อึบ! , ได้แล้วแพรวขอบคุณนะ^^"

.

"อ่า..ไม่เป็นไรสบายมาก เรามาไกลเกินกว่าจะถอยกลับแล้วมิวท์ เป้าหมายของเราอยู่ข้างหน้านี่เอง ขอให้ข่าวลือของคุณถูกต้องด้วยเถอะเฟิงฉินฉันขอภาวนา.."

.

เฟิงฉินกำหมัดตบลงที่แผงอกตัวเองตุบๆ เขาพยักหน้าให้แพรวกับมิวท์ด้วยความมั่นใจ

.

.

"มันต้องได้สิครับ! ผลงานของด็อกเตอร์แช่แข็งทะเลทั้งละแวกยังได้.. ผมว่าเราไปดูให้เห็นกับตาเลยดีกว่าว่าแกทำอะไรอยู่ข้างใน แกยังไม่ตายหรอกครับผมมั่นใจ!"