"อะไรนะ คุณนัทเหรอ 45 - 46 ถามจริง" ส้มโอถาม แพร เพื่อนร่วมงานที่กำลังพูดถึงหัวหน้าฝ่ายไอที สวย ผมยาว สูง 173 แต่ตัวชุดสูทเท่ๆมาทำงานทุกวัน ที่ส้มโอแอบมองมาสักระยะ หลังเข้ามาทำงานในฝ่ายAE บริษัทนี้ 

"ใช่สิแก คุณนัทนะผู้หญิงอะไรก็ไม่รู้ สวย หน้าอ่อนวัย และมีมุมเซ็กซี่ด้วย" แพร พูดถึงแบบปลื้มดารา เหมือน FC คนหนึ่งในบริษัท

"ฉันว่าแกเท่ๆ มากกว่า ถ้าเรดาร์ฉันไม่ผิด พี่แกแมะ" 

"หมอจีนจับชีพจรเหรอแก ทำไมแกรู้ขนาดนั้น" 

"โอ๊ยแพร ฉันหมายถึงพระแมะ ในสายวาย ยูริ นะเข้าใจไหม" ส้มโอหันไปบอกเพื่อน

"เรดาร์แกพังแล้วละ คุณนัทเคยแต่งงานแล้ว" ส้มโอรีบหันไปมองเพื่อนโดยไว

"แต่กับผู้หญิงหรือเปล่า แต่แกใช้คำว่าเคย แปลว่าเลิกแล้วสิ" 

ส้มโอตีความหมายเข้าข้างเรดาร์สาววายของตัวเอง ว่ายังไง สาวเท่ๆคนนั้น ต้องชอบผู้หญิงแน่นอน 

"แต่งกับผู้ชายทั้งแท่งนี่แหละ เออเลิกแล้ว แต่ก็เห็นไปไหนด้วยกันนะ อาจจะหย่า ทางธุรกิจก็ได้แก เยอะแยะ"

"เรดาร์ฉันพังขนาดนนี้เลยเหรอนี้ สงสัยคืนนี้ ต้องออกไปพิสูจน์สักหน่อยแล้ว แกไปด้วยกันไหม" 

"หาเรื่องออกไปแรด ไปแดกเหล้าก็ว่ามาเถอะแก ไปก็ได้ กี่โมง ที่ไหน ส่งมาในไลน์แล้วกัน ฉันขึ้นตึกก่อน หมดเวลาพักแล้ว ไม่เหมือนแก"

นั้นคือบทสนทนากับเพื่อนสาวของส้มโอ เหลือเวลาในการนั่งชิวๆในคาเฟ่ต่อหลังทานข้าว เพราะเพื่อนพักถึงเที่ยงครึ่ง แต่ส้มโอจะออกไปขายงานต่อและนัดลูกค้าบ่าย 2 

"ขอนั่งด้วยได้หรือเปล่าคะโต๊ะเต็ม" 

"ค่ะตามสบายเลย" ตอบตกลงไปทั้งที่ไม่ได้มองหน้าคนที่ขอนั่งด้วย เพราะกำลังเตรียมข้อมูลทางแท็บเล็ตหรู นำเสนอขายลูกค้า

"อ้าวเราทำงานตึกเดียวกันนิค่ะ" ส้มโอรีบเงยหน้ามองคนตรงข้ามทันที แล้วก็ต้องใจเต้นแรงจนรู้สึกได้ เมื่อคนที่ขอนั่งด้วยนั้น คือคนที่อยู่ในบทสนทนากับเพื่อนเมื่อไม่กี่นาทีนี้ ส้มโอเลยยกมือขึ้นไหว้โดยอัตโนมัติ 

"สวัสดีค่ะ คุณนัท"

"ไม่ต้องเรียกคุณก็ได้ค่ะ เรียกพี่นัทก็ได้ คุณรตี มีชื่อเล่นหรือเปล่าคะ" Ratree คือชื่อภาษาอังกฤษ ที่โชว์อยู่บัตรพนักงานที่ห้อยอยู่ ซึ่งคู่สนทนาเข้าใจว่าส้มโออ่านป้ายพนักงานเช่นกัน

"ส้มโอค่ะ" ส้มโอตอบแบบประหม่า ทั้งที่ต้องขายงานมามากมาย แต่กับสาวสวยตรงหน้ายิ่งมองยิ่งทำตัวไม่ถูก

"ส้มโอ พี่นั่งด้วยแป๊บนะ รอกาแฟ รอเพื่อนด้วย ไม่รบกวนนะ"

"ตามสบายค่ะ ไม่รบกวนอะไรเลย" 

รอยยิ้มที่พี่นัทส่งมาให้ปิดท้ายประโยคสนทนา ที่ต่างคนต่างมองจอสี่เหลี่ยมในมือตัวเอง มีแต่ส้มโอที่แอบมองสาวร่างสูงในชุดสูทตัวใหญ่แบบแฟชั่น สีน้ำเงินเข้มตัดกับสีขาวเสื้อด้านใน การแต่งหน้าอ่อนๆ ต่างหูไข่มุกแท้ติดโลโก้แบรนด์ดัง ทำให้สวยน่ามองไปหมด ยิ่งริมฝีปากนั้น เสียงในหัวบอกกับตัวเองว่า

"45 -46 อะไรเนี้ย ปากน่าจูบชะมัด"

แต่คนตรงข้ามเหมือนจะรู้ตัวว่าถูกแอบมองเงยหน้าขึ้น ส้มโอจึงรีบก้มหน้า และบอกกับตัวเองว่า อยู่ตรงนี้ไม่ไหวแล้ว เดี๋ยวโป๊ะแตกว่าแอบมอง เลยรีบเก็บของขอตัวออกจากร้าน

"พี่นัทคะ พอดีถึงเวลานัดลูกค้าแล้ว ขอตัวนะคะ" 

"อ้อ พี่ก็เพื่อนมาพอดี โชคดีค่ะ แล้วเจอกันนะ" 

เมื่อส้มโอลุกเดินออกมา มีชายหนุ่มแต่งตัวดี ยิ้มหวานเข้าไปที่โต๊ะ แล้วนั่งคุยกับพี่นัทต่อ

"เห้อ สงสัย เรดาร์เพี้ยนไปจริงๆเรา"

"ส้มโอ แกหาเรื่องออกมาแรด และแดกเหล้าจริงๆละคืนนี้ ไม่ได้มาเช็กเรดาร์อะไรหรอก ดูชุด เหมือนมาล่าเหยื่อ"

 เพื่อนสาวแพรทักทันทีที่ ส้มโอเดินเข้ามาในชุดรัดรูปสีดำ โชว์สัดส่วน แม้จะไม่ใช่ชุดที่โชว์หน้าอก เพราะปิดถึงคอ และยาวเลยเข่า แต่ก็เซ็กซี่จนคนมองทั้งผู้ชายผู้หญิง 

"พูดเล่นไป ชุดธรรมดาๆ"

"สาบาน ว่าคิดแบบนี้จริง" เพื่อนรักดักคอ

"สาบานก็ตายฟรีสิ แค่อยากจะเช็กเรตติ้งนิดหน่อยย่ะ" 

เหมือนเรตติ้งส้มโอจะยังดีอยู่ เพราะคนแวะเวียนมาชนแก้วมีทั้งผู้หญิงและผู้ชายอยู่เรื่อยๆ จนแพรหมั่นไส้ ดื่มสักพักแพรก็ต้องกลับเพราะแฟนโทรตามว่าปวดท้อง จึงต้องรีบกลับไปดูแล ส้มโอเลยนั่งดื่มต่อ และบอกกับเพื่อนว่าสักพักก็จะกลับเหมือนกัน ไม่ต้องห่วง  จนมีใครเข้ามาทัก และส้มโอจำเสียงได้อย่างดี 

"ขอนั่งด้วยได้หรือเปล่าคะ" 

"พี่นัท"

"ค่ะ 2 ครั้งแล้ววันนี้ โต๊ะเต็ม พี่มาดึก เหลือแต่เคาน์เตอร์ แต่พี่อยากนั่งสบายๆ"

 ร่างสูงมาในลุคแต่งกายสายสตรีทแฟชั่น กางเกงคาโก้สีดำสุด เสื้อครอปสีดำโชว์หน้าท้อง คลุมด้วยเสื้อเชิ้ตสีขาวแขนสั้นไม่ติดกระดุม เล่นเอาส้มโอใจเต้นหน้าแดงเขินกับคนตรงหน้าแบบไม่มีสาเหตุ 

"มาคนเดียวเหรอคะ ส้มโอ"

"มากับเพื่อนค่ะ พอดีแฟนเพื่อนไม่สบายรีบกลับพาไปโรงพยาบาลค่ะ พี่นัทมาคนเดียวหรือคะ"

"มาคนเดียวค่ะ พอดีอยากจะดื่มขึ้นมา โชคดีนะ มาเจอเรา ว่าแต่แฟนเราจะตามเหมือนเพื่อนหรือเปล่า" คนพี่สั่งเครื่องดื่มกับพนักงานแล้วหันกลับมาถาม 

"โสดค่ะ ไม่มีใครตามหรอกค่ะ แล้วพี่นัทถามแต่ฉัน ไม่มีใครตามเหรอค่ะั" ส้มโอ้รีบตอบแบบไม่เข้าใจตัวเอง และยังไม่ได้ดื่มจนเมา แอบเห็นพี่นัท ตาเป็นประกายและยกยิ้ม แต่ พี่เขาชอบผู้ชายไม่ใช่เหรอ

"พี่เป็นม่าย เพื่อส้มโอไม่รู้ แต่พี่ว่าคนรู้ทั้งบริษัทนะ สามีเก่าพี่รองประธานไง"

"อ้อ" ส้มโอพยักหน้า แต่ก็งง หย่ากัน ยังทำงานให้กันอีก เมื่อเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ ส้มโอกับเหตุว่าพี่นัทดื่มแค่โค๊ก ตกแต่งแก้วด้วยหลอดดูดและมะนาว

"พี่นัทขับรถเหรอคะ ถึงสั่งโค๊ก" 

นัทยกแก้วชูขึ้นแล้วชี้ก่อนจะหัวเราะเบาๆ 

"แก้วนี้ ลองไอแลนไอซ์ที ค่ะ เป็นคอลเทล สนใจไหม"

"มันคือเหล้า ผสมชาเหรอคะ นึกว่าโค๊ก" 

"ไม่ใช่ค่ะ แก้วนี้ มีเตกีล่า วอดก้า ที่ส้มโอกำลังดื่ม รัมขาว จิน น้ำมะนาว โค๊กหรือเป็บซี่ ที่สำคัญแก้วนี้ มีเหล้ารสส้ม ที่ชื่อ ทริปเปิลเซค บางยี่ห้อ ทำจากส้มโอนะ "

"หือ มีชื่อนี้ด้วย อยากลองแล้วสิคะ เดียวสั่งบ้าง"

"ระวังเมานะคะ แรง" นัทรีบห้าม

"ระดับนี้ พี่นัทไม่ต้องห่วง"

ไม่ห่วง แก้วเดียวคนเก่งส้มโอก็เริ่มตาเยิ้มเอนไปมา จนนัทต้องให้เอนหัวซบที่ไหล่

"ระดับไหนคะ เมาแล้วนิ" นัทนั่งให้ส้มโอพิง แต่ตัวเองยังคนดื่ม ลองไอแลนไอซ์ที แก้วที่ 4อย่างชิวๆ 

"พี่นัทอ่ะ หนูยังไม่ได้เมาสักหน่อย" คนตัวเล็กพิงคนตัวใหญ่ ที่ตอนนี้มีเสื้อเชิ้ตสีขาวคลุมขาไว้ เพราะเริ่มขยับตัวไม่ระวังเท่าไหร่ และการแทนตัวว่าหนูก็เรียกรอยยิ้มให้นัทไม่น้อย 

"จ้ะ ไม่เมา แล้วจะกลับยังไง บ้านอยู่ที่ไหน พี่จะไปส่ง "

"ตัวเองก็ดื่มเหอะ เมาไม่ขับนะ" เสียอ้อแอ้บ่น 

"พี่จะเรียกคนขับในแอฟเจ้าประจำค่ะ" 

นัทใช้ผ้าเย็นเช็ดหน้าเช็ดตาส้มโอด้วยความเอ็นดูคนเมา ที่ไม่ยอมรับว่าเมา แล้วอยู่ดีดีก็ลุกขึ้นนั่งตัวตรง เอามือมาประกบแก้มทั้งสองข้างของนัท

"ยังไม่กลับ 45 จริงหรือนิ แล้วแต่งงานกับผู้ชายอีก เรดาร์หนูพังหมดเพราะพี่เลยนะรู้หรือเปล่า น่ารักขนาดนนี้ เรดาร์เพี้ยนได้ไง"

"เมาแล้วค่ะ พี่พากลับบ้านนะ แล้วเรดาร์อะไรคะ" 

"เรดาร์ว่าพี่ชอบผู้หญิงเหมือนหนูไง แต่สงสัยเรดาร์หนูจะพังไม่มีชิ้นดี" มือสองข้างจับแก้มนัทยืดแล้วหัวเราะชอบใจเบาๆ

"แต่พี่ว่า เรดาร์หนูอาจจะไม่พังก็ได้นะ" 

"พังสิ พี่มีผัว แต่...ทำไมปากน่าจูบขนาดนี้นิ"

จากยีดแก้มพี่ ส้มโอเอานิ้วชี้ข้างหนึ่งมาลูบริมฝีปากพี่เบาๆอย่างหลงใหล"

"ถ้าพี่บอกเรดาร์ส้มโอยังดีและตรงอยู่ละคะ" 

"งั้นต้องพิสูจน์ค่ะ จูบหนูได้หรือเปล่า จูบผู้หญิง" ส้มโอส่งสายตาหยาดเยิ้มแต่จริงจังจ้องไปที่นัท 

"ไม่ค่ะ เราเมา พี่ไม่อยากเอาเปรียบ บ้านอยู่ไหนคะ" นัทเอามือกุมมือข้างที่ยังแนบแก้มตัวเองอยู่

"ชิ เห็นหรือเปล่าละ ไม่ได้ชอบผู้หญิง เรดาร์หนู พั........อุ๊ป"

นัทประกบริมฝีปากปิดปากคนเมาอย่างส้มโอ เป็นไปด้วยความนุ่มนวลและอ่อนโยน