ไม่เป็นไรหรอก ฉันไม่ได้ตั้งใจจะใช้มาตรการเล็กๆ น้อยๆ

 แบบนี้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว

 

ฉันปรบมือและยกมุมปากขึ้น

 

“โอเค งั้นก็จบกัน อย่างที่บอก เก็บโทรศัพท์ไปซะ "เธอ

 โชว์ชุดชั้นในให้ฉันดูหน่อย"

 

พูดจบฉันก็เก็บโทรศัพท์ลงในกระเป๋าเครื่องแบบ

 

เมื่อเห็นดังนั้น

 

 ฮานะ คาเร็น ก็ถอนหายใจยาวราวกับตัดสินใจอย่างกล้าหาญ

 ก่อนจะยกมือขึ้นกุมชายกระโปรงไว้

 

สายตาฉันจับจ้องไปที่ต้นขาขาวซีดของเธอที่ค่อยๆ 

เผยออกมา ไม่ทันรู้ตัว

 ฉันก็กลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก

 

ฉันมั่นใจว่าเมื่อคืนนี้ฉันเห็นอะไรที่ดีกว่านี้ แต่พูดตามตรง

 ตอนนี้ฉันตื่นเต้นกว่านั้นอีก

 

นั่นเป็นเพราะตอนนั้น ฮานะ คาเร็น อยู่ไกลออกไปและไฟก็สลัวๆ

 

 แต่ตอนนี้เธออยู่ใกล้แค่เอื้อม แสงแดดยามเช้าส่องเข้ามาในห้องนั่งเล่น 

ทำให้ห้องนั่งเล่นสว่างไสว

 

ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าแบบไหนจะทำให้เห็นเรือนร่างของผู้หญิงได้ดีกว่ากัน

 

นอกจากนี้ สำหรับฉัน

 ห้องนั่งเล่นแห่งนี้เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตประจำวันที่คุ้นเคย 

 

แล้วฮานะ คาเร็น ก็ยกกระโปรงขึ้นเพื่อเผยให้เห็นชุดชั้นใน

 เป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่รู้สึกตื่นเต้น

 

 

ฉันกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากและเพ่งมองไปยังฉากก่อนหน้า ฉัน 

 

ฉันสาบานว่าจะไม่บันทึกไว้ แต่ก็ไม่เป็นไรที่จะเก็บมันไว้ในความทรงจำ

 

ไม่น่าแปลกใจเลยที่มือของฮานะ คาเร็น ขยับช้าๆ

 แต่เธอก็ไม่เคยหยุดขยับหรือปล่อยกระโปรง

 แสดงให้เห็นถึงความมุ่งมั่นของเธอ

 

ขณะที่ฉันกำลังคิดอยู่นั้น ต้นขาและขาหนีบของเธอก็ปรากฏขึ้นมาให้เห็น

 

ทันใดนั้น ฉันก็อดไม่ได้ที่จะร้องอุทานออกมาว่า "โอ้!"

 นั่นคงไม่ใช่ความผิดของฉันหรอก

 

"..."

 

บางทีความตื่นเต้นของฉันอาจจะส่งผ่านไปยังฮานะ คาเร็น

 ซึ่งร้องออกมาอย่างแผ่วเบา ใบหน้าของเธอแดงก่ำ

 

ฮานะ คาเร็น ก้มหน้าลงและถามฉันด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ

 

"ฉันหยุดได้แล้วใช่ไหม..."

 

"ไม่ได้ ยกขึ้นจนมองเห็นทุกอย่าง"

 

"เอ่อ..."

 

ฮานะ คาเร็น ครางอย่างเขินอาย

พลางทำตามที่ฉันบอกพลางดึงกระโปรงขึ้น

 

ประมาณ 30 วินาทีต่อมา

 

มือของฮานะ คาเร็น ดึงกระโปรงยูนิฟอร์มของเธอขึ้นสูง

 เผยให้เห็นชุดชั้นในอย่างชัดเจน

 

ฉันเบิกตากว้าง และฉันจ้องมองเป้ากางเกงของฮานะ คาเร็นอย่างตั้งใจ

 

กางเกงขาสั้นสีฟ้าอ่อนเรียบง่าย ตกแต่งด้วยริบบิ้นสีขาวเล็กๆ น่ารัก

 เนื้อผ้าปักลายดอกไม้สีขาว ให้ความรู้สึกบริสุทธิ์และหรูหรา

 

กางเกงตัวนี้ไม่ใช่สีฉูดฉาดแบบสีดำหรือสีแดง

 และไม่ใช่สไตล์แบบฉบับที่มีเชือกผูกเอว

 

 กางเกงในตัวนี้ตัดเย็บมาอย่างพอดีตัว

 และฉันก็ถอนหายใจด้วยความพอใจออกมาโดยไม่รู้ตัว

 

"...สุดยอดไปเลย"

 

ฉันพึมพำกับตัวเอง และฮานะ คาเร็นตัวสั่นด้วยความเขินอาย

 อ้าปากพูด พูดสิ

 

"หยุดเดี๋ยวนี้เลยได้ไหม"

 

"ยังไม่หยุด จับกระโปรงไว้แน่นๆ"

 

มันไม่มีทางจบแค่นี้หรอก

 

ถ้าฉันทำให้เธอพอใจทางสายตาแล้ว

 ฉันก็ต้องทำให้เธอพอใจทางสัมผัสต่อไป ไม่ใช่แค่สัมผัส

 

 คงไม่ยุติธรรมถ้าฉันไม่ทำให้เธอพอใจทั้งกลิ่น เสียง และแม้กระทั่งรสชาติ

 

ด้วยความคิดนั้น ฉันจึงเอื้อมมือลงไปแตะเป้ากางเกงของฮานะ คาเร็น

 แล้วค่อยๆ ลูบไล้ผ่านกางเกงของเธอ

 

ทันทีที่ฉันสัมผัสกางเกง ฮานะ คาเร็น ก็ดึงกระโปรงลง

โดยอัตโนมัติและพยายามดึงกระโปรงของเธอลง

 

เมื่อเห็นดังนั้น ฉันก็ดุเธอด้วยน้ำเสียงข่มขู่

 

"อย่าขยับ!"

 

"อี๊ด!?"

 

ฮานะ คาเร็น ถูกตีด้วยแส้ ชะงักค้างไปชั่วขณะ

 

ฉันพูดต่อด้วยเสียงเบาๆ

 

"ยกกระโปรงขึ้นและดันสะโพกไปข้างหน้า" ฉันจะไม่พูดซ้ำอีก"

 

"อ-ใช่..."

 

เธอถูกบังคับให้ยกกระโปรงขึ้นต่อหน้าผู้ชายที่ไม่ใช่แฟนของเธอด้วยซ้ำ

 และหลังจากที่เขาจ้องมองอวัยวะเพศของเธอ

 

 เขาก็ลูบไล้อวัยวะเพศของเธออย่างแรง เมื่อเธอพยายามจะวิ่งหนี

 เขาก็ขึ้นเสียงและดุเธอ

 

ฮานา คาเร็น น้ำตาไหลเพราะความไม่ยุติธรรมที่เกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง

 

 แต่เธอก็ยังพยายามยกกระโปรงขึ้นอีกครั้งและดันสะโพกไปข้างหน้า

 ซึ่งเป็นสิ่งที่น่ายินดี

 

ดูเหมือนว่าเธอจะฝังใจไว้แล้วว่าเธอไม่ควรขัดขืนฉัน ณ จุดนี้

 

 มันให้ความรู้สึกเหมือนการฝึกทาสทางเพศมากกว่าการสอนเพื่อนทางเพศ

 

ด้วยความคิดนี้ ฉันจึงกลับมาลูบไล้กางเกงขาสั้น

ของฮานา คาเร็น และร่องใต้กางเกงอีกครั้ง

 

ฉันใช้นิ้วชี้ของมือขวาลูบขึ้นลงตามร่องของเธอ

ผ่านกางเกงขาสั้น ฉันใช้แรงกดเพียงเล็กน้อย ลูบเบาๆ

 

 สิ่งสำคัญคือต้องแน่ใจว่าเมื่อคุณขยับนิ้วขึ้นลง

 นิ้วของคุณก็จะ ลูบคลำคลิตอริสของเธอ

 

เมื่อคืนนี้ ฉันเพิ่งรู้ว่านี่คือจุดเร้าอารมณ์ของฮานะ คาเร็น

 

มันเป็นอวัยวะที่ไวต่อความรู้สึก

 ดังนั้นฉันควรหลีกเลี่ยงการกระตุ้นมันอย่างรุนแรงเกินไป 

 

ฉันค่อยๆ กระตุ้นคลิตอริสของเธอผ่านกางเกงชั้นใน

 เพื่อตรวจสอบปฏิกิริยาของเธอ

 

"อืม... ฟู... อ่า! อ่า โอ้... ฮ่า ฮ่า...♡ อืม เอ่อ... อ่า ♡"

 

เสียงของฮานะ คาเร็น ที่ดังมาจากข้างบนค่อยๆ เปลี่ยนเป็นเสียงคราง

 

ก่อนที่ฉันจะรู้ตัว กางเกงชั้นในสีฟ้าอ่อนของเธอก็เริ่มเปียก

 

 ฉันหัวเราะคิกคักเมื่อเห็นรอยเปื้อนจางๆ

 ปรากฏขึ้นตามร่องอวัยวะเพศของเธอ

 

เธอดูเหมือนจะไม่สังเกตเห็น

 แต่ทุกครั้งที่นิ้วของฉันเลื่อนขึ้นลงบนกางเกงชั้นในของเธอ

 

 

 ฮานะ คาเร็น ก็จะส่ายสะโพกไปมา เพื่อหาแรงกระตุ้นที่แรงขึ้น

 

 ฉันหยุดถูช่องคลอดของเธอและเริ่มถูบริเวณรอบๆ 

คลิตอริสเป็นวงกลม ทำให้สะโพกของฮานะหรือโคเรนขยับเร็วขึ้น

 

"ฉันจะถอดเธอออก"

 

ฉันพูดสั้นๆ และไม่รอให้ฮานะ คาเร็น ตอบ

 ฉันเกี่ยวนิ้วไว้ที่ปลายกางเกงชั้นในทั้งสองข้างของเธอ

 แล้วดึงลงมาที่เข่าของเธอในคราวเดียว

 

จริงๆ แล้วฉันตั้งใจจะถอดกางเกงชั้นในของเธออีกสักหน่อย

 เพื่อปลุกเร้าอารมณ์ หรือความรู้สึกละอายใจของฮานะ คาเร็น

 

 แต่ด้วยเสียงน้ำกระเซ็นและคราบน้ำกามที่ไหลออกมา

 ฉันทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว การควบคุมตัวเองของฉันไม่แข็งแกร่งนัก

 

"อ๊า...!"

 

ทันทีที่ฉันถอดกางเกงในของเธอออก ฮานะ คาเร็น 

ก็รู้สึกถึงอวัยวะเพศของเธอที่ถูกเปิดเผยออกมาในอากาศ

 ร้องออกมาราวกับเสียงกรีดร้องและครางออกมา

 

ส่วนฉัน ฉันถึงกับพูดไม่ออกเมื่อเห็นช่องคลอด

ของเพื่อนสมัยเด็กถูกยืดออกตรงหน้า

 

เนินอวัยวะเพศของเธอสูงกำลังดี แทบไม่ถูกขนเพชรสั้นๆ ปกปิดไว้

 

 ร่องที่สอดใส่อวัยวะเพศของฉันเปียกชุ่มไปด้วยน้ำรัก

ที่ไหลทะลักออกมาจากภายใน

 ก่อเกิดเป็นฉากเร้าอารมณ์อันน่าตื่นตะลึง

 

คลิตอริสอวบอิ่มยื่นออกมาจากด้านบนของร่อง

 

 ฉันรู้เรื่องนี้มาตั้งแต่เมื่อวานแล้ว แต่ฮานะ คาเร็น

ดูเหมือนจะได้รับความสุขจากคลิตอริสของเธอทุกวัน และผิวหนังรอบๆ

 คลิตอริสของเธอก็ลอกออกเองโดยที่ฉันไม่ต้องแตะต้องเลย

 

ฉันจ้องมองคลิตอริสที่สั่นเทาราวกับอ้อนวอนให้ฉันลูบไล้

 ฉันจึงเอาหน้าเข้าไปใกล้จิมิของฮานะ คาเร็น

 

 จากนั้นก็อ้าปากกว้างและอมคลิตอริสของเธอเข้าไปในปาก

 

"อ๊าาา!?"

 

ฮานะ คาเร็น กรีดร้องอย่างควบคุมไม่ได้ ปล่อยกระโปรง

 และพยายามดึงฉันออกจากเป้า

 

 

ชั่วขณะหนึ่ง ฉันคิดจะสั่งให้เธอยืนนิ่งๆ อยู่ตรงนั้น

 แต่แล้วก็ตัดสินใจว่ากระโปรงของเธอ

คงไม่สำคัญอะไรแล้วในตอนนี้

 

ขณะที่หัวของฉันยังอยู่ใต้กระโปรงของฮานะ คาเร็น

 ฉันจึงใช้ปลายลิ้นจิ้มคลิตอริสของเธอเข้าไปในปาก

 แล้วเลียเป็นวงกลม

 

 จากนั้นฉันก็ดูดคลิตอริสของเธออย่างแรงราวกับดูดหัวนม

 

"อ๊าาา♡ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่♡ คา-คาสึงะคุง เลีย อย่าเลีย♡

 แบบนี้ไม่ดี ไม่ดี... อ๊าาา อย่าดูดมันเลย♡♡♡"

 

ฮานะ คาเร็นคว้าหัวฉันผ่านกระโปรงของเธอและอ้อนวอนฉัน

 

 แต่ถึงแม้คำพูดของเธอจะแค่ทำให้ฉันตื่นเต้น

 แต่มันก็ไม่ได้ทำให้ฉันหยุดขยับตัว

 

ฮานะ คาเร็นพยายามอย่างสุดชีวิตที่จะหลุดจากลิ้นของฉัน

 ดันสะโพกของเธอไปด้านหลังและส่ายไปมา

 

 มองจากภายนอก ดูเหมือนเธอจะชวนผู้ชายคนนั้น

 แต่ฮานะ คาเร็น ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากทำแบบนั้น

 

 

 เพื่อไม่ให้จิมิของเธอมาใกล้ฉัน

 ซึ่งเอาหน้าฉันซุกไว้ระหว่างขาทั้งสองข้าง

 

ถึงอย่างนั้น การทำแบบนี้ก็ไม่ได้ทำให้เธอหลุดจากลิ้นของฉันได้หรอก

 แต่มันกลับทำให้เลียยากขึ้นต่างหาก

 

 เพื่อระงับแรงขัดขืนของเพื่อนสมัยเด็ก

 ฉันจึงคว้าก้นของฮานะ คาเร็น ที่กำลังวิ่งหนีด้วยมือทั้งสองข้าง

 

"อ๊า!♡"

 

เสียงร้องแหลมสูงดังขึ้นจากปากของฮานะ คาเร็น

 และก้นของเธอที่กำลังวิ่งหนีก็หยุดขยับ

 

ฉันเพลิดเพลินกับสัมผัสของก้นของเธอที่สอดผ่านชุดยูนิฟอร์ม

 

 เธอยังคงลูบไล้คลิตอริสของเธอต่อไป ซึ่งตอนนี้เลียได้ง่ายขึ้นแล้ว

 

"อ๊าาา♡ อ๊าาา โอ้ โอ้♡ ไม่นะ จริงๆ ไม่นะ♡ คาสึกะคุง♡ 

ได้โปรด... อ๊าาา♡ ยกโทษให้ฉัน ยกโทษให้ฉัน... อ๊าาา♡"

 

แน่นอนว่าการกระตุ้นแค่คลิตอริสมันน่าเบื่อมาก

 ฉันเลยไม่ลืมลูบไล้แคมของเธอด้วย