ตอนที่ 133: เธอสมควรโดนแล้ว

สิ่งที่กู้เซียวเซียวทำถูกเผยแพร่ออกไปทั่ว เขาไม่สามารถทำเป็นเพิกเฉยได้ ถึงแม้เขาอยากจะช่วยกู้เซียวเซียวก็ตาม มือของเขาถูกมัดมือชก ไม่เพียงแต่กู้หนิงแต่ยังรวมถึงเด็กนักเรียนคนอื่นที่กำลังรอคำอธิบายจากเขา

ชื่อเสียงของโรงเรียนจะถูกกระทบไปด้วยหากไม่มีวิธีจัดการที่เหมาะสม

“ฉู่เพ่ยหาน กู้เซียวเซียว พวกเธอทั้งคู่ตามฉันไปที่ฝ่ายปกครอง เขาเป็นเพียงอาจารย์ธรรมดาๆไม่สามารถจัดการเรื่องนี้ได้ด้วยตนเอง เขาจึงทำได้เพียงพาพวกเขาไปยังฝ่ายปกครอง และให้อาจารย์ฝ่ายปกครองเป็นคนตัดสินเรื่องนี้

ถึงแม้กู้เซียวเซียวจะเป็นคนผิด ฉู่เพ่ยหานก็มีส่วนผิดที่ไปตบเธอ พวกเธอทั้งคู่จำเป็นต้องไปที่ฝ่ายปกครอง ส่วนจ้าวหรันและคนอื่นๆที่เหลือยังไม่ได้ทำอะไร ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ถูกลงโทษ

“พวกเธอกลับไปที่ห้องเรียนของพวกเธอได้แล้ว เดี๋ยวนี้!”

ฮ่าวหรันและคนอื่นที่เหลือมองไปที่ฉู่เพ่ยหานด้วยสายตากังวล ฉู่เพ่ยหานยังคงนิ่งเฉย เธอส่งสายตาบอกให้พวกเขารับรู้ว่าเธอเคยไปเยี่ยมฝ่ายปกครองมาแล้ว และเธอไม่ใส่ใจเลยสักนิด

ฮ่าวหรันและคนอื่นๆรับรู้ว่าฉู่เพ่ยหายจะไม่เป็นไร พวกเขาจึงพากันกลับไปที่ห้องเรียนตัวเอง

กู้เซียวเซียวไม่เต็มใจที่จะไปฝ่ายปกครอง แต่เธอต้องไป

“กู้เซียวเซียวบาดเจ็บ ได้โปรดอาจารย์พาเธอไปห้องพยาบาลก่อนเถอะ!” มีคนโพล่งขึ้นมา

ได้ยินแบบนั้นอาจารย์หวังเฉิงฉีก็พลันตระหนักได้ว่าควรพาฉู่เพ่ยหานและกู้เซียวเซียวไปที่ห้องพยาบาลก่อน

เมื่อพวกเขาออกจากอาคารเรียน พวกเขาก็พบเข้ากับกู้หนิงโดยบังเอิญ

กู้หนิงแปลกใจที่เห็นฉู่เพ่ยหานและกู้เซียวเซียวที่แก้มบวมเป่ง ฉับพลันเธอก็พอเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น

เธอไม่มีความเห็นใจกู้เซียวเซียว แต่ซาบซึ้งที่ฉู่เพ่ยหานทำแบบนี้เพราะโมโหแทนเธอ

กู้หนิงค่อนข้างกังวลว่าฉู่เพ่ยหานจะได้รับโทษ และคงถูกอาจารย์จับได้คาหนังคาเขา

ดูเหมือนว่าฉู่เพ่ยหานจะเข้าใจความคิดของกู้หนิง เธอกรอกตาบ่งบอกว่าเธอไม่แคร์เลยแม้แต่น้อย

เมื่อกู้เซียวเซียวประจันหน้ากับกู้หนิง ยังคงมีร่องรอยความอาฆาตอยู่ในดวงตาของเธอ ฉู่เพ่ยหานจึงหรี่ตามองกู้เซียวเซียว

อาจารย์หวังเฉิงฉีเป็นอาจารย์ประจำชั้นห้องหนึ่ง เขารับผิดชอบสอนภาษาจีนที่นี่มาสองปีแล้ว เขาจำนักเรียนทุกคนได้รวมถึงกู้หนิง

เมื่อเขาเห็นกู้หนิง เขารู้สึกอิหลักอิเหลื่อ

กู้หนิงเป็นเหยื่อแต่เขาไม่รู้ว่าก่อนหน้านี้กู้หนิงได้ทำอะไรให้กู้เซียวเซียวหรือเปล่า เธอถึงได้ทำเรื่องต่ำทรามเช่นนี้ได้ เขาไม่เต็มใจที่จะกระโดดเข้าไปสรุปว่ากู้หนิงเป็นผู้บริสุทธิ์เลยซะทีเดียว ในขณะที่กู้เซียวเซียวเป็นคนชั่วช้า

ไม่มีใครกระทำเรื่องเลวทรามโดยไม่มีเหตุผล

“กู้หนิง ตามพวกเราไปที่ฝ่ายปกครอง” อาจารย์หวังเฉิงฉีพูด

“ได้ค่ะ” กู้หนิงตอบไม่ลังเล

ระหว่างทางฉู่เพ่ยหานและกู้หนิงเอาแต่สื่อสารกันผ่านสายตา อาจารย์หวังเฉิงฉีอยู่ที่นี่ด้วยพวกเธอจึงไม่สามารถคุยกันได้ อาจารย์หวังเฉิงฉีเรียกอาจารย์ประจำชั้นห้องสองและห้องสี่มาที่ฝ่ายปกครองด้วย

อาจารย์หวังเฉิงฉีบอกกับพวกเขาว่าฉู่เพ่ยหานตบหน้ากู้เซียวเซียวและมีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้นกับกู้หนิง เขายังบอกถึงคลิปวิดีโอที่เป็นกระแสในเว็บบอร์ดโรงเรียนในตอนนี้อีกด้วย

เมื่อจางฉิวฮวาเปิดดูคลิปวิดีโอ เธอก็มีปฏิกิริยาเหมือนคนอื่นๆ ในตอนแรกเธอตกใจกับความสามารถของกู้หนิง จากนั้นก็หวาดกลัวแก๊งฉิง และไม่ชอบใจที่กู้เซียวเซียวมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้

เธอเองก็สงสัยว่ากู้หนิงได้พลั้งเผลอทำอะไรให้กู้เซียวเซียวไม่พอใจรึเปล่า ถึงได้เกิดเรื่องนี้ขึ้นจนบานปลาย แต่เธอทำได้เพียงวิ่งไปที่ฝ่ายปกครองเพื่อค้นหาความจริง

แก้มของกู้เซียวเซียวยังคงบวมแดง โชคดีที่เธอมาห้องพยาบาลและทายาไว้แต่เนิ่นๆ

ถึงแม้เธอจะเจ็บตัวแต่ก็ไม่อาจหนีไปได้ตอนนี้ เพราะเธอจำเป็นต้องเผชิญกับสิ่งที่เธอทำ

จากนั้นพวกเขาก็พากันไปที่ฝ่ายปกครอง

อาจารย์ที่เป็นหัวหน้าฝ่ายปกครองเป็นผู้ชายอายุห้าสิบปี มีชื่อว่าจื่อเจียน เขาเป็นคนตรงไปตรงมาในระดับหนึ่ง

เขาเป็นคนที่รู้จักถอยเพื่อตั้งรับและปกป้องตัวเองได้ดี แต่เมื่อต้องต้านทานอำนาจเขาก็ถือได้ว่าเป็นคนมีความยุติธรรมคนหนึ่ง

แน่นอนว่าเขาไม่ลงมือทำร้ายใครกัน เขาจึงเหมาะสมที่จะตัดสินเรื่องวุ่นวายนี้

อาจารย์หวังเฉิงฉีมาถึงตึกฝ่ายปกครองพร้อมกับกู้หนิงและที่เหลือ จื่อเจียนเหลือบตามองฉู่เพ่ยหานและกู้เซียวเซียวที่แก้มบวมแดง มองปราดเดียวเขาก็รู้ได้ทันทีว่าต้องเป็นฉู่เพ่ยหานตบกู้เซียวเซียวและถูกอาจารย์หวังเฉิงฉีจับได้

จื่อเจียนรู้สึกอบจนหนทางเพราะเขาไม่สามารถทำอะไรฉู่เพ่ยหานได้

ในโรงเรียนนี้เขาเป็นหนึ่งในไม่กี่คนที่ตระหนักถึงเบื้องหลังที่ทรงอำนาจของฉู่เพ่ยหาน เธอมีแก๊งคอยซัพพอร์ตเธอ ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงยังคงอยู่ในโรงเรียนได้หลังจากที่ถูกลงโทษนับครั้งไม่ถ้วน

“ฉู่เพ่ยหาน เธอจะสงบเสงี่ยมสักพักไม่ได้เลยรึไงนะ?” จื่อเจียนวิจารณ์เธอตรงๆแต่ยังคงอ่อนข้อ

“อาจารย์คะ แต่ไม่ใช่ครั้งนี้! กู้เซียวเซียวสมควรโดนแล้ว!” ฉู่เพ่ยหานเถียงกลับด้วยความโกรธ

เธอไม่กลัวจื่อเจียนแต่ยังให้ความเคารพเขาอยู่

“เธอ…” จื่อเจียนหงุดหงิด ฉู่เพ่ยหานก็ชอบใช้ข้ออ้างเดิมๆเวลาที่เธอมีเรื่องชกต่อยกับนักเรียนคนอื่น

เขารู้ว่าฉู่เพ่ยหานชอบทำเรื่องเล็กให้เป็นเรืองใหญ่

อาจารย์หวังเฉิงฉีหน้าเจื่อนไปเล็กน้อย เขาพูดว่า “อาจารย์ครับ รบกวนอาจารย์ดูคลิปวิดีโอในเว็บบอร์ดโรงเรียนเราก่อนเถอะครับ”

อาจารย์หวังเฉิงฉีไม่รู้จะเริ่มต้นอธิบายอย่างไรดี เขารู้สึกว่าเป็นเรื่องที่น่าอับอายมาก ดังนั้นเขาจึงแนะนำอาจารย์จื่อเจียนให้ดูคลิปวิดีโอด้วยตนเองจะดีกว่า

จื่อเจียนรีบเปิดดูเว็บบอร์ดโรงเรียนทันที

หัวข้อ: เทพธิดาผู้ยิ่งใหญ่กู้เอาชนะชายห้าคนภายในไม่กี่นาที [วิดีโอ]

หัวข้อ: นักเรียนหญิงเอาชนะชายห้าคนจากแก๊งชิง [วิดีโอ]

หัวข้อ: ชายคนนี้กล่าวหาว่ากู้เซียวเซียวอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ [วิดีโอ]

หัวข้อ: การต่อสู้ที่ดุเดือดนอกโรงเรียนของเรา หัวหน้าแก๊งทรยศ [วิดีโอ]

ตอนที่ 134: ใครคือเทพธิดากู้?

เมื่ออ่านพาดหัวข่าว จื่อเจียนก็โกรธมากจนหายใจติดขัด สายตาเย็นยะเยือกของเขาตกลงที่กู้เซียวเซียว เธอตัวสั่นงันงกด้วยความกลัว หวังเฉิงฉีก็เช่นกัน

มีเพียงกู้หนิงและฉู่เพ่ยหานที่ไม่แสดงท่าทีอะไร

ถ้าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง กู้เซียวเซียวคงเจอปัญหาใหญ่เข้าให้แล้ว เพื่อที่จะตรวจสอบเรื่องนี้ให้แน่ชัด จื่อเจียนจึงคลิกเข้าไปดูวิดีโอตามหัวข้อข่าว

เขาช็อกที่เห็นว่ากู้หนิงเป็นเด็กสาวคนเดียวที่เอาชนะผู้ชายห้าคนได้

จื่อเจียนยังดูคลิปวิดีโอไม่จบ อาจารย์ประจำชั้นห้องสองและห้องสี่ก็เข้ามายืนเรียงหน้ากันต่อหน้าเขา แต่ไม่ได้ขัดการดูวิดีโอของจื่อเจียน

อาจารย์ประจำชั้นห้องสองเป็นผู้ชายอายุเกือบสามสิบปี ชื่อของเขาคือเจียงหยวน เขายังไม่รู้เกี่ยวกับคลิปวิดีโอ ดังนั้นเขาจึงยังไม่รู้รายละเอียด เขารู้เพียงแต่ว่าฉู่เพ่ยหานตบหน้ากู้เซียวเซียว อย่างไรก็ตามเจียงหยวนก็จนปัญญากับงานอดิเรกของลูกศิษย์ของเขาคนนี้ที่ชอบหาเรื่องชาวบ้านเขาไปทั่ว

นอกจากอาจารย์ใหญ่ ยังมีจื่อเจียนและเจียงหยวนที่รู้เกี่ยวกับเบื้องลึกเบื้องหลังฉู่เพ่ยหาน อาจารย์ใหญ่เป็นคนบอกเจียงหยวนไม่ให้หงุดหงิดโมโหเธอ และให้เอาหูไปนาเอาตาไปไร่กับการขาดเรียนบ่อยๆของเธอ

แม้ว่าเจียงหยวนจะไม่ค่อยพอใจในตอนแรก โดยเฉพาะฉู่เพ่ยหานที่ชื่นชอบการมาสายและขาดเรียนบ่อยซะเหลือเกิน เขาค่อยๆเรียนรู้นิสัยใจคอเธอทีละน้อยๆ ฉู่เพ่ยหานเป็นนักเรียนประเภทจะไม่หาเรื่องใครก่อนนอกจากคนนั้นจะกวนโมโหเธอ

อีกอย่างเธอยังติดหนึ่งในห้าสิบของนักเรียนที่ได้คะแนนดี และติดหนึ่งในสิบของห้องสอง ดังนั้นเจียงหยวนจึงเลิกคิดเล็กคิดน้อยกับเธอ แต่เขาก็ยังคิดไม่ตกว่าจะรับมือกับนักเรียนที่ชอบขยันสร้างเรื่องคนนี้อย่างไรดี

หลังจากที่เจียงหยวนมาถึง เขาก็ปรายสายตามองฉู่เพ่ยหานที่ยักไหล่เหมือนว่าเธอไม่สนใจเรื่องนี้เลย

จางฉิวฮวาที่พอจะรู้เรื่องอยู่บ้าง เธอมองกู้หนิงด้วยแววตาสงสัย กู้หนิงทำสีหน้าใสซื่อไม่รู้เรื่อง จางฉิวฮวาเชื่อว่ากู้หนิงไม่ผิด

ในขณะที่จื่อเจียนกำลังดูวิดีโอที่หลินฉู่ฮ่าวทรยศกู้เซียวเซียว เขาก็ยิ่งทำหน้ามืดคล้ำ

เจียงหยวนก็ได้ยินเสียงพูดคุยกันในวิดีโอ ตอนนี้เขาก็เข้าใจแล้วว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นและเบิกตากว้างตื่นตะลึง ถ้าเป็นเรื่องจริง กู้เซียวเซียวก็เป็นคนร้ายกาจมาก

เจียงหยวนเพิ่งรู้ว่าฉู่เพ่ยหานและกู้หนิงสนิทกัน ดังนั้นแล้วฉู่เพ่ยหานจึงตบกู้เซียวเซียวสั่งสอนแทนกู้หนิงสินะ

ตอนนี้เขาชักลังเลว่าคสรจะตำหนิฉู่เพ่ยหานดีหรือไม่ ถึงเธอจะตบกู้เซียวเซียวแต่สิ่งที่กู้เซียวเซียวทำนั้นผิดกฏหมายและศีลธรรม

ทันใดนั้นจื่อเจียนตบโต๊ะเสียงดัง ทุกคนสะดุ้งโหยง

“กู้เซียวเซียว ผู้ชายคนนี้พูดจริงรึเปล่า?” จื่อเจียนจ้องหน้ากู้เซียวเซียวพลางเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด

“ไม่ใช่ ไม่ใช่เรื่องจริงค่ะ” ตอนนี้กู้เซียวเซียวหวาดกลัวจนตัวสั่นขึ้นมาอีกครั้ง ปากของเธอยังคงปฏิเสธแต่เธอยังเด็กเกินไปจึงโกหกได้ไม่เนียน

“กู้เซียวเซียว อย่าคิดว่าเธอจะเอาตัวรอดไปได้เพราะแค่ไม่ยอมรับนะ ผู้ชายในคลิปนี้เป็นพยานปากเอก” ฉู้เพ่ยหานเย้ยหยัน

“ฉัน...” กู้เซียวเซียวประหม่าจนเหงื่อซึมที่ไรผม เธอไม่รู้จะพูดอย่างไรดีถึงจะแก้ตัวให้เธอได้

“บอกครูมา ทำไมเธอถึงทำอย่างนั้น?” จื่อเจียนถาม

กู้เซียวเซียวก้มหัวต่ำ ยังคงเงียบไม่พูดอะไร

ในเมื่อกู้เซียวเซียวปฏิเสธที่จะไม่บอกความจริง จื่อเจียนจึงหันไปหาเหยื่อในคลิปนี้แทน เขาถามขึ้นว่า “ใครคือเทพธิดากู้?”

ได้ยินอาจารย์พูดแบบนั้น กู้หนิงก็รู้สึกขัดเขินนิดหน่อย เธอเดินไปข้างหน้า

“หนูเองค่ะ กู้หนิงจากห้องสี่”

จื่อเจียนดูจะประหลาดใจ “กู้หนิง? เธอใช่กู้หนิงที่เป็นนักเรียนอันดับหนึ่งของชั้นใช่ไหม?”

“ใช่ค่ะ” กู้หนิงตอบ

หลังจากสอบประจำเดือนกู้หนิงก็เป็นที่รู้จักของบรรดาอาจารย์ หัวหน้าฝ่ายปกครองเช่นเขาย่อมต้องรู้จักชื่อเธอเป็นธรรมดา

อย่างไรก็ตามไม่ใช่เวลาที่เหมาะสมที่จะพูดถึงเรื่องนี้ในตอนนี้ จากนั้นจื่อเจียนก็ถามว่า

“กู้หนิง เธอมีความแค้นกับกู้เซียวเซียวอย่างนั้นเหรอ?”

“ก็อย่างที่ผู้ชายคนนั้นพูด หนูเคยตบกู้เซียวเซียวแต่ทำไปเพราะมีเหตุผล กู้เซียวเซียวล้อเลียนหนูกับแม่ให้อับอายไม่หยุดหย่อน เรื่องนี้ไม่ใช่ความลับอะไร ตอนนี้นักเรียนทุกห้องต่างรู้เรื่องนี้ค่ะ” กู้หนิงชี้แจงอย่างตรงไปตรงมา

ในเมื่อกู้หนิงพูดเช่นนั้น จื่อเจียนก็เชื่อเธอไปเกินครึ่งแล้ว

กู้เซียวเซียวล้อเลียนกู้หนิงกับแม่ของเธอก่อน ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องใหญ่ที่กู้หนิงจะตบหน้ากู้เซียวเซียว

อย่างไรก็ตาม ถ้าหากเป็นเพราะเรื่องนี้ทำให้กู้เซียวเซียวขอให้แก๊งฉิงมาทำร้ายกู้หนิง กู้เซียวเซียวก็สมควรที่จะเป็นคนถูกตำหนิ

“แล้วเธอรู้ได้อย่างไรว่าผู้ชายคนนั้นพูดความจริง?” จื่อเจียนถามกู้หนิง เขาไม่ได้กำลังปกป้องกู้เซียวเซียว แต่เขาต้องการหลักฐานที่มีน้ำหนักมากเพียงพอ

“เพราะผู้ชายคนที่ทรยศกู้เซียวเซียวเป็นญาติของเธอ ถ้าหากเรื่องนี้ยังไม่สามารถพิสูจน์ได้ หนูก็จะให้ตำรวจเป็นคนช่วยเรื่องนี้เองค่ะ” กู้หนิงตอบเสียงหนักแน่น

 “ไม่ได้นะ…” นาทีที่กู้เซียวเซียวได้ยินคำว่าตำรวจ เธอก็ประสาทเสีย

ดูเหมือนว่าตอนนี้ไม่จำเป็นต้องถกเถียงเรื่องนี้แล้ว อากัปกิริยากู้เซียวเซียวก็อธิบายทุกอย่างได้เป็นอย่างดี หากเธอไม่ได้เป็นคนทำ เธอคงไม่หวาดกลัวที่จะไปพบตำรวจขนาดนี้

แต่ถึงอย่างนั้นกู้เซียวเซียวก็ยังยืนกรานที่จะปฏิเสธหรือกล่าวคำขอโทษ เธอกลับขู่ขึ้นว่า “กู้หนิง ถ้าเธอกล้าแจ้งตำรวจ พ่อของฉันไม่มีวันปล่อยเธอไปแน่!”

“พอได้แล้ว!” จื่อเจียนตะโกนขึ้นด้วยความโกรธ “กู้เซียวเซียว! เธอไม่แม้แต่จะแสดงความเสียใจหลังจากทำเรื่องเลวร้าย แต่กลับข่มขู่คนที่ตกเป็นเหยื่อของเธออย่างนั้นเหรอ เธอมันน่าละอายเกินไปแล้ว!”

ไม่ใช่แค่จื่อเจียนเพียงคนเดียว แต่ยังรวมถึงอาจารย์อีกสามคนที่รู้สึกไม่พอใจและโมโหกับพฤติกรรมของกู้เซียวเซียว

กู้เซียวเซียวเป็นเด็กเรียนเก่ง เธอติดหนึ่งในสี่สิบและมีแนวโน้มจะได้เข้ามหาวิทยาลัยที่มีชื่อเสียง เธอสร้างชื่อให้โรงเรียนเป็นอย่างมาก แต่นิสัยของเธอช่างเลวร้ายจนคาดไม่ถึง

“อาจารย์หวัง รบกวนโทรหาผู้ปกครองของกู้เซียวเซียวและบอกให้พวกเขามารับเธอกลับบ้าน โรงเรียนของเราไม่สามารถปล่อยให้เธอเรียนที่นี่ต่อไปได้อีกแล้ว” จื่อเจียนออกคำสั่ง เขากำลังจะไล่กู้เซียวเซียวออกจากโรงเรียน

“ไม่ ได้โปรด หนู...” กู้เซียวเซียวลนลาน เธออยากจะพูดอะไรบางอย่างแต่ไม่รู้จะพูดอะไร เธอทำใจยอมรับไม่ได้

“ครับ” อาจารย์หวังเฉิงฉีไม่กล้าขัดคำสั่งจื่อเจียน อีกทั้งเขาก็ไม่อยากปกป้องคนผิด นอกจากนี้ถ้ากู้หนิงโทรแจ้งตำรวจ จุดจบของกู้เซียวเซียวคงไปอยู่ในคุกหรือมีประวัติอาชญากรรมติดตัว

หากเธอยังอยู่ ชื่อเสียงของโรงเรียนคงได้รับผลกระทบไปด้วย

“กู้หนิง พูดอะไรบ้างสิ! ตอนนี้เธอก็ไม่ได้เป็นอะไรนี่?!” กู้เซียวเซียวตะคอกใส่กู้หนิง ไม่คิดจะขอโทษเลยสักนิด