ตอกคาต้นไม้ nc

เช้าวันรุ่งขึ้น คาเอลไม่สนใจลิเรนที่ตอนนี้นอนหลับอยู่อีกต่อไป เขาเดินลัดเลาะป่าใหญ่ หวังจะหนีหายไปก่อนที่นางจะตื่น

แต่เสียงฝีเท้าเบาๆ กับเสียงหอบหายใจของนางก็ดังตามมาติดๆ

“เจ้าจะตามข้าไปถึงไหนกันเอลฟ์?” คาเอลหันกลับมาตวาด เสียงต่ำห้าวของหมาป่ากำลังขู่

คาเอลคิดว่าคืนเดียวจบ เขาอิ่มหนำแล้วจะหายตัวไปตามวิถีหมาป่าพเนจร แต่ใครจะรู้ว่าเอลฟ์สาวกลับไม่ยอมเลิกรา ตีหน้าใสซื่อแต่สายตาเยิ้มยั่วเสียจนหมาป่าแทบพุ่งเข้าขย้ำอีกรอบ

ลิเรนยิ้มหวานแทนคำตอบ เสื้อผ้าเขียวบางเฉียบหลุดลุ่ยเหมือนไม่ตั้งใจมัดแน่น สายตานางกวาดมองเรือนกายกำยำของเขา ก่อนจะเอ่ยเสียงสั่นพร่า “ข้า…ยังไม่พอ ข้าอยากอีก”

คาเอลกัดฟันกรอด ตั้งใจเมินแต่ยิ่งนางเดินเข้ามา ร่างบางก็แนบชิด ดวงตากลมโตแวววาวเต็มไปด้วยไฟราคะ

มือเรียวของนางไล้ขึ้นอกแกร่ง ลูบซุกซนลงต่ำ ปลายนิ้วเกี่ยวเขี่ยยั่วหวังจะจุดไฟเผาหัวใจหมาป่า คาเอลคำรามต่ำ กัดฟันพยายามสะบัดนางออก แต่ยิ่งผลัก นางก็ยิ่งยั่วยวนหนัก

“ถ้าเจ้าไม่ให้…ข้าจะไปบอกทุกคนว่าตอนเจ้าไปที่เมืองมนุษย์ เจ้าไปพรากพรหมจรรย์เจ้าหญิงรัชทายาทมา”

"ราชาเผ่ามนุษย์ต้องตามล่า และตัดไอ้นั่นเจ้าแน่!"

นางขู่ด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยเล่ห์ร้าย

"ใครบอกเจ้า?" 

คาเอลตวัดสายตาแดงก่ำ สัตว์ร้ายกำลังจะขาดสติ "นางเต็มใจที่จะเป็นของข้า"

เขากระชากร่างลิเรนชนต้นไม้ใหญ่ดัง 'พลั่ก' แล้วจับข้อมือทั้งสองของนางขึ้นไว้เหนือศีรษะ

“เจ้าอยากนักใช่ไหม งั้นก็อย่าหาว่าข้าไม่เตือน” เสียงแหบพร่าแฝงคำราม ก่อนที่ริมฝีปากหยาบกร้านจะบดขยี้ลงมาดุเดือด

ลิเรนครวญกระเส่า “อ๊ะ อื้มมมม” เสียงดังสะท้อนก้องกลางป่า

คาเอลกดสะโพกกระแทกใส่อย่างหิวกระหาย จังหวะหนักหน่วงจนต้นไม้สั่นสะท้าน มือหนาขยุ้มสะโพกนางแน่น บังคับให้นางรับแรงทุกคราโดยไม่มีทางหนี

"อ่าาาาาา อ๊าาาา ช่วยด้วย หมาป่า สัตว์ ร้าย คาเอลรังแกข้า อ๊าาาาาาา"

"หุบปากของเจ้าเสีย อยากตายใช่มั้ย กลับเผ่าของเจ้าไปเลย อ่าาาาาา"

เสียงครางของลิเรนดังลั่นปนกับเสียงหายใจหอบของคาเอล ร่างทั้งสองบดเบียดกลางป่าลึก เสียงเนื้อกระทบกันก้องสะท้อนเป็นจังหวะเสียวซ่านไม่หยุดหย่อน

คาเอลคำรามต่ำทุกครั้งที่สะโพกกระแทกกระทั้น เสียงเนื้อกระทบกันดังสลับกับเสียงครางสยิวของนางเอลฟ์ที่กำลังเมามัน

“อ๊าาา อื้มม ซี๊ดดดด คาเอล ข้าไม่ไหวแล้ว อร๊ายยย” นางร้องครางสุดเสียง

คาเอลบดจูบปิดปากนางอีกครั้ง ริมฝีปากหยาบดูดกลืนเสียงครางพร่ำพรอดไว้ในโพรงปาก เสียงหอบหายใจของทั้งคู่พันกันวุ่นวาย มือหนาของเขาล้วงบีบเค้นเนินอกอย่างรุนแรง ขณะที่สะโพกยังซัดกระแทกไม่หยุด

ต้นไม้ใหญ่ที่นางถูกกดพิงสั่นสะเทือนตามแรงโหมกระแทก ร่างเอลฟ์บางๆสั่นไหวรับทุกจังหวะ สะโพกกระทบกลับโดยไม่รู้ตัว คงเพราะร่องสวาทโหยหาความเร่าร้อนเกินกว่าจะปฏิเสธได้

คาเอลกดเสียงครางต่ำแผ่ว “โอ๊สสส แน่นนัก ยั่วข้าดีนัก งั้นก็รับให้หมด”

เขากระแทกแรงขึ้นอีก จนเสียงครวญของนางกลายเป็นกรีดร้องหวานหู “อร๊ายยยย อ๊าาาาาา อื้มมมมม”

มือเรียวนางเผลอกำเสื้อคลุมของเขาแน่น ดวงตาปรือพร่าดั่งจะขาดใจทุกครา ยิ่งคาเอลโหมแรง สะโพกนางก็ยิ่งกระตุกตอบรับ สายตาหวานเยิ้มเต็มไปด้วยความเสียวซ่านที่เกินทน

เสียงหอบกระชั้นชิด ร่างกำยำเกร็งสั่น ขณะที่สะโพกอัดกระแทกสุดแรงครั้งแล้วครั้งเล่า จนในที่สุดเขาก็กดร่างนางแนบชิดกับต้นไม้ อัดกายเข้าลึกสุดแรง

“อ๊าาาาาา อร๊ายยยยยยยยยยย” นางกรีดร้องเสียงหลง ร่างกระตุกเกร็ง น้ำตาคลอจากความสุขสมที่ทะลักท่วม

คาเอลคำรามต่ำยาวนาน ร่างกำยำเกร็งแน่นเมื่อกระหน่ำครั้งสุดท้าย แล้วปลดปล่อยความร้อนแรงแตกใน กระแทกลึกเข้าไปสุดโคน

เสียงหอบพร่าของทั้งคู่ก้องสะท้อนอยู่กลางป่า ร่างสองร่างยังแนบชิดกันอยู่ ลิเรนหน้าแดงซ่าน หอบหายใจระรัวซบอกเขา ส่วนคาเอลเองก็กำลังคิดว่าจะหนีไปทางไหนดี! 

แต่ก่อนอื่น เขาขอตอกนางอีกสักรอบก่อนแล้วกัน...

ลิเรนยังไม่ทันตั้งสติ คาเอลก็กระชากสะโพกนางยกสูงขึ้น ร่างบางลอยขึ้นติดลำตัวเขา มือหนาบีบเค้นบั้นท้ายแน่น ก่อนจะอัดแก่นกายเสียบกลับเข้าไปใหม่ในทันที

“อ๊าาาาา คาเอล ข้าจุกนะ โอ๊ยยยย” นางกรีดร้องเสียงสั่น แต่ร่องเสียวดันตอดรัดแน่นต้อนรับเขาด้วยความยินดี

คาเอลแสยะยิ้มเหี้ยม ริมฝีปากขบกัดติ่งหูนางแรงๆ จนร่างบางสะท้านวาบ แล้วโหมสะโพกอัดใส่อย่างบ้าคลั่ง ทุกจังหวะหนักหน่วงจนต้นไม้แทบหัก

เสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังตั่บๆๆ ผสมกับเสียงครางเสียวของลิเรนที่ดังลั่นป่า

“อร๊ายยยยย อ๊าาา อื้มมม ซี๊ดดดดดดดด”

นางดิ้นพราดๆ ร่างบางสะท้านรับแรงกระแทกที่ไม่หยุดหย่อน คาเอลกดจูบปิดปากนางแน่น ปลายลิ้นแทรกกวาดในโพรงปากอย่างหยาบโลน บังคับให้นางครางอยู่ในปากเขา

“อื้มมมมม อ๊าาาาาาาา” เสียงสั่นพร่าออกมาจากลำคอขณะที่รูสวรรค์ยังถูกโหมกระแทกไม่หยุด

คาเอลคำรามต่ำ “เจ้าห้ามตามข้าไปอีกนะ เข้าใจมั้ย เอลฟ์”

แล้วเขาก็เร่งจังหวะหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ ร่างกำยำสั่นสะท้าน สะโพกซัดอัดใส่ไม่หยุดจนลิเรนเกร็งกระตุกซ้ำแล้วซ้ำเล่า เสียงกรีดร้องเสียวซ่านดังสลับกับเสียงคำรามต่ำๆของหมาป่า

ไม่นานนัก คาเอลก็กดร่างนางแนบกับลำต้นไม้ครั้งสุดท้าย ร่างกำยำเกร็งกระตุก ปลดปล่อยความเร่าร้อนแตกในทะลักซ่านอีกรอบ ขณะที่นางเองก็ครวญครางกรีดร้องสุขสมไปพร้อมกัน

"อร๊ายยยยยย ข้าเสียวรู... อ๊าาาาาาาาาา"