เสียงคำรามของท้องฟ้าที่ดังสนั่นหวั่นไหว ช่วยปลุกคืนที่เงียบสงัดให้ตื่นจากภวังค์ราวกับราตรีที่ยาวนานได้ผ่านพ้นไป จะว่าไปแล้วก็เหมือนดังความสุข ที่มักอยู่กับเราแค่ไม่นาน ใช่ เหมือนกับ wonderland
เสียงคำรามของท้องฟ้าที่ดังสนั่นหวั่นไหว ช่วยปลุกคืนที่เงียบสงัดให้ตื่นจากภวังค์ราวกับราตรีที่ยาวนานได้ผ่านพ้นไป จะว่าไปแล้วก็เหมือนดังความสุข ที่มักอยู่กับเราแค่ไม่นาน ใช่ เหมือนกับ wonderland
หญิงสาวอายุ 35 ที่สวมชุดนอนบางเบาสุดเซ็กซี่ลุกขึ้นอย่างดีใจ
อาร์ตมองเห็นท่าทางของเธอก็นึกขำ
ท่าทางแบบนี้มันน่าจะเป็นของเด็กสาวอายุ 15 มากกว่า
เขาค่อยๆเดินไปหาร่างของสาวรุ่นพี่ที่ยิ้มแก้มปริอยู่ตรงหน้า
แต่แม้ใบหน้าของเธอตอนนี้จะมีความสุขแค่ไหน
แต่มันก็ไม่อาจซ่อนคราบน้ำตาบนแก้มเธอได้เลย
อาร์ตค่อยๆยื่นมือไปข้างหน้าเพื่อบาดน้ำตาของเธอเบาๆ
"ร้องไห้อีกแล้ว" เขาเอ่ย
"พี่คิดถึงอาร์ต" พี่แพรตอบเบาๆ
พร้อมกับซบหน้าเขากับมือหนุ่มรุ่นน้องที่แสนอบอุ่น
"ไม่ได้เจออาร์ตนานๆแบบนี้พี่จะขาดใจอยู่แล้ว"
"คิดถึงกันขนาดนี้งั้นผมปล้ำเลยน่ะ"
อาร์ตพูดจบก็ดึงเธอเขากอดทันทีพร้อมกับ
ซุกหน้าเขาที่ซอกคอขาวๆตรงหน้า
ทำเอาหญิงสาวตรงหน้าขนลุกชันด้วยความเสียว
แต่ไม่ทันที่อาร์ตจะทำอะไรต่อ เธอก็พยามดันร่างเขาออก
"อาร์ตมาเหนื่อยๆไปอาบน้ำก่อนดีกว่า เดี๋ยวพี่หาอะไรเย็นๆให้กินเอาไหม"
ว่าแล้วเธอก็ถอดเสื้อผ้าเขาออก
แล้วพยามดันหลังเขาเข้าห้องน้ำ
แต่ก่อนที่อาร์ตจะเข้าประตู เขาก็ดึงเธอมาจูบอย่างดูดดื่ม
"ตอนนี้ผมอยากกินแต่พี่นี่แหละ"
พออาร์ตพูดจบก็โดนพี่แพรตีเบาๆหนึ่งทีก่อนที่สาวรุ่นพี่จะปิดประตูไป
เขาก็มายืนพิจารณารูปร่างตัวเองที่บานกระจก
หลายวันมานี้เขารู้สึกแปลกๆกับร่างกายของเขา
กล้ามเนื้อของเขามาดูใหญ่ขึ้นและชัดกว่าแต่ก่อนมาก
ทั้งๆที่เขาไม่ได้ทำอะไรเป็นพิเศษเลย
ชายหนุ่มก็ได้แต่เกาหัวไปมาแล้วบ่นว่าตัวเองคิดมากไปแค่นั้น
หลังจากส่องกระจกเสร็จเขาก็หยิบแปรงขึ้นมาสีฟันทันที
ในห้องน้ำนี้นอกจากแปรงสีฟันของเขาแล้ว
ก็ยังมีโฟมล้างหน้ายี่ห้อที่เขาใช้ประจำ
ไหนจะยาสระผม ครีมอาบน้ำต่างๆอีก
เรียกได้ว่าห้องพี่แพรมีของใช้ส่วนตัวของเขารวมอยู่ด้วยเต็มไปหมด
ทุกอย่างพี่แพรซื้อทิ้งไว้ เธอบอกว่าเวลาเขามาค้างจะได้ไม่ลำบาก
จริงๆเขาว่าเตรียมเอาไว้เผื่อเวลาเขาย้ายมาอยู่ด้วยมากกว่า
สำหรับพี่แพรนี่เขาก็เจอเหมือนกับผู้หญิงคนอื่นนี่แหละ
แวบแรกที่เขาเห็นเธอในผับเขาก็ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอจะอายุ 35 แล้ว
รูปร่างหน้าตาและผิวพรรณที่บำรุงรักษาอย่างดี
สมกับตำแหน่งผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์
ถ้าให้ใครมาเดาอายุเธอก็ต้องว่า 20ปลายๆทั้งนั้น
ไหนจะรูปร่างที่เต่งตรึงงดงามแน่นกระชับ
จากการออกกำลังกายสม่ำเสมอนี่อีก
เรียกได้ว่าทั้งผับในคืนนั้นจ้องมาที่เธอเพียงคนเดียว
แต่ท่าทางหยิ่งๆของเธอที่ไม่ยอมสุงสิงกับใคร
บวกกับน้องๆในแผนกของเธอช่วยกันอีก
ทำให้ไม่มีใครเข้าใกล้เธอได้เลย
แต่สำหรับอาร์ตมันก็ไม่ได้ยากอะไรอยู่แล้ว
และหลังจากวันนั้นเขาก็คบกับพี่แพรเรื่อยมา
ถึงต่อมาเขาจะมีผู้หญิงคนอื่นไปด้วย แต่คบไม่นานสุดท้ายเขาก็เลิก
มีแต่พี่แพรนี่แหละที่เขายังไม่เลิกสักที อืม เพราะอะไรน่ะ
"พี่แพร!!" เขาร้องเสียงดังทันทีที่ออกจากห้องน้ำ
ภาพที่เขาเห็นก็คือสาวรุ่นพี่กำลังทำอะไรบางอย่าง
กับกระเป่าสตางค์ของเขาอยู่
เขาเดินเข้าไปแย่งกระเป๋ามาทันที และเมื่อเปิดดูข้างใน
ก็พบว่าพี่แพรแอบใส่เงินเอาไว้ 10000 บาท
"ผมไม่ใช่แมงดาน่ะพี่" เขาเอ่ยขึ้นมาเสียงดัง
"พะ.... พี่ขอโทษ" หญิงสาวเอ่ยปากคอสั่น
"พี่อยากให้อาร์ตไปซื้อของดีๆใช้"
"พี่แพร! ... พี่ก็รู้ผมไม่ชอบ
พี่นึกว่าผมไม่รู้เหรอว่าคนอื่นเขาพูดถึงผมอย่างไง
เขาหาว่าผมมาคบพี่เพื่อหลอกเอาเงิน แล้วพี่ก็มาใส่เงินแบบนี้อีก
สรุปพี่ก็เห็นผมเป็นไอ้ตัวเหมือนคนอื่นใช่ไหม"
แต่เขาก็ต้องเงียบลงเมื่อเห็นสาวตรงหน้าเริ่มน้ำตาไหลอีกรอบ
"พี่ขอโทษ ....... อาร์ตพี่ไม่ได้ตั้งใจ พี่ไม่เคยคิดแบบนั้นน่ะ
พี่แค่ไม่อยากให้อาร์ตลำบาก พี่ไม่รู้จะทำอย่างไง
อาร์ตอย่าโกรธพี่น่ะ พี่ไม่ได้คิดดูถูกอะไรอาร์ตจริงๆ"
พูดจบเธอก็ร้องไห้ออกมาไม่หยุด
ชายหนุ่มนิ่งไปทันทีก่อนจะดึงเธอมากอดไว้
น้ำตาของเธอมีผลกับเขาเสมอ
นั่นคงเป็นเพราะว่าเขารู้สึกผิดกับเธอตลอดล่ะมั้ง
ครั้งแรกที่เขาเห็นเธอก็คิดว่าเธอเป็น
พวกสาวหยิ่งชอบดูถูกคนอื่นเหมือนคนอื่นที่เขาเจอ
แต่เมื่อเขารู้จักเธอมากขึ้นก็พบว่าเขามองเธอผิดไป เธอเป็นคนดี
มีน้ำใจกับทุกคน เป็นที่รักของใครๆ
เพียงแค่เธอปิดตัวเองไม่ยอมรับผู้ชายคนไหนเข้ามาในชีวิต
เพราะเธอเจอเรื่องร้ายๆมาตลอด
ไม่ว่าเธอจะมีแฟนมากี่คนพวกเขาก็ทิ้งเธอไปอย่างไม่ใยดี
เธอก็เลยเข็ดขยาดกับผู้ชายและปิดตัวเองมานานขนาดนี้จนกระทั่งมาเจอ
เขาและก็พลังไอสีเขียวนี่แหละ
เขายังจำได้ถึงตอนที่บอกเลิกเธอคราวนั้น
เธอร้องไห้ราวกับจะขาดใจ
เธอพูดแค่เพียงว่าเธอรับไม่ไหวแล้วที่ต้องมาเสียใจซ้ำซากแบบนี้
และก็พยามฆ่าตัวตาย
แม้วันนั้นเขาจะห้ามได้สำเร็จแต่กว่าที่เธอ
จะกลับมาร่าเริงเหมือนเก่าก็ใช้เวลาอยู่นาน
อาร์ตเองรู้สึกผิดอย่างมากที่ตัวเองเกือบทำลายชีวิตคนดีๆไปหนึ่งคน
ดังนั้นเขาก็คบเธอเป็นกิ๊กเรื่อยมา และวันไหนที่เธอเริ่มร้องไห้
ภาพในวันนั้นก็ย้อมกลับมาทุกที จนเขาไม่เคยปฏิเสธน้ำตาเธอได้เลย
หลังจากที่เขากอดหญิงสาวอยู่สักพักจนเธอหยุดร้องไห้แล้ว
เขาก็ค่อยๆจุมพิตเบาๆที่แก้มเนียนใสของเธอก่อนจะเลื่อนขึ้นช้าๆไปที่ติ่ง
หูพร้อมกับขบกัดเบาๆ แล้วไชลิ้นเข้าไปในซอกหู "อืออออออ"
เธอครางในลำคอเล็กน้อย
ก่อนจะตอบสนองชายหนุ่มตรงหน้า
ด้วยการจับมือของเขามาวางที่หน้าอกที่ตั้งชูชันด้วยความเสียว
พร้อมๆกับใช้มืออีกข้างแหวกผ้าขนหนูเข้าไปลูบไปมาบนท่อนควย
หญิงสาวปล่อยให้หนุ่มรุ่นน้องตรงหน้า
ไชซอกหูไม่นานก็ต้องถอนออกยอมแพ้
เธอค่อยๆหันไปสบสายตาชายหนุ่มตรงหน้าอย่างลุ่มหลง
แต่ไม่ทันที่เธอจะคิดอะไรต่อเขาก็ค่อยๆจูบเธออย่างแผ่วเบา
ก่อนจะค่อยๆสอดลิ้นของเขาเข้ามาในช่องปาก
ทุกจุดที่ลิ้นของเขาสัมผัสมันช่างกระตุ้นอารมณ์ของเธอให้พลุ่งพล่าน
เธอชอบจูบของเขามากที่สุด
เวลาที่เขาจูบเธอมันช่างนุ่มนวลชวนให้เคลิ้มฝัน
แต่ขณะเดียวกันก็ดุดันร้อนแรงเวลาเขาสอดลิ้มเข้ามาลุกเล้าเธอ
ตอนนี้อารมณ์ของเธอกระเจิดกระเจิงเสียแล้ว
ผ้าขนหนูผืนเดียวที่ปกปิดร่างกายของชายหนุ่ม
โดนกระชากออกและโยนทิ้งไปไกล
ทำให้มือสองข้างของเธอรูดท่อนควยยาวใหญ่ได้ถนัดมือ
ขณะเดียวกันก็แอ่นอกรับการคลึงเคล้าอย่างไม่ยอมถอย
อาร์ตยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นการตอบรับของหญิงสาว
ตอนนี้เธอไม่เหลือคราบผู้หญิงเศร้าโศกรกที่เอาแต่ร้องไห้แล้ว
สภาพของเธอตอนนี้เป็นหญิงสาวสุดเร่าร้อน
ที่พร้อมจะตอบรับเขาในทุกรูปแบบ
เขาค่อยๆปลดชุดนอนบางเบาของเธอออก
ทันทีที่ชุดกองลงกับพื้นเขาก็ต้องตาลุกวาว
รูปร่างขนาด 35-23-34 ที่ขาวใสปราศจากสิวฝ้า
บวกกับใบหน้าที่แดงระรื่อด้วยความเงี่ยน
เธอค่อยๆใช้มือคลึงหน้าอกของเธอเบาๆอย่างท้าทาย
ทุกท่วงท่าที่เธอทำมันให้เขารู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา
แม้เขาและเธอจะร่วมหลับนอนกันหลายครั้ง
แต่มันก็ไม่เคยทำให้เขาเบื่อเลย
"มองอยู่นั่นแหละ" หญิงสาวเอ่ยอย่างอายๆ "เดี๋ยวก็ไม่ให้เย็ดซะเลยนี่"
"ไม่ให้ก็จะข่มขืนล่ะ"
ชายหนุ่มตอบกลับพร้อมกับดันร่างขาวใสตรงหน้า
ให้นอนราบไปบนเตียง แล้วก็จูบเบาๆที่เนินหีโหนกนูน
'ข่มขืน' คำๆนี้เป็นคำที่น่ากลัวของผู้หญิงทั่วไป แต่กับพี่แพร
เธอกลับรู้สึกว่ามันเร้าอารมณ์ขึ้นมาอย่างประหลาด
จะเป็นยังไงน่ะ
ถ้าคนที่กำลังเย็ดเธออยู่นี้ไม่ใช่หนุ่มคู่ขาที่เย็ดกันเป็นประจำทุกวัน
แต่เป็นไอ้หื่นที่ไม่รู้ที่แอบเข้าห้องเธอในยามดึก
"ไอ้บ้า! ออกไปน่ะ"เธอร้องพร้อมกับส่ายหีไปมา
หลบการเล้าโลมจากชายที่อยู่ตรงหน้า
"มึงเป็นใคร เข้ามาทำไม จะมาข่มขืนกูเหรอ"
อาร์ตยิ้มออกมาเล็กน้อย
เขาเย็ดกับพี่แพรมานานเรียกได้ว่ามองหีก็รู้ใจ
ท่าทีแบบนี้ของพี่แพรเขาก็รู้ทันทีว่าเธอต้องการอะไร
จะว่าไปเพราะไอ้พลังไอสีเขียวนี่ทำให้เขา
ไม่ต้องลำบากข่มขืนใครเลย
พอเห็นท่าทางขัดขืนของพี่แพรแบบนี้
เขาก็เลยตัดสินใจตามน้ำลองสวมบทโจรล่าสวาทดูสักครั้ง
เขาล็อกที่ต้นขาของหญิงสาวให้แน่นกว่าเดิม
โดนท่านี้เข้าไปทำให้เธอไม่สามารถส่ายหลบการจู่โจมของเขาไอ้อีกแล้ว