หลินหรันมองนิ่งที่ชวี่หน่วนในความงุนงน  อย่างไรก็ตาม  ก่อนที่เธอจะได้พูดอะไร  ประตูห้องก็ถูกเปิดออกอีกครั้ง

คนสองคนเข้ามาในห้องทำให้ที่กว้างขวางดูแออัด

ชวี่หน่วนเงยหน้าขึ้นและหันไปทางพวกเขาเมื่อเธอเห็นชายคนหนึ่งสวมชุดสูทสีดำและแว่นตาอย่างเป็นทางการ  เขามีออร่าของคนมีปัญญามาก

อย่างไรก็ตาม สายตาของเธอหยุดอยู่ที่ชายที่อยู่ข้างหลังเขาที่กำลังเดินอย่างเอื่อยเฉื่อย  มือข้างหนึ่งซุกอยู่ในกระเป๋ากางเกง  ชายอีกคนค่อนข้างสูงและสวมชุดสูทสามชิ้นอย่างเป็นทางการสีเทาเข้ม

ชายหนุ่มเงยหน้าขึ้นและมองนิ่งที่เธอหลังจากรู้สึกได้ถึงการจ้องมอง  สายตาของเธอสั่นคลอนเพราะผู้ชายคนนั้นแข็งแกร่งมาก

ดวงตาของเขาล้ำลึกและดำสนิท  ริมฝีปากของเขาเรียบเป็นเส้นตรง  สันจมูกโด่งยาว  กรามคมสมบูรณ์แบบส่งให้เขายิ่งมีเสน่ห์อย่างยิ่ง

เมื่อเห็นท่าทีที่เขายืน  ชวี่หน่วนรู้สึกว่าเขาเป็นนายแบบได้เลย

เขามาจากโลกมังฮวาหรือไง?  ทำไมเขาหล่อจัง

ชุดสูททางการที่พอดีตัวนี้ทำให้เขาดูเซ็กซี่ขึ้นเพราะเธอสามารถเห็นรูปร่างกล้ามเนื้อของเขาและสามารถจินตนาการถึงรูปร่างกล้ามเนื้อหน้าท้อง

‘เจียงเยว่  ควบคุมตัวเอง  เธอไม่มีเวลาหลงใหลผู้ชายคนใดในเวลานี้ทั้งนั้น  เธอได้เกิดใหม่แล้ว  มันเป็นการย้ายถิ่นฐานและไม่ใช่เธอกำลังเดินทางจากประเทศหนึ่งไปอีกประเทศหนึ่ง’

‘การจีบผู้ชายไม่ควรมีความสำคัญในตอนนี้’

เธอนึกถึงคำพูดงดงามเหล่านี้และพยายามสงบสติอารมณ์

กู่จาง  คนซึ่งไม่ได้พูดอะไรในตอนนี้  รู้สึกประหลาดใจและเดินไปหาชายคนนั้น

“คุณฮัน  อะไรพาคุณมาที่นี่ครับ?”

ฮันจื่อห่าวเลิกคิ้วและเหลือบมองชวี่หน่วนที่กำลังนั่งอยู่บนเตียงด้วยหน้าตาซีดเซียวและพูดว่า  “ผมมาเพื่อตกลงบางอย่างกับคุณกู้”

“คุณกู้?  คุณหมายถึงชิงเหริน?  แต่คุณรู้จักเธอได้อย่างไร?”  ดวงตาของกู้จางเป็นประกายเมื่อได้ยินเรื่องนี้

ฮันจื่อห่าวเป็นหนุ่มโสดที่เป็นที่ต้องการมากที่สุดในขณะนี้  ฮัน คอร์เปอเรชั่นเป็นผู้นำของโลกธุรกิจ  และไม่มีบริษัทใดที่สามารถระงับผลกระทบอันยิ่งใหญ่ของมันได้

ตระกูลกู้ร่ำรวยและมีอำนาจ  แต่ก็ไม่มีอะไรต่อหน้าฮันคอร์เปอเรชั่น  กู้เอ็นเตอร์ไพรส์เป็นธุรกิจมั่นคงนอกขอบ  แต่ฮันคอร์เปอเรชั่นไม่เพียงแต่ขยายขอบเขตการลงทุนในธุรกิจต่างๆเท่านั้น  แต่ยังประสบความสำเร็จอย่างสูงอีกด้วย

นั่นคือเหตุผลที่ฮันคอร์เปอเรชั่นไม่เพียงแต่อยู่ในอันดับต้นๆ ในตลาดภายในประเทศ  แต่ยังมีอิทธิพลอย่างมากในตลาดตะวันตกอีกด้วย

กู้ชินเหรินตาเป็นประกายเมื่อได้ยินคำพูดของฮันจื่อห่าว  เธอพยายามจำชายลึกลับคนนี้ที่เพิ่งเข้ามาในห้อง  แต่เมื่อกี้พ่อของเธอได้พูดว่ารู้จักเธอ  เธอจำได้ว่าเธอเคยเห็นแค่รูปถ่ายของชายคนนี้ในนิตยสารธุรกิจที่พ่อเธอกำลังอ่านเมื่อวันก่อน

ตาของเธอเป็นประกายเมื่อได้ยินว่าเขากำลังค้นหาเธอ

เธอเดินเข้าไปหาเขาด้วยรอยยิ้มอันแสนหวานและถามอย่างสุภาพว่า  “คุณฮันค่ะ  คุณมาหาฉันเหรอค่ะ?  มีอะไรที่ฉันพอจะสามารถช่วยคุณได้ค่ะ?”  เธอเอาผมทัดใบหูอย่างเรียบร้อย

ชวี่หน่วนเม้มริมฝีปากขณะที่เธอรู้สึกว่าหูเธอเกิดอาการคันอย่างรุนแรงหลังจากได้ยินเสียงของกู้ชินเหริน  แสงแหลมสูงของเธอที่จงใจพยายามทำตัวให้น่ารัก

ฮันจื่อห่าวสังเกตเห็นการแสดงออกของชวี่หน่วนในขณะที่การจ้องมองของเขาไม่เคยละไปจากหน้าของเธอ

เขาไม่แม้แต่จะชำเลืองมองกู้ชินเหรินเลย  และเดินไปที่เตียง

เขายืนอยู่ตรงหน้าชวี่หน่วนแล้วพูดว่า  “คุณกู้  ผมมาพบคุณแล้ว  คุณเป็นอย่างไรบ้าง?”

"-_-"

"-_-"

"-_-"

กู้ชินเหรินช็อคมากเมื่อเห็นฮันจื่อห่าวพูดกับชวี่หน่วนโดยเรียกว่าคุณกู้  เธอคิดว่าเขามาพบเธอ  แต่สุดท้ายแล้ว  เขาต้องการพบนังชั้นต่ำที่น่าสมเพชตัวนี้

เธอรู้สึกรำคาญอย่างมากที่เห็นเขาไม่เพียงแต่เมินเธอ  แต่ยังคุยกับชวี่หน่วนอย่างสุภาพอีกด้วย

ชวี่หน่วน : "-_-"

ชวี่หน่วนเลิกคิ้วเชิงถามด้วยความสงสัย  “คุณฮัน  ฉันรู้จักคุณด้วยเหรอ?  คุณทำไมพูดว่าคุณมาที่นี่เพื่อพบฉัน?”  เธอสับสนเพราะตามความทรงจำของร่างกายนี้  เธอไม่เคยจำได้ว่าเคยเห็นใบหน้าสวรรค์ประทานเช่นนี้มาก่อน

ฮันจื่อห่าวยังคงไม่แยแสเมื่อชายข้างๆ เขาพูดขึ้นว่า  “คุณกู้  ให้ผมแนะนำตัวนะครับ  ผมเฟิงเถิง  เป็นเลขาของคุณฮันครับ”

“เรามาที่นี่เพื่อแก้ไขบางอย่างเกี่ยวกับอุบัติเหตุที่เกิดขึ้น  คุณโดนรถเราชน  ทะเบียนเลขที่ 2Y03BG แม้ว่ามันจะเป็นคุณเองที่จู่ๆ ก็มาตัดหน้ารถเรา  มันเป็นความผิดของคนขับรถของเราที่เบรกไม่ทัน  ทำให้คุณได้รับบาดเจ็บสาหัส  นั่นเป็นเหตุผลที่เราพร้อมรับผิดชอบค่ารักษาพยาบาลของคุณทั้งหมดครับ”

เฟิงเถิงยิ้มอย่างละเอียดอ่อนขณะที่เขามองไปรอบๆห้องและพูดว่า  “หากคุณต้องการ  คุณสามารถเปลี่ยนจากห้องนี้เป็นห้อง VIP ได้เลยนะครับเพราะมันเป็นของเรา  อย่างไรก็ตาม  เนื่องจากส่วนหนึ่งเป็นความผิดของทั้งสองฝ่าย  ผมไม่คิดว่ามีความจำเป็นต้องดำเนินการด้านกฎหมายใดๆ  หากคุณพอใจกับข้อตกลงนี้  เราสามารถพูดได้ว่าเรื่องนี้ได้รับการแก้ไขแล้วนะครับ?”

ชวี่หน่วนเข้าใจแล้วว่าทำไมวันนี้เขามาหาเธอ  ก่อนที่เธอจะพูดอะไร  กู้จางรีบก้าวออกมาและมองไปที่เฟิงเถิง  “คุณเฟิง  คุณกำลังพูดเรื่องอะไร?  มันเป็นความผิดของลูกสาวผมที่กระโดดตัดหน้ารถ  เราจะให้คุณจ่ายค่ารักษาพยาบาลได้อย่างไร?  เธอควรเป็นคนขอโทษคุณที่ทำให้คุณต้องลำบาก”

“คุณฮันครับ  ไม่ต้องกังวลไป  เราจะไม่ให้คุณรับผิดชอบต่ออุบัติเหตุครั้งนี้  เนื่องจากมันเป็นความผิดของเธอ”

เฟิงเถิงกล่าวขึ้นว่า  “คุณกู้ครับ  ผมคิดว่าเราตกลงกันได้แล้ว  เรามาเพื่อเสนอรับผิดชอบค่ารักษาพยาบาล  แต่คุณปฏิเสธข้อเสนอของเรา  คุณจึงไม่สามารถให้เรารับผิดชอบในภายหลังได้นะครับ”  วันนี้เขาเตรียมเงินมาพร้อมสัญญาค่าชดเชยที่เขาวางแผนจะเซ็นสัญญาถ้าพวกเขาแบกรับค่ารักษาพยาบาล  แม้ว่าพวกเขาจะจ่ายค่ารักษาในเบื้องต้นไปแล้วตอนพาเธอมาส่งโรงพยาบาล  พวกเขามาที่นี่เพื่อชำระบิลค่ารักษาเพิ่มเติมส่วนที่เหลือ

กู้จางพยักหน้าด้วยรอยยิ้มที่สดใสและกล่าวว่า  “คุณฮัน  เกี่ยวกับโครงการก่อสร้างที่จะเกิดขึ้นของฮันคอร์เปอเรชั่น  ผมหวังว่าคุณจะพิจารณากู้เอ็นเตอร์ไพรส์สำหรับโครงการนั้นนะครับ  เราได้ปรับปรุงมาตการด้านความปลอดภัยแล้ว  และเราจะเสนอราคาที่ดีที่สุดของเราให้กับคุณ”

“ใครบอกว่าเรื่องนี้ได้ข้อยุติแล้ว?

 (*มังฮวา,มันฮวา = มังงะ)