"โอ๊ย...พี่ ขอร้องหละ เสื้อยังยากเลย

 แล้วกางเกงยีนเปียกน้ำโคตรชื้นเนี่ย

  พี่ว่า..ผมจะถอดออกมั๊ยล่ะ"

 

พี่หวานยังไม่ยอมมาถอด มองมาที่เป้าผม

"อ๋ออออ... รู้แล้ว พี่คงกลัวผมข่มขืนพี่ละสิ

  พี่หวานค้าบ แขนก็เจ็บ

 ขาก็เดี้ยงจะเอาแรงอะไรที่ไหนไปทำพี่  

จะเดินยังไม่ค่อยจะไหวเลยพี่"

 

พี่หวานคิดสักครู่แล้วก็พยักหน้าเดินมาปลดเข็มขัด 

ปลดกระดุมให้ อันนี้หวาดเสียวมากๆ 

 

 มือพี่หวานขยับอยู่เหนือลำควยผม 

 ผมแทบจะไม่กล้าหายใจ 

 

 

 แต่พี่หวานก็ทำโดยไม่โดนควยผมเลย

  แล้วก็ค่อยๆรูดกางเกงลงมาจนเห็นกางเกงในสีขาวที่เปียกชื้น

 มันรัดรูปเห็นลำชัดเจน พี่หวานเบือนหน้าหนีทันที

 

"โอ๊ย พี่ เบา เบาครับ พี่ดูด้วยแผลผม โอ๊ย พี่.." 

 

พี่หวานสะดุ้งตกใจ ก็พี่แกเล่นไม่ดู

 ดึงกางเกงมาโดนแผลที่ขา เจ็บโคตร 

  ท้ายสุดการถอดเสื้อผ้าก็สำเร็จ

 

  ผมอยู่สภาพกางเกงในตัวเดียว 

 โชว์สัดส่วน 100% ต่อหน้าพี่หวาน

   พี่หวานยังไงก็ผู้หญิง พอเธอเห็นอย่างนี้ก็หน้าแดงทันที

 

  ผมพยายามลุกยืนเพื่อเข้าห้องน้ำ

  แต่ด้วยความที่ขายังเจ็บมากอยู่เลยเสียหลักล้มลง

 

   พี่หวานเข้ามาประคองผมขึ้นเดินไปส่งให้ที่ห้องน้ำ

   โอ้โห...สวรรค์เลยครับ ตอนประคองเนี่ย

 ผมสัมผัสเนื้อนิ่มๆของพี่หวานชนิดแนบติดตัวผม

 

"พี่หวานอย่าล้อคห้องนะ ผมกลัวลื่นล้ม" 

 

ผมอาบน้ำได้อย่างลำบากจริงๆ

 

 เพราะมือขวายกได้ยากมากเนื่องจากมันตึงๆไง

ไม่รู้ส่วนขาขวารับน้ำหนักได้ไม่มาก...แต่ก็ต้องทนทรมานอาบน้ำ

  นึกไปนึกมา...ทำไมไม่ให้พี่หวานมาช่วยด้วยล่ะวะ

 

"พี่หวาน ช่วยผมสระผมหน่อยได้มั๊ย"

"ก้อง เธอจะบ้าเหรอ เธออาบน้ำอยู่นะ พี่จะเข้าไปได้ไง"

 

"พี่หวาน ผมสระผมไม่ได้จริงๆ หัวเละเลยพี่ มันต้องสระอ่ะครับ

  ผมเจ็บแขน ขอร้องครับพี่ ช่วยผมเถอะ สระผมอย่างเดียว

  ผมใส่เกงในอยู่ไม่ต้องกลัวหรอก"

 

เสียงเงียบไปนานมากครับ  

จนผมคิดว่าพี่เค้าคงไม่มาแน่ๆแล้ว   

 

สักครู่ได้ยินเสียงเปิดประตู 

 พี่หวานเดินเข้ามาชะโงกดูผม เธอชะงัก

 มองผมส่วนล่างอย่างจริงจัง ตอนนี้

 

 กกน.โดนน้ำเปียกโชกรัดเข้ารูปเห็นท่อนลำชัดเจนเด่นมากๆ

  ผมโดนจ้องเต็มๆ ก็เขินเหมือนกัน พี่หวานเดินเข้ามา

 

"เอ้า จะให้ทำอะไร เร็วๆ บ้าจริงๆ เธอนี่ เบาๆน้ำหน่อย พี่เปียกแล้ว"

ผมแกล้งหยับฝักบัวแล้วทำน้ำสะบัดเปียกพี่หวานอย่างเต็มๆ

 พี่หวานหลบไม่ทันเลยเปียกชุ่ม 

 

"โอ๊ย...โทษทีพี่ มือมันปวดถ้าบิดแขน"

พี่หวานใส่เสื้อยืดสีขาว

 พอโดนน้ำเข้าเต็มๆเห็นทะลุไปถึงเสื้อยกทรงพี่หวานเลย

 

  ผมจ้องไม่ลดละสายตาราวกับไม่เคยเห็นนมมาก่อน

"ไอ้ก้อง แกดูอะไรอยู่...จะบ้าเหรอ ไม่เอาแล้ว พี่จะออกไปแล้ว"

 

ผมรีบนั่งขวางทางออกไว้หัวอยู่ระดับมือของพี่หวาน 

"พี่ช่วยผมเถอะนะ..."

 

พี่หวานถอนหายใจเอาแชมพูเทใส่หัวแล้วเริ่มสระผม

  ตอนนี้ผมกำลังจะแย่เพราะว่าหน้าผมอยู่ที่ตรงนั้น 

จิ๋มพี่เค้าพอดี แย่หน่อยตรงที่พี่หวานก็ใส่กางเกงยีนส์

 

  ผมต้องหลับตารวบรวมสติ และหายใจแผ่วเบา

 กลัวว่าผมจะได้กลิ่นสาวของพี่หวาน

  ถ้าของผมมันเกิดพองขึ้นมา...พี่หวานคงรู้แน่ๆ

 

   ไม่นานพี่หวานก็ล้างฟองออก

  ผมลุกขึ้นยืนแล้วกดพี่หวานลงนั่งบ้าง

"ผมสระผมให้พี่แทนแล้วกันนะ" 

 

พี่หวานนั่งลง ซึ่งแน่นอน 

หน้าพี่หวานก็อยู่ตรงเป้าของผมเหมือนกัน

  ต่างกันตรงผมใส่กางเกงในตัวเดียว

 

 

 

ผมขยับจนแท่งผมห่างจากหน้าพี่หวาน

ไม่กี่นิ้วแล้วเริ่มสระผมให้พี่หวาน

 

  บางตอนผมแกล้งดึงหัวพี่หวานมาชนควยผมมั่ง

  คราวนี้ผมเอามันไม่อยู่แล้วจริงๆ

 

  มันเริ่มขยายตัวหลังจากถูกหน้าพี่หวานถูสักระยะ

  มันอัดแน่นในกางเกงในจนไม่มีที่ไปอีกแล้ว

"ก้อง พอเหอะไม่เอาแล้ว พี่เลิกดีกว่า"

 

พี่หวานลุกขึ้น เตรียมออกจากห้องน้ำ

   ผมดึงแขนพี่หวานเข้าจนกอดพี่หวานในฝักบัว 

"พี่ครับ...ผมชอบพี่หวานจริงๆ นะ" 

 

ไม่รอคำตอบผมกดริมฝีปากจูบพี่หวานทันที 

 พี่หวานตั้งตัวไม่ทัน  

 

ตาเบิกโพลงแทบช้อคเมื่อเจอผมเล่นมุกนี้  

พยายามดิ้นหนี

 

  แต่ผมดันพี่หวานไปติดกำแพงห้องน้ำและจูบอย่างหนักหน่วง

   พี่หวานพูดอู้อี้ในคอ มือซ้ายผมคืบหน้าไปยังนมพี่หวาน

   บีบนมพี่หวานจากภายนอกเบาๆ 

 

 

"ก้อง ไม่เอานะ อย่าทำพี่สิ" 

ผมล้วงมือเข้าไปในเสื้อพี่หวาน

 

ปลดตะขอเสื้อยกทรงอย่างชำนาญ

  พอมันหลุดออกมือผมก็เข้าถึงนมพี่หวานแล้ว

 

  พี่หวานตั้งตัวไม่ทันเจอมือของผมเข้าไป

เธอสะดุ้งพยายามเอามือปัดป้องมือผมออกไป  

แต่มันไม่ไปไหนเลย ยังคงโอบเต้านมพี่หวานไว้

 

"เพี๊ยะ เพี๊ยะ" 

 

 

 

เสียงและความรู้สึกนั้นทำให้ผมสะดุ้งสุดตัว 

 

พี่หวานตบหน้าผม 1 ครั้งและซ้ำที่แขนตรงที่ผมเจ็บอีกครั้ง   

ผมหลุดออกมาจากความเงี่ยนเลยครับ ควยขนาดใหญ่หดลงกลับมาระดับปกติ ผมยืนงงๆ 

 

"พี่หวาน ผมขอโทษครับ ผมขอโทษ"   

พี่หวานยืนทำท่าจะร้องไห้

 

  แผลที่แขนผมก็มีเลือดออกมาอีกด้วยแรงตบของพี่หวาน

"ก้องออกไปก่อน เดี๋ยวจะไปทำแผลให้" 

 

พี่หวานไล่ผมทั้งน้ำตา ผมออกไปจากห้องน้ำทันที  

ผมไม่มีอารมณ์แล้ว เช็ดตัวเสร็จใส่กางเกงเล

 

  พอจะใส่เสื้อก็เห็นว่าเลือดไหลออกมามากจริง

  ไอ้ผ้าที่ปิดอยู่ก็หลุดแล้วเหลือเพียงแผลที่

 

เห็นรอยเย็บที่มีเลือดไหลออกมา ผมเอาทิชชูมาปิดไว้

 แต่ว่าเลือดยังไหลออกมาเรื่อยๆไม่หยุด

 

"สมน้ำหน้า เจ็บมั๊ยเนี่ย" 

พี่หวานตามออกมาจากห้องน้ำนุ่งกระโจมอกผ้าเช็ดตัวออกมา 

"พี่หวาน ผมขอโทษ" 

 

ผมยกมือไหว้พี่หวาน 1 ครั้ง  

 เค้าเรียกว่าแผนถอย 1 ก้าวเพื่อเดินหน้า 1000 ก้าว 

และสำเร็จจริงๆด้วย พี่หวานใจอ่อน

 

"มานี่ พี่จะทำแผลให้ อย่าได้คิดทำอะไรพี่อีกนะ"

 

พี่หวานยังคงน่ารักทำแผลให้ผม จนเลือดหยุดไหล

  แถมยังใส่เสื้อให้ผมอีก แล้วก็ให้ผมกินยาก่อนนอน

 

   ด้วยความที่เพลียมาตลอดและดึกมากแล้ว

  ผมหลับไปเลยทันทีที่หัวถึงหมอน

  ผมหลับไปไม่รู้นานมากแค่ไหน  

 

มารู้ตัวอีกทีตอนมีคนมากอดผม ผมลืมตาขึ้นมา พี่หวานนั่นเอง

  เอ๊ะ..เกิดอะไรขึ้น พี่หวานทำไมมานอนข้างผม ผมตื่นแล้ว

 แต่แกล้งไม่ตื่น รอดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น และมันก็เกิดขึ้นจริงๆด้วย...

 

"ก้อง... พี่ขอโทษนะ เธอต้องมาเจ็บเพราะพี่

  แต่ว่า..พี่ยังไม่พร้อมเรื่องนั้นนะก้อง พี่ชอบก้องเหมือนกันแหละ

  เอาไว้โอกาสต่อไปแล้วกันนะ..."

 

ชัดเจนทุกคำพูดครับ พี่หวานพูดเสร็จก็กอดผม

  เอาจมูกมาหอมแก้มของผม  

 

ผมยังไม่อยากเชื่อว่าเป็นเรื่องจริง  

ไม่เชื่อในสิ่งที่นางฟ้าของผมพูด

 

 

  ความรู้สึกที่โคตรดีเมื่อพี่หวานเอาอกนุ่มๆ

ของเธอเบียดเข้ามาที่ข้างลำตัวของผม โอ๊ย ไม่ไหวแล้วครับ

 

  ส่วนล่างผมออกอาการทันที  

ตอนนี้มันไม่มีกางเกงในมาปกปิดใดๆทั้งสิ้น

  สักครู่ใหญ่มันก็ใหญ่เต็มที่ซึ่งผมเชื่อว่าพี่หวานเองก็เห็นสิ่งนั้น

 

   ผมยังคงแกล้งนอนหลับ

  พี่หวานขยับตัวออกไปเหมือนจะทำอะไรสักอย่าง

  พี่หวานเดินมาทางด้านผม

 

  และดึงกางเกงเลของผมออกอย่างเบามือมากๆ

  ผมไม่เห็นหน้าพี่หวานหรอกครับตอนที่เจอกับไอ้นั่นของผม

  ก่อนที่ผมจะทำอะไรก็ได้ยินเสียงชัตเตอร์ดังขึ้น

 

  พี่หวานนั่งอยู่บนเตียงเอามือถือมาถ่ายควยผม

   สมองผมยังทำงานไม่เต็มที่และจับต้นชนปลายไม่ถูก

  ผมแอบลืมตาดูว่ามันจะเป็นไงต่อ

 

  พี่หวานเอามือมาจับของผมอย่างกลัวๆกล้าๆ

  จับมันจากที่มันเอนๆให้ปลายหัวชี้ไปที่สะดือ

 มีการจัดขนของผมด้วย แล้วพี่ก็ถ่ายรูปมันอีก

 

 

 

  สักครู่พี่หวานก็เริ่มกำมือรอบมันและรูดๆควยผม 

 แล้วพี่แกก็ถ่ายอีกรูป.... และสิ่งที่ไม่คาดคิดก็มาถึง

 พี่หวานก้มลงอมเอาปากควยผมและดูดๆๆๆๆๆ  

 

พร้อมรูดขึ้นลง 

 พี่หวานกดถ่ายรูปหลายท่วงท่าไม่ยั้งเลย  

 

 ผมแอบดูพี่เค้าถ่ายรูปจนพอใจ 

 พี่แกก็ดึงกางเกงเลผมขึ้นมา

 

พี่หวานพอถ่ายรูปเสร็จ กำลังลงจากเตียงจะเดินกลับห้อง

  ผมแกล้งทำเป็นตื่นก็หันมาทางพี่หวาน 

"พี่หวานมีไรเหรอคับ"

 

แล้วผมก็ลุกขึ้นนั่ง

  กางเกงเลรูดลงจนแท่งของผมปรากฎต่อหน้าพี่หวานอีกครั้ง 

"เสร็จแล้วเหรอพี่..."

 

พี่หวานสะดุ้งโหยง 

"เฮ้ย....ก้อง เธอตื่นมาตั้งแต่เมื่อไหร่" 

น้ำเสียงพี่แกวิตกกังวลสุดๆ

 

"ม่ายรู้เหมือนกันครับ ผม เอ่อ..งง เมาๆมึนๆ รู้เพียงว่าพี่ถ่ายรูปผมไป" 

พี่หวานถอนหายใจ 

 

"อืมมม.. จะถ่ายเก็บไว้ดูว่าคนนี้เคยจับนมพี่   

เผื่อไงจะได้แจ้งตำรวจ ข้อหาอนาจาร" 

 

"งั้นต้องถ่ายหน้าผมสิพี่ อืมม์ แต่พี่...พาผมไปมอบตัวด้วยนะ

  ผมจะได้ขอคุณตำรวจดูรูปที่พี่ถ่ายด้วยว่า..ใหญ่ดีหรือเปล่า"