ผมชื่อก้องครับ แม่ผมเคยเล่าว่าตอนผมเด็กๆ แม่ไปดูหมอมา หมอดูบอกว่าผมมีดวงแบบนักรักตัวยง มีเสน่ห์สาวติดเพียบ นารีอุปถัมภ์ ฯลฯ ผมไม่รู้เรื่องหรอกครับว่าเค้าพูดอะไรกัน มารู้ก็เมื่อผมเรียนอยู่ ม. 1
ผมชื่อก้องครับ แม่ผมเคยเล่าว่าตอนผมเด็กๆ แม่ไปดูหมอมา หมอดูบอกว่าผมมีดวงแบบนักรักตัวยง มีเสน่ห์สาวติดเพียบ นารีอุปถัมภ์ ฯลฯ ผมไม่รู้เรื่องหรอกครับว่าเค้าพูดอะไรกัน มารู้ก็เมื่อผมเรียนอยู่ ม. 1
ผมอัดแน่นเข้าในตัวก่อนฉีดน้ำรักเข้าเต็มตัวพี่แนน
โดยไม่สนใจว่าพี่สาวจะยินยอมพร้อมใจหรือไม่
น้ำอันมากมายบวกกับน้ำพี่แนนไหลลงมาตามขาของพี่แนนเป็นทางยาว....
ขอบคุณสำหรับของขวัญวันเอ็นท์ติดนะครับ...พี่แนน
ผมก้มลงไปทาบทับกอดหลังพี่แนน จับหน้าพี่แนนเอียงมาจูบกัน
พี่แนนตาเยิ้มมากๆ เหมือนจะร้องไห้ด้วยซ้ำ
"เจ็บมากเหรอพี่"
พี่สาวผมส่ายหน้าช้า ยิ้มให้ผมแล้วบอกสั้นๆว่า
"ฟิน"
บ่ายวันนั้นผมนั่งเรียงหน้าเล่มรายงานให้พี่แนนใหม่
และยังต้องพิมพ์เพิ่มใหม่หลายหน้า
เพราะมีทั้งกระดาษขาดและเปรอะน้ำกามของเราสองคน
การที่ได้กลับมาเจอพี่แนนใหม่มันทำให้ผมดีใจเหลือเกิน
ผมได้ขอโทษพี่แนนด้วยการกระทำครั้งนี้ของผมไปแล้ว
แต่คนอื่นที่ผมอยากขอโทษล่ะ
"แนนครับ ได้ข่าวพี่โมมั่งมั๊ยครับ ผมคิดถึงพี่โมเหมือนกันครับ
พี่โมคงโกรธผมมากๆ"
"เออ...เค้าไม่ได้โกรธแกคนเดียวหรอก
โกรธหมดทั้งแก๊งค์เลย อีแก๋มแม่งตัวดี ไอ้โมเลิกคุยกะมันถาวรเลย
มันโมโหมากๆ พี่ก็ไม่เจอโมเลยเหมือนกัน"
"ตอนนั้นผมเด็กมากๆเลยพี่
ผมไม่รู้อ่ะ...อาจจะโดนยาพี่แก๋มด้วย อย่างเดียวคือผมอยากทำเท่านั้น
แต่วันนี้ผมอยากมากกว่าทำ ผมอยากให้พี่รู้สึกดีด้วย
แล้วพี่แนนโอเคกะวันนี้มั๊ย"
"อืมม์ ดีกว่าครั้งแรกมากๆ
แต่ว่า...พี่จะไม่มีอะไรกะก้องอีกแล้วนะ
พี่ขอร้องก้องหละ ไม่ใช่อะไรหรอก พี่ว่ามันไม่ดี...."
ผมก้มหน้า สิ่งที่แนนว่าไม่ดีอ่ะ
ผมทำกะใครมาแล้วมั่งก็ไม่รู้ ผมคงจัดอยู่ในข่าย "คนไม่ดี"
ของพี่แนนไปด้วย การสนทนาเปลี่ยนเป็นเรื่องอื่นๆ
เรื่องราวของชีวิตและอนาคต
ผมจัดเรียงรายงานให้พี่แนนใหม่ไปเรื่อยๆ
เราคุยด้วยความคิดถึงกัน
พี่แนนค่อนข้างไม่แปลกใจเท่าไรนัก
ที่ผมกลายเป็นนักรักตัวยง...แฟนเพียบ
"ก้อง พี่เตือนนะ ทำให้ดี ทำให้หมดจด อย่าค้างคา
มีคนตายเพราะเรื่องชู้สาวมาแยะแล้ว ก้องยังอาจโชคดี
แต่ถ้าเละเทะไปเรื่อย วันนึงอาจโชคร้ายนะ
พี่ไม่อยากให้ก้องเจอเรื่องร้ายๆ"
พี่แนนดีเกินกว่าที่ผมคิดจริงๆ
คนดีน่ารักอย่างพี่แนนทำไมไม่มีแฟน อันนี้ผมก็งง
ผมช่วยเรียงรายงานจนเสร็จแล้วพอหกโมง
เราก็มากินข้าวตามนัดกะเจ้าแม่แก๋ม
พี่สาวสองนางฟ้าทั้งสองคนเหมือนไม่เคยโกรธกัน
คุยเล่นสนุกสนานเหมือนเพื่อนที่คิดถึงกันมานานแสนนาน
พี่แก๋มมองหน้าผมหลายครั้งราว
กับจะสาวความจริงออกมาจากผมว่าผมทำอะไรพี่แนนหรือเปล่า
แต่ผมตีสีหน้าเรียบเฉยราวกับไม่เคยเกิดอะไรขึ้น
ผมแว้บหนีจากสองสาวลงไปซื้อยาฉุกเฉินให้พี่แนน
และแอบใส่กระเป๋าพี่แนน และ SMS ไปทิ้งไว้
ส่วนพี่แก๋มสารภาพว่ารู้ว่าพี่แนนเข้ามหาลัยเดียวกัน
แต่ไม่รู้อยู่คณะไหน และตามก็ไม่เจอ เดินหาก็ไม่เจอ
เพราะเรียนกันคนละฝั่งถนน
พี่แก๋มรู้ในเย็นวันนั้นเลยว่าผมติดวิศวะที่มหาลัยเดียวกะพี่ทั้งสอง
พี่แก๋มดีใจลิงโลดมากๆ ที่ผมมาอยู่มหาลัยเดียวกัน
เรานั่งกินกันจนเกือบสองทุ่ม พี่แนนก็อยากกลับบ้าน
"อีแนน เดี๋ยวกูไปส่ง มึงก็เสือกย้ายบ้านด้วย มันก็หากันไม่เจออยู่เนี่ย"
"ถ้าไม่เจอก้อง ก็...ไม่ได้เจอกันแล้ว
กูก็คิดว่าต้องไปทำบุญให้มึงเหมือนกันเนี่ย 55555 คิดว่าตายห่าไปแล้ว"
พี่แก๋มก็ขับบีเอ็มไปส่งพี่แนนถึงซอย 24
แล้วก็ลงไปถ่ายรูปเซลฟี่กะพี่แนนอีกสักครู่
กว่าสองคนนี้จะแยกจากกันก็กินเวลาไปอีกสิบนาที
"ตอนนี้ไปไหนล่ะจ้ะ คุณน้องเนื้อหอม..."
"ไม่มีแล้วครับพี่ กลับได้เลย"
"เฮ้ย...ยังดิ ยังไม่กลับ"
พี่แก๋มเลี้ยวกลับรถที่ใต้สะพานลอยลาดพร้าวอย่างรวดเร็ว
และหันหัวรถกลับมาถนนพหลโยธินอีกครั้ง
"เฮ้ยพี่ ไปไหนอ่ะ"
พี่แก๋มไม่ได้พูดอะไร หันหน้ามายักคิ้วและยิ้มแบบมีเลศนัยให้ผม
และพอผ่านห้างเดิม พี่แก๋มก็เลี้ยวเข้าไปทันที
"อ้าว..พี่...ลืมไรเหรอ"
พี่แก๋มหันมายิ้มให้ผม และส่ายหน้า
"กี่โมงแล้ว..."
"ใกล้สามทุ่มแล้วพี่..."
"ดีเลย...หาที่จอดง่าย ไปหาไอติมกินกันสองคนนะ"
พี่แก๋มชวนผมมากินไอติม
และบังคับให้ผมสารภาพว่าทำอะไรมากะพี่แนน
"ก็ เอ่อ ไปช่วยพี่แนนทำรายงานที่บ้าน"
"ทำรายงานอย่างเดียวเนี่ยนะ.....ไม่เชื่อ"
"แหม พี่แก๋ม..รู้อ่ะ..."
"แม่ง...โคตรไวไฟเลย แล้วเป็นไง..ไอ้แนน เหมือนเดิมมั๊ย"
"พี่แนนน่ารัก เป็นคนดีเหมือนเดิม ผมไม่เคยลืมพี่แนนนะ"
"พี่ก็ไม่เคยลืมก้องเหมือนกัน"
เล่นเอาจุก มันแปลว่าไรเนี่ย แต่ช่างเหอะ
พี่แก๋มก็เป็นพี่แก๋มที่แสนดี ผมจะไปซุกซนมีไรกะใครเยอะแยะมากมาย
พี่แก๋มรู้แทบจะทุกคน กะพี่แนนยิ่งแล้วใหญ่ พี่แก๋มเป็นคน"ส่ง
"มาให้ผมด้วยซ้ำ พี่แก๋มไม่ถามไม่ห้ามผมด้วยว่าจะมาหาพี่แนนใหม่มั๊ย
ไม่ถามเลยว่าผมชอบมั๊ย ไม่สนใจเลยว่าผมคิดยังไงกะพี่แนน
"นี่...จะเล่าไรให้ฟัง ปิดเทอมนี้พี่ไปฝึกงานบริษัทโฆษณาของฝรั่งมา
มันมีเด็กฝรั่งมาฝึกงานด้วยอ่ะ รุ่นเดียวกะพี่แหละมาจากเยอรมัน
ชื่อไมเคิล โหววววว มันหล่ออออออมว๊ากกกกกกกก"
"พี่จะเล่าทำไมอ่ะ เพื่อให้ผมหึงพี่เหรอ... หึงก็ได้อ่ะ... แหม...
พี่ก็รู้ผมคิดพี่ไง..."
"เฮ้ย ก็เล่าเฉยๆ พี่รู้ก้องไม่เคยหึงพี่หรอก
พี่รู้สถานะของเราสองคนดีว่าไม่มีใครหึงใคร..."
"พี่แก๋ม จริงๆก็ไม่ใช่แบบนั้นนะ
ผมก็หวงพี่แก๋มเหมือนกันนะพี่ ถ้าพี่ไม่ถูกใจ ผมก็ไม่ยอมนะ
แต่ถ้าพี่โอเค ผมก็ยินดีนะพี่
หรือถ้าพี่โดนมันรังแก พี่ต้องบอกผม"
"จ้า พ่อคนน่ารักของพี่ พี่ก็หวงพ่อคนดีจู๋ใหญ่ของพี่ด้วย
วันนี้พี่อยากมีไรกะก้องจัง เหนื่อยกะไอ้แนนหรือเปล่า"
ผมยิ้มไม่ได้ตอบอะไร พี่แก๋มเล่าต่อไปว่าไอ้เจ้าไมเคิล
นี่...ดูท่าจะชอบพี่แก๋ม
เข้ามาใกล้ชิดเทคแคร์พี่แก๋ม อย่างน่าผิดสังเกต
รวมทั้งชวนพี่แก๋มไปเดทแล้วด้วย แต่พี่แก๋มยังไม่ตอบตกลง
พี่แก๋มกลัวว่าจะเป็นของเล่นของไอ้ไมเคิล
"อีกอย่าง พี่กลัวด้วยอ่ะ..."
"กลัวไรอีกอ่ะพี่ แฟนพี่ก็เคยมีแล้ว เรื่องนั้นพี่ก็เก่งกล้าสามารถ
ไม่เห็นมีไรน่ากลัวเลยอ่ะ"
"ไอ้นั่นมันใหญ่อ่ะสิ"
ผมถึงกับหัวเราะออกมา พี่แก๋มทำหน้างงๆ
"พี่ เราทำกันจนพี่เก่งโคตรเก่งแล้วอ่ะ
ของผมก็ไซส์ฝรั่งนี่แหละ พี่ผ่านผมไปแล้วไม่รู้กี่ครั้ง
ไม่ต้องกลัวหรอกพี่ ดีซะอีก พี่จะได้เทียบกันว่า บทรักใครเจ๋งกว่ากัน"
"บ้า เธออะ..เห็นพี่เป็นของเล่นของทดลองเหรอ
เจอกะเธอทีไร..เจ็บทุกทีนะ แต่เราก็ยังพูดกันได้
ลดหย่อนผ่อนเบาก้องก็ทำให้ได้อ่ะ แต่พวกฝรั่งอ่ะ
มันอาจไม่สนใจพี่ แทงจนพี่ตายไปเลย อีกอย่าง
พวกฝรั่งมันชอบตัวเหม็นอ่ะ เหม็นโคตรๆ ที่ออฟฟิซแม่ง
มีเน่าตัวนึง ยังงงว่า...เชี่ย..แม่ง...ทำไมมึงไม่อาบน้ำมาวะ ไม่ไหวว่ะ
แค่เข้าใกล้น้ำหล่อลื่นก็เหือดแห้งแล้ว พี่ชอบสะอาดๆแบบก้อง"
"พี่ก็ให้มันอาบน้ำก่อนดิพี่ หรือพี่ชวนมันทำในน้ำ มันก็ไม่เหม็นหรอก"
คุยไปคุยมาเหมือนกับผมยุยงให้พี่แก๋มนอกใจผม
แต่ผมเองก็เคยเจอศึกฝรั่งต่างชาติแบบคารีนและเจนนี่มาแล้ว
ผมก็เคยนอกใจพี่แก๋มเหมือนกันนี่นา...
"เธอไม่หวงพี่เลยนะ ผลักไสให้ไปโดนมันฟัน"
"ไม่ใช่หรอกพี่ ผมรักและห่วงพี่เสมอแหละ แล้วผมก็เชื่อว่า
คนอย่างพี่แก๋ม ไม่มีใครหลอกได้หรอกจริงมะ ถ้าพี่ไม่ยอมนะ
ก็ไม่มีใครทำอะไรพี่ได้หรอก"
แล้วผมก็ดึงมือพี่แก๋มคนดีของผมมาจับ ราวกับเราเป็นแฟนกัน
พี่แก๋มไม่เคยปฏิเสธผมเลยทุกครั้ง
"พี่แก๋ม... ผมแคร์พี่เหมือนกันนะ แคร์มากๆด้วยสิ
ถึงแม้เราไม่เป็นแฟนกัน แต่พี่ก็เป็นคนนึงที่ผมแคร์พี่มาก
และก็ เอ่ออ...ผมรักพี่เหมือนกัน"
"เอออออ รู้นานแล้วววว.. ก้องคือคนแรกที่พี่เล่าเรื่องไอ้ไมเคิลนะ
ขนาดเมื่อกี้ยังไม่เล่าให้ไอ้แนนฟังเลย
พี่อยากฟังความเห็นของน้องรักของพี่ด้วย"
ดูท่าทางพี่แก๋มสนใจไอ้ไมเคิลมาก
ผมรู้ดีว่าฝรั่งมันปากว่ามือถึงขนาดไหน ผมว่าไม่ช้าไม่นาน
พี่แก๋มคงต้องลงเอยกะไอ้ไมเคิลมัน
ขอเพียงแค่ไมเคิลอย่าทำให้พี่แก๋มเสียใจ ผมก็โอเคหละ....
แต่ผมก็อดเสียดายพี่แก๋มที่แสนน่ารักและแสนดีของผมไม่ได้
"สามทุ่มสิบห้าแล้วพี่ กลับเหอะ..."
"เฮ้ย ห้างมันปิดสี่ทุ่ม ไม่ต้องรีบหรอก อืมม์ ไปเข้าห้องน้ำกันก่อน"
ผมงงมากเมื่อพี่แก๋มไม่เข้าห้องน้ำที่ใกล้ร้านไอติม
แต่พี่แก๋มพาผมไปห้องน้ำอีกแห่งนึงที่เดินไปไกลอีกหน่อย
หลังจากเลี้ยวมาห้องน้ำ