เคี้ยวฟันกรามตุ้ยๆๆๆ! เม็ดยาแหลกละเอียดกระซาบฟันขมแผ่ซ่านไปทั่วกระพุ้งแก้ม! รสขม & รสขื่นคือสิ่งที่แพรวกำลังแบกรับ เธอเลี่ยงที่จะดื่มน้ำตามด้วยซ้ำ และจงใจจะให้สิ่งที่ทำนั้นติดตราตรึงใจไปตลอดกาล จะได้ไม่เชื่อใครง่ายๆ อีก

.

“กร๊อบ , กรุ๊บ , กร๊อบบ , กรุ๊บ”

.

“โง่อย่างมึงมันต้องโดนแบบนี้… , งั่มๆๆๆ!!”

แพรวด่าตัวเองในใจ

.

ในปากเธอคือยาคุมชนิดเม็ดที่เพิ่งได้รับมาจากเภสัชกรประจำร้านแบบสดๆ ร้อนๆ แพรวจับมันโยนเข้าปากไปแล้วก็เคี้ยวๆๆ บดขยี้เคล้ากับน้ำตาให้สาสมกับความแค้นที่ตนเองโดนกระทำ! เธอมันโง่! เธอมันโดนสวมเขา! บางทีหญ้าที่วัวกินอาจจะเฝื่อนๆ แบบยาคุมที่เธอกำลังแดกอยู่ก็เป็นได้

.

และในระหว่างที่ยังไม่กลืนลงคอ แพรวก็ได้กลับหลังหันพลางเดินออกมาจาก shop ของบริษัท ภารกิจสำเร็จแล้วเธอไม่มีทางท้องกับพีแน่ๆ แค่ต้องกินยาคุมให้ตรงกับเวลาที่กำหนดอย่างเคร่งครัด แต่ทว่าทันทีที่เดินผ่านประตูหน้าออกมาภาพที่เห็นกลับไม่ใช่อย่างที่แพรวและพีคิดไว้ในตอนแรกเลย!

.

จากที่วิเคราะห์ว่าผู้คนที่ยืนอออยู่หน้าร้านคือทีมแพทย์ ที่ปลอมตัวมาจะจับกระเทยไปทำยาต้านเชื้อ พวกเขาน่าจะมีการวางกำลังอย่างเป็นระบบ มีเครื่องไม้เครื่องมือเป็นปืนช็อตไฟฟ้า , ปืนตาข่าย , หรือไม่ก็กระสุนยางที่ใช้ในการสลายการชุมนุม แต่ก็ไม่เห็นจะมีสักชิ้นเดียว!?

.

กลับกลายเป็นนิสิตสาวที่ถึงกับต้องยืนอึ้งแทน! หลังผงะเข้ากับคณะบุคคลที่ต่างก็ยืนตรงถวายความเคารพต่อภาพฉายาลักษณ์ขนาดยักษ์ ของท่านประธานบริษัท AP และภรรยา!!!

มันถูกฉายขึ้นมาบนตัวอาคารสำนักงานใหญ่ด้วยระบบแสงเลเซอร์ โดยมีส่วนหัวฉายอยู่บนยอดตึกสูงสุด และมีส่วนเท้าสยายลงมาจนถึงบริเวณช็อปด้านหน้า ในตำแหน่งที่แพรวยืนอยู่พอดีเป๊ะ!

.

ทำเอาสาวเจ้าถึงกับตกใจ!

.

“อะ…เอิ่มอะไรกันคะเนี่ยะ?!”

ขยับปากมุบมิบแต่ไม่ยักจะมีเสียงแพลมออกมาสักแอะ

.

และเสี้ยววินาทีต่อมาหล่อนก็ตรัสรู้ชอบได้ด้วยตนเอง ว่าท่านประธาน AP (พ่อกับแม่ของมิวท์) นั้น เป็นดั่งปูชนียบุคคลต่อวงการแพทย์ไทย พวกท่านคือผู้ยิ่งใหญ่ของประเทศนี้ แม้แต่ช็อปขายยา AP ที่นี่ ก็เป็นดั่งสถานอนุบาลที่มีคุณูปการต่อนักศึกษาคณะเภสัชทุกคน!

.

จึงไม่แปลกที่เหล่าแพทย์ทั้งหลาย จะทำการแสดงออกเชิงสัญลักษณ์ต่อการสูญเสียอันยิ่งใหญ่ในครั้งนี้! พนักงานในช็อปเห็นสิ่งใดในจอ ข้างนอกก็เห็นสิ่งเดียวกัน บรรยากาศจึงเต็มไปด้วยความโศกเศร้าสูงสุด…

.

แพรวก็เลยได้แต่กระเถิบตัวกระท่อนกระแท่นออกมาจากบริเวณ โดยอาศัยกระถางต้นไม้และซอกเหลือบเสาไฟที่ใช้ประดับประดา เป็นที่กำบังสายตาให้เยื้อย่างออกมากจากหน้า shop pharmacy ได้ จนกระทั่งพ้นแล้วเธอจึงเอ่ยคำขึ้น…

.

“วู่วววว…แบบนี้โทรหาอีพีหน่อยดีกว่า… อยากระบายอ่ะ อยากเมาท์ เรื่องนี้ถ้าไม่ได้พูดเราคงอกแตกตายแน่ หวังว่ามึงคงยังไม่แวนซ์ไปไหนไกลนะ”

.

“ตู๊ดดดด , ตู๊ดดดดด , ตู๊ดดดดด”

เสียงสัญญาณดัง รอเพียงคนฝั่งนั้นกดรับ

.

.

ตัดภาพมาอีกฟากหนึ่ง ณ ห้องสตูดิโอถ่ายทอดสด ที่ถูกเคลียร์คนออกไปหมดแล้ว!

.

ทีมงานช่างภาพ ช่างผม ล้วนได้รับก๊าซมหัศจรรย์แห่งการรักษาของเปรมไปแบบถ้วนหน้า บางคนถึงกับประนมมือใส่หัวกล่าวคำนมัสการสาธุ ประหนึ่งได้รับการพรมน้ำมนต์จากพระเกจิอาจารย์ดังก็มิปาน และนั่นเองที่เป็นสัญลักษณ์สำคัญและการันตีได้ว่าผู้คนนั้นศรัทธาในตัวเปรมขนาดไหน?! เขาเป็นดั่งพระเจ้าไปแล้ว เป็นเครื่องจักรกลกึ่งโรบอทที่จะขาดเสียไม่ได้ในโลกยุควิบัติภัยนี้

.

กระทั่งก๊าซเริ่มจางลง เขาจึงได้หันมาพูดกับมิวท์

.

“พี่ให้ทุกคนออกไปหมดแล้ว… เป็นไงบ้างไหวอยู่ใช่ไหมครับ”

ใบหน้าหล่อเหลาราวกับหมอทวีศิลป์ตอนหนุ่มๆ คำพูดหวานเสนาะหูใครฟังก็มีแต่จะละลาย รวมถึงมิวท์เองด้วย

.

“มิวท์ไม่ไหวค่ะพี่… ป๊ากับม๊าตายแล้วนะพี่เปรม…ป๊าตายแล้ว..ว…ว..ฮือ..อ..อ…”

ทั้งปล่อยโฮทั้งพุ่งเข้าไปสวมกอด ตอกย้ำว่าต่อหน้ากล้องนั้นคือการแสร้งเป็นเข้มแข็งโดยสิ้นเชิง! มิวท์อ่อนแอจนถึงขีดสุด! เธอร้องไห้แบบไม่ห่วงสวย แถมยังคุกเข่าลงซุกหน้าสวยจ่ออยู่ตรงเป้ากางเกงเปรม

.

“พี่ขอโทษนะมิวท์ ถ้าเลือดของพี่เข้ากับพวกกระเทยได้มากกว่านี้ล่ะก็ พวกท่านก็คงจะหายดี ขอเวลาพี่อีกหน่อยเถอะ พวกเรากำลังทำงานกันอย่างหนักจ่ะที่รัก บริษัทเราก็รวมกันเป็นหนึ่งเดียวแล้วด้วย ถ่ายโอนเทคโนโลยีเข้าหากันอีกหน่อย อีกแค่นิดเดียวเชื้อโควิดร้ายก็คงจะหายไปจากโลกแบบ 100% "

เปรมอธิบาย… สลับกับการวาดฝ่ามือลูบไล้ลงบนผมสวยของหญิงสาวที่คุกเข่าอยู่ตรงเป้า

.

“งั้น!? แล้วก๊าซที่พี่พ่นให้พวกนักข่าวไปเมื่อกี้ล่ะคะ? พี่โกหกพวกเค้าหรอ?”

.

“ก็ไม่เชิงจ่ะ… มันแค่ยังไม่ร้อยเปอร์เซ็นต์แต่ก็ป้องกันและยับยั้งการเผยแพร่เชื้อได้ในระดับที่น่าพอใจ พวกเขาจะไม่หายแต่จะไม่ตายไปสักระยะ”

.

“พี่เปรม…!”

แก้มบวมป่อง มิวท์เหมือนจะงอนแล้วก็โกรธ

.

สวนทางกับหนุ่มหล่อที่เริ่มย่อตัวลงคุกเข่าลงตรงหน้าเธอ ตาพวกเขาประสานกัน ดวงแก้มที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาช่างเป็นอะไรที่น่าสงสาร เปรมก็เลยใช้สันนิ้วปาดมันออกให้ เขากรีดปลายนิ้วไปจ่อที่ริมฝีปากบางของมิวท์ กดน้ำหนักแผ่วเบาจนปากสาวเจ้ายุบเป็นรอยบุ๋ม…น่ารัก…

.

“ปากน่าจุ๊บจัง”

เปรมว่า

.

“พี่จูบนะ..”

.

“จุ๊บบบบบบบบบ!!!!”

.

กลายเป็นมิวท์ที่ชิงประกบปากนาบเข้าก่อน แล้วสะบัดหน้าหนีพลางชันกลายลุกขึ้นไปนั่งบนโต๊ะนักข่าว ประกบมือเข้าหากันพอหลวมๆ ถูฝ่ามือไปมาประหนึ่งคนที่ขาดความมั่นใจและเขินอายอยู่ในที

.

“พี่เปรมอ่ะ…พี่ก็รู้ว่ามิวท์ติดเชื้อ!”

สาวไฮโซก้มหน้าลงกดต่ำ

.

“ใช่ครับ! เพราะพี่รู้ไง! แล้วมิวท์เองก็รู้ไม่ใช่เหรอว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาพวกเราต้องทำยังไง มิวท์ถึงไม่ตาย! และยังมีชีวิตอยู่!?”

กระชากชายเสื้อสะบัดทิ้งไปด้านหลัง เปรมเริ่มแกะกระดุมด้วยความรวดเร็ว แกนแข็งของเขาเสยชูชันขึ้นจนเห็นเป็นลำนูนโกงอยู่ตรงร่องซิบ เขาเดินอาดๆ เข้าหาหญิงสาวที่หน้าแดงระเรื่อ สายเข็มขัดถูกปลดออก เสื้อนอกกองอยู่ที่พื้นเปลือยท่อนบนเห็นเป็นรอนท้องที่เกร็งแข็งชวนลูบไล้

.

“ตรงนี้จะดีเหรอคะ? ข้างนอกคนเยอะแยะ…”

.

“มิวท์อยากตายเหมือนป๊ากับม๊าไหมล่ะ… ถ้าไม่ก็ต้องทำ! ตอนนี้การมีเซ็กส์กับพี่คือทางเดียวที่มิวท์จะยังมีชีวิต อสุจิของพี่กับเลือดซิงของน้องจะผสมกัน ทำให้เกิดการต้านเชื้อด้วยแรงปฏิกิริยา…”

“ช่างเถอะ! ขี้เกียจพูดแล้วเราเอากันมา 4 - 5 ครั้งแล้วนี่นา ไม่งั้นมิวท์คงตายตามป๊ากับม๊าไปแล้ว พี่พูดถูกไหม???”

.

เหมือนโดนไฟท์บังคับอยู่กลายๆ ผู้บริหารสาวหน้าใหม่ถูกจับตัวได้ เธอโดนวงแขนล่ำสอดอ้อมลำตัว ตามติดมาด้วยการโถมน้ำหนักตัวดันเธอนอนราบแนบบนโต๊ะ เพดานขาวเจิดจ้า แสงนีออนสะท้อนหน้าเห็นเปรมที่จ้องหน้าอยู่ดูมีความสุขทุ้มอยู่ในใจ

.

ขาเรียวถ่างอ้าออกอย่างว่าง่าย ดุ้นแข็งใต้กางเกงดุนใส่ร่องจิ๋มที่ยังคงปิดผนึกด้วยจีสตริงสีเนื้อ มิวท์ยกก้นขึ้นแล้วค่อยๆ ปลดตะขอซิบกระโปรงออก

.

“แคว๊กกกกก!!!!”

.

“พี่เปรมคะ…?”

.

“คะ…ว่าไงเอ่ย?”

ฝ่ายชายตอบเสียงสั่น

.

“เย็ดมิวท์เลยค่ะ ไม่ต้องเกรงใจแพรวแล้ว ที่พูดวันนี้เธอคงเห็นแล้วว่าเราเป็นอะไรกัน ไม่ต้องปกปิดอะไรอีกแล้วนะคะพี่เปรม..ม..ม..ม..”

“อ๊าาาาา….ซีดดดดด…”

“มิวท์เองก็อยาก… เปลี่ยนที่บ้างก็ตื่นเต้นดีเหมือนกัน…น…น…น”

.

กางเกงในตัวจิ๋วปลิวกระจาย มันหล่นลงแถวหน้าห้อง และตอนนี้ก็มีเพียงริมหนวดบางๆ ของเปรมที่บดขยี้เข้าใส่กลีบร่องเสียวกระซิก เขาไม่ตอบสิ่งที่มิวท์ทักเลยสักคำ หรือไม่! การเล่นเกมปลุกปล้ำในห้องส่งออกอากาศนี่แหละ ที่จะเป็นคำตอบที่เขามอบให้เธอ

.

“ฟู่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”

.

ปล่อยก๊าซสีแดงออกมาจากฝ่ามืออีกคำรบ เปรมทำมันเป็นครั้งที่ 5 ว่ากันว่าถ้าเย็ดกันภายใต้แก๊สที่กลั่นจากเลือดกระเทยนี้ คนที่ปี้ด้วยจะสวยขึ้น! เงี่ยนขึ้น! และรอดจากการฆาตกรรมของ covid!