Your Wishlist

8 ปี​ 24 คน (แปด​ปี​ยี่สิบ​สี่​คน NC​)

Author: xxx555

ผมชื่อก้องครับ แม่ผมเคยเล่าว่าตอนผมเด็กๆ แม่ไปดูหมอมา หมอดูบอกว่าผมมีดวงแบบนักรักตัวยง มีเสน่ห์สาวติดเพียบ นารีอุปถัมภ์ ฯลฯ ผมไม่รู้เรื่องหรอกครับว่าเค้าพูดอะไรกัน มารู้ก็เมื่อผมเรียนอยู่ ม. 1

จำนวนตอน :

แปด​ปี​ยี่สิบ​สี่​คน NC​

  • 27/06/2568

พี่แก๋มดึงผมเข้าห้องป้อนนมลูกแล้วรีบปิดประตู

  ผมรู้เลยว่าพี่แก๋มต้องการอะไร

 

   "พี่ กลับบ้านเหอะ... ตรงนี้คนแยะ เดี๋ยวมันจะ..."

   "แยะไร นี่เลยสามทุ่มครึ่งแล้ว..."

   "ห้างมันจะปิดนะพี่"

   

   พี่แก๋มไม่ต่อล้อต่อเถียงผมอีก เธอดึงผมมานั่งโซฟาให้นมลูก

 เปิดซิบดึงกางเกงยีนผมลง ดึงกางเกงในออก

 แล้วก็เริ่มดูดให้ผมอย่างเอาเป็นเอาตาย   

 

   "เฮ้ย ชั้นกินของไอ้แนนหรือเปล่าวะเนี่ย"

   "เออ..โทษทีพี่ ยังไม่ได้ล้างเลย ไม่คิดว่าพี่จะเอาที่นี่..."

 

   แทนที่พี่แก๋มจะเลิกรา กลับยิ่งรุกหนัก

  เธอก้มหน้าลงไปสัมผัสมันอีกรอบ

  การดูดครั้งนี้ของพี่แก๋มหนักแน่น และรุนแรงทีเดียว

 

 

 

   ควยผมไม่ต้องรอนาน แป๊บเดียวมันก็มาสุดๆแล้ว

  พี่แก๋มถอดกระโปรงสั้นของเธอออก แล้วหันหน้ามาหาผม

  รีบขึ้นมานั่งคร่อมมัน ทันทีที่ควยผมโดนปากทางพี่แก๋ม ก็รู้ได้เลยว่า

 

 เธอพร้อมมานานแล้ว น้ำหลั่งไหลออกมามากมาย

  พี่แก๋มกดพรวดเดียวมิดลำ

  เธอคุ้นเคยกะมัน รู้จังหวะของผม และรู้ความสามารถของเธอ

 

  พี่แก๋มแสดงทางสีหน้าให้เห็นว่าเสียวสุดๆ

  จากนั้นพี่สาวของผมขย่มไม่ยั้ง หีพี่แก๋มก็เป็นอะไรที่ไม่เคยเปลี่ยน

  เราจะทำกันกี่ทีกี่ครั้ง  

 

พี่แก๋มก็เหมือนเดิม แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนเดิม

 ดูพี่แก๋มเก็บกักอารมณ์มานานและกำลังระบายออกกะผมอย่างรุนแรง

 

   "โอ๊ย พี่.... เป็นไรไปพี่ ใจเย็นๆ ไม่ต้องรีบ

  ถ้าไม่เสร็จไปต่อที่คอนโดผมก็ได้"

   "ไม่ ไม่ ...."

 

   พี่แก๋มควบขี่หนักๆแรงๆและมาถึงจุดในไม่นานนัก

  เธอเหนื่อยหอบทีเดียวจากการขยับโยกของเธออย่างเอาเป็นเอาตาย

  หลังจากที่พี่แก๋มเสร็จสิ้นไปครั้งนึง...

 

   "บอกตามตรง พี่หึงไอ้แนน..."

   "โห...พี่ พี่แนนเนี่ยนะ ผมไม่เจอพี่แนนมาสามปี ผมเจอพี่ทุกเดือน"

 

   "เออ นั่นแหละ เดี๋ยวแกหนีชั้นไปหาอีแนนมัน ของมันฟิตแน่นกว่าล่ะสิ"

   "ไม่หรอกพี่...พี่แก๋ม ผมก็รักพี่เหมือนเดิม"

 

   ก็จริงนะ ผมก็แคร์พี่แก๋มแม้เราจะไม่มีฐานะเป็นแฟน

  ผมดึงพี่แก๋มมากอดจูบ ระหว่างคุย พี่แก๋มยังไม่หยุดขย่มผมเลย

  ไม่นานนักพี่แก๋มก็หมุนตัวหันหลังให้ผมและเริ่มขยับอีกครั้ง

 

  ผมรู้สึกว่าพี่แก๋มไม่แน่นเหมือนพี่แนน ก็คงใช่หละ

  ผมรังควาญพี่แก๋มแทบทุกเดือน แต่สำหรับพี่แนน

 มันตั้งแต่เมื่อสามปีที่แล้วมาถึงวันนี้ก็....ราวกับผมได้เปิดซิงพี่แนนอีกที

 

   ขณะคิดอะไรไปพลางๆ พี่แก๋มยกตัวขึ้นลงถี่ๆอีกครั้ง

  รูของเธอเริ่มฟิตแน่น และท้ายที่สุดพี่แก๋มก็ถึงจุดอีกที

   

   "ขณะนี้เหลือเวลาอีก 15 นาที ทางห้างจำเป็นต้องปิดให้บริการ

  ขอความกรุณาลูกค้าผู้มีพระคุณทุกท่านชำระเงินได้ที่เค้าน์เตอร์ทุกแห่ง ..."

 

   พี่แก๋มหันมาทางผม

   "ก้อง 15 นาที ทันมั๊ย"

   "เฮ้ย พี่ ไม่รู้สิ..."

 

พี่แก๋มดึงตัวออก

  แล้วขึ้นมาเอาเข่าสองข้างวางที่โซฟาแล้วเอามือเกาะพนักหันหลังให้ผม

 

 พี่แก๋มรู้ว่าต้องท่านี้ผมถึงเสร็จง่าย

  ผมลุกจากโซฟาและจับลำควยสอดเข้าพี่แก๋ม

 

   มันเข้าไปอย่างง่ายดายแต่พี่แก๋มก็เสียวซ่านรุนแรง

จนฟุบหน้ากับพนักโซฟา จากนั้นผมเริ่มปรับระยะ ก่อนจะจัดเต็มพี่แก๋ม

 ทั้งเร็วและแรงจนตัวสะท้าน   

 

"เร็วๆๆๆๆๆ เดี๋ยวห้างปิด..."

 

พี่แก๋มเร่งรัดมา 

 ผมไม่เคยเจออะไรมาเร่งมากดดันมากมายขนาดนี้...มันแปลกจัง

  ผมโหมกระหน่ำพี่แก๋มแบบใส่คะแนนไม่ทัน

 

  และความเสียวก็ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว

  ไม่นานเกินรอผมก็แตกใส่ตัวพี่แก๋ม

พร้อมกับพี่แก๋มก็ถึงฝั่งฝันกะผมอีกครั้ง

 

"เร็วก้อง... แต่งตัว"

 

ผมรูดกางเกงในและกางเกงยีนขึ้นมา แค่นี้ก็เสร็จแล้ว  

แต่พี่แก๋มนั้น ยังเช็ดคราบของผมไม่หมดเลย 

 มันไหลออกมาตลอดเวลา

 

   "พี่เอาทิชชูอุดไว้แล้วแต่งตัวเลยพี่"

 

   เหลืออีก 2 นาทีเท่านั้นพอเราเปิดห้องออกมา

 ยามเดินมาถึงหน้าห้องพอดีและเห็นเราสองคน ยามทำหน้างง

 

   "ตุ้มหูหายค่ะ มาช่วยกันหา จะปิดแล้วเหรอคะ"

   "ครับ รีบหน่อยครับห้างจะปิดแล้วครับ

  ที่จอดรถเลี้ยวซ้ายช่องหน้านะครับ"

 

   พี่แก๋มโคตรลื่นไหลตามเคย...เก่งอ่ะ ผมอาสาขับออกมาให้

 

   "ผมว่าพี่ยามแกคิดไม่ทันนะ...

  ตุ้มหูของพี่เนี่ยนะ อีกข้างก็ไม่มี..

  อีกอย่าง..มันจะไปหายที่ห้องป้อนนมได้ไง ลูกพี่ก็ไม่เห็นมีสักคน"

 

   "พี่นึกไม่ออกว่าอะไรจะหาย ช่างเหอะ....

  รึจะบอกเค้าว่ามาเอากันล่ะ 55555"

 

"พี่แก๋ม.... ผมยังอยากกอดพี่แก๋มอยู่อ่ะ ทำไงดี"

"แล้วแต่ก้อง พี่ไงก็ได้..."

 

ผมพาพี่แก๋มไปส่งบ้าน และก็เก็บค่าส่งพี่แก๋มทั้งคืน

  ผมมีสังหรณ์ว่าอีกไม่นานนัก ผมและพี่แก๋มก็คงทำแบบนี้ไม่ได้อีก

   ถ้าพี่แก๋มตกลงปลงใจเป็นแฟนไอ้ไมเคิล

 

 

  หรือที่แย่กว่านั้นคือ....พี่แก๋มแต่งงานไป เราคงจะไม่ได้เจอกันอีก

   แต่ตอนนี้ เรายังเป็นอย่างนี้ 

 

ดังนั้น ในเวลานี้...ผมก็คงต้องรักพี่แก๋มไว้ให้มากที่สุด...

 

 

กระบวนการก่อนเข้ามหาลัยมันช่างเยอะแยะมากมาย.... 

 

ไหนจะรุ่นพี่ที่อยากเจอน้องใหม่

  ไหนมหาลัยจะนัดหมายยื่นเอกสารสารพัด

  ไหนจะต้องมาเจออาจารย์ที่ปรึกษา 

 

 แล้วยังจะต้องตรวจร่างกาย แล้วก็นัดหมายลงทะเบียน

  มีเรื่องให้ออกจากบ้านได้ทุกวัน กว่าจะเสร็จ

 เหลืออีกสัปดาห์เดียวเราจะเปิดเทอมปี 1 กันแล้ว

 

   "โอ๋เอง.... โทรมาชวนไปเที่ยวเขาใหญ่กันมั๊ย.."

   "หา.... ไปเขาใหญ่ ยังไง ไปดิ... ไปกะโอ๋สองคนหรือเปล่า"

   "บ้า ชั้นเป็นผู้หญิงนะ จะมาชวนผู้ชายไปสองต่อสองได้ไง"

   "ไปกี่คน"

 

   "สามคน ก้อง โอ๋ และไอ้เอ็ม.."

   "ห๊า... อะไรนะ เอาไอ้เอ็มไปทำไม... มีใครเกินไปคนนึง...."

"ก็กลัวพวกแกปล้ำชั้นไง"

 

 

   มันไม่ค่อยสมเหตุสมผลเท่าไหร่ที่ไอ้โอ๋บอก..

.แต่ผมก็ตอบตกลง เราเดินทางกันวันศุกร์เช้า  

 เราตั้งใจไปค้างสองคืน ผมขับรถไปมีไอ้เอ็มนั่งหน้ามากะผม

  ส่วนโอ๋นั่งข้างหลัง

 

   ไอ้เชี่ยเอ็มดีใจจนออกนอกหน้าเมื่อรู้ว่าโอ๋ติดคณะเดียวกัน

  มันออกหน้ามากๆ จนแทบจะโดดข้ามไปนั่งกะโอ๋ข้างหลัง

   ระหว่างทางก็มีแต่เรื่องราวเกี่ยวกับอนาคตในคณะของพวกเรา

 

   ผมรู้ว่าไอ้โอ๋มุ่งมั่นที่จะเรียนไฟฟ้าแบบเดียวกะผม

  ส่วนไอ้เอ็มอยากเรียนเครื่องกล

  ผมไม่ได้ถามโอ๋ให้มากความว่าชวนเราสองคนมาเที่ยวทำไม

 

   ผมและไอ้เอ็ม "รู้จัก" โอ๋อยู่แล้ว จึงไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร

   โอ๋กะผมก็ไม่ได้เป็นถึงขั้นกิ๊ก

  เราเป็นเพื่อนกันที่ลึกซึ้งมากกว่า...แค่นั้นเอง

 

"โอ๋...ชวนเรามาเที่ยวเนี่ย มีไรหรือเปล่า" ไอ้เอ็มถาม

"อ๋อ....ไม่มีไร ได้รู้จักกันมากขึ้นหน่อย เดี๋ยวเราต้องเรียนด้วยกัน

 มีไรได้ช่วยเหลือกันไง...."

 

"แกไม่กลัวไอ้ก้องมันปล้ำเอาเหรอ"

  ไอ้เอ็มยังคงไม่รู้ว่าผมกะโอ๋ปล้ำกันจนพอแล้ว...

"ก็ถึงต้องชวนมาสามคนไง..."

 

"ถ้าสองคนช่วยกันปล้ำแกอ่ะ ...."

"อ๋อ...อันนั้นคิดไว้แล้ว ชั้นเลยเอาปืนมาด้วย...."

 

ไอ้เอ็มหันมามองหน้าผมและยิ้มเจื่อนๆ 

 

  ผมยิ้มอย่างเดียวไม่พูดอะไร ผมว่าไอ้ห่าเอ็มต้องชอบโอ๋แน่ๆ

  มันชอบผู้หญิงสเปคเดียวกะผม

  ตั้งแต่เจนหรือแม้กระทั่งน้องฟ้าหรือปานก็ตาม 

 

เรามาถึงที่ทำการตอนเกือบ 11 โมง 

 เรากินข้าวเที่ยงกันที่ที่ทำการอุทยาน แล้วก็ไปเช่าเต๊นท์อุทยาน

 เอาอย่างใหญ่จะได้ไม่อึดอัด พวกเราเข้าไปที่ลานกางเต๊นท์

 

   ผมกะไอ้เอ็มช่วยกันกางอยู่นาน 

 กว่าจะเสร็จก็เกือบสี่โมง อากาศเริ่มเย็นลง

   พวกเราไม่ค่อยห่วงเรื่องอาหารเท่าไร

 

  ไอ้โอ๋มันซื้อมาแทบจะหมดห้าง มีทุกอย่างตั้งแต่หมูหยองยันไก่ย่าง

   ข้าวเราก็ซื้อมาจากที่อุทยาน

 

  ตอนนี้ก็แค่เปิดปลากระป๋องและอาหารกระป๋องอีกสามสี่อย่างก็เสร็จ

 หลังจากนั้นรีบอาบน้ำกัน ก็มานั่งคุย ไอ้เอ็มเอากีตาร์มาด้วย

  กะสมุดเพลงหลายเล่ม เปิดร้องเล่นกันไป

 

 

  ผมเพิ่งรู้ว่าโอ๋ก็ร้องเพลงเก่งเหมือนกัน

   ยิ่งร้องยิ่งใกล้กันเพราะอากาศหนาวเย็นลงเรื่อยๆ

  ผมไหลเข้าไปใกล้โอ๋มากขึ้นเรื่อยๆ

  ไอ้เอ็มมองดูแล้วมันก็หยุดเล่น 

 

"มึง ไอ้ก้องมาเล่นมั่ง กูจะร้อง"

ผมรู้ว่ามันคงจะอิจฉาที่ผมร้องไปก็ใกล้โอ๋ไปเรื่อยๆ

"แต่กูเล่นไม่เป็น..."

"งั้นกูก็ไม่เล่นแล้วเจ็บนิ้ว"

 

แม่ง..มารยาสุดๆนะ..ไอ้เชี่ยเอ็ม  

 แต่ไม่น่าเชื่อว่ามารยาของมันจะได้ผล

"ไหน เอานิ้วมาดูดิ เล่นแค่ชั่วโมงเดียวเนี่ยนะ..."

 

โอ๋...เอามือไปจับมือไอ้เอ็มมาดู 

  มันแอบมายิ้มให้ผม ไอ้เหี้ยเอ็ม มึงจะแข่งกะกูไปถึงไหน

 

"มานี่... โอ๋เล่นเอง"

เราสองคนมองหน้ากัน แล้วโอ๋ก็เอากีตาร์ไปดีด

  โห..ไอ้เอ็มแม่งควรไปเกิดใหม่

กลับหน้าหลัก ตอนก่อนหน้า ตอนถัดไป