Your Wishlist

เพื่อนตัวร้ายของท่านประธาน (Chapter 20: หมวกดำ (2) Re-edit)

Author: BuaElla แปล

เมื่อเฉียวโม่หยูตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเธออยู่ในโลกนิยายและกลายมาเป็นนางร้ายของเรื่อง ผู้ที่เป็นที่รังเกียจของท่านประธาน เฉียวโม่อวี่คือเพื่อนสมัยเด็กของเขา เธอไปบ้านเขาพร้อมอุ้มเด็กไว้ในอ้อมแขน แต่ชายหนุ่มปฏิเสธการรับผิดชอบ เพราะเด็กชายไม่ใช่ลูกของเขา เมื่อมองไปยังเด็กวัยหัดเดินตัวน้อยที่แสนน่ารัก เฉียวโม่อวี่ตัดสินใจที่จะใช้โอกาสนี้เลี้ยงดูลูกชายของเธอขณะที่เริ่มต้นอาชีพนักแสดงไปด้วย สำหรับปัญหาอื่นๆ เธอจะจัดการมันด้วยตัวเอง!!

จำนวนตอน : 230 ตอน

Chapter 20: หมวกดำ (2) Re-edit

  • 13/03/2565

ฉากวันนี้จะเริ่มถ่ายตอนที่ทั้งคู่โต้เถียงกันด้านนอกบ้านของเฉียวโม่หยู เฉียวโม่หยูกำดาบไว้ในมือแน่น เธอเตรียมตัวที่จะออกไปแต่เย่เป่ยเฉิงเข้ามาขัดจังหวะเธอไว้ก่อน

 

ชายหนุ่มคว้ามือเธอมาจับไว้และจ้องตาเธอด้วยความเจ็บปวดใจ เขาพูดอ้อนวอนเธอว่า

 

"ถ้าเจ้าออกไปแก้แค้นตอนนี้ ก็เท่ากับพาตัวเองออกไปตาย!"

 

เธอมองเขาอย่างไม่เชื่อหู "เจ้าหมายความว่าอย่างไร?

 

"หยวนเอ๋อ อย่าโง่ไปหน่อยเลย เจ้าต้องใจเย็นและวางแผนให้ดีกว่านี้" เย่เป่ยเฉิงจับไหล่เฉียวโม่อยูเอาไว้

 

เธอมองไปที่เขาและโต้ตอบกลับไปว่า "พ่อของข้าและยังเป็นอาจารย์ของเจ้า แล้วเจ้าจะให้ข้านั่งอยู่เฉยๆรอไปก่อนงั้นเหรอ?"

 

ผู้กำกับ:   "คัท! "

 

ผู้กำกับทำหน้านิ่วคิ้วขมวดขณะมองไปยังเฉียวโม่หยูู เขาแนะนำเธอว่า

 

"พ่อของคุณถูกฆ่า แต่คนที่คุณรักกลับอยู่เฉยไม่ทำอะไร คุณคิดว่าอารมณ์ของคุณควรจะเป็นแบบไหน? เศร้า เสียใจ ผิดหวัง หรือโกรธ?"

 

“ขอโทษค่ะผู้กำกับ ฉันจะพยายามอีกครั้ง!"

 

ตัวละครที่เธอแสดงมีเพียงความคิดเดียวคือต้องแก้แค้นศัตรูให้ได้ถึงแม้ต้องแลกด้วยชีวิตตัวเองก็ตาม และผู้ชายที่เธอรักกลับขัดขวางเธอ ถ้าเธอไม่ได้มีความรู้สึกให้เขา เธอคงต้องสู้กับเขาให้ตายกันไปข้าง

 

เฉียวโม่หยูเพิ่งเข้าใจว่า 'คนรัก'​ ส่งผลต่ออารมณ์ของตัวละครอย่างไร

 

"ดี เอาล่ะถ่ายใหม่อีกรอบ!" ผู้กำกับหันไปแนะตากล้องถึงการปรับเลนส์ใหม่อีกครั้ง

 

เฉียวโม่หยูโค้งคำนับเมื่อผู้กำกับตะโกนสั่งให้ถ่ายใหม่เธอเงยหน้าขึ้นมองตรงไปยังเย่เป่ยเฉิง สายตาของเฉียวโม่หยูเต็มไปด้วยความผิดหวังและเสียใจ น้ำเสียงของเธอสั่นน้อยๆ

 

"เขาคือพ่อของข้าและยังเป็นอาจารย์ของเจ้า เจ้าจะให้ข้าอยู่เฉยๆ โดยไม่ทำอะไรอย่างนั้นหรือ?"

 

เย่เป่ยเฉิงรับรู้ถึงอารมณ์ของเฉียวโม่หยู เขาแปลกใจเล็กน้อยราวกับว่ารับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดของหญิงสาว

 

เขาได้แต่นิ่งเงียบ มองลึกเข้าไปในตาของหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้า ไม่ทันคาดคิด มือที่ถือมีดของหญิงสาวพุ่งเข้ามาแทงเขาอย่างแม่นยำ

 

เฉียวโม่หยูทรุดตัวลงทันที

 

การเคลื่อนไหวของหญิงสาวเป็นไปอย่างธรรมชาติ ยามเมื่อเธอทรุดลง เย่เป่ยเฉิงใช้แขนเข้าไปรับเธอไว้ได้ทันท่วงที

 

"คัท!" ผู้กำกับพอใจมาก

 

"โม่หยู ถ้าคุณแสดงได้ดีแบบนี้แต่แรก ผมคงไม่ต้องสอนคุณ"

 

เฉียวโม่หยูยิ้มเล็กน้อยและตอบว่า "บางทีอาจเพราะฉันโง่นิดหน่อยมั้งคะ เลยต้องให้ผู้กำกับคอยชี้แนะค่ะ" เมื่อสิ้นเสียงเธอ ผู้กำกับนิ่งไปชั่วครู่ ขณะที่ทีมงานพร้อมใจกันหัวเราะ

 

หลังจากทำงานร่วมกันได้สองวัน ทีมงานหลายคนตกหลุมรักหญิงสาวนามว่าเฉียวโม่หยู ไม่เพียงแต่เธอเป็นคนพูดตรงไม่เสแสร้ง เธอยังน่ารักมากๆ ไม่ใช่แบบคุณหนูเอาแต่ใจ แต่นิสัยของเธอเป็นกันเอง เข้ากับคนอื่นได้ง่าย

 

เมื่อเห็นทุกคนหัวเราะด้วยความชอบใจ แววตาของชิงหว่านชวงคล้ำลง เมื่อวานเธอไม่พอใจอย่างมากระหว่างเดินทางกลับบ้าน เธอได้อ่านความคิดเห็นต่อรูปนักแสดงของละคร

 

คนพวกนั้นควรต้องไปตรวจสายตา รูปเฉียวโม่หยูนั้นน่าเกลียดจะตายแต่กลับบอกว่าน่ารัก ทั้งยังจะเอาไปตั้งเป็นภาพพื้นหลัง? ส่วนคลิปวิดีโอพวกเขาบอกว่ามันน่าทึ่งมากเพียงเพราะหมุนตัวเตะกลางอากาศเล็กน้อยเท่านั้นเอง ฮ่า ฮ่า คนพวกนั้นช่างน่าตลกอะไรอย่างนี้!

 

แต่คิดไม่ถึงว่าเย่เป่ยเฉิงคนที่ไม่เคยชื่นชอบใครมาก่อน ก็ยังกดปุ่ม 'ชอบ'​ วิดีโอนั้น เธอเชื่อว่าเขาคงเผลอไปกดมากกว่า ชายผู้นี้งดงามและโดดเด่นเกินไป แม้แต่เธอยังไม่กล้าเรียกร้องความสนใจต่อหน้าเขามากนัก ขนาดเธอยังไม่ได้อยู่ในสายตาเขา แล้วเฉียวโม่หยูกล้าดียังไงถึงจะได้รับความสนใจจากเย่เป่ยเฉิง!

กลับหน้าหลัก ตอนก่อนหน้า ตอนถัดไป