ตอนที่ 28

เมื่อจินได้เห็นของเหลวพลังงานหมายเลข 1 บนมือของเรย์มอนด์ เขาก็ได้วางมือไว้ข้างบนหลอดของเหลวพลังงานพร้อมกับเรียกใช้พลังวิญญาณของเขาออกมาและทันใดนั้นมันก็ได้เกิดลูกบอลไฟฟ้าขนาดเท่าลูกบาสเกตบอลบนฝ่ามือของจิน

ในเวลาเดียวกันเมื่อคอรีย์ได้เห็นภาพตรงหน้ามันก็ทำให้เขาอ้าปากค้างและดวงตาแทบจะถลนออกมาจากเบ้า

เมื่อจินได้มองดูลูกบอลไฟฟ้าลูกใหม่นี้เขาก็รู้สึกพึงพอใจเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ได้นำฝ่ามือที่มีลูกบอลไฟฟ้าลอยอยู่ตบเข้าไปที่ศีรษะของแจ็คก้า

ทันทีที่ลูกบอลไฟฟ้ากระทบเข้ากับผิวหนังกิ้งก่าตัวยักษ์ก็ส่งเสียงร้องออกมาอย่างเจ็บปวดพร้อมกับมีกลิ่นเนื้อไหม้ที่ฟุ้งกระจายไปทั่วทั้งโกดัง

ขณะเดียวกันคอรีย์ก็กำลังรู้สึกสับสนเพราะเขาไม่รู้ว่าจะต้องหวาดกลัวหรือว่าตกตะลึงกับฉากที่กำลังปรากฏอยู่ตรงหน้าของเขาดี

“ไปเอาอ่างน้ำมาให้ฉัน” จินหันไปกล่าวกับคอรีย์อย่างไม่สะทกสะท้าน

“ห้ะอะไรนะ?” คอรีย์อุทานออกมาด้วยความตกใจ

“ทำตามที่เขาบอก” เรย์มอนด์กล่าว

เสียงของเรย์มอนด์ได้เตือนสติให้คอรีย์ตื่นจากภวังค์ จากนั้นเขาก็ได้เดินเข้าไปหยิบอ่างล้างหน้าออกมาจากห้องของเขาด้วยความรวดเร็ว

เมื่อจินได้รับอ่างล้างหน้ามาจากคอรีย์เขาก็ได้นำอ่างใบนี้เข้าไปในหน้าท้องของเขา หลังจากนั้นอ่างล้างหน้าใบนี้ก็เต็มไปด้วยของเหลวที่มีลักษณะคล้ายเมือก

“คุณช่วยเทสิ่งนี้ลงบนตัวเขาเป็นระยะ ๆ ด้วยนะ” จินกล่าว

“อะไรนะ?!”

เมื่อคอรีย์หันไปเจอสายตาอันจริงจังของเรย์มอนด์เขาก็ได้รีบหยิบอ่างล้างหน้ามาจากจินแล้วเทมันลงบนตัวกิ้งก่าด้วยความรวดเร็ว

ทันใดนั้นฉากอันน่ามหัศจรรย์ก็ได้ปรากฏขึ้นต่อหน้าของเขา

ก่อนหน้านี้กิ้งก่าตรงหน้าของเขาได้ถูกลูกบอลไฟฟ้าช็อตจนทำให้ผิวหนังของมันไหม้เกรียมจนเปลี่ยนเป็นสีดำ แต่เมื่อเขาได้เทเมือกมหัศจรรย์นี้ลงไปผิวหนังของแจ็คก้าก็ได้ฟื้นคืนกลับมาสู่สภาพปกติด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

“นะ..นะ..นี่ฉันไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย?!”

“นี่มันจะน่ามหัศจรรย์เกินไปแล้ว!!”

แม้แต่หนังที่เขาเคยดูก็ยังไม่มีฉากนี้ปรากฏขึ้นมาเลย

ทันใดนั้นคอรีย์ก็ได้หันศีรษะไปทางจอมพลเรย์มอนด์โดยอัตโนมัติและเมื่อเขาได้เห็นว่าใบหน้าของท่านจอมพลยังคงแสดงออกตามปกติ มันก็แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่าอีกฝ่ายรู้เรื่องนี้มาตั้งนานแล้ว

เมื่อคอรีย์ได้เทเมือกลงไปบนตัวของแจ็คก้าทั้งตัวแล้วมันก็ทำให้แจ็คก้าคืนสู่สภาพปกติจนแทบที่จะมองไม่เห็นผิวหนังสีดำที่ไหม้เกรียมในก่อนหน้านี้เลย

หลังจากนั้นคอรีย์ก็ได้เห็นคู่รักของท่านจอมพลกางฝ่ามือของเขาอีกครั้งแล้วมันก็ได้ปรากฏลูกบอลไฟฟ้าปรากฏขึ้นมาพร้อมกับตบเข้าไปที่หัวของแจ็คก้าโดยไม่ลังเล

ในตอนนี้แจ็คก้าได้ถูกแรงกดดันของเรย์มอนด์บังคับอยู่ทำให้เขาไม่สามารถต่อต้านการโจมตีของจินได้เลยและทำได้เพียงแต่ส่งเสียงกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเท่านั้น เมื่อเขาถูกลูกบอลไฟฟ้าลูกนี้เข้าไปมันก็ได้ทำให้ผิวหนังของเขาไหม้เกรียมและมีกลิ่นเนื้อไหม้ฟุ้งกระจายไปทั่วทั้งโกดังอีกครั้ง

ฉากอันทารุณกรรมและโหดร้ายนี้ได้ทำให้คอรีย์มึนงงอยู่สักพัก แต่หลังจากนั้นเขาก็ได้หันไปจ้องมองคู่รักของท่านจอมพลด้วยสายตาแห่งความหวาดกลัว

นี่มันจะโหดร้ายเกินไปแล้ว!!

“อย่าปล่อยให้เรื่องนี้หลุดรอดไปยังภายนอกเด็ดขาด!” จู่ ๆ เรย์มอนด์ก็ได้หันไปกล่าวกับคอรีย์ด้วยสายตาอันเย็นชา

“รับทราบ!” คอรีย์ตอบกลับด้วยความสับสน

ในเวลาต่อมาอดีตหอยทากสีทองก็ได้ใช้กลอุบายแบบเดิมอีกครั้งโดยการรักษาเนื้อที่ไหม้เกรียมของกิ้งก่าตรงหน้าด้วยเมือกของเขาแล้วส่งการโจมตีด้วยลูกบอลไฟฟ้าโจมตีซ้ำ ๆ

เมื่อได้รับการโจมตีและการรักษาซ้ำ ๆ อยู่หลายครั้งในตอนนี้แจ็คก้าก็ค่อย ๆ กลายร่างเป็นมนุษย์และนอนอยู่บนพื้นด้วยลมหายใจที่รวยริน

แต่จู่ ๆ ยานอวกาศที่พวกเขาได้ยืนอยู่ก็สั่นสะเทือนอย่างกระทันหันและมีเสียงการแจ้งเตือนดังขึ้นภายในห้องโดยสาร

ทันใดนั้นมันก็ได้มีเสียงอันตื่นตระหนกดังมาจากทหารที่เฝ้าตรงประตูโกดัง

“ท่านนายพลในตอนนี้ยานอวกาศของเรากำลังถูกโจมตี!”

ยานอวกาศที่พวกเขาใช้อยู่นั้นเป็นเพียงแค่ยานอวกาศส่วนตัวของพลเรือนซึ่งไม่มีอุปกรณ์ป้องกันและอุปกรณ์โจมตีภายในยานเลยแม้แต่น้อย 

“พูดให้รู้เรื่อง!!” เรย์มอนด์ตะโกนถามไปด้วยความหงุดหงิด

“พวกเราถูกจอมโจรกาเล็คซี่โจมตีครับผม”

"ฮ่า ๆ ๆ ๆ!"

ทันทีที่สิ้นเสียงรายงานแจ็คก้าก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่ง

“เรย์มอนด์ถึงแม้ว่าการระเบิดพลังงานของแกครั้งก่อนจะไม่สามารถทำให้แกตายได้ แต่ในวันนี้มันก็คือวันตายของแกอย่างแท้จริง ฮ่า ๆ ๆ”

เมื่อจินได้ยินคำพูดของแจ็คก้าเขาก็ได้กระแทกลูกบอลไฟฟ้าที่เขาสร้างขึ้นเข้าใส่ปากของแจ็คก้าด้วยความรวดเร็วและทำให้ลำคอของแจ็คก้าไหม้เกรียมจนไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้อีก

“เฮ้อ! แจ็คก้านี่นายยังไม่รู้อีกหรอว่าจอมพลไม่ได้แกนพลังงานแตกสลาย แต่จอมพลได้พัฒนาเข้าสู่ออร์คระดับ 9 ต่างหาก” คอรีย์กล่าว

เมื่อคอรีย์ได้พูดจบเขาก็รู้สึกภาคภูมิใจในตัวเองขึ้นมาทันที เนื่องมาจากเขาเป็นคนที่จอมพลเรย์มอนด์ไว้วางใจมากที่สุดและจอมพลก็ได้บอกความจริงแก่เขาในคืนแรกที่กลับมา

ทันใดนั้นแจ็คก้าก็เบิกตากว้างแล้วเขาก็ตกอยู่ในความสับสนเป็นอย่างมาก

“มัดเขาไว้ แล้วมุ่งหน้าไปที่ห้องควบคุมเดี๋ยวนี้” เรย์มอนด์พูดด้วยน้ำเสียงอันเย็นชา

ในเวลานี้มันไม่ใช่ช่วงเวลาที่ดีที่จะสอบปากคำแจ็คก้าต่อไปเพราะเขาต้องจัดการกับจอมโจรกาเล็คซี่ที่โจมตีพวกเขาก่อนเป็นลำดับแรก

จอมโจรกาเล็คซี่เป็นกลุ่มออร์คที่เกรี้ยวกราดในจักรวาลเนื่องจากพวกเขาหาเลี้ยงชีพด้วยการปล้นและขโมยยานอวกาศอยู่เสมอ

แต่เนื่องมาจากกองทัพของจักรวรรดิออร์คมักจะกวาดล้างจอมโจรกาเล็คซี่เหล่านี้อยู่เป็นประจำจึงทำให้พวกเขาก็ไม่สามารถสร้างปัญหาได้มากนัก

โดยปกติจอมโจรกาเล็คซี่มักที่จะมีอาวุธอยู่ในครอบครองน้อยมาก ด้วยเหตุนี้พวกเขาจึงมักที่จะทำการขู่อีกฝ่ายก่อนที่จะทำการปล้นและเลือกที่จะจู่โจมเมื่ออีกฝ่ายไม่ยินยอมเท่านั้น

แต่ก่อนที่ยานอวกาศของจอมพลเรย์มอนด์จะได้มาเจอกับจอมโจรกาเล็คซี่พวกเขากลับไม่ได้รับสัญญาณหรือการแจ้งเตือนจากอีกฝ่ายเลย ซึ่งมันเห็นได้ชัดว่าจอมโจรกาเล็คซี่ที่โจมตีพวกเขานั้นไม่ใช่จอมโจรกาเล็คซี่ธรรมดาโดยทั่วไป

“ไม่เป็นไร เขาหนีไปไหนไม่ได้หรอก” จินกล่าวขณะที่ชี้ไปยังแจ็คก้าพร้อมกับกางบาเรียกักขังรอบ ๆ ตัวของแจ็คก้าเอาไว้

บาเรียกักขังที่จินได้สร้างนี้มีความแข็งแกร่งเป็นอย่างมากและถ้าหากแจ็คก้าไม่สามารถที่จะระเบิดพลังงานในระดับเดียวกันกับการระเบิดแกนพลังงานของเรย์มอนด์ในครั้งนั้นได้ เขาก็ไม่มีทางที่จะหลบหนีไปจากบาเรียนี้ได้เป็นอันขาด

เมื่อเรย์มอนด์ได้มองเห็นการเคลื่อนไหวของจินเขาก็รับรู้ได้ในทันทีว่าจินกำลังทำอะไรอยู่แม้ว่าเขาจะมองมันไม่เห็นก็ตาม

“ถ้าอย่างนั้นพวกเราก็ไปกันเถอะ” เรย์มอนด์กล่าว

เมื่อคอรีย์เหลือบมองไปยังแจ็คก้าที่นอนอยู่บนพื้นโดยไม่ได้ถูกมัดเขาก็มีความรู้สึกลังเลภายในใจ แต่เมื่อเขาได้หันไปมองจอมพลเรย์มอนด์เขาก็ได้พบว่าท่านจอมพลได้เดินจากไปโดยไม่ใส่ใจแม้แต่นิดเดียว เขาจึงได้สลัดความคิดฟุ้งซ่านของเขาออกไปพร้อมกับรีบวิ่งตามท่านจอมพลไปด้วยความรวดเร็ว

เมื่อกลุ่มของเรย์มอนด์ได้เดินทางมาถึงห้องควบคุมกลางพวกเขาก็ได้พบกับนักบินจำนวน 3 คนที่มีสีหน้าอันตื่นตระหนก โดยพวกเขาเป็นคนที่ขับยานอวกาศในก่อนหน้านี้แต่ในปัจจุบันตำแหน่งที่นั่งของคนขับกลับเป็นออร์คทหารที่อยู่ในชุดเครื่องแบบสีดำแทน

นักบินทั้งสามคนนี้เป็นนักบินธรรมดาที่ขับยานอวกาศพลเรือนภายใต้สังกัดของผู้ว่าการดาวเคราะห์รามสโตน ดังนั้นเมื่อเจอกับการจู่โจมอย่างกระทันหันมันจึงเป็นเรื่องปกติที่พวกเขาจะรู้สึกหวาดกลัวเป็นอย่างมาก

“ท่านนายพลพวกเราพยายามติดต่อยานอวกาศฝั่งตรงข้ามแล้ว แต่ไม่ว่าพวกเราจะพยายามส่งสัญญาณไปกี่ครั้งพวกเขาก็ไม่เคยตอบรับเลยสักครั้งเดียวและยังคงโจมตีพวกเราอย่างต่อเนื่อง พวกเราควรจะทำยังไงกันดี” ทหารที่อยู่ภายในห้องควบคุมกลางกล่าวรายงาน

ในการโจมตีเมื่อสักครู่พวกเขาได้ถูกจู่โจมตรงบริเวณด้านข้างของยานอวกาศ ซึ่งโชคดีที่การโจมตีในครั้งนี้ไม่ได้สร้างความเสียหายให้กับยานอวกาศของพวกเขามากนัก

เมื่อยานอวกาศได้ถูกโจมตีตำแหน่งที่นั่งคนขับก็ได้ถูกเปลี่ยนที่เป็นทหารที่อยู่ภายใต้สังกัดของเรย์มอนด์ทันที เนื่องมาจากเขามีทักษะการบินที่ดีมากและค่อนข้างเชี่ยวชาญในการหลบหลีกการโจมตี

แต่ยิ่งเวลาได้ผ่านไปนานเท่าไหร่การยิงปืนใหญ่ของฝ่ายตรงข้ามก็เริ่มรุนแรงมากขึ้นเรื่อย ๆ และถึงแม้ว่าทหารที่อยู่ภายใต้สังกัดของเรย์มอนด์จะมีความเชี่ยวชาญในการหลบหลีกที่ดีขนาดไหน แต่เขาก็ไม่สามารถที่จะหลบหลีกการโจมตีได้ทุกครั้ง

“เรียกทุกคนมาที่นี่เดี๋ยวนี้และเตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้” เรย์มอนด์กล่าวสั่งการ

“รับทราบครับ!!”

เมื่อได้ยินคำสั่งของเรย์มอนด์จินก็ได้รีบคว้าแขนของเรย์มอนด์และกล่าวถามว่า

“นายจะต่อสู้ยังไง?”

ในระหว่างที่เดินทางมายังห้องควบคุมกลางจินได้วางบาเรียป้องกันสำหรับยานอวกาศเอาไว้บ้างแล้ว แต่เนื่องมาจากยานอวกาศลำนี้ค่อนข้างที่จะมีขนาดใหญ่เป็นอย่างมากและพลังวิญญาณของเขาก็มีอยู่อย่างจำกัด ดังนั้นบาเรียป้องกันที่เขาได้วางไว้จึงไม่สามารถที่จะรองรับการโจมตีได้นานมากนัก

“นายไม่ต้องกังวลนะ ทุกอย่างมันจะเรียบร้อยดี” เรย์มอนด์กล่าวตอบอย่างเคร่งขรึมพร้อมกับจับมือเด็กหนุ่มข้างหน้าไว้เพื่อพยายามผ่อนคลายความกังวล

เมื่อออร์คภายในห้องควบคุมกลางได้เห็นเหตุการณ์ตรงหน้าพวกเขาก็เข้าใจว่าในตอนนี้คู่รักของท่านจอมพลกำลังรู้สึกหวาดกลัวและท่านจอมพลก็กำลังปลอบประโลมคู่รักของเขาอยู่

ท้ายที่สุดแล้วคู่รักของท่านจอมพลนั้นก็เป็นสายพันธุ์ที่อ่อนแอและสายพันธุ์ที่อ่อนแอก็มักที่จะค่อนข้างบอบบางและอ่อนต่อโลก

“นายไม่ได้คิดที่จะขับยานอวกาศลำเล็กเพื่อไปลอบโจมตีใช่ไหม?” จินกล่าว

แน่นอนว่าเรย์มอนด์มีความคิดที่จะทำเช่นนี้อย่างแน่นอน เนื่องจากยานอวกาศส่วนตัวที่พวกเขากำลังอาศัยอยู่เป็นเพียงแค่ยานอวกาศสำหรับพลเรือนที่ไม่มีอุปกรณ์การโจมตีอยู่บนยานเลยและจุดประสงค์ของจอมโจรกาเล็คซี่ก็คือการฆ่าโดยเฉพาะ ดังนั้นมันจึงมีเพียงการลอบโจมตีเท่านั้นที่จะมีโอกาสทำให้พวกเขาได้รับชัยชนะ

“ต้าไห่นายไม่สามารถต้านทานการโจมตีของปืนใหญ่ได้หรอกนะ”

“มันจะไม่มีเรื่องอะไรแบบนั้นเกิดขึ้นมาหรอก” เรย์มอนด์กล่าวในขณะที่บีบมือของเด็กหนุ่มไปด้วย

“เฮ้อ! นายช่วยเอาของเหลวพลังงานธาตุไม้มาให้ฉันหน่อย เอ่อ … ฉันหมายถึงของเหลวพลังงานหมายเลข 2 แล้วนายก็สบายใจได้เลยหลังจากนี้ฉันจะเป็นคนปกป้องนายเอง”

เรย์มอนด์: "..."

หลังจากที่จินกล่าวจบเขาก็ได้หรี่ตาลงเล็กน้อยเมื่อเห็นการโจมตีที่กำลังพุ่งเข้ามายังยานอวกาศ

มันถึงเวลาแล้วที่อีกฝ่ายจะต้องลิ้มรสชะตากรรมของการรังแกคนดีอย่างพวกเขา!!

+++++++++++++++++++

พี่ชายคนนี้จะปกป้องตาไห่เองงงงง อร๊ายยยย ☆(❁‿❁)☆