เสียงเคาะประตูห้องหนังสือดังขึ้น แรนดี้ผลักประตูเปิดออก  เข้าไปในห้องพร้อมกับน้ำอุ่นหนึ่งแก้วและยานอนหลับอีกสองสามตัว “คุณวิลสัน นี่คือยาของวันนี้ครับ”

เมื่อแรนดี้เข้ามา แอรอนสะดุ้งจากการดูอย่างตั้งใจและปิดแล็ปท็อปอย่างฉับพลัน

โดยธรรมชาติแล้ว เขาไม่ต้องการให้ใครได้เห็นภาพที่สวยงามนี้

เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเห็นแก่ตัวมากจนไม่ยอมให้ชายอื่นเห็นร่างของแคทรีนา

แอรอนทำหน้าว่างเปล่า "วางมันไว้ตรงนี้"

แรนดี้วางแก้วน้ำและยาลงบนโต๊ะด้วยความเคารพ แต่เขาสัมผัสได้ถึงบางสิ่งที่แปลกเกี่ยวกับคุณวิลสันในวันนี้  มีใบหน้าของเขาแดงผิดปกติ

เขามองลงมาที่เจ้านายด้วยความเป็นห่วงและถามว่า  “คุณวิลสันครับ  คุณสบายดีไหม?”

คุณวิลสันมีภูมิคุ้มกันที่ดี เขาจะไม่ได้ป่วย ใช่ไหม?

เขามีอาการนอนไม่หลับและสุขภาพของเขาแย่ลงอย่างมาก หากรักษาความเจ็บป่วยไม่ทัน ร่างกายจะทนได้อย่างไร?

“ฉันไม่เป็นไร แรนดี้ ไปพักผ่อนเถอะ”

"คุณวิลสัน เราเรียกหมอมาดีกว่าครับ"

เขาควรให้หมอมาตรวจเพื่อที่เขาจะได้สบายใจ

แอรอนรู้ว่าไม่มีอะไรผิดปกติกับเขา แต่เขาไม่สามารถบอกแรนดี้ถึงเหตุผลที่เขาหน้าแดงได้ เมื่อแรนดียืนกรานที่จะติดต่อกับแพทย์ประจำตัว เขาต้องใช้อำนาจในการบังคับเขา

“แรนดี้ คุณกล้าขัดคำสั่งผมเหรอ?”

“ผมไม่รู้ครับท่าน แต่สุขภาพของท่าน…”

“ผมบอกว่าผมไม่เป็นไร เอาล่ะ ไปเถอะ”

เมื่อคุณวิลสันพูดย้ำ  แรนดี้ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องล่าถอยในตอนนี้

“ถ้าท่านรู้สึกผิดปติอะไร โปรดบอกผมครับ”

หลังจากแรนดี้จากไป  แอรอนก็หยิบยานอนหลับบนโต๊ะแล้วเข้าห้องนอนของเขา

เป็นความผิดของเขาที่ไม่ได้คิดว่าแคทรีนาต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างไร โดยเฉพาะชุดชั้นใน

ตอนนี้เขาวางแผนที่จะเก็บเธอไว้ที่นี่เป็นเวลานาน ก็ถึงเวลาที่เขาจะต้องเตรียมเสื้อผ้าสำหรับเธอ

นอนพลิกตัวไปมาอยู่บนเตียง  แอรอนผล็อยหลับไปไม่นานก่อนรุ่งสาง

ในวอร์ด เขาได้รับความเจ็บปวดจากยาโป๊ขณะที่เขาพาผู้หญิงคนหนึ่ง

เขามองไม่เห็นใบหน้าของเธอในความมืด แต่เขารู้สึกว่าเธอมีร่างกายที่อ่อนเยาว์

ร่างกายของเธอเพรียว นุ่ม และสวยงาม มันทำให้เขาอ้อยอิ่งและบรรเทาความร้อนรุ่มที่เกือบจะทำให้เขาเป็นบ้า ต่างก็เกี่ยวพันกัน ตัวสั่นๆของหญิงสาว เสียงพึมพำที่เจ็บปวดของเธอ แม้กระทั่งรอยกัดที่ไหล่ของเขา ยังคงสดใสอยู่ในใจของเขา เป็นเวลากลางวันแล้ว เมื่อแอรอนตื่นขึ้น

เขาลุกขึ้นนั่งบนเตียงในทันใด  รู้สึกแปลกๆ อยู่ข้างใต้เขา

"บ้าเอ้ย" เขาอดไม่ได้ที่จะสาบแช่งตัวเอง

เขาฝัน

เขาฝันถึงสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อสี่ปีก่อนในโรงพยาบาลกับผู้หญิงคนนั้น

ทุกอย่างเหมือนกันทุกประการ แม้แต่อารมณ์ในความฝันก็ยังรู้สึกเหมือนจริงมาก

เธอเป็นผู้หญิงคนแรกและคนเดียวที่เขามี

แอรอนไม่ปฏิเสธว่าเธอตัวหอม เนื่องจากเขาไม่เคยใกล้ชิดกับผู้หญิงขนาดนี้มาก่อน จึงเป็นอุบัติเหตุที่สมบูรณ์ ถ้าไม่ใช่เพราะยาในร่างกายเขา เขาคงไม่มาถึงจุดนั้นเพื่อรักษาความเจ็บป่วย

หลายปีผ่านไป เขายังคงฝันถึงผู้หญิงคนนั้นและคิดถึงคืนที่เขาใช้เวลาร่วมกับเธอ

อาจเป็นเพราะเธอเป็นผู้หญิงคนเดียวที่เขาเคยนอนด้วย หลังจากการกระตุ้นทางสายตาที่น่ารื่นรมย์ของเมื่อคืนนี้ เขาฝันถึงเธอโดยไม่รู้ตัว

แอรอนแทบจะไม่สามารถควบคุมตัวเองได้  เขาลุกจากเตียงและเข้าห้องน้ำอาบน้ำ

เขาผอมและแข็งแรง โดยลำตัวของเขามีรูปร่างที่สมบูรณ์แบบของสามเหลี่ยมคว่ำ กล้ามท้องและเส้นกล้ามเนื้อของเขาชัดเจน

เหนือไหล่กว้างด้านซ้ายของเขา มีรอยสักรูปนกอินทรีกระพือปีกสูงที่ดูยิ่งใหญ่

ไม่มีใครรู้ว่าใต้รอยสักนั้นมีรอยฟันเป็นแถวชัดเจน  มันเป็นของที่ระลึกจากผู้หญิงคนนั้น

แม้ว่าผู้หญิงคนนั้นจะดูอ่อนแออย่างหาที่เปรียบไม่ได้ แต่การกัดที่เธอทิ้งไว้นั้นไร้ความปราณี

แอรอนออกมาจากห้องหลังจากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ทันเวลาได้ยินเสียงเฟอร์นิเจอร์เคลื่อนตัวจากในห้องของแคทรีนา

แคทรีน่าตื่นแล้วและพร้อมที่จะไป

เนื่องจากแอรอนไม่ได้ตั้งใจจะขังเธอไว้ในห้องเล็กๆ เธอจึงไม่โง่พอที่จะขังตัวเองไว้ในห้องนั้น

ข่าวดีก็คือหน้าร้อนและเสื้อผ้าจะแห้งเร็ว เสื้อผ้าที่เธอซักเมื่อคืนตอนนี้แห้งแล้ว ยกเว้นเสื้อชั้นในที่เปียกหมาดๆ

มันไม่ดีที่จะสวมเสื้อผ้าเปียกบนร่างกายของเธอ หลังจากไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนแล้ว เธอจึงตัดสินใจสวมผ้าพันแผล เนื่องจากมองภายนอกไม่สังเกตเห็นสิ่งผิดปกติได้

แอรอนจินตนาการว่าเธอมีเหงื่อออกหลังจากผลักเฟอร์นิเจอร์ไปรอบๆ ห้อง

ผู้หญิงคนนี้มีความสามารถพิเศษในการทำให้ตัวเองมีปัญหา

เขาควรขอให้เธอชดใช้ค่าเสียหายค่าพื้นหรือไม่?

หลังจากผลักเฟอร์นิเจอร์ทั้งหมดเข้าที่ แคทรีนาก็หมดแรงและหอบ เธอนั่งบนเก้าอี้เป็นเวลานานก่อนที่เธอจะหายใจเข้าออกสม่ำเสมอ

แคทรีนาสงบลมหายใจของเธอและเปิดประตูเมื่อเธอบังเอิญเจอแอรอน

เธอตะลึงไปชั่วขณะ ดวงตาคู่โตของเธอจ้องมองไปที่เขา

ไม่กี่วินาทีต่อมา แคทรีนาก็สงบสติอารมณ์ได้ในที่สุด เธอรู้สึกเคอะเขินจากการจ้องเขม็งจนพูดตะกุกตะกัก “อรุณสวัสดิ์”

เมื่อนึกย้อนกลับไปที่จากเหตุที่เกิดในวิดีโอเฝ้าระวังเมื่อคืนนี้ สัญชาตญาณแรกของแอรอนคือการสแกนหน้าอกของเธอ ซึ่งดูเรียบกว่าหลังจากถูกพันด้วยผ้าพันแผล

เขาต้องพาเธอออกไปซื้อชุดชั้นในใหม่

บางทีหน้าอกของเธอจะโตขึ้น ผูกมัดไว้นานๆไม่เป็นผลดีต่อพัฒนาการของผู้หญิง

แอรอนไม่สามารถละสายตาจากหน้าอกของเธอได้

แม้ว่าแอรอนจะจ้องมองไปที่หน้าอกของแคทรีนาไม่นาน  เธอยังสังเกตเห็นมัน ใบหน้าสวยของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงเมื่อเธอชี้ไปที่เขาด้วยแขนที่โอบรอบหน้าอกของเธอไว้ “คนเลว!”

ผู้ชายตรงข้ามกับสุภาพบุรุษ!

คืนแรก เขาเข้านอนและกอดเธอไว้ในอ้อมแขน

คืนก่อน  เขาจับก้นเธอ

และเช้านี้เขาดูถูกเธอด้วยสายตาหยาบคาย!