เอลฟ์น้อยติดใจ nc

คาเอลยังคงเมามัน เขากดร่างเอลฟ์สาวแนบกับพื้นหญ้า มือหนาลูบไล้สะโพกกลมมนไปมา เสียงหอบแรงยังดังระงม แต่แก่นกายแข็งขืนยังแน่นอยู่ข้างใน ลิเรนตัวสั่น หายใจหอบถี่ แก้มแดงจัดเปื้อนน้ำตาและเหงื่อ นางเงยหน้ามองเขาด้วยสายตาเคลิบเคลิ้ม "อ่าห์ อาาาาา คาเอล ข้าเสียว อูยยย"

คาเอลแสยะยิ้ม "เอลฟ์น้อย เจ้านี่นะ ดูกลีบเจ้าสิ" พูดจบก็ขยับสะโพกกระแทกซ้ำอีกครั้ง เสียงแฉะดังขึ้นพร้อมเสียงครางสยิวของลิเรน "อ๊าาา อร๊ายยยย ซี๊ดดดด อื้อออ"

เขาดึงนางขึ้นให้นั่งคุกเข่า เอวหนาซัดเข้าหนักจากด้านหลัง มือสากกดแผ่นหลังนางโค้งต่ำ ร่างบางโยกตามแรงกระแทกสะท้านถี่ "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อร๊ายยย อูยยยย ซี๊ดดดด" เสียงครางดังแข่งกับเสียงกายเสียดสีกัน

คาเอลหอบแรง ดวงตาสัตว์ร้ายแวววาว เขาเร่งจังหวะไม่หยุด ลิเรนครางกระเส่า "โอ๊ยยย อ๊าาาาา อู๊ยยย ไม่ไหวแล้ว อร๊ายยยย" นิ้วเรียวจิกพื้นหญ้าจนยับยุ่ย

ทันใดนั้นคาเอลพลิกร่างนางให้นอนหงาย ขาเรียวถูกจับแยกกว้าง ร่างครึ่งหมาป่าทาบลงกระแทกเต็มแรงจนลิเรนแหงนหน้ากรีดร้อง "อ๊าาาา อร๊ายยยยย อู๊วววว อ๊ะะะ"

ริมฝีปากหยาบซุกไซร้ขบเม้มยอดอก ลมหายใจร้อนรุนแรง ไล่เลียทุกส่วนที่ทำให้เอลฟ์สาวสะท้าน "อื้มมม อ่าห์ อะๆๆๆๆ ซี๊ดดดด คาเอล อู๊ยยย"

แรงกระแทกถี่ยิบสลับกับการกดลงลึกๆ ทำเอาลิเรนทั้งดิ้นทั้งเกร็ง เสียงกรีดร้องไม่หยุด "อ๊ะ อ๊ะ อ๊ะ อร๊ายยย แตกแล้วววว อ๊าาาาาาา" ร่างบางสั่นระริก ปลดปล่อยสมใจอยาก

คาเอลกัดฟันคำรามต่ำ "อึ๊กกก อาาาา ซี๊ดดด" ก่อนกระแทกแรงสุดท้ายจนร่างเกร็งกระตุก ปล่อยความร้อนแตกในซ้ำอีกครั้ง ร่างกำยำโถมทับแนบสนิท

เอลฟ์สาวนอนหอบ ร่างกายยังสั่นสะท้าน น้ำเสียงพร่าแผ่ว "อื้มม อ่าาาาา โอ๊ยย คาเอล ข้าเสียวมากเลย"

หมาป่าเจ้าเล่ห์เพียงยกยิ้ม มือหนาลูบต้นขาเรียว ดวงตาเหลืองวาววับ "เอลฟ์น้อย คืนนี้ยังอีกยาว"

เขาขยับสะโพกอีกครั้ง ความดิบเถื่อนที่ไม่สิ้นสุดยังคงโหมซัดต่อไปในคืนพระจันทร์แดง

คาเอลคำรามต่ำในลำคอเหมือนสัตว์ป่า ดวงตาแดงวาวพร้อมจะกลืนกินนางทั้งร่าง นางเอลฟ์แทบไม่ทันตั้งตัวเมื่อเขากดสะโพกกระแทกใส่อย่างจัง 'ปั่ก ปั่ก ปั่ก' ทุกจังหวะหนักแน่นจนร่างนางโยกคลอน

“อ๊าาาาา ซี๊ดดดด ไม่ไหววว” เสียงนางแหบพร่าครวญกระเส่า แต่ยิ่งนางดิ้น คาเอลก็ยิ่งกดเอวโหมแรงกว่าเดิม

เขาโถมใส่เหมือนจะฉีกนางออกจากกัน กล้ามเนื้อแกร่งกระชากเรือนกายบางให้รับแรงกระแทกทุกครา ริมฝีปากเขากัดซอกคอนาง จนผิวเนียนขาวขึ้นรอยแดงเป็นทาง นางเองกลับยิ่งครางกระเส่า แผ่นหลังแอ่นเร่าเสียวซ่าน

คาเอลกดร่างนางแน่นลงกับพื้น ขยุ้มเรียวขาแยกกว้าง ก่อนซัดโถมหนักขึ้นอีก น้ำเสียงคำรามต่ำลอดไรฟันอย่างหื่นกระหาย “อ๊าาา แน่นมาก ทำไมมันตอดอย่างนี้เล่า”

นางเอลฟ์ร้องกรีดกระแทกเสียงสูง ร่างสั่นสะท้านพร้อมจังหวะดุดันที่บดอัดเข้ามาไม่หยุด ลมหายใจของทั้งคู่กระทบกันร้อนผ่าวเหมือนเปลวเพลิง ก่อนที่คาเอลจะกระแทกสุดแรงเฮือกสุดท้าย ร่างกำยำเกร็งแน่น น้ำเสียงขู่คำรามก้องป่า “อ๊าาาาาาาา”

แล้วความร้อนรุ่มก็พรั่งพรูแตกทะลักใส่นางจนล้นทะลัก นางเอลฟ์แทบหายใจไม่ทัน ตัวบิดสะท้านกรีดร้องสุดเสียง “อ๊าาา อร๊ายยยยยย” ร่างอ่อนแรงยอมรับการปล่อยในนั้นอย่างไม่อาจปฏิเสธ