เสียงคำรามของท้องฟ้าที่ดังสนั่นหวั่นไหว ช่วยปลุกคืนที่เงียบสงัดให้ตื่นจากภวังค์ราวกับราตรีที่ยาวนานได้ผ่านพ้นไป จะว่าไปแล้วก็เหมือนดังความสุข ที่มักอยู่กับเราแค่ไม่นาน ใช่ เหมือนกับ wonderland
เสียงคำรามของท้องฟ้าที่ดังสนั่นหวั่นไหว ช่วยปลุกคืนที่เงียบสงัดให้ตื่นจากภวังค์ราวกับราตรีที่ยาวนานได้ผ่านพ้นไป จะว่าไปแล้วก็เหมือนดังความสุข ที่มักอยู่กับเราแค่ไม่นาน ใช่ เหมือนกับ wonderland
เปรี๊ยงงงงงง ........... !!
เสียงคำรามของท้องฟ้าที่ดังสนั่นหวั่นไหว
ช่วงปลุกคืนที่เงียบสงัดให้ตื่นจากภวังค์อีกครั้ง
ประกายแสงที่เจิดจ้าก็ช่วยจุดฟากฟ้าให้สว่างไสวอีกครั้ง
ราวกับราตรีที่ยาวนานได้ผ่านพ้นไปแล้ว แต่ ...
น่าเสียดายที่แสงสว่างนั้นกลับหายไปอย่างรวดเร็วภายในเสี้ยววินาที
จะว่าไปแล้วก็เหมือนดังความสุข ที่มักอยู่กับเราแค่ไม่นาน ใช่ ........
เหมือนกับ wonderland ในตอนนี้
ชายชราร่างสูงละสายตาจากท้องฟ้าแล้วจับจ้อง
ไปแท่นพิธีทรงกลมเบื้องหน้า พิธีกรรมสำคัญกำลังจะเข้าถึงจุดสำคัญแล้ว
พิธีกรรมที่ทำให้เขา ราชาเมนเดส ประธานของสมาพันธ์ 9 นคร
ต้องมาร่วมเป็นสักขีพยาน และภาพที่เขาเห็นตอนนี้
แท่นพิธีทรงกลมที่ล้อมรอบโดยชายในชุดคลุมยาวสีดำ 5
คนที่กำลังสวดคาถา เริ่มเปล่งแสงสีฟ้าออกมาทีละน้อย
แต่ภาพสะกดตาของเขาตอนนี้ไม่ใช่แสงสีฟ้านั่น
แต่เป็นร่างงดงามของหญิงสาวนางหนึ่งที่มีเพียง
เสื้อคลุมบางๆสีขาวห่มกายอยู่ หญิงสาวที่ยืนอยู่กลางแท่นพิธี
แม้ตัวเขาเองจะมีนางสนมอยู่มากมาย
แต่ก็ไม่อาจสู้ร่างงามในชุดบางเบาคนนี้ได้เลย
"ข้าไม่เข้าใจท่านจริงๆ สาธุคุณรอส
ภารกิจสำคัญเช่นนี้แต่ท่านกลับเลือกผู้หญิงบอบบางเช่นนั้นเนี่ยน่ะ
แถมประสบการณ์ของนางก็มีแค่เล็กน้อย
ข้าว่านางจะกลายเป็นอาหารให้เจ้าพวกนั้นมันมากกว่า"
เสียงของชายคนที่สองที่นั่งอยู่ในซุ้มเดียวกับ
ราชาเมนเดสเอ่ยออกมาทำลายความเงียบ
ชายผู้นี้คือ นายพลแลนด์ซาร์ต
เป็นนักรบที่สู้รบมานานตั้งแต่วัยหนุ่นจนตอนนี้ล่วงเลยมาถึงวัย 50 ปี
ร่างกายกำยำใหญ่โตที่เต็มไปด้วยบาดแผล
ถูกปกคลุมอยู่ภายในเสื้อเกาะชั้นดี
มือของเขากำลังลูบไปมาบนดาบคู่กาย
ดาบของชายผู้ซึ่งเป็นผู้นำของเหล่าวอร์ริเออร์(warrior)ทั้งมวล
ราชาเมนเดสเองก็มองไปยังชายที่นั่งอยู่ต่ำลงไปอย่างสนใจ
สิ่งที่เขาพูดขึ้นมาเมื่อครู่ก็เป็นสิ่งที่พระองค์สงสัยอยู่เช่นกัน
"นางเป็นพรีส(priest)ที่ฝีมือดีที่สุดแล้ว ข้าฝึกฝนนางมาเองกับมือ"
สาธุคุณรอส ที่นั่งอยู่ตรงข้ามกับนายพลแลนด์ซาร์ตเอ่ยตอบกลับมา ถ้าหากนายพลแลนด์ซาร์ตคือผู้นำแห่งเหล่าวอร์ริเอร์
เขาผู้นี้ก็คือผู้นำสูงสุดแห่งเหล่าพรีส ไม่บ่อยนักที่ทั้ง 3 จะได้มานั่งร่วมกัน
นี่คงเป็นพิธีสำคัญไม่น้อย
"ถ้าท่านสาธุคุณรับรองแบบนี้ข้าก็วางใจ"
ราชาเมนเดสเอ่ยตัดบทสนทนา
พร้อมกับมองไปที่แท่นพิธีที่ตอนนี้แสงสีฟ้ากำลังสว่างขึ้นเรื่อยๆ
และในที่สุด .......... แสงสีฟ้าก็เปล่งเต็มที่
แสงสีฟ้านั้นพุ่งตรงจากแท่นพิธีขึ้นไปบนฟ้า ราวกับเป็นเสาขนาดยักษ์
หญิงสาวลืมตาขึ้นหลังจากทำสมาธิเสร็จ
เธอรู้สึกได้เลยว่าร่างกายของเธอลอยขึ้นจากพื้นราวๆ 1 เซนติเมตร
นี่เป็นสัญญาณว่าพิธีกรรมเสร็จเรียบร้อยแล้ว
และในขณะนั้นเอง 1 ใน 5 ชายชุดดำที่ยืนอยู่ล้อมรอบ
ก็เดินเข้ามาหาเธอ
"ไม่ต้องห่วง ที่โลกโน้นจะมีสาวกของเราคอยเธออยู่"
เขาบอกหญิงสาว "เธอมีอะไรจะฝากถึงใครไหม"
หญิงสาวหลับตาลงเพื่อครุ่นคิดเล็กน้อย ก่อนจะลืมตาขึ้น
พร้อมกับตบหัวคนถามหนึ่งทีแล้วพูดว่า "ไอ้เวรรรร !!
มึงจะนอนไปถึงไหนว่ะ วันนี้มีเรียนตอน 10 โมงน่ะเว้ย"
อาร์ต กุมหัวปอยๆ พร้อมกับค่อยๆลุกงัวเงียช้าๆ ในขณะที่ ไอ้ตุ๋น
เพื่อนร่วมห้องตัวดีที่กำลังแต่งตัวหลังจาก
พึ่งตบกระบาลเพื่อนแทนนาฬิกาปลุกก็ยังบ่นต่อเนื่องไม่หยุด
"ไอ้เวรอาร์ต ต้องให้กูปลุกทุกเช้าเลยใช่ไหมเนี่ย
ไอ้บ้าเอ๊ย กูไม่ใช่เมียมึงน่ะเว้ย ต้องคอยมานั่งปลุกเนี่ย"
อาร์ตสลัดหัวไปมาช้าๆเพื่อไล่ความง่วงออกไป
พร้อมกับนึกขำตัวเองที่ฝันได้เป็นตุเป็นตะ
สงสัยเพราะเมื่อคืนเล่นเกมส์ RPG มากไปแหงๆ
เขาค่อยๆเดินเข้าไปยังห้องน้ำเพื่อล้างหน้าล้างตา
พอสติเริ่มกลับมาเขาก็หันไปพูดคุยกับ
เพื่อนร่วมห้องที่ตอนนี้แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว
"ว่าแต่มึงเหอะ พักนี้หายไปไหนบ่อยๆว่ะ ห้องเหิ้งไม่กลับ
ไปนอนค้างห้องน้องคนไหนอีกล่ะมึง"
"พอเลย .... กูไปทำธุระให้ทางบ้านเว้ย" ไอ้ตุ๋นตอบกลับ
"กูไม่ได้หล่อเท่ห์ดูดีเหมือนมึงนี่
จะได้หายไปเย็ดหญิงตามหอต่างๆอ่ะ"
"หึๆๆๆ" อาร์ตหัวเราะออกมาเบาๆ "ธุระทางบ้าน !!
ไม่ใช่ไปนอนเย็ดน้องหญิงปี 1 หรอกเหรอว่ะ"
"ไม่ต้องมาทำเป็นรู้เลยมึง กูไปทำธุระจริงๆเว้ย เออ
งั้นคืนนี้กูไม่กลับห้องน่ะ กูไปก่อนล่ะ แล้วเจอกันที่มหาลัย"
ว่าแล้วไอ้ตุ๋นก็ใส่รองเท้าแล้วออกไปจากห้องทันที
'ธุระทางบ้านเหรอ คนมีครอบครัวนี่มันก็เหนื่อยแบบนี้ล่ะมั้ง'
อาร์ตเองเริ่มคิดในใจขณะอาบน้ำ
จะว่าไปความรู้สึกของคนมีครอบครัวมันเป็นอย่างไงน่ะ
เขาเองไม่เข้าใจความรู้สึกของคนมีครอบครัวเลย ใช่
เขาเป็นเพียงเด็กกำพร้าที่โตขึ้นมาในวัด
โชคดีที่เขาเป็นคนขยันเลยสอบชิงทุนเรียนดีช่วยเหลือตัวเองมาตลอด
จนกระทั่งเอนท์ติดที่มหาลัยบางกอกบัณฑิตแห่งนี้
เขาจึงได้มีอากาสเข้ากรุงเทพเป็นครั้งแรก
แต่ก็คงไม่มีโอกาสกลับไปบ้านเกิดอีกแล้ว
หลังจากเกิดเรื่องในวันนั้น
ในขณะที่เข้ากำลังคิดอะไรเพลินๆ ก็มีมือเล็กๆเอื้อมมาจากด้านหลัง
แล้วก็คว้าหมับเข้าที่ท่อนเอ็นเขาทันที
"น้องโบว์ !!" อาร์ต
รีบหมุนตัวกลับมาพร้อมกับเอ่ยอย่างตกใจ
ที่อยู่ๆก็มีแขกไม่ได้รับเชิญแอบเข้ามาให้ห้อง
แถมไม่ได้เข้ามาเปล่าๆ
มือของน้องโบว์ก็รูดไปมาบนท่อนเอ็นของเขาอย่างสนุกมือ
"พี่ตุ๋นเนี่ยไม่ระวังเลยนะคะ ดูสิออกจากห้องก็ไม่ได้ล็อกประตูไว้
เกิดมีขโมยแอบเข้าห้องมาแย่เลยนะ"
น้องโบว์พูดไปพลางรูดท่อนเอ็นไปพลาง
ไม่ยอมปล่อยจนตอนนี้เจ้าท่อนเอ็นตั้งตระหง่าน พร้อมใช้งานแล้ว
"นะ .... นั่นน่ะสิ ซิ๊ด ... อะ .. ไอ้ตุ๋นมัน
ยะ .. แย่ อืมมม กลับมาจะเตะ .... อุยยย ..มันสักที"
อาร์ตเองโดนมือน้อยๆรูดควยไป
จนเสียวปลายหัวแทบระเบิด
ยิ่งคนที่รูดเป็นน้องโบว์สุดเซ็กซี่ที่อยู่ห้องข้างๆอีก เท่านั้นไม่พอ
ชุดนักศึกษาฟิตเปรี๊ยะที่น้องโบว์ใส่
พอโดนละอองน้ำจากฝักบัวก็เปียกแนบเนื้อจนเห็นยกทรงสีดำข้างใน
"พี่อาร์ตก็เหมือนกัน ทำไมอาบน้ำไม่ล็อกห้องคะ
จะเปิดไว้ยั่วสาวที่ไหนเหรอ"
น้องโบว์ทำเสียงสูงใส่พร้อมกับตีมือนายอาร์ต
ที่พยามขัดขืนแกะมือเธอออก
"ล็อกมันเสีย" นายอาร์ตกลั้นใจเล็กน้อยก่อนจะรีบตอบ
ลีลาการรูดท่อนเอ็นของน้องโบว์ไม่เลวทีเดียว
แถมยังมีฟองสบู่แถวนั้นทำให้น้องโบว์รูดได้ง่ายขึ้น
จึงไม่แปลกที่ท่อนเอ็นของนายอาร์ตจะชูชันได้อย่างรวดเร็ว
"พี่อาร์ตไม่ต้องมาแก้ตัว ยังไงก็ต้องโดนทำโทษ"
ว่าแล้วน้องโบว์ก็เอือมไปคว้าฝักบัวออกมา
แล้วก็จัดการล้างฟองสบู่บนท่อนควยจนสะอาด
พร้อมกับนั่งลงคุกเข่า แล้วจูบเบาๆบนท่อนคอยทันที
น้องโบว์ค่อยๆใช้ลิ้นเลียไปมาบนหัวหยัก
ก่อนจะค่อยๆลากลิ้นยาวๆไปมาช้าๆจากหัวหยักไปสู่ปลายโคน
แบบนี้สลับกันไปมา 2-3 รอบ
ก่อนจะใช้ปากดูดกลืนพวงไข่ทั้งสองเข้าปาก
มือซ้ายของน้องโบว์ลูบคลึงไปมาบนหัวหยัก
มือขวาของน้องโบว์ลูบขึ้นไปที่แก้มก้นของนายอาร์ต
พร้อมกับหยิกเบาๆไป 1 ที
"ซี๊ดดดดดดด น้องโบว์พอเถอะ พี่มีเรียน 10 โมง
แล้วน้องโบว์ทำแบบนี้เดี้ยวแฟนน้องจะมาหักคอพี่น่ะ"
นายอาร์ตพยามดิ้นรนอีกรอบ
"โอ๊ยยยยย เขาไปตั้งแต่ 7 โมงแล้วล่ะค่ะ
เมื่อคืนเขาก็ไม่ได้เย็ดโบว์เลยด้วย เนี่ยเงี่ยนมาตั้งแต่เมื่อคืน
พอเดินผ่านห้องพี่อาร์ต โบว์ก็ยิ่งเงี่ยนขึ้นมาอีก ไม่รู้ล่ะ
ยังไงพี่ก็ต้องมาเป็นของโบว์ให้ได้" นายอาร์ตกลืนน้ำลายดังเอื้อก
ตกลงนี่เรากำลังจะโดนข่มขืนใช่ไหมเนี่ย
น้องโบว์หลังจากตอบโต้กับนายอาร์ตเสร็จ
ก็อมท่อนควยของนายอาร์ตทันที
แต่ด้วยความที่ท่อนควยมีขนาดใหญ่ถึง 8 นิ้ว
ทำให้น้องโบว์อมลงไปได้เพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น
แต่กระนั้นน้องโบว์ก็ไม่ยอมแพ้
พยามกลืนท่อนควยให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
สลับกับโยกหัวไปมาอย่างรวดเร็ว "อุ๊ยย" น้องโบว์สะดุ้งเล็กน้อย
เนื่องจากนายอาร์ต เอาสายฝักบัวรดลงบนตัวเธอ จากตอนแรก
ชุดนักศึกษาที่เปียกแค่ข้างหน้าบางๆ
แต่ตอนนี้เปียกแนบเนื้อไปทุกสัดส่วน
เผยให้เห็นผิวขาวๆที่ตัดกับยกทรงสีดำที่ซ่อนไว้
น้องโบว์เงยหน้าขึ้นสบสายตากับนายอาร์ตเล็กน้อย
พร้อมกับส่งสายตายั่วยวนไปทันที