เสียงคำรามของท้องฟ้าที่ดังสนั่นหวั่นไหว ช่วยปลุกคืนที่เงียบสงัดให้ตื่นจากภวังค์ราวกับราตรีที่ยาวนานได้ผ่านพ้นไป จะว่าไปแล้วก็เหมือนดังความสุข ที่มักอยู่กับเราแค่ไม่นาน ใช่ เหมือนกับ wonderland
เสียงคำรามของท้องฟ้าที่ดังสนั่นหวั่นไหว ช่วยปลุกคืนที่เงียบสงัดให้ตื่นจากภวังค์ราวกับราตรีที่ยาวนานได้ผ่านพ้นไป จะว่าไปแล้วก็เหมือนดังความสุข ที่มักอยู่กับเราแค่ไม่นาน ใช่ เหมือนกับ wonderland
"ว่าแต่แกมือตกน่ะเนี่ย
คราวนี้ใช้เวลาตั้งนานเลยนี่หว่ากว่าจะหลอกมันมาได้"
เสียงข้างๆดังขึ้นมาเช่นกัน อาร์ตได้ยินประโยคนี้ชัดเจน
โดยเฉพาะคำว่า 'หลอก'
"ทำไงได้ล่ะ" พี่ใบเตยตอบพร้อมกับก้าวเข้ามาหาอาร์ตช้าๆ
"ก็ไอ้นี่มัน โง่! โง่! โง่! โง่! โง่! ขนาดนี้
ชั้นน่ะอ่อยมันตั้งหลายที แต่มันก็โง่ ไม่เข้าใจ
นี่น่ะเหรอที่คุณพ่อเคยชมว่ามันฉลาดน่ะ โง่ยิ่งกว่าควาย"
หญิงสาวพูดไปพร้อมกับประเดนฝ่ามือเข้าที่ใบหน้าเด็กหนุ่มไม่ยั้ง
โดยเฉพาะทุกครั้งที่เธอลงท้ายด้วยคำว่าโง่
เด็กหนุ่มต้องทนรับกับฝ่ามือหลายสิบที
ที่ฟาดลงบนใบหน้าโดยที่เขาไม่อาจจะป้องกันตัวเองได้เลย
หน้าของเด็กหนุ่มในตอนนี้แดงก่ำไปหมด
เลือดเองก็เริ่มซึมไหลออกจากมุมปาก
จมูกของเขาแตกไปแล้ว ตอนนี้เลือดกำเดาไหลออกมาเป็นทาง
"อย่างมึงต้องเจอแบบนี้" พี่ใบเตยเอ่ยขึ้น
ในมือเธอตอนนี้ถือธูปกำใหญ่ที่ถูกจุดไว้เรียบร้อยแล้ว
ทันทีที่เธอก้าวขึ้นมาใกล้
ธูปเหล่านั้นก็จี้เข้าไปที่ต้นขาของอาร์ตทันที
นายอาร์ตร้องด้วยความเจ็บปวด แต่ก็ได้เพียงไม่นาน
เพราะเด็กสาวอีกคนเอาของมาอุดปากเขาทันที
"จะเสียงดังทำไม รำคาญ"
หลังจากนั้นเกมส์การทรมานก็ดำเนินต่อไปไม่มีหยุด
อาร์ตจำไม่ได้ว่าโดนอะไรไปบ้าง ทั้งตบ ทั้งฟาดด้วยแส้
ทั้งโดนซ๊อตด้วยไฟฟ้า ไหนจะธูปและน้ำตาเทียนอีก
อาร์ตเองก็ร้องด้วยความเจ็บปวดแม้จะโดนอุดปากไว้จนคอแหบแห้ง
สักพักพี่ใบเตยก็คิดเกมส์ขึ้นมาได้ใหม่
เธอเอาปากกาเมจิคสีดำมาขีดเป็นวงกลมที่หน้าอกของเขา
พร้อมกับหยิบปืนอัดลมส่งต่อให้เพื่อน
"พวกเธอ ..... นี่เป็นไวน์ชั้นดีที่พ่อของชั้นได้มาจากฝรั่งเศสเลยน่ะ
ถ้าใครยิงเข้าเป้าที่หน้าอกมันน่ะ มารับไปเลย"
สาวๆในงานส่งเสียงสนุกสนานกันใหญ่
จริงๆไวน์ขวดนั้นพวกเธอไม่ได้สนใจเท่าไหร่หรอก
แต่พวกเธอสนุกกับการทรมานคนตรงหน้าต่างหาก
และเกมส์ล่ารางวัลแบบนี้ก็ทำให้บรรยากาศสนุกขึ้นเป็นกอง
สักพักพวกเธอก็จัดคิวกันเสร็จสรรพ
สาวคนแรกที่มีโอกาสได้ยิงอาร์ตก่อนชื่อ "แอม"
ทันทีที่เธอจัดการท่าทางได้แล้วเธอก็ร้องขึ้นมาว่า
"ยัยเตย เอาผ้าอุดปากมันออกสิ ชั้นอยากได้ยินเสียงมันร้องดังๆ"
พี่ใบเตยรับคำเธอแกะผ้าออกอย่างรวดเร็ว ทันทีที่ผ้าออกจากปาก
อาร์ตก็เอ่ยขึ้นมาอย่างอ่อนแรง
"ทำไมทำกับผมแบบนี้ ......"
"กูเกลียดมึงไง .... กูเกลียดสายตาของไอ้คนชั้นต่ำอย่างมึงที่มองกู
กูอยากให้มึงได้สำนึกตัวว่ามึงเป็นใคร
มึงคิดเหรอว่าคนชั้นต่ำอย่างมึงจะมีใครเอา
มึงคิดเหรอว่าน้ำหน้าอย่างมึงจะมีโอกาสได้เอากู"
ยัยแอม ที่เล็งเป้าได้สักพักก็เหนี่ยวไกทันที
กระสุนพลาสติกที่พุ่งออกจากกระบอกพลาด
จากวงกลมที่ขีดไว้ไปเล็กน้อย
กระสุนอัดเข้าไปที่อกข้างซ้ายของอาร์ตตรงตำแหน่งของหัวใจพอดี
กระสุนนี้แม้ไม่โดนในวงกลม
แต่มันก็เข้าเป้าอย่างจัง
หัวใจเขาปวด ..... ปวดทั้งจากแรงอัดของกระสุน
ปวดทั้งคำพูดเหยียดหยามของใบเตย
และปวดจากความจริงที่เขาได้เผชิญ
ที่แล้วมาระหว่างเขากับใบเตย มันเป็นแค่ละครเท่านั้น
ใบเตยไม่เคยคิดรักเขาเลยสักนิด
ตรงกันข้าม เธอกับรังเกียจเขาด้วยซ้ำ
รังเกียจมากจนหลอกเขามาในเรือนนี้ มาเพื่อทรมาน
มาเพื่อทำลายหัวใจเขาให้ยับเยินไม่มีชิ้นดี
"ผู้หญิงมันเหี้ย พวกแม่งมีแต่มาหลอกมึง จำคำกูไว้"
คำพูดของสัปเหร่อขี้เมาดังก้องอยู่ในหัวของอาร์ต
คำที่ตอนแรกอาร์ตปฏิเสธอย่างสุดตัว
"นี่กล่องอะไรเหรอ ยัยใบเตย" ยัยแอมเอ่ยขึ้นพร้อมกับหยิบ
'ของขวัญวันเกิด' ที่นายอาร์ตมอบให้ขึ้นมาดู
"ก็แค่ขยะน่ะ" เธอตอบพร้อมกับหยิบกล่องจากมือเพื่อน
แล้วโยนลงพร้อมกับใช้เท้าขยี้จนแหลกสลาย
พร้อมๆกับสติสัมปชัญญะของอาร์ตที่ขาดสะบั้นลงทันที
ร่างของอาร์ตกระตุกขึ้นอย่างรวดเร็ว
สาวๆในห้องต่างร้องขึ้นมาอย่างตกใจ
ร่างของนายอาร์ตสั่นเทิ้มอย่างรุนแรง
จนแม้แต่เก้าอี้เหล็กที่ยึดไว้แน่นก็ยังสั่นตาม
ทันใดนั้นร่างกายของนายอาร์ตก็หยุดลง
พร้อมกับไอสีเขียวจำนวนมากพุ่งออกจากร่างกายไปทั่วสารทิศ
พริบตาเดียวทั้งเรือนก็ถูกปกคลุมด้วยไอสีเขียวนี้จนหมด
ใบเตยเป็นคนแรกที่สัมผัสได้ถึงความผิดปกติของตัวเอง
ร่องหีเธอขมิบไม่หยุด น้ำเงี่ยนเริ่มไหลเป็นทาง
ความเงี่ยนพุ่งขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้
เธอทรุดลงอย่างอ่อนแรง เมื่อเธอหันไปมองรอบๆ
เพื่อนๆของเธอล้มตัวลงไปนอนด้วยความเสียว
บางคนที่ไม่เคยโดนเย็ดมาก่อนก็ร้องครวญครางสุดเสียง
พร้อมกับน้ำแตกไหลเป็นทาง
บางคนที่พอรู้เรื่องเย็ดมาบ้างก็ใช้นิ้วมือแยงหีไม่หยุดเพื่อลดความเงี่ยน
ใบเตยค่อยๆคลานไปที่นายอาร์ตช้าๆ
ตอนนี้หน้าเธอแดงก่ำไปด้วยความเงี่ยน
เธอรู้ดีว่าท่อนควยข้างหน้าเท่านั้นที่จะหยุดความเงี่ยนนี้ได้
เธอถอดกางเกงในของอาร์ตออกอย่างเร่งรีบ
ทันทีที่ท่อนควยเป็นอิสระมันก็ชูชันขึ้นมาทันที พอได้เห็นควยตรงหน้า
ใบเตยก็ร้องอย่างดีใจ เธอปีนขึ้นไปบนตักอาร์ต
แล้วจัดการแหวกกางเกงในราคาแพงของเธอออก
พร้อมกับค่อยๆหย่อนรูหีลงบนท่อนควยทันที
"ซี๊ดดดดด" เธอร้องมาอย่างสุดเสียง ท่อนควยนี้มันช่างใหญ่และยาวมาก
ขนาดมันไม่น่าจะเป็นของเด็กหนุ่มวัย 14 เลย
รูหีเธอยังพยามกลืนท่อนควยอย่างต่อเนื่อง
และทันที่มันกลืนท่อนควยไปจนมิด เธอก็เริ่มควบแท่งควยนี้ทันที
"อุยยยยยยย ทำไมมันใหญ่อย่างงี้ ซี๊ดดดดด มันส์จริงๆ"
ใบเตยครวญครางด้วยความสุข
ท่อนควยขนาดใหญ่ที่อยู่ในร่องหีนั้น
ช่วยบรรเทาความเงี่ยนให้เธอได้ดีเหลือเกิน
เธอเริ่มเร่งความเร็วของสะโพกเพื่อให้สอดรับ
กับความเงี่ยนของเธอที่กำลังเพิ่มเป็นทวีคูน
ความเงี่ยนพวกนี้มากจากไหนก็ไม่รู้
ตอนที่เธอหย่อนหีลงบนควยใหญ่ๆแท่งนี้
เธอก็รู้สึกเหมือนความเงี่ยนได้ถูกระบายออก
แต่พอเธอโยกควยเท่านั้นแหละ ความเงี่ยนก็ประทุขึ้นมาอีกครั้ง
และไม่มีทีท่าจะหมดลงเลย
การโยกสะโพกอย่างรุนแรงของเด็กสาวตรงหน้า
ค่อยๆปลุกอาร์ตให้ตื่นจากภวังค์อีกครั้ง
แม้ตอนนี้สติของเขาจะยังไม่คืนมาเต็มร้อย
แต่เมื่อเห็นหน้าอกที่กำลังสั่นไหวเพราะแรงขย่มตรงหน้า
เขาก็อ้าปากแล้วขบกัดเต้างามคู่นั้นทันที
จะเรียกว่าเป็นสัญชาติญาณก็ได้มั้ง
ในขณะที่สาวน้อยทำได้เพียงหลับตาแล้วส่งเสียงซี๊ดซ๊าดเท่านั้น
จากการขบกัดของเด็กวัดต่ำต้อยตรงหน้า
และจากการโยกขย่มอย่างรุนแรงของเธอ
ในที่สุดมันก็ส่งเธอถึงจุดหมาย
น้ำเงี่ยนเธอแตกไหลลงเป็นทาง แต่ทั้งๆที่เธอถึงจุดสุดยอดไปแล้ว
แต่ความเงี่ยนก็ยังไม่ลดลงเลย
เธออยากให้แท่งควยกระแทกเข้ารูหีอีก
แต่น่าเสียดายที่แข้งขาเธออ่อนแรงเสียแล้ว
เธอจึงค่อยๆปลดสายที่รัดข้อมือของเด็กหนุ่มตรงหน้าออก
โดยที่หน้าอกก็แอ่นรับการขบกัดที่รุนแรงของเขาไม่ยอมถอย
ทันทีที่มือของอาร์ตเป็นอิสระ เขาก็อุ้มใบเตยแล้ววางลงบนพื้น
ก่อนจะปลดสายรัดข้อเท้าของเขาอย่างรวดเร็ว
แล้วจากนั้นเขาก็คุกเข่าแทรกเข้าไปอยู่หว่างขาของใบเตย
เขามองร่างงามที่บิดไปมาด้วยความเงี่ยนเล็กน้อย
ก่อนจะเอื้อมมือไปกระฉากชุดงามราคาแพงที่ปกปิดร่างกายหญิงสาว
แรงกระฉากของเขาทำให้ชุดขาดลงทันที
แต่ใบเตยกับร้องอย่างสะใจกับการกระทำแสนป่าเถื่อนนั้น
เธอคลึงเต้านมของเธอไปมา ราวกับเชิญชวนเด็กหนุ่มตรงหน้า
ให้เข้ามาเย็ดเธออย่างป่าเถื่อนอีกรอบ