เปรี๊ยงงงงงง ........... !!

เสียงคำรามของท้องฟ้าที่ดังสนั่นหวั่นไหว

 ช่วงปลุกคืนที่เงียบสงัดให้ตื่นจากภวังค์อีกครั้ง

 ประกายแสงที่เจิดจ้าก็ช่วยจุดฟากฟ้าให้สว่างไสวอีกครั้ง

 ราวกับราตรีที่ยาวนานได้ผ่านพ้นไปแล้ว แต่ ...

 น่าเสียดายที่แสงสว่างนั้นกลับหายไปอย่างรวดเร็วภายในเสี้ยววินาที 

จะว่าไปแล้วก็เหมือนดังความสุข ที่มักอยู่กับเราแค่ไม่นาน ใช่ ........

 เหมือนกับ wonderland ในตอนนี้

ชายชราร่างสูงละสายตาจากท้องฟ้าแล้วจับจ้อง

ไปแท่นพิธีทรงกลมเบื้องหน้า พิธีกรรมสำคัญกำลังจะเข้าถึงจุดสำคัญแล้ว 

พิธีกรรมที่ทำให้เขา ราชาเมนเดส ประธานของสมาพันธ์ 9 นคร

 ต้องมาร่วมเป็นสักขีพยาน และภาพที่เขาเห็นตอนนี้

 แท่นพิธีทรงกลมที่ล้อมรอบโดยชายในชุดคลุมยาวสีดำ 5

 คนที่กำลังสวดคาถา เริ่มเปล่งแสงสีฟ้าออกมาทีละน้อย

 แต่ภาพสะกดตาของเขาตอนนี้ไม่ใช่แสงสีฟ้านั่น

 แต่เป็นร่างงดงามของหญิงสาวนางหนึ่งที่มีเพียง

เสื้อคลุมบางๆสีขาวห่มกายอยู่ หญิงสาวที่ยืนอยู่กลางแท่นพิธี

 แม้ตัวเขาเองจะมีนางสนมอยู่มากมาย 

แต่ก็ไม่อาจสู้ร่างงามในชุดบางเบาคนนี้ได้เลย

"ข้าไม่เข้าใจท่านจริงๆ สาธุคุณรอส

 ภารกิจสำคัญเช่นนี้แต่ท่านกลับเลือกผู้หญิงบอบบางเช่นนั้นเนี่ยน่ะ

 แถมประสบการณ์ของนางก็มีแค่เล็กน้อย

 ข้าว่านางจะกลายเป็นอาหารให้เจ้าพวกนั้นมันมากกว่า"

 เสียงของชายคนที่สองที่นั่งอยู่ในซุ้มเดียวกับ

ราชาเมนเดสเอ่ยออกมาทำลายความเงียบ

 ชายผู้นี้คือ นายพลแลนด์ซาร์ต

 เป็นนักรบที่สู้รบมานานตั้งแต่วัยหนุ่นจนตอนนี้ล่วงเลยมาถึงวัย 50 ปี

 ร่างกายกำยำใหญ่โตที่เต็มไปด้วยบาดแผล

 ถูกปกคลุมอยู่ภายในเสื้อเกาะชั้นดี

 มือของเขากำลังลูบไปมาบนดาบคู่กาย

 ดาบของชายผู้ซึ่งเป็นผู้นำของเหล่าวอร์ริเออร์(warrior)ทั้งมวล

ราชาเมนเดสเองก็มองไปยังชายที่นั่งอยู่ต่ำลงไปอย่างสนใจ

 สิ่งที่เขาพูดขึ้นมาเมื่อครู่ก็เป็นสิ่งที่พระองค์สงสัยอยู่เช่นกัน

"นางเป็นพรีส(priest)ที่ฝีมือดีที่สุดแล้ว ข้าฝึกฝนนางมาเองกับมือ"

 สาธุคุณรอส ที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับนายพลแลนด์ซาร์ตเอ่ยตอบกลับมา ถ้าหากนายพลแลนด์ซาร์ตคือผู้นำแห่งเหล่าวอร์ริเอร์

 เขาผู้นี้ก็คือผู้นำสูงสุดแห่งเหล่าพรีส ไม่บ่อยนักที่ทั้ง 3 จะได้มานั่งร่วมกัน 

นี่คงเป็นพิธีสำคัญไม่น้อย

"ถ้าท่านสาธุคุณรับรองแบบนี้ข้าก็วางใจ" 

ราชาเมนเดสเอ่ยตัดบทสนทนา

 พร้อมกับมองไปที่แท่นพิธีที่ตอนนี้แสงสีฟ้ากำลังสว่างขึ้นเรื่อยๆ

  และในที่สุด .......... แสงสีฟ้าก็เปล่งเต็มที่

 แสงสีฟ้านั้นพุ่งตรงจากแท่นพิธีขึ้นไปบนฟ้า ราวกับเป็นเสาขนาดยักษ์

หญิงสาวลืมตาขึ้นหลังจากทำสมาธิเสร็จ

 เธอรู้สึกได้เลยว่าร่างกายของเธอลอยขึ้นจากพื้นราวๆ 1 เซนติเมตร

 นี่เป็นสัญญาณว่าพิธีกรรมเสร็จเรียบร้อยแล้ว

 และในขณะนั้นเอง 1 ใน 5 ชายชุดดำที่ยืนอยู่ล้อมรอบ 

ก็เดินเข้ามาหาเธอ

"ไม่ต้องห่วง ที่โลกโน้นจะมีสาวกของเราคอยเธออยู่"

 เขาบอกหญิงสาว "เธอมีอะไรจะฝากถึงใครไหม"

หญิงสาวหลับตาลงเพื่อครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนจะลืมตาขึ้น

พร้อมกับตบหัวคนถามหนึ่งทีแล้วพูดว่า "ไอ้เวรรรร !!

 มึงจะนอนไปถึงไหนว่ะ วันนี้มีเรียนตอน 10 โมงน่ะเว้ย"

อาร์ต กุมหัวปอยๆ พร้อมกับค่อยๆลุกงัวเงียช้าๆ ในขณะที่ ไอ้ตุ๋น

 เพื่อนร่วมห้องตัวดีที่กำลังแต่งตัวหลังจาก

พึ่งตบกระบาลเพื่อนแทนนาฬิกาปลุกก็ยังบ่นต่อเนื่องไม่หยุด

 "ไอ้เวรอาร์ต ต้องให้กูปลุกทุกเช้าเลยใช่ไหมเนี่ย

 ไอ้บ้าเอ๊ย กูไม่ใช่เมียมึงน่ะเว้ย ต้องคอยมานั่งปลุกเนี่ย"

อาร์ตสลัดหัวไปมาช้าๆเพื่อไล่ความง่วงออกไป

 พร้อมกับนึกขำตัวเองที่ฝันได้เป็นตุเป็นตะ

 สงสัยเพราะเมื่อคืนเล่นเกมส์ RPG มากไปแหงๆ

 เขาค่อยๆเดินเข้าไปยังห้องน้ำเพื่อล้างหน้าล้างตา

 พอสติเริ่มกลับมาเขาก็หันไปพูดคุยกับ

เพื่อนร่วมห้องที่ตอนนี้แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว

"ว่าแต่มึงเหอะ พักนี้หายไปไหนบ่อยๆว่ะ ห้องเหิ้งไม่กลับ

 ไปนอนค้างห้องน้องคนไหนอีกล่ะมึง"

"พอเลย .... กูไปทำธุระให้ทางบ้านเว้ย" ไอ้ตุ๋นตอบกลับ 

"กูไม่ได้หล่อเท่ห์ดูดีเหมือนมึงนี่

 จะได้หายไปเย็ดหญิงตามหอต่างๆอ่ะ"

"หึๆๆๆ" อาร์ตหัวเราะออกมาเบาๆ "ธุระทางบ้าน !!

 ไม่ใช่ไปนอนเย็ดน้องหญิงปี 1 หรอกเหรอว่ะ"

"ไม่ต้องมาทำเป็นรู้เลยมึง กูไปทำธุระจริงๆเว้ย เออ

 งั้นคืนนี้กูไม่กลับห้องน่ะ กูไปก่อนล่ะ แล้วเจอกันที่มหาลัย"

 ว่าแล้วไอ้ตุ๋นก็ใส่รองเท้าแล้วออกไปจากห้องทันที

'ธุระทางบ้านเหรอ คนมีครอบครัวนี่มันก็เหนื่อยแบบนี้ล่ะมั้ง'

 อาร์ตเองเริ่มคิดในใจขณะอาบน้ำ

 จะว่าไปความรู้สึกของคนมีครอบครัวมันเป็นอย่างไงน่ะ

 เขาเองไม่เข้าใจความรู้สึกของคนมีครอบครัวเลย ใช่

 เขาเป็นเพียงเด็กกำพร้าที่โตขึ้นมาในวัด

 โชคดีที่เขาเป็นคนขยันเลยสอบชิงทุนเรียนดีช่วยเหลือตัวเองมาตลอด

 จนกระทั่งเอนท์ติดที่มหาลัยบางกอกบัณฑิตแห่งนี้

 เขาจึงได้มีอากาสเข้ากรุงเทพเป็นครั้งแรก

 แต่ก็คงไม่มีโอกาสกลับไปบ้านเกิดอีกแล้ว

 หลังจากเกิดเรื่องในวันนั้น

ในขณะที่เข้ากำลังคิดอะไรเพลินๆ ก็มีมือเล็กๆเอื้อมมาจากด้านหลัง

 แล้วก็คว้าหมับเข้าที่ท่อนเอ็นเขาทันที

"น้องโบว์ !!" อาร์ต

 รีบหมุนตัวกลับมาพร้อมกับเอ่ยอย่างตกใจ

ที่อยู่ๆก็มีแขกไม่ได้รับเชิญแอบเข้ามาให้ห้อง

 แถมไม่ได้เข้ามาเปล่าๆ

 มือของน้องโบว์ก็รูดไปมาบนท่อนเอ็นของเขาอย่างสนุกมือ

"พี่ตุ๋นเนี่ยไม่ระวังเลยนะคะ ดูสิออกจากห้องก็ไม่ได้ล็อกประตูไว้

 เกิดมีขโมยแอบเข้าห้องมาแย่เลยนะ"

 น้องโบว์พูดไปพลางรูดท่อนเอ็นไปพลาง

ไม่ยอมปล่อยจนตอนนี้เจ้าท่อนเอ็นตั้งตระหง่าน พร้อมใช้งานแล้ว

"นะ .... นั่นน่ะสิ ซิ๊ด ... อะ .. ไอ้ตุ๋นมัน

 ยะ .. แย่ อืมมม กลับมาจะเตะ .... อุยยย ..มันสักที"

 อาร์ตเองโดนมือน้อยๆรูดควยไป

จนเสียวปลายหัวแทบระเบิด

 ยิ่งคนที่รูดเป็นน้องโบว์สุดเซ็กซี่ที่อยู่ห้องข้างๆอีก เท่านั้นไม่พอ

 ชุดนักศึกษาฟิตเปรี๊ยะที่น้องโบว์ใส่

 พอโดนละอองน้ำจากฝักบัวก็เปียกแนบเนื้อจนเห็นยกทรงสีดำข้างใน

"พี่อาร์ตก็เหมือนกัน ทำไมอาบน้ำไม่ล็อกห้องคะ

 จะเปิดไว้ยั่วสาวที่ไหนเหรอ"

 น้องโบว์ทำเสียงสูงใส่พร้อมกับตีมือนายอาร์ต

ที่พยามขัดขืนแกะมือเธอออก

"ล็อกมันเสีย" นายอาร์ตกลั้นใจเล็กน้อยก่อนจะรีบตอบ

 ลีลาการรูดท่อนเอ็นของน้องโบว์ไม่เลวทีเดียว

 แถมยังมีฟองสบู่แถวนั้นทำให้น้องโบว์รูดได้ง่ายขึ้น

 จึงไม่แปลกที่ท่อนเอ็นของนายอาร์ตจะชูชันได้อย่างรวดเร็ว

"พี่อาร์ตไม่ต้องมาแก้ตัว ยังไงก็ต้องโดนทำโทษ"

 ว่าแล้วน้องโบว์ก็เอือมไปคว้าฝักบัวออกมา

 แล้วก็จัดการล้างฟองสบู่บนท่อนควยจนสะอาด 

พร้อมกับนั่งลงคุกเข่า แล้วจูบเบาๆบนท่อนคอยทันที

น้องโบว์ค่อยๆใช้ลิ้นเลียไปมาบนหัวหยัก

 ก่อนจะค่อยๆลากลิ้นยาวๆไปมาช้าๆจากหัวหยักไปสู่ปลายโคน

 แบบนี้สลับกันไปมา 2-3 รอบ

 ก่อนจะใช้ปากดูดกลืนพวงไข่ทั้งสองเข้าปาก

 มือซ้ายของน้องโบว์ลูบคลึงไปมาบนหัวหยัก

 มือขวาของน้องโบว์ลูบขึ้นไปที่แก้มก้นของนายอาร์ต

 พร้อมกับหยิกเบาๆไป 1 ที

"ซี๊ดดดดดดด น้องโบว์พอเถอะ พี่มีเรียน 10 โมง

 แล้วน้องโบว์ทำแบบนี้เดี้ยวแฟนน้องจะมาหักคอพี่น่ะ"

 นายอาร์ตพยามดิ้นรนอีกรอบ

"โอ๊ยยยยย เขาไปตั้งแต่ 7 โมงแล้วล่ะค่ะ

 เมื่อคืนเขาก็ไม่ได้เย็ดโบว์เลยด้วย เนี่ยเงี่ยนมาตั้งแต่เมื่อคืน

 พอเดินผ่านห้องพี่อาร์ต โบว์ก็ยิ่งเงี่ยนขึ้นมาอีก ไม่รู้ล่ะ

 ยังไงพี่ก็ต้องมาเป็นของโบว์ให้ได้" นายอาร์ตกลืนน้ำลายดังเอื้อก

 ตกลงนี่เรากำลังจะโดนข่มขืนใช่ไหมเนี่ย 

น้องโบว์หลังจากตอบโต้กับนายอาร์ตเสร็จ

ก็อมท่อนควยของนายอาร์ตทันที

 แต่ด้วยความที่ท่อนควยมีขนาดใหญ่ถึง 8 นิ้ว

 ทำให้น้องโบว์อมลงไปได้เพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น

 แต่กระนั้นน้องโบว์ก็ไม่ยอมแพ้

 พยามกลืนท่อนควยให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้

 สลับกับโยกหัวไปมาอย่างรวดเร็ว "อุ๊ยย" น้องโบว์สะดุ้งเล็กน้อย

 เนื่องจากนายอาร์ต เอาสายฝักบัวรดลงบนตัวเธอ จากตอนแรก

 ชุดนักศึกษาที่เปียกแค่ข้างหน้าบางๆ

 แต่ตอนนี้เปียกแนบเนื้อไปทุกสัดส่วน

 เผยให้เห็นผิวขาวๆที่ตัดกับยกทรงสีดำที่ซ่อนไว้

 น้องโบว์เงยหน้าขึ้นสบสายตากับนายอาร์ตเล็กน้อย

 พร้อมกับส่งสายตายั่วยวนไปทันที