Your Wishlist

ดินแดนมหัศจรรย์ (ดินแดนมหัศจรรย์)

Author: xxx555

เสียงคำรามของท้องฟ้าที่ดังสนั่นหวั่นไหว ช่วยปลุกคืนที่เงียบสงัดให้ตื่นจากภวังค์ราวกับราตรีที่ยาวนานได้ผ่านพ้นไป จะว่าไปแล้วก็เหมือนดังความสุข ที่มักอยู่กับเราแค่ไม่นาน ใช่ เหมือนกับ wonderland

จำนวนตอน :

ดินแดนมหัศจรรย์

  • 05/07/2568

ไอ้แจ๊คพูดไปร้องไห้ไปไม่หยุด 

เขาเองก็สงสารรุ่นน้องเหมือนกัน แต่เงิน 50,000 มันก็เยอะเกิน

 เขาไม่มีเงินขนาดนั้นให้รุ่นน้องไปใช้หนี้เหมือนกัน

 

 

"มึงเล่นโต๊ะไหน" เขาถาม

 

"โต๊ะพี่โตครับพี่" ไอ้แจ๊คตอบ

 

"พี่โต ....... ใช่พี่โตที่เคยเป็นประธานชมรมบาสของมึงเปล่าว่ะ"

 ไอ้ตุ๋นเอ่ยขึ้นมาบ้าง

 

"เออ .... พี่โตนั้นแหละ

"ตอนเขาเข้ามาตอนปีหนึ่งเขาก็เจอพี่โต

ที่ตอนนั้นเรียนอยู่ 5 ปีแล้ว ก่อนที่พี่เขาจะจบใน 2 ปีต่อมา 

 

พี่โตน่ะพี่โต อะไรจะรักมหาลัยขนาดนี้ 

เรียนก็เรียนอยู่ตั้งหลายปี จบมาได้ก็มาเปิดโต๊ะบอลใกล้ๆมหาลัยอีก

 

"กูจะไปคุยกับพี่เขาให้ เดี้ยวมึงพากูไปที่โต๊ะก็แล้วกัน"

 

 นายอาร์ตตอบพร้อมกับสีหน้ากังวลใจไม่น้อย

 งานนี้ต้องวัดดวงกันแล้วว่าพี่โตจะจำเขาได้ไหม

 ถ้าจำได้ก็ยังพอมีลุ้นบ้าง

 

"เดี้ยวกูไปด้วย" นายตุ๋นพูดบ้าง แต่เขาคิดต่างไปจากเพื่อน

 เขาคิดว่าพี่โตจำเพื่อนเขาไม่ได้แน่ ดีไม่ดีเจ้าอาร์ตจะโดนยำกลับมา

 

 เขารู้จักเพื่อนคนนี้ดี ถึงมันจะหุ่นดีมีกล้ามบ้าง

 แต่มันต่อยกับใครเป็นที่ไหนล่ะ

 

"ไม่ต้องหรอก"นายอาร์ตหันมาตอบ

"พี่โตไม่ทำอะไรกูหรอก แล้วตอนเย็นมึงต้องไปทำธุระไม่ใช่เหรอ"

 

สรุปเย็นวันนั้นมีแค่ อาร์ตกับไอ้แจ๊คไปคุยกับพี่โต 2 คน

 เขาโชคดีอยู่ไม่น้อยเพราะพี่โตจำเขาได้

 

 บรรยากาศตอนแรกจึงไม่ได้เครียดนัก

 แต่พอพี่โตเห็นไอ้แจ๊คตามมาด้วยเขาก็เดาได้ทันทีว่า

รุ่นน้องในชมรมคนนี้มาเรื่องอะไร

 

"กูไม่ให้" พี่โตตอบเสียงเรียบๆพร้อมกับจุดบุหรี่ขึ้นสูง

 บรรยากาศในห้องตรึงเครียดขึ้นถนัดตา

 

"ผมขอนะพี่" อาร์ตเองไม่ยอมแพ้

 เขาลงทุนอ้อนวอนแทนน้องรหัสเขาอีกรอบ

 

"50,000 น่ะเว้ย ไม่ใช่ 500 มึงจะมาของ่ายๆได้ไง

 ดีน่ะที่มึงเป็นน้องในชมรมกู

 ถ้าเป็นคนอื่นกูให้เด็กๆจัดการมึงไปแล้ว" 

 

พี่โตทุบโต๊ะเสียงดัง พวกลูกน้องพี่โตขยับตัวมาใกล้

 พร้อมจะรุมยำทั้งสองทุกเมื่อ

 

 

ไอ้แจ๊คตอนนี้หน้าซีดเผือก แข้งขาสั่นหน้าตาตื่นกลัวไม่หยุด

 นายอาร์ตเองก็ชักหวั่นๆใจไม่น้อย

 แต่ก็ยังกัดฟันใจดีสู้เสือ 

 

"สงสารเด็กมันเถอะพี่ พี่จะให้ผมทำอะไรแทนมันก็ได้ผมยอมทุกอย่าง"

 

พี่โตสบถเสียงดังลั่น เขาเองก็พอได้ยินเรื่องของไอ้อาร์ตมาบ้าง

 ไอ้รุ่นน้องที่เป็นแต่เย็ดหญิงอย่างมันจะทำอะไรได้

 

เย็ดหญิง !!

 

พี่โตนิ่งอึ้งราวกับคิดอะไรบางอย่างได้

 เขาเรียกลูกน้องที่อยู่ใกล้ๆเข้ามาสั่งบางอย่าง

 ลูกน้องคนนั้นหายไปแปบนึงพร้อมกับรูปนักศึกษาสาวใบนึง

 

"รู้จักคนในรูปไหม" พี่โตถามเสียงเข้ม นายอาร์ตหยิบรูปขึ้นมาดู

 ถ้าเป็นสาวสวยในมหาลัย

 ไม่มีคนไหนเลยที่เขาไม่รู้จัก คนในรูปก็เช่นกัน

 

"ชื่อ เกด อยู่การโรงแรมปี 1 ครับ เป็นดาวคณะปีนี้ด้วย"

 

"มึงกับกูมาพนันกัน"พี่โตเอ่ยเงื่อนไข"

มึงเย็ดผู้หญิงคนนี้ให้กูดูหน่อย ถ้ามึงทำได้กูจะยกหนี้ให้ แต่ถ้าทำไม่ได้

 กูจะคิดดอกเพิ่มเป็น 3 เท่า 150,000"

 

"....." นายอาร์ตเองก็นิ่งอึ้ง

 เรื่องพาหญิงไปเย็ดเป็นสิ่งที่เขาถนัดแต่ไหนแต่ไรแล้ว

 

 แต่กับผู้หญิงคนนี้มันลำบาก เพราะเธอมีแฟนแล้ว

 และแฟนเธอก็ชื่อไอ้ปืนเป็นหัวหน้าแก็งค์เด็กแวนซ์แถบนี้ซะด้วย

 

"อ้อ กูเกือบลืมเงื่อนไขอีกข้อ"

 พี่โตพูดจบพร้อมกับล้วงกุญแจขึ้นมาแล้วโยนให้ 

 

"มึงรู้จักอพาร์ตเมนต์แสงทองไหม

 ห้อง 408 พาอีนี่ไปเย็ดที่นั่น มึงไปเห็นห้องแล้วจะเข้าใจเอง อ้อ .....

 แล้วพาไปเย็ดให้ได้ก่อน 1 ทุ่มน่ะเว้ย"

 

' 1 ทุ่ม' นายอาร์ตอึ้งอีกรอบ ตอนนี้เป็นเวลา 4 โมง

 ก็เท่ากับว่าเขาต้องหาผู้หญิงคนนี้ให้เจอ

 แล้วพาเธอไปเย็ดให้ได้ภายใน 3 ชั่วโมง

 

แต่มันก็ไม่มีทางเลือกแล้ว

 

"ตกลงครับพี่โต"

16.30

 

เป็นเวลาบนหน้าปัดนาฬิกาของไอ้แจ๊คขณะนี้

 'เชี่ยเอ๊ยยยยย ทำไมวันนี้เวลามันเดินเร็วนักว่ะ' 

จะให้มันไม่คิดอย่างนี้ไอ้ไงล่ะ

 

 มันรู้สึกว่าเหตุการณ์ในโต๊ะบอลเมื่อครู่พึ่งเกิดขึ้นเมื่อกี้นี้เอง

 ภาพต่างๆเมื่อครู่ยังติดตามันอยู่เลย

 ภาพที่พี่อาร์ตกับพี่โตกำลังนั่งตกลงกัน

 

 ทีแรกมันก็ทำท่าจะดี พี่โตหัวเราะดังลั่นก็หลายทีอยู่

 แต่ก็ไม่รู้ทำไมอยู่ๆบรรยากาศก็ตรึงเครียดขึ้น

 แล้วอยู่ๆตอนพี่โตตบโต๊ะน่ะ

 

 ไอ้พวกนักเลงลูกน้องพี่โตก็แห่กันเข้ามาคุมเชิง

จนห้องที่กว้างๆเล็กลงถนัดตา

 แถมแต่ละคนก็ทำท่าเตรียมพร้อมจะยำพวกเขาอยู่ทุกเมื่อ

 

 แล้วอยู่ๆพี่โตมันก็ยืนข้อเสนอห่าไรไม่รู้

 ให้ไปเย็ดผู้หญิงที่ไม่รู้จักให้ได้ก่อน 1 ทุ่ม ..........

 

'แล้วไอ้พี่อาร์ตนี่ก็ประหลาดพอกัน

 แทนที่จะรีบๆหาตัวผู้หญิงแล้วพาไปเย็ดให้จบๆกัน

 กับพาเขามาทำบ้าอะไรที่นี่ก็ไม่รู้

 

' ว่าแล้วไอ้แจ๊คก็หันไปมองรอบๆ

 ที่นี่เป็นหมู่บ้านจัดสรรใกล้ๆมหาลัย

 บางบ้านก็เปิดให้นักศึกษาที่มีตังค์มาเช่าอยู่

 

 

 จุดเด่นของบ้านเดี่ยวแบบนี้ก็คือทำไรก็สะดวก

 ไม่ว่าพากันมาอัพยา หรือไม่ก็มารุมหญิง แต่ ...

 

 ไอ้ที่แบบนี้จะมาให้ได้อะไรว่ะ หาที่เตรียมไว้เย็ดก็ไม่ใช่

 เพราะพี่โตมันกำหนดห้องไว้แล้ว

 

"เออ ...... ขอใจโว้ยไอ้แม็กซ์ เดี้ยว 2 ทุ่มกูเอามาคืน"

 เสียงพี่อาร์ตดังออกมาจากบ้าน "ไปไอ้แจ๊ค ขึ้นรถ"

 

หา .......... นี่เราเสียเวลาครึ่งชั่วโมงเพื่อมา 'ยืมรถ' เนี่ยน่ะ

 จะยืมรถทำเชี่ยไรว่ะเนี่ยพี่กู

 

16.45

 

รถญี่ปุ่นสีขาวรุ่นใหม่พาทั้งคู่ออกจากหมู่บ้านได้พักใหญ่

 แล้วกำลังมุ่งหน้าไปเรื่อยๆ

โดยมีจุดมุ่งหมายไปยังมหาลัย 

 

อาร์ตเหลือบไปมองไอ้แจ๊คเล็กน้อย

 ไอ้นี่นั่งหน้ามุ่ยมาตลอดทาง

 

มันคงนึกด่าในใจเขาไปตลอดทางล่ะมั้งที่ทำเสียเวลาโดยใช่เหตุ 

แต่โทษทีว่ะแจ๊ค พี่ไม่มีเวลาอธิบาย

 

 

"ไม่ไหวหรอกพี่" ไอ้แจ๊คเอ่ยขึ้นมาทำลายความเงียบ

 "ผมรู้พี่มันเทพ แต่ต่อให้เป็นพี่ก็เหอะ

 จะให้พาผู้หญิงที่ไม่เคยเจอหน้าไปเย็ดเนี่ย มันทำไม่ได้หรอก

 แถมเนี่ยก็เหลือแค่ 2 ชั่วโมงกว่าด้วย" 

 

พูดจบมันเริ่มฟูมฟาย "เราหนีกันเถอะพี่

 หนีไปไกลๆให้พวกพี่โตมันตามไม่เจอ"

 

"ควย ...... ไอ้อ้วน

 กูอุตส่าห์ฝันมาตลอดมาน้องคนไหนน่ะ

จะขอให้กูพาหนีเป็นคนแรก

 ที่ไหนได้กลับมาเป็นไอ้อ้วนดำอย่างมึงซะงั้น"

 

 นายอาร์ตด่ารุ่นน้องกลับ พร้อมกับหัวเราะอย่างใจเย็น

 

"โหย ...... พี่อาร์ต นี่มันใช่เวลาตลกไหมเนี่ย

 ไอ้น้องในรูปก็ไม่รู้จะไปเย็ดเขาได้ไหม แล้วนี่เขาอยู่ไหนเราก็ไม่รู้

 หาตัวก็ไม่เจอแบบนี้จะทำไงห่ะพี่"

 

นายอาร์ตหันมามองรุ่นน้องเล็กน้อย

 พร้อมกับหยิบมือถือขึ้นมาโชว์ "เออ ..... กูมีวิธี"

 

ประจวบเหมาะที่ตอนนั้นเป็นไฟแดงพอดี

 นายอาร์ตจึงได้จังหวะกดเบอร์ลงไปในมือถือ

 ไม่กี่อึดใจก็มีคนรับสาย

 

"เออ ...... นี่กูเอง มึงรู้จัก น้องเกด 

การโรงแรม ไหมว่ะ ........ เออ กูรู้มึงเป็นใคร ....... 

 

แล้วมึงบอกกูได้ไหมว่าตอนนี้กูจะหาตัวเขาได้ที่ไหน ....... ว่าไงน่ะ ......

 ไอ้เหี้ย .... แค่นี้มึงจะเอา 500 เลยเหรอ

 เออๆๆๆ กูจ่ายให้มึงอยู่แล้ว

 

 แต่ตอนนี้มึงบอกมาไอ้แล้วว่าน้องเขาอยู่ไหน

 เออ .... ร้านนั้นกูรู้จัก เออ ...... กูไม่เบี้ยวหรอก 500 มึงอ่ะ

 แค่นี้น่ะเว้ย ไฟเขียวแล้ว"

 

หลังจากวางสายจบนายอาร์ตก็บ่นออกมาคำใหญ่ 

"ไอ้หื่นขี้งกเอ๊ยยยยยยย"

 

"ใครอ่ะพี่" ไอ้แจ๊คฟังอยู่นานแล้วเริ่มสงสัย

 ประโยคสนทนากับพี่เขาก็ประหลาดชอบกล

 

นายอาร์ตหันมามองไอ้แจ็ค 

แล้วก็เริ่มสาธยายคู่สายให้ฟัง

 

 

 

 

 

 "ไอ้นี่มันชื่อไอ้ยศ ไอ้นี่มันบ้า 

วันๆไม่เข้าเรียนเอาแต่ตามดูหญิง 

ใครจะทำอะไรนี่ไหนมันรู้หมด 

ใครอยากรู้เรื่องหญิงคนไหนเป็นยังไง ชอบกินอะไร

 

 ชอบไปเที่ยวที่ไหนก็มาถามมันได้ 

แต่มันคิดตังค์น่ะเว้ยยยยย แต่ก็ยังมีคนบ้ากว่ายอมจ่าย

 เพราะข้อมูลมันเชื่อถือได้ 

มีเอาไปจีบโอกาสได้คะแนนก็มีมาก"

 

"แบบนี้เราก็หาน้องเกดเจอแล้วสิพี่" 

ไอ้แจ๊คร้องเสียงสูงอย่างมีความหวัง

 

"50/50 ว่ะ" สีหน้านายอาร์ตตึงไปเล็กน้อย 

 

"ถ้าวันนี้น้องเขาไม่มีธุระที่ไหนมันก็ดี

 แต่เกิดเขาอยากไปเที่ยวที่ไหนขึ้นมาเราก็จบ

 มันต้องวัดดวงกันหน่อยน่ะ"

 

17.05

 

ที่จริงนายอาร์ตก็เก็งถูกเล็กน้อย 

ที่ว่าน้องเกดน่าจะยังอยู่แถวมหาลัย

 เขาจึงไม่ต้องเสียเวลาย้อนไปมา

 

 รถญี่ปุ่นพาเขาและรุ่นน้องมาจอดหน้าร้านกาแฟใกล้ๆมหาลัย

 จากข้อมูลของไอ้ยศก็คือ 

น้องเกดติดกาแฟร้านนี้

 

 วันจันทร์ที่น้องเขามีเรียนหลายตัว

 เรียนเสร็จก็ต้องมาดื่มกาแฟร้านนี้คลายเครียด

 

พระเจ้าเข้าข้างว่ะ ........

 

"เจอตัวแล้วพี่" ไอ้แจ๊คเอ่ยอย่างดีใจ 

จะว่าไปวันนี้อะไรๆก็เข้าทาง

กลับหน้าหลัก ตอนก่อนหน้า ตอนถัดไป