เทปกาวหลายขนานปิดทับช่องว่างใต้ประตู ขอบหน้าต่างอัดแน่นไปด้วยกาวยางซิลิโคลน ชนิดที่แม้แต่แมลงวันสักตัวก็แทรกผ่านเข้ามาไม่ได้! แอร์ถูกปิด! เปิดเพียงระบบฟอกอากาศพอให้ได้หายใจ และถ้าหากฆ่าแพรวที่มีส่วนร่วมในการแย่งหายใจทิ้งได้.. พีก็คงทำไปแล้ว!

.

“มึงมันเว่อร์อีพี!”

แพรวตะโกนบอก ขณะนั่งกดโทรศัพท์เล่นอยู่บนโซฟา

.

“ช่างมึงสิ! ก็นี่มันห้องกูๆ จะทำอะไรก็ได้ มึงไม่เห็นสิ่งที่มิวท์ทำเหรอ? มึงเห็นกับตาแล้วมิใช่รึไงว่าข้างนอกมันเป็นยังไงบ้าง… กันไว้ดีกว่าแก้นะมึง”

ร่างหนาดั่งxป่าแบกตู้กับข้าวโครมๆ พีลากมันมากั้นประตูหน้าห้องเอาไว้ เขากลัวเชื้อไวรัสส้นตีนนี่ขึ้นสมอง! จนต้องรีบกลับมารีโนเวจห้องตัวเองให้เป็นดั่งห้องปิดตายอย่างที่เห็น

.

“เฮ๊อะ! ตื่นตูมชะมัด! ต่อให้มีโคนัน 10 คนก็ไขเข้ามาไม่ได้หรอกเล่นทำขนาดนี้”

แพรวประชด

.

“ไม่ช่วยก็อย่าพาลดิ…กูรู้หรอกว่ามึงคิดอะไรอยู่ในหัว ทำเป็นกลบเกลื่อนความเสียใจใช่ไหมล่ะ? ตอนซ้อนมอไซต์กูกลับมามึงถึงไม่พูดไม่จาสักคำ?”

.

เจอประโยคนี้เข้าไป ก็เล่นเอาสาวเจ้าถึงกับจุก! แพรวเสยผมหนึ่งทีถึงรู้ว่าใบหน้าที่เคยขาวเด้ง บัดนี้มีแต่คราบน้ำตา พีแทบไม่อยากเชื่อว่าตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเห็นแพรวนั่งนิ่งไม่สนใจโลก แต่ที่จริงแล้ว! เพื่อนกลับชุ่มโชกไปด้วยฤทธาของความโศกเศร้า!

.

“ฮือ..อ…อ…”

มุมปากเบ้ออกข้างทำเหมือนจะร้อง

.

สตรีผู้มีสามีคนเดียวกับเพื่อนลุกขึ้นยืนกอดอก พลางเลี่ยงสายตามองไปทางอื่น สุดวิสัยที่พีจะต้องรีบเข้าไปปลอบ

.

“เฮ้…แพรวกูขอโทษ ปากกูไม่ดีเอง..มึงทำใจดีๆ ไว้นะ”

“เดี๋ยวมันก็ผ่านไปเว่ย…อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด.. สันดานคนมันไม่ดีมึงจะไปแก้อะไรได้”

“มึงร้องไห้ไปทั้งมิวท์ทั้งพี่เปรมเขาก็ไม่รู้หรอก มีแต่ตัวมึงแล้วก็กูนี่แหละที่ต้องแบกรับแทน”

ร่ายยาวเป็นฉากๆ ปากพูดไปมือก็โอบไหล่เพื่อนเอาไว้ด้วย

.

เพื่อนก็ห่วงโรคก็กลัว.. ไวรัสร้ายไม่เข้าใครออกใคร! ในยามที่ยาฆ่าเชื้อกับแอลกอฮอล์หาซื้อลำบาก วิธีไหนพอจะทำได้ก็ต้องทำไปพลางก่อน นี่ถ้าไม่เดือดร้อนเกินไป! หรือเกิดวันหนึ่งวันใดเชื้อมันมีแนวโน้มแรงขึ้นกว่าเก่า พีก็เตรียมใจไว้แล้วล่ะว่าอาจจะต้องสละเหล้าที่สะสมเอาไว้ เขาคงต้องอาศัยแอลกอฮอล์ที่อยู่ภายในราดรดโซนอยู่อาศัยตรงนี้ไปพลางก่อน!

.

ดึงสติกลับมา ณ เหตุการณ์ปัจจุบัน ในอ้อมกอดอันสุดล่ำแพรวเอ่ยคำขึ้น

.

“มึงดีกับกูจังเลยพี..”

หน้าสวยแฉลบสายตาขึ้นถาม กายของพวกเขาติดกันแนบชิด ชนิดที่ระยะห่างที่เกิดขึ้นมีเพียงฝุ่นผงบนโซฟาเท่านั้นที่แทรกตัวเข้าไปได้

.

“เอ้า! ก็มึงเพื่อนกูนี่หว่า?!”

.

“แต่มิวท์ก็เพื่อนกูเหมือนกันนะ? ทำไมถึงทำกับกูแบบนี้ได้? ไม่อยากจะเชื่อเลย ฮือ..ฮือ..ฮือๆ ”

น้ำในตาเอ่อล้นดวงเนตร ปลายเล็บจิกลงที่ต้นแขนเปรมจนเกิดเป็นรอยข่วน

.

“แกร๊ก!”

.

“โอ๊ย! ..กูเจ็บนะอีแพรว! , อีดอก!”

โน้มตัวลงตะแคงข้างเข้าใส่ บัดนี้กลายเป็นร่างกายของพวกเขาที่หันหน้าเข้าหากัน นอนเหยียดขาตีคู่กันอยู่บนโซฟา ตาประสานตา ได้ยินแม้กระทั่งเสียงลมหายใจของคนตรงข้าม..

.

“พี..~~”

กระเส่ากว่านี้ก็เสียงของนางเอก AV ตอนโดนเล้าโลมแล้วล่ะ

.

“มึงเคยได้กับพี่เปรมไหม? …กูถามตรงๆ …”

.

จ้องเขม็งตะแคงมองจริงจัง มือเรียวกรีดกรายขึ้นไปอังกับแผงอกแกร่ง แม้จะแตะโดนแค่เสื้อแต่แพรวก็สำผัสได้ถึงลอนกล้ามแน่นๆ กับเสียงเต้นของหัวใจพีที่สั่นรัวผิดปกติ

.

“อีบ้า! , ไม่เคยเว่ย! กูแค่ไปกินเหล้ากับพวกพี่ๆ เขาเฉยๆ กูไม่เคยคิดจะทำอะไรกับแฟนเพื่อนหรอก ถึงกูจะเป็นเกย์แต่พี่เขาไม่ได้เป็น!”

.

“งั้นที่มึงเล่าตอนอยู่ที่ร้านเหล้าก็โกหกสิ!?”

.

จากแค่แตะคราวนี้ปลายนิ้วซุกซนถึงขั้นเขี่ยวนที่ยอดถัน! มันทำให้แพรวรับรู้ได้ถึงความชูชันอันเกิดจากการปลุกเร้า.. พีจึงรีบสวนคำกลับ!

.

“กูไม่ได้โกหก!”

.

“งั้นก็พิสูจน์มา!”

.

“อะไร?! ยังไง?!”

.

“จูบปากกู!”

.

“เพื่อ….?”

“มึงเป็นบ้าเหรอ..อีแพร..ว..ว… อุ๊บ!!!”

.

“จุ๊บ ,จุ๊บ , จ๊วบบบ…บ..บบ , จุ๊บ”

.

ให้ตายเถอะพับผ่า! ชั่วเสี้ยววินาทีแห่งความสับสนในอารมณ์ทางเพศ แพรวก็ได้จู่โจมเข้าก่อน! หล่อนยื่นริมฝีปากตัวเองเข้าไปประกบกับพี ทั้งยังมีการสอดลิ้นเข้าไปเวียนวนจนสาสมใจ รสสัมผัสนั้นเต็มไปด้วยความรุนแรงหน่วงหนัก พีพยายามจะดึงรั้ง แต่ก็ถูกแพรวขืนเอาไว้ บางจังหวะก็ถึงกับตบแขนของพีออก!

.

“จ๊วบบบบ..!”

“จุ๊บ! , จุ๊บ! , จุ๊บ!”

.

“อ่าาา…เอากับกูสิพี…เอากู!! กูมันผู้หญิงขี้xที่ไร้ค่าไม่มีราคาอะไร!!! , อ่าาาาา…”

“ก็แค่อีตัวที่ถูกผู้ชายฟันแล้วก็ทิ้ง , อืม , อ่าาาา…า…า..า"

.

" จุ๊บ , จุ๊บ , จุ๊บ , จ๊วบบบ!”

.

สติแพรวหลุดไปไกลมาก จนพีต้องกลั้นใจสุดแรงเกิดเพื่อผลักแพรวให้กระเด็นออกไปห่างๆ ทั้งสองรุกขึ้นนั่ง! หยุดการกระทำทุกอย่าง แล้วคุยกันว่ามันเกิดอะไรขึ้น!? ไม่สิ! พีตะโกนอัดหน้าเลยต่างหาก!

.

“อีแพรว! อีบ้า! ผีเข้ามึงหรออีห่า?!”

พูดไปพลางเช็ดคราบน้ำลายออกจากปากตัวเองไปด้วย ชายหนุ่มเร่งจัดระเบียบเสื้อผ้าตนเอง บัดสีบัดเถลิงที่สุด ตุ๊ดที่ไหนมันจะรับได้เกือบถูกชะนีปล้ำ!

.

แพรวก็เลยตอบกลับไป..

.

“ก็พิสูจน์ไง? พิสูจน์ว่าเพื่อนแต่ละคนจะจริงใจกับกูรึเปล่า..? กูรู้จักกับคนไหนคนนั้นแม่งหักหลังกูหมด!”

“มึงเองก็ด้วย…มึงไม่ต้องทำเป็นพูดดีเลย…อยากเอากูก็บอกเหอะ!?”

.

จบประโยคนี้เจ้าของหุ่นสวยก็สานต่อ.. แพรวปรี่เข้าไปคร่อมทับร่างของพีไว้ในท่านั่ง เธอสอดมือเข้าไปใต้เป้ากางเกงเขา ก่อนจะใช้เพียงปลายนิ้วเกลี่ยแยงเบาๆ พอให้ได้อารมณ์..

.

“ซีดดดดดด…”

.

“อย่าแพรว…กูขอร้อง…กูไม่หักหลังมึงหรอก…กูสาบาน”

“มึงทำแบบนี้.. กูกลัวใจตัวเอง…โอ๊ยยย..ย..ย.. อย่าแพรว..ว.ว.ว”

.

“อื้อ!!!!”

.

“หึ…….”

แพรวได้แต่แสยะยิ้ม เธอไม่แม้แต่จะปริปากพูดอะไรเพราะหลักฐานมันก็เห็นอยู่ทนโท่! แม่งเกร็งโด่อย่างกับสากตำน้ำพริก ไหนล่ะที่บอกว่าจะไม่เอาเพื่อน ทำจู๋แข็งใส่เพื่อนสนิทได้นี่คือสิ่งที่คนเป็นเกย์เขาทำกันงั้นเหรอ???

.

มือเรียวยังคงชักต่อ.. มันตะกุยเขี่ยแท่งเอ็นมหัศจรรย์ราวกับเห็นเป็นคอนโทรลเลอร์ของเกมเพลสเตชั่น! ข้อมือหมุนติ้วปั่นควงชักเข้าชักออก ฝั่งเปรมเองก็ไม่หยอก เขาเร่งใช้เท้าเขี่ยเอากางเกงของตนออกไปไกลๆ

.

“ไม่ไหวแล้วโว๊ยยย!!!”

“อ่าาาา…อั๊กก…ก…ก…ก”

“กูเตือนมึงแล้วนะแพรว! …อื้อ..อ..อ..อ..อ่าาา”

.

“ก็เอาสิ! เอาเลย! ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย ผู้ชายมันก็สันดานเดียวกันทั้งโลก”

ฟังก็รู้ว่าประชด

.

แต่!

.

“ซีดดดด! มึงนี่มันนน!!!”

กัดฟันแน่นเสียวสะท้าน ปลายเท้าแทบจะหงิกงอเป็นยอดผัก ยิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ ณ ตอนนี้พีเหลือแค่เสื้อผ้าท่อนบนเท่านั้นที่ยังไม่ได้ปลดเปลื้องออกไป ก่อนที่แพรวจะแทรกขึ้น

.

“ต่อไปกูจะอมแล้วนะ?”

.

“อย่า!!!!”

.

“เอ้าพี! ทำไมต้องปฏิเสธล่ะ.. มึงโกหกร่างกายตัวเองไม่ได้หรอกนะ.. มึงอ่ะแข็งใส่เพื่อน! ”

.

ถึงตรงนี้ระเบียบร่างกายก็ได้มีการเปลี่ยนแปลง แพรวยืดตัวเองขึ้นกระเถิบขึ้นด้านบน พลางปล่อยให้เปรมนั่งถ่างขาเอาแผ่นหลังพิงโซฟาเอาไว้ มันคือท่า cow girl ตามแบบฉบับของชาวอเมริกัน เพียงแค่ขย่มไม่กี่ครั้งกระดูกเชิงกรานก็จะกระแทกกับหัวหน่าวในจังหวะที่เร้าใจฟินโคตรๆ

.

แต่ก็ไปไม่ถึงฝัน! เพราะพีที่เป็นคู่นอนดันเกิดอาการตบะแตกขึ้นมาซะก่อน! เขากลายเป็นเกย์เสินเจิ้นไปซะแล้ว! ทันทีที่พ่ายแพ้ให้แก่กลิ่นกายสาปสาวของเพื่อนและเรือนร่างอันอ้อนแอ้นแอ่นนูน!

.

“พรวดดดดด”

.

“ว๊ายยย!”

.

สปริงตัวขึ้นทีเดียวเนื้อตัวแพรวก็ถึงกับกระเด้งกระดอน! เธอนอนเอียงกระเท่เร่อยู่บนโซฟาขาไปทางแขนไปทางกลับหัวกลับหาง! โดยมีร่างหนาทะมึงทึงของพียืนค้ำในมุมสูง! เขาเอาเธอแน่เธอรู้สึกได้.. ตอกย้ำสิ่งที่คิดด้วยคำพูดคำจาที่คิดไว้แล้วว่าคงได้ยินเข้าในสักวันหนึ่ง!

.

“มึงยั่วกูเองนะอีแพรว!”

“ถ้าอยากโดนนักกูก็จะจัดให้…เอาให้แม่งคลานไปฉี่ไม่ไหวเลยคอยดู!”

.

เค้นเสียงแน่นในลำคอ เสียงกรามขบกันเหมือนจะแตก แถมมิมีพฤติกรรมเกย์ที่หลงเหลือ พี่พุ่งเข้าไปขย้ำแพรวโดยไม่ทันให้ตั้งตัว! เขาขึ้นคร่อมทับร่างกดน้ำหนักตัวทั้งหมดขึงให้แพรวไร้ซึ่งการขัดขืน! ตามติดมาด้วยการสอดฝ่ามือเข้าไปใต้ชายเสื้อ ตวัดแค่ที่เดียว เสื้อยืดคอกลมตัวบางก็ฉีกขาดเป็นแนวลึกแหกเป็นสองซีก!!!!

.

“แคว๊กกกกกก!!!”

.

“กรี๊ดดดด! , เบาหน่อยพี!”

.

“เบาพ่องมึงสิ! กูทนไม่ไหวแล้วโว๊ย!! นมมึงใหญ่มาก!”

.

เป็นอีกครั้งที่พละกำลังอยู่เหนือทุกอย่าง ไม่ถอด! ไม่ปลด! ไม่แกะ! ห่าไรทั้งนั้น! พีแค่ทำการขย้ำแล้วก็กระชาก!!! สายเสื้อในสีพาสเทลแม่งขาดกระจุย!! เขาปามันทิ้งไปด้านหลังแบบไม่ใยดี พอก้มหน้าลงมาก็เห็นเป็นเนินภูเขาคู่ที่กระเพื่อมดีดเด้งต้านทานแรงโน้มถ่วง!!

.

“ซีดดดดดดดด!!!”

.

ความกำหนัดกามสะท้านทรวง เพื่อนก็เพื่อนเถอะ เกย์ก็เกย์เถอะ ในเมื่อผู้หญิงเขายั่วจะให้ทำยังไง อดใจไม่อยู่กระบวนการสมสู่จึงเริ่มต้น พีเข้าเกียร์หนึ่งด้วยการซุกหน้าลงมาเลีย…

.

“แผล็บ!!!”

.

“อื้อออ…พี…กูเสียววว..ว…ว…ว”