"คือ..."

 

"ฉันคิดว่าชมรมกรีฑาหยุดวันจันทร์น่ะ ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร

 หรือว่านายมีนัดสำคัญอะไรหรือเปล่า"

 

มิซึกิเกือบจะพยักหน้าเมื่อถูกถาม 

บางทีถ้าเขาบอกว่ามีเรื่องสำคัญอะไร เขาอาจจะเลื่อนวันนัดก็ได้

 

แต่เขาไม่คิดว่าคาสึกะจะยอมรับคำโกหกที่แก้ตัวได้รวดเร็วแบบนี้

 

 มิซึกิจ้องมองเข้าไปในแววตาหม่นหมองของคาสึกะอย่างตั้งใจ

 ก่อนจะส่ายหัวอย่างอ่อนแรง

 

"...เปล่า ฉันไม่ได้มีแผนอะไร"

 

"งั้นก็ตกลงกัน"

 

เขาพูดแบบนั้น และคราวนี้เธอพยักหน้าอย่างอ่อนแรง

 

มิซึกิกัดริมฝีปากด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

 

 เมื่อเห็นว่าวันแห่งความบริสุทธิ์ของเธอ​ถูกกำหนดไว้ง่ายดายเพียงใด

 

ณ จุดนี้ คาสึกะลุกขึ้นจากม้านั่ง เดินเข้าไปข้างหลังมิซึกิ

 และกอดเธอจากด้านหลัง

 

มือขวาของคาสึกะยื่นออกมาวางทับกางเกงชั้นในของเธอ

 แล้ววางลงบนเป้า

 ส่วนมือซ้ายของเขาจับหน้าอกของเธอไว้เหนือเสื้อตัวบน

 

ก่อนหน้านั้น คาสึกะให้แต่มิซึกิรับใช้เขา

 

 โดยไม่เคยแตะต้องร่างกายของเธอเลย การโจมตีอย่างกะทันหันนี้

 

 มิซึกิอดไม่ได้ที่จะร้องออกมาด้วยความตกใจ

 

"หา?! อ่า เอ่อ?!"

 

"ในเมื่อเราตัดสินใจจะมีเซ็กส์กันแล้ว

 ฉันก็ต้องผ่อนคลายร่างกายของฉันเดี๋ยวนี้ 

อ้อ เพื่อความแน่ใจ เธอยังซิงอยู่ใช่มั้ย?"

 

"..."

 

"ปฏิกิริยาแบบนั้นดูเหมือนจะเป็นคำตอบ

 เธอเคยสำเร็จความใคร่บ้างไหม?"

 

เมื่อมิซึกิตอบไม่ได้ คาสึกะก็เอาปากแนบหูเธอจากด้านหลัง

 

 แล้วถามอีกครั้งด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

 

"ตอบฉันสิ"

 

"--! อ่า ใช่... เป็นครั้งคราว"

 

"เธอทำแบบนั้นได้ยังไง?"

 

"ในห้องอาบน้ำ ปล่อยให้น้ำร้อนไหลผ่านหว่างขา..."

 

มิซึมิกิตอบด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

 

มิซึมิกิเกลียดชังเพศตรงข้ามที่จ้องมองเรือนร่างของเธออย่างใคร่รู้

 

 และมีความรู้สึกเชิงลบอย่างรุนแรงต่อ

กิจกรรมทางเพศอย่างการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเอง

 

ถึงกระนั้น บางครั้งเธอก็รู้สึกถูกปลุกเร้า ในช่วงเวลานั้น

 

 เธอจะกระตุ้นหว่างขาในห้องอาบน้ำ รอให้ความรู้สึกนั้นจางหายไป

 

"อืม เธอก็เป็นแฟนพันธุ์แท้ของคลิตอริสเหมือนกันใช่มั้ย?"

 

คาสึกะพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะกลับมาลูบไล้มิซึมิกิอีกครั้ง

 กอดเธอไว้แน่นจากด้านหลัง

 

 มิซึมิกิไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากยอมจำนน

ต่อการเคลื่อนไหวของมือของคาสึกะ หนีไม่พ้น

 

ร่างกายของมิซึมิกิที่ไม่คุ้นเคยกับความสุข

 ไม่ได้ถูกปลุกเร้าด้วยการสัมผัสเบาๆ ถึงกระนั้น

 

 การสัมผัสบริเวณที่อ่อนไหวอย่างหัวนมและคลิตอริสก็ค่อยๆ

 อุ่นขึ้นในร่างกายของเธอ

 

"ฉันจะสัมผัสเธอ"

 

คาสึกะพูดจบก็สอดมือเข้าไปในกางเกงชั้นในของเธอ

 

มิซึกิพยายามดิ้นหลุดจากอ้อมกอดของคาสึกะโดยสัญชาตญาณ

 แต่เขากลับกอดเธอไว้จากด้านหลัง

 

 เธอจึงไม่มีทางหนีรอดไปได้ สุดท้ายเธอก็ถูกคาสึกะกดทับ

 

"อ๊ะ! อ๊ะ ไม่นะ หยุด... อ๊ะ!?"

 

 

นิ้วมือที่หยาบกร้านของชายหนุ่มลูบไล้ไปตามอวัยวะเพศ

 ความรู้สึกใหม่นี้ทำให้เธอขนลุกซู่ทันที

 

ทว่า การเคลื่อนไหวของคาสึกะกลับไม่ได้รุนแรงอย่างที่เธอคาดคิด

 

 เขากลับลูบไล้คลิตอริสของเธออย่างแผ่วเบา

 

มิซึกิไม่รู้ว่าการเคลื่อนไหวเหล่านี้มีจุดประสงค์

เพื่อเผยคลิตอริสที่ถูกปกคลุมไปด้วยผิวหนัง แม้เธอจะไม่รู้ตัว

 

 แต่ความสุขของเธอกลับค่อยๆ เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

 และร่างกายของเธอก็สั่นสะท้านราวกับ

ลางสังหรณ์บางอย่างที่ไม่อาจคาดเดาได้

 

"อ๊ะ ฮะ หยุดนะ...! ฉันกลัว ฉันกลัว ไม่ ไม่... ได้โปรดหยุด... อ๊ะ♡"

 

มิซึกิที่ร้องไห้และพยายามหนีจากการสัมผัสของเขา จู่ๆ

 ก็ส่งเสียงร้องด้วยอารมณ์ออกมา

 

มิซึกิเองก็ดูเหมือนจะสังเกตเห็น

 

 เพราะเธอรู้สึกประหลาดใจกับเสียงของตัวเอง

 

"อะ เมื่อกี้นั่นอะไรนะ... อ๊ะ♡ อ๊ะ เดี๋ยว หยุดนะ 

อย่ามาแตะฉันตรงนั้น -- ฮีฮี่♡"

 

"ฉันลอกหนังคลิตอริสของเธอเสร็จแล้ว รู้สึกดีไหม?"

 

"ไม่-ไม่ อ๊ะ♡ รู้สึกไม่ดี ไม่ดี หยุดนะ... อ๊ะ♡ อ๊ะ ไม่ 

อย่าบีบฉัน♡ เอ่อ อ๊ะ♡ อ๊ะ หยุดลูบฉันด้วยปลายนิ้วของเธอได้แล้ว♡"

 

ไม่ว่ามิซึกิจะอ้อนวอนเท่าไหร่ นิ้วของคาสึกะก็ไม่ยอมหยุด

 

มันไม่ได้อยู่แค่คลิตอริสของเธอ ก่อนที่เธอจะรู้ตัว

 มือซ้ายของเธอก็สอดเข้าไปในเสื้อตัวบนและวนรอบหัวนมโดยตรง

 ลิ้นของคาสึกะก็เลียเข้าไปในหูของเธอเช่นกัน

 

ตอนนี้สิ่งที่มิซึกิทำได้มีเพียงเสียงครางอันเร่าร้อน

 

ขณะที่ยังคงดำเนินต่อไป สัญญาณแห่งการถึงจุดสุดยอด

ก็เริ่มค่อยๆ ปรากฏขึ้นรอบเอวของเธอ

 

 ความรู้สึกแห่งความสุขคล้ายกับตอนที่เธอถึงจุดสุดยอดใต้ฝักบัว

 

 แต่รุนแรงกว่ามาก ค่อยๆ เคลื่อนตัวขึ้นไปตามกระดูกสันหลังของเธอ

 

มิซึกิไม่มีทางยับยั้งมันไว้ได้

 

"อ่า♡ ฮ่า♡ ฮ่า♡ ฮ่า♡ โอ้ มันกำลังจะมา♡ อะไรบางอย่างกำลังจะมา♡"

 

"ดีแล้ว ทำต่อไปแบบนี้ และเมื่อถึงเวลาก็พูดให้ถูก รีบๆ เข้า รีบๆ เข้า!"

 

"อ่า♡ ไม่นะ♡ มันแรงเกินไป♡ มันแรงเกินไป♡

 โอ้ ฉันไม่รู้♡ แบบนี้♡ ฉันไม่รู้♡"

 

เสียงของมิซึกิค่อยๆ เร่งเร้ามากขึ้นเรื่อยๆ

 

 ผมของเธอปลิวไสวขณะคร่ำครวญด้วยความสุข

 

 และวิธีการที่เธอสะบัดสะโพกอย่างแรงนั้นช่างลามกเหลือเกิน

 

แล้ว...

 

"อ๊า!♡ อ๊า!♡ ฉันมาแล้ว♡ ฉันมาแล้ว♡ ฉันมาแล้ว♡ ฉันมาแล้ว!!♡♡♡"

 

มิซึกิลืมไปว่าเธออยู่ข้างนอก

 

 และปล่อยให้อารมณ์ของเธอไหลออกมา ประกาศถึงจุดสุดยอด

 

ในเวลาเดียวกัน ร่างกายของเธอก็เริ่มกระตุก!

 

 เธอสั่นอย่างรุนแรง และนั่งลงกับที่ราวกับหมดแรง

 

"ฮ่า...ฮ่า...อะไรนะ นั่น...สุดยอดไปเลย..."

 

มิซึมิกิพึมพำด้วยสีหน้าตกตะลึง

 

คาสึกะโอบแขนรอบข้างมิซึกิและยกเธอขึ้น บังคับให้เธอยืนขึ้น

 

"หา...หา?"

 

มิซึกิร้องออกมาด้วยความงุนงง ไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้น

 

คาสึกะยิ้มให้มิซึกิแล้วพูดว่า "เมื่อวานเธอทำให้ฉันเสร็จตั้งสี่ครั้ง

 วันนี้ฉันก็จะทำให้เธอเสร็จกี่ครั้งก็ได้"

 

คาสึกะสอดมือเข้าไปในกางเกงชั้นในของเธออีกครั้ง

 และเริ่มบีบบังคับเธอด้วยแรงรัก

 

การเคลื่อนไหวที่ไม่หยุดหย่อนของเขาบ่งบอกชัดเจนว่า

เขาไม่มีทีท่าจะหยุด ไม่ว่ามิซึกิจะพูดอะไรก็ตาม

 

มิซึมิกิครางออกมาขณะที่เธออยู่ในอ้อมแขนของคาสึกะ

 สิ่งเดียวที่มิซึกิทำได้ในตอนนี้คือครางต่อไป

 

เมื่อฉันตัดสินใจไปเลิฟโฮเทลกับมิซึกิ

 

 ฉันเลือกโรงแรมที่เคยไปมาก่อนกับฮานะ คาเร็น

 

เหมือนกับที่มิซึกิรู้ในครั้งล่าสุด มีความเสี่ยงที่คนรู้จักของเธอจะเห็นเพราะอยู่ใกล้ๆ

 แต่ถึงอย่างนั้น ที่นั้นก็ยังโอเค ยิ่งไปกว่านั้น

 

 ฉันต้องการห้องแบบเดียวกับครั้งที่แล้ว บรรยากาศเงียบสงบ

 และวิวจากหน้าต่างก็สวยงาม

 

มันจะเป็นที่ที่สมบูรณ์แบบสำหรับการมีเซ็กส์

 

เราเสียเงินไปเยอะมากเพื่อไปโรงแรม

 เลยไม่ต้องเสียเวลาไปลองโรงแรมหรือห้องใหม่

 

ปัญหาคือเราจะได้ห้องเดิมไหม นับประสาอะไรกับโรงแรมเดิม

 แต่ในยุคที่การเชื่อมต่อถึงกันทั่วโลกแบบนี้

 

 แม้แต่ห้องเลิฟโฮเทลก็จองออนไลน์ได้

 เลยไม่ใช่ปัญหา เอ่อ ฉันไม่เคยรู้เรื่องนี้มาก่อน

 

 จนกระทั่งได้ไปที่นั่นกับฮานะ คาเร็น ครั้งสุดท้าย

 ทุกอย่างคือประสบการณ์ รู้ไหม

 

และแล้ววันจันทร์ก็มาถึง

 

เหมือนกับครั้งสุดท้ายที่ฉันไปกับฮานะ คาเร็น

 

 เรากลับบ้านและเปลี่ยนเสื้อผ้าเองก่อนไปโรงแรม

 

มิซึมิกิกิแต่งตัวเรียบง่ายด้วยเสื้อเชิ้ตสีขาวแขนยาวกับกระโปรงยาวสีดำ

 

 เธอสวมแว่นตาปลอมและหมวกเบเร่ต์เพื่อปกปิดตัวตน

 

 แม้จะเกือบเดือนกรกฎาคมแล้ว แต่เธอก็ซ่อนแขนและขาไว้อย่างดี

 คาดว่าน่าจะเพื่อหลบสายตาของผู้ชาย

 

ต่างจากฮานะ คาเร็น เธอดูไม่เหมือนจะ "แต่งตัวจัดเต็ม!"

 

 แต่ก็เข้าใจได้เมื่อพิจารณาจากสภาพจิตใจของมิซึกิ

 

บางทีอาจเป็นเพราะเหตุนี้

 

ผมยาวสีดำและรูปร่างเพรียวบางของเธอที่ฝึกซ้อมกรีฑา

 จึงโดดเด่นตัดกับชุดเรียบง่าย ให้ความรู้สึกสดชื่น

 

 นี่เป็นเหตุผลที่เธอไม่รู้สึกร้อนอบอ้าวจากแสงแดด

แม้จะสวมเสื้อแขนยาวและกระโปรงยาวก็ตาม

 

ตอนนี้ มิซึกิไม่ได้พูดอะไรเลยตั้งแต่เราเจอกัน

 

 เห็นได้ชัดว่าเธอกังวลกับสิ่งที่จะเกิดขึ้น

 และเธอก็ดูซีดเล็กน้อย

 

เมื่อเรามาถึงโรงแรมและเข้าไปในห้อง ท่าทีของมิซึกิก็ไม่เปลี่ยนแปลง

 

ฮานะ คาเร็น ส่งเสียงเชียร์ทันทีที่เธอเข้ามาในห้องและค้นหา

 

 แต่มิซึกิกลับยืนนิ่งอยู่ตรงทางเข้าราวกับรูปปั้น

 ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่ได้พยายามวิ่งหนี

 

 ดังนั้นดูเหมือนว่ามิซึกิเองก็เตรียมตัวรับมือ

กับสิ่งที่จะเกิดขึ้นในแบบของเขาเอง

 

ฉันเรียกมิซึกิ

 

"มิซึกิ มานี่สิ"

 

ขณะที่ฉันเรียกเขาจากหน้าต่าง ฉันรู้สึกว่าเขาสั่นเล็กน้อย

 

ครู่หนึ่ง มิซึกิพยักหน้าเล็กน้อย ก้มศีรษะลง แล้วเดินเข้ามาหาฉันอย่างช้าๆ