“มึงเป็นไงบ้างแพรว… กูห่วงมึงแทบแย่! พ่อกูได้ทำอะไรมึงไหม?? แกเมารึเปล่า? แล้วพูดอะไรกับมึงบ้าง? มึงอย่าเชื่อแกเชียวนะเว๊ย! ..”

บลาๆๆ ลิ้นพันกันเป็นระวิง พียิงคำถามใส่แพรวแบบไม่มีเว้นวรรค พลางจับหัวไหล่เธอเขย่าโครมๆ

.

ทำเอาสาวเจ้าถึงกับต้องออกปาก ภายใต้หน้ากากกันแก๊ซกับหน้ากากครอบแก้วจากบริษัท AP ที่พีสวมอยู่ ศีรษะพวกเขาแทบจะโขกกัน! เห็นแต่ดวงตาก็เลยเดาไม่ถูกว่าต่างคนต่างเก็บอะไรไว้ในใจบ้าง ฝ่ายหญิงจึงได้โพล่งคำออกไปก่อน

.

“กูไม่เป็นไรหรอก! … พ่อมึงเมาชิบหาย! กูก็เลยปล่อยให้แกหลับคาโต๊ะกินข้าวอยู่ในห้องใต้ดินโน่น!!”

.

“ห้องใต้ดิน?! มึงลงไปแล้วเหรอ?

.

“อ่าาาา…กูรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับครอบครัวมึงหมดแล้ว! ว่าแต่มึงเหอะไม่เป็นไรใช่ไหม? กูถามพี่เจ้าหน้าที่มูลนิธิคนหนึ่งเขาบอกว่า หน่วยคัดกรองโรคได้ตรวจหากระเทยกันเข้มมาก กูล่ะเสียวมึงจะโดนจับจัง!”

.

พีเป่าปากถอนใจเฮือกใหญ่ แววตาเขาดูมีความวิตกกังวลเกี่ยวกับห้องใต้ดินมาก! เหงื่อถึงได้แตกนองท่วมใบหน้าพลันรีบเล่ารายละเอียดเกี่ยวกับการตรวจคัดกรองให้แพรวฟัง เพื่อที่เสร็จแล้วจะได้รีบชิงถามเธอกลับไป? ว่าที่บอกว่ารู้ความจริงน่ะ…คือรู้เรื่องอะไร? ไปรับสารมาแบบบิดเบือนข้อเท็จจริงรึเปล่า?

.

.

แล้วภาพเหตุการณ์ก็ถูกฉายซ้ำผ่านการขมุบขมิบของริมฝีปากพี เขาเล่าเหตุการณ์อย่างรวบรัดฉับไว จนกระทั่งไปสะดุดอยู่หน่อยหนึ่งตรงกระบวนการขั้นสุดท้ายอย่างการวัดขนาดองคชาติ! ให้ตายเถอะ! แพรวเดาผิดไปนิดเดียว! ที่คิดว่าไอ้จ้อนของพีน่าจะแยงแผ่นกระดานเจาะรู สำหรับวัดขนาดจนหักเป็นสองซีกได้

.

แต่ที่ไหนได้เมื่อกระดานดังกล่าว แทบจะไม่ถูกใช้งานเลยด้วยซ้ำ! วินาทีที่กระเทยหนุ่มปลดกางเกงลงต่อหน้าเจ้าหน้าที่ เพียงแค่เขาเอาดุ้นผงาดอันใหญ่ย้ำค้ำโลกวางพาดลงบนโต๊ะ โต๊ะทั้งโต๊ะก็เหมือนถูกคลุมทับด้วยเงาสีดำขนาดใหญ่ ที่แผ่สยายความมืดจนบดบังทุกสรรพสิ่ง

.

เพราะเหตุนี้พีจึงรอดมาได้ แล้วพอเห็นว่ามีเจ้าหน้าที่กู้ภัยกลุ่มใหญ่เตรียมจะเดินทางมาทำงานแถวละแวกบ้านพอดี เขาก็เลยไม่รอรีที่จะขออาศัยติดรถมาด้วย แม้จะต้องแลกกับการโหนกระจกข้างมาประหนึ่งทาซานผจญภัยเขาก็ไม่เกี่ยง พีเป็นห่วงแพรวที่เป็นเพื่อนสาวคนสนิทมากกว่า

.

“โอเคจบ! กูเล่าเรื่องของกูแล้ว ทีนี้ตามึง! จากการมีเซ็กส์กันครั้งล่าสุดตอนนี้ก็ผ่านไป… เอิ่ม..ม..ม”

.

กระเทยหนุ่มเหลือบมองดูนาฬิกาข้อมือ พลางแหงนหน้านึกย้อนความหลัง

.

“8 ชั่วโมง! … กูเดาว่ามึงยังไม่ได้แดกยาคุมสักเม็ดเลยใช่ไหมแพรว?”

.

“ก็กูติดอยู่ข้างล่างกับพ่อมึงสองต่อสอง จะเอาเวลาไหนไปซื้อ?”

สาวเจ้าสวนกลับ

.

ส่งผลให้พีมีปฏิกิริยาทันที เขาแทบจะพุ่งเข้ามาประชิดตัวเธอ พลันใช้หน้ากากครอบแก้วชนกับหน้ากากกันแก็ส กัดฟันกรอด..ด..ด..ด พลางพ่นถ้อยคำออกจากลำคอช้าๆ กึ่งกระซิบกระซาบ

.

“ชู่ววว…เงียบ…อย่าเสียงดัง ย้ายไปคุยกันที่ระเบียงหน้าบ้านดีกว่า กูไม่อยากให้ใครรู้เรื่องนี้”

.

.

บรรยากาศมาคุก่อตัวขึ้นทันที สองเพื่อนซี้ในชุดกันเชื้อเดินต้วมเตี้ยมตามกันเข้าไปยังส่วนหน้าของตัวบ้าน แต่ไม่ถึงกับเข้าไปด้านไหน โดยมีเจ้าหน้าที่กู้ภัยมากมายทำงานงกๆ เป็นฉากหลัง เสียงเจาะถนน , เสียงทุบค้อนปอนด์ใส่ปูนซีเมนต์ , รวมถึงเสียงโอดโอยของผู้ประสบเหตุ แม่งไม่อยู่ในสายตาของทั้งสองคนเลย! พวกเขาแคร์แค่เรื่องของตัวเอง! คนที่เสือกเรื่องคนอื่นมาก็อยากเล่า ส่วนคนที่กลัวความลับของตัวเองจะหลุดก็อยากฟัง

.

พีกับแพรวจึงนั่งลงที่บันไดไม้ขั้นเตี้ยๆ ที่หน้าทางขึ้นบ้าน

.

“เร็วเลย! มึงรีบบอกมาว่ามึงรู้อะไรบ้าง? ตอนนี้ยาคุมสำคัญที่สุดกูขอย้ำ!!!”

พีชิงตัดบทตั้งแต่ยังไม่เริ่ม

.

ซึ่งแพรวก็สวนกลับทันควัน ด้วยการควักสมาร์ทโฟนโชว์หลักฐานประกอบคำอธิบาย

.

“มึง…ไม่…ใช่…กระเทย!!!”

“พ่อมึงคิดถึงแม่มึงมาก จนยัดเยียดโครโมโซมเพศหญิงผ่านระบบยีนเข้ามาในตัวมึง ทำให้มึงมีสภาพเป็นยอดชายนายสายเหลือง กระเทยเป็นแค่เรื่องสมมุติ! และมึงไม่จำเป็นต้องหลบหนีการตามล่าของหน่วยสืบสวนโรคก็ได้”

“กูมีหลักฐานพร้อม! ภาพในห้องแลปใต้ดินของพ่อมึงจะพิสูจน์เองว่ากูไม่ได้โกหกแม้แต่นิดเดียว!”

“เอ้านี่! …ลองดูเองสิ!”

.

“ฟึบ!”

รีบกระชากโทรศัพท์ออกจากมือเพื่อนเป็นการด่วน พีถึงกับพูดไม่ออก ดวงตาเขาแทบจะถลนออกจากเบ้าชนิดที่อีกนิดเดียวก็จะคล้ายกับ ออฟ ปองศักดิ์ ตอนร้องเพลง “เรื่องจริงยิ่งกว่านิยาย”

.

เขาเช็ดน้ำตาที่เหมือนจะเรื้อนแล้วพูดขึ้น

.

“บะ..บ้าน่า….เรื่องแบบนี้มัน..น..น… ชีวิตกูไม่ควรจะแฟนตาซีขนาดนี้หรอกแพรว?”

“มึงได้ของแบบนี้มาได้ยังไง? พ่อไม่เคยให้กูเข้าโซนห้องแลปเลยสักครั้ง แม้แต่ลงไปข้างล่างก็เถอะ! เต็มที่กูยังใช้ชีวิตอยู่แค่ชั้นบนเอง แต่นี่มึงถึงกับบุกเข้าไปในห้องแลปใต้ดินที่เป็นความลับของครอบครัวกูได้ กูว่ามันชักจะแปลกๆ ว่ะ”

“มึงทำอะไรกับพ่อกูรึเปล่าแพรว? , มึงวางยาแกเหรอ?”

.

แพรวอึ้งไปสามวิกับท่าทีที่ค่อนข้างเซอร์ไพรต์ของพีที่แสดงออก หล่อนก็เลยลองกระเซ้าเล่นดู

.

“กูแค่ยั่วเขาด้วยหุ่นของกู…”

.

“นั่นไง!?”

.

“เปล่าๆๆๆ! ไม่ใช่! กูล้อเล่นอีบ้า! พ่อมึงอ่ะเมาแล้วเห็นกูเป็นคุณนุช กูต่างหากที่เกือบจะโดนปล้ำ!”

.

“what คุณนุช?!”

“์No! , ไม่ใช่ล่ะ! แม่ที่ทิ้งพวกเราไปมีผัวใหม่อะนะ ผู้หญิงพรรค์นั้นแม้แต่ชื่อพ่อกูยังไม่ให้กูเรียกเลย! แกเกลียดเธอเข้ากระดูกดำ กูว่ามึงแต่งเรื่องหลอกกกูแล้วล่ะแพรว"

.

“หลบหน่อยซิ! กูจะลงไปดูข้างล่าง เช็คให้ละเอียดว่ามึงทำอะไรกับพ่อกูไว้?”

.

พีกระทืบเท้าโครมๆ สวนทางกับแพรวที่พยายามเถียงสุดฤทธิ์ พลันให้เหตุผลต่างๆ นาๆ ว่าคลิปและรูปถ่ายที่เธอถ่ายมานั้นเป็นของจริงร้อยเปอร์เซ็นต์! เพราะพ่อรักคุณนุชมาก การเสียชีวิตของเธอจึงถูกปกปิดเอาไว้ บางทีแกอาจจะไม่ต้องการให้พีเสียใจก็เป็นได้ สู้ให้รู้ว่าแม่มีผู้ชายคนใหม่ยังดีกว่ารู้ว่าแม่ตายเป็นไหนๆ

.

และอีกประการก็คือพ่อจะให้พีรู้ไม่ได้ ว่าเขานั้นคือร่างทดลองที่เกิดจากความผิดพลาด! พ่อเจตนาจะแปลงสภาพพีให้กลายเป็นคุณนุชคนใหม่ เป็นผู้หญิงเรียบร้อย , สวย , โอบอ้อมอารีย์ , และเป็นแม่ที่ดีของลูก แต่ผลที่ออกมาก็อย่างที่เห็น! ร่างทดลองหมายเลขหนึ่งมีความเป็นผู้หญิงขึ้นก็จริง แต่ออกมาในรูปแบบของกระเทยควาย หรือคิงคองผสมกับก็อตซิลล่า แล้วนับวันก็มีแต่จะร้อง กรี๊ด! , กรี๊ด! , กรี๊ด! แล้วก็ กรี๊ดดดด!

.

“นี่คือเหตุผลที่เค้าไม่บอกมึงเว๊ยพี! มึงพิจารณาดูสิว่ามันสมเหตุสมผลขนาดไหน”

“มึงไม่ต้องเชื่อกูก็ได้ แต่มึงควรดูหลักฐานทางเทคโนโลยี ของแบบนี้แม้แต่องค์ตุลาการศาลรัฐธรรมนูญเขายังประทับรับฟ้องเลยนะมึง”

แพรวลุกขึ้นยืนกางแขน สลับกับพร่ำบ่นบิดตัวเอียงไปมา เพื่อขวางทางเข้าประตูหน้าบ้านเอาไว้!

.

ซึ่งก็เหมือนจะไม่เป็นผล! ไม้ซิกงัดไม้ซุงไม่ได้ฉันใด การจะเอาไม้จิ้มฟันไปค้ำกับปลัดขิกมันก็คนละเรื่องกันฉันนั้น แพรวสู้แรงพีไม่ไหวด้วยประการทั้งปวง โดนชนทีเดียวร่างบางนี่ถึงกับร่วงกราวน์ลงกับพื้นนอนสงบนิ่ง

.

“ผลั่ก!!!”

.

“อย่าขวางกูแพรว นี่มันเรื่องครอบครัวนะ กูรู้ว่ามีงชอบสอดแต่เรื่องนี้กูขอล่ะวะ!”

.

“แพรว”

.

“อีแพรววว”

(ทำไมเงียบไปล่ะ)

.

พอเห็นว่าเพื่อนสาวไม่ยอมส่งเสียงเหมือนเคย พีจึงต้องละสายตาออกจากบานประตูแล้วสะบัดหน้าหันย้อนกลับ ก่อนจะพบว่าอิริยาบถของเธอนั้นได้เปลี่ยนไปแล้ว แพรวนั่งราบเหยียดขาออกมากับพื้น สองมือกุมหน้าท้องอันแบนราบแต่ร้องโอดโอยทุรนทุรายเจ็บปวด

.

“ช่วยด้วยพี…กูปวดท้อง~~”

“ปวดเหมือนปวดท้องเมนเลยอ่ะ… อือ..โอ๊ยย~~”

.

.

8 ชั่วโมง 45 นาที คือเวลาที่นับจากการโดนหลั่งในครั้งล่าสุด เวลามันกระชั้นชิดมากแล้ว และบางทีพอโดนแรงกระแทกเมื่อครู่เข้าไป เจ้าตัวน้อยที่อยู่ในครรถ์ก็อาจจะอยากทักทายคนเป็นแม่บ้างล่ะมั้ง