นักกีฬากรีฑาหญิงที่ฉันเห็นในรูปวันนั้นยืนอยู่ตรงหน้าฉัน

 และเธอก็อยู่ตรงนั้นเพื่อทำให้ฉันหลั่งน้ำอสุจิ

 

แค่คิดถึงเรื่องนี้ก็ทำให้เป้าฉันใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

 

มิซึกิดูเหมือนจะสังเกตเห็นการเปลี่ยนแปลงได้ทันที

 

 และเมื่อเธอเห็นว่าฉันตื่นเต้นแค่มองเธอในชุดนักเรียน

 

 เธอก็ส่งสายตาโกรธ สับสน และบางอย่างที่ฉันอธิบายไม่ถูก

 

แต่แล้ว ราวกับเธอจะปล่อยอะไรบางอย่าง

 

 เธอทรุดเข่าลงตรงหน้าฉัน ยกโทษให้ฉัน และฉีกกางเกงในของฉันออก

 

"--"

 

เมื่อเจ้าโลกแข็งๆ ของฉันเริ่มงอกออกมาจากใต้กางเกงใน

 ฉันรู้สึกได้ว่ามิซึกิอ้าปากค้าง ถึงอย่างนั้น

 

 มิซึกิก็ไม่ได้กรีดร้องหรือหลบสายตา

 

 แต่กลับวางมือลงบนอวัยวะเพศของฉันเพื่อสำเร็จความใคร่ให้ฉันตามปกติ

 

แต่นี่คือจุดที่ปฏิกิริยาของมิซึกิแตกต่างออกไปเล็กน้อย

 เธอไม่ได้แค่สำเร็จความใคร่ให้ฉัน

 

 เธอมีอะไรพิเศษซ่อนอยู่ในแขนเสื้อของเธอ

 

"...มัน...ยากจริงๆ"

 

ขณะที่มิซึกิสัมผัสอวัยวะเพศของฉัน

 เธอก็เอ่ยความรู้สึกออกมาอย่างเขินอาย

 

เธอเคยพึมพำความคิดเห็นเกี่ยวกับอวัยวะเพศของฉัน

โดยไม่ได้ตั้งใจมาก่อน

 แต่วันนี้เธอพูดออกมาดังๆ ให้ฉันได้ยินอย่างชัดเจน

 

"และมันร้อน...มีกลิ่น...โอ้ ตรงนี้มันนุ่ม เส้นเลือดปูดโปน

 และสั่นสะท้าน...ไม่เจ็บเหรอตรงนี้?"

 

เธอสัมผัสหัวอวัยวะเพศของฉัน ลากไปตามสัน

 และลูบไล้แกนอวัยวะเพศของฉัน ขณะที่เธอทำเช่นนั้น

 

 เธอก็เงยหน้ามองขึ้นมาที่ฉันเพื่อตรวจดูปฏิกิริยาของฉัน

 

นี่เป็นการเปลี่ยนแปลงจากครั้งก่อน ตอนที่เธอค่อยๆ

 ฝึกฝนความรู้เรื่องอีโรติกที่เธอได้หยิบยกขึ้นมาอย่างขลาดเขลา

 

 ตอนนี้มิซึกิรู้ชัดแล้วว่า "นี่แหละคือวิธีที่ฉันถูกปลุกเร้าอารมณ์"

 และยิ่งทำให้ฉันยิ่งตื่นเต้นขึ้นไปอีก

 

ฉันมั่นใจว่าเธอไม่ได้รู้เรื่องนี้จากอินเทอร์เน็ตหรือนิตยสาร

 แต่มาจากประสบการณ์ตรงของเพื่อนในชีวิตจริง

 

 สำหรับฉันแล้วดูเหมือนว่าตอนนี้

มิซึกิกำลังนำความรู้ที่ได้เรียนรู้มาฝึกฝน ระงับความรู้สึกอายไว้

 

กางเกงชั้นในสีขาวของเขามีเส้นสีน้ำเงิน

กำลังโยกเยกไปมาอยู่ตรงหน้าฉัน

 

 เขาคงไม่ถูกปลุกเร้าอารมณ์จากการช่วยตัวเองหรอก เขาคงอายมากแน่ๆ

 

แต่มิซึกิก็ยังไม่อยากหยุดบริการฉัน

 

"อ้อ มีของเหลวใสๆ ไหลออกมาจากปลาย...

 ฉันคิดว่านี่มันน้ำอสุจิก่อนหลั่งใช่มั้ย?

 เพื่อนฉันบอกว่ามันคือสิ่งที่ออกมาเมื่อผู้ชายถูกปลุกเร้าอารมณ์"

 

ขณะที่เขาพูด มิซึกิกิก็ยังคงขยับมือขวาของเขาราวกับลูบไล้แกนของฉัน

 

จากนั้นเขาก็ใช้มือซ้ายลูบไล้ลูกอัณฑะของฉัน

 และเริ่มนวดถุงอัณฑะของฉันเบาๆ

 

 การกระตุ้นลูกอัณฑะก่อนหลั่งน้ำอสุจิเป็นสัมผัส

ที่ฮานะ คาเร็น มักจะทำกัน

 

"เธอ กลิ่นแรงจัง... เธอกำลังจะเสร็จเหรอ? เอ่อ ได้โปรด

 ปล่อยมันออกมาเถอะ แล้วก็ ได้โปรด เอ่อ... เสร็จฉัน -- อ๊า!?"

 

เทคนิคทางเพศที่แปลกพิลึกของมิซึกิในชุดยูนิฟอร์ม

ทำให้ฉันเสร็จได้อย่างง่ายดายอย่างน่าประหลาดใจ

 

อย่างที่มิซึกิต้องการ—เอ่อ ไม่ใช่ว่าเธอต้องการจริงๆ

 

 บางทีเพื่อนเธออาจจะแค่บอกว่ามันจะทำให้ฉันอารมณ์ดี

 แต่ฉันก็ยังพ่นน้ำอสุจิใส่เธออยู่ดี

 

เหมือนกับวันแรก หน้าของมิซึกิถูกน้ำอสุจิปกคลุมอย่างรวดเร็ว

 สิ่งเดียวที่แตกต่างจากวันแรกคืออวัยวะเพศของฉันยังแข็งอยู่

 

"มิซึกิ ดีมากเลย"

 

ฉันเรียกเธอและลูบหัวเธอ มิซึกิพึมพำเบาๆ

 ว่า "ขอบคุณ" อีกครั้ง ฮานะ คาเร็น - ไม่ใช่สิ 

เพื่อนของเธอ - คงบอกให้เธอพูดแบบนั้นถ้าฉันชมเธอ

 

ในใจฉันชื่นชมฮานะ คาเร็น สำหรับความช่วยเหลือของเธอและพูดต่อ

 

"งั้นก็ทำอีกครั้งสิ ใช้ตรงนี้นะ โอเคไหม?"

 

พูดจบ ฉันก็ยื่นมือลงไปที่เป้าของมิซึกิ

 เลียจิ๋มเธอตั้งแต่ล่างขึ้นบน เหนือกางเกงชั้นใน

 

"ห๊ะ?!"

 

มิซึกิทนไม่ไหว ร้องออกมาและถอยห่าง

 แต่ฉันไม่สนใจเธอและนอนลงบนม้านั่งตัวหนึ่ง

 

ฉันอยู่ในท่านั้นและสั่งมิซึกิ

 

"ขึ้นมาบนตัวฉัน แล้วถูเจ้าโลกของเธอด้วยจุดที่เธอเพิ่งลูบไป"

 

"นั่นมัน..."

 

"ฉันไม่ได้บอกให้เธอถอดนะ เธอใส่กางเกงชั้นในของเธอไว้ก็ได้

 เธออยากจะบอกเพื่อนที่ให้คำแนะนำเธอว่า เธอทำถูกแล้วใช่มั้ย?"

 

พอฉันเอ่ยเป็นนัยๆ ถึงฮานะ คาเร็น มิซึกิก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง

 ก่อนจะพยักหน้าเล็กน้อย

 

จากนั้น เธอก็คร่อมฉันอย่างช้าๆ

 

 แล้วกดเนื้อผ้าของกางเกงชั้นในของเธอลงบนอวัยวะเพศของฉัน

 

ฉันพูดพลางหายใจแรงด้วยความตื่นเต้น

 

"ดี เอาสะโพกของเธอถูกับอวัยวะเพศของฉันต่อไป"

 

"ค่ะ..."

 

มิซึกิเริ่มขยับสะโพกอย่างช้าๆ ราวกับยอมแพ้

 

ขณะที่ฉันมองเธอจากข้างล่าง

 ฉันคิดว่าฉันน่าจะเสร็จได้อีกสองครั้ง

 

ถ้าเธอยังคงลูบไล้ฉันในกางเกงชั้นในของเธอต่อไป

 มุมปากของฉันก็กระตุกขึ้น

 

สรุปสั้นๆ คือ ฉันหลั่งน้ำอสุจิอีกสามครั้ง

 

 ทำให้กางเกงชั้นในของมิซึกิที่พุ่งพล่านเปื้อนไปด้วยน้ำอสุจิของฉัน

 

หลังจากกลับถึงบ้านจากการวิ่งตอนเช้ากับคาสึกะ

 

 มิซึกิก็เปิดประตูหน้าบ้านแล้วตรงเข้าห้องน้ำ

โดยไม่แม้แต่จะมองเป็นครั้งที่สอง

 

เธอทำเช่นนั้นเพื่อชำระล้างเหงื่อที่สะสมจากการวิ่ง

 และในขณะเดียวกันก็เพื่อชำระล้างกลิ่นทางเพศที่คาสึกะทิ้งไว้

 

หลังจากถอดเสื้อผ้าในห้องน้ำ

 

 มิซึกิก็หยิบชุดออกกำลังกายของเธอออกมา

 แทนที่จะใส่ลงในตะกร้าผ้า เธอกลับถือมันเข้าห้องน้ำ

 

"มันเหนียวเหนอะหนะ... แถมกลิ่นเหม็น... ซักยังไงก็ไม่ออก ใช่มั้ยล่ะ?"

 

มิซึกิพึมพำด้วยน้ำเสียงน่าสงสาร

 

กางเกงขาสั้นรัดรูปเปียกโชกไปด้วยเหงื่อและน้ำอสุจิ ส่งกลิ่นเหม็นฉุนรุนแรง ถึงแม้จะไม่แย่เท่ากางเกงขาสั้น

 

 แต่เสื้อตัวบนของเธอก็อยู่ในสภาพที่แย่มากเช่นกัน

 

 แน่นอนว่ากลิ่นทางเพศนั้นได้แทรกซึมเข้าไปในชุดวอร์มที่เธอสวมทับอยู่

 

ถ้าเธอโยนอะไรแบบนี้ลงในตะกร้าผ้า

 ครอบครัวของเธอต้องสังเกตเห็นอย่างแน่นอน มิซึกิ

 มิซึกิ น้ำตาไหลพรากขณะที่เธอเริ่มล้างมันในห้องน้ำ

 

มิซึกิ มิซึกิ รู้สึกรำคาญกับกลิ่นฉุนของน้ำอสุจิ

 

 เธอจึงล้างน้ำยาสีขาวขุ่นออกจากชุดยูนิฟอร์มของเธอ ผ่านไปครึ่งทาง

 ความรู้สึกเหนียวเหนอะหนะเริ่มเกาะติดมือเธอขณะที่เธอล้าง

 และในที่สุดเธอก็ร้องไห้ออกมา ทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว

 

"...ฉันทำอะไรลงไปเนี่ย?"

 

เพื่อปลุกเร้าคาสึกะ เธอจึงหยิบชุดยูนิฟอร์มอันล้ำค่า

ของเขาขึ้นมาถูกับอวัยวะเพศของเขา กระตุ้นให้เขาหลั่งน้ำอสุจิ

 

เพียงไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้ มิซึกิ มิซึกิ กำลังคร่อมคาสึกะ

 โยกสะโพกอย่างใคร่รู้ อยู่กลางสวนสาธารณะ

 ที่ซึ่งไม่มีใครรู้ว่าใครจะมาปรากฏตัวเมื่อไหร่หรือเมื่อไหร่

 

 

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ร่างกายของมิซึกิ 

มิซึกิรู้สึกร้อนผ่าวราวกับถูกจุดไฟ

 เธอแทบจะเป็นลมด้วยความอับอาย

 

"ฉันไม่มีทางเลือก ถ้าฉันทำให้เขาพอใจไม่ได้ เรื่องร้ายๆ

 จะเกิดขึ้นกับฮานะ คาเร็น แน่"

 

มิซึมิกิพึมพำกับตัวเองราวกับพยายามปลอบใจตัวเอง

 

ใช่ มันช่วยไม่ได้ เพื่อปกป้องมิซึกิและพี่น้องคนอื่นๆ 

 

ฮานะ คาเร็นจึงถูกคาสึกะแต่งตั้งให้เป็นเพื่อนสนิท

และบังคับให้มีเพศสัมพันธ์กับเขา

 

 เพื่อแบ่งเบาภาระของฮานะคาเร็น แม้เพียงเล็กน้อย

 

 มิซึมิกิก็กลายเป็นเพื่อนสนิทของเขาเช่นกัน

 

และด้วยเหตุนี้ เขาจึงต้องยอมรับสิ่งต่างๆ เช่น

 การประจบประแจงคาสึกะในชุดเครื่องแบบ

 

 และการส่ายสะโพกกลางแจ้งเพื่อทำความสะอาดอวัยวะเพศ

 เมื่อเทียบกับฮานะ คาเร็น ที่ถูกพาตัวไปโรงแรมและเล่นด้วย

 

 สิ่งที่มิซึมิกิทำในวันนี้ก็นับว่าไม่มีประโยชน์อะไร

 

นอกจากนี้ มันก็คุ้มค่าที่จะทนกับความอับอายและประจบประแจงคาสึกะ

 

"เยี่ยมมาก รู้สึกดีจริงๆ" "เพื่อเป็นการตอบแทนความพยายามของพวกเธอ 

ฉันสัญญาว่าจะไม่แตะต้องฮานะ คาเร็น ในวันนี้"

 

หลังจากหลั่งน้ำอสุจิครั้งที่สี่

 คาสึกะก็ลูบหัวมิซึกิที่กำลังมึนงงและพูดออกมา

 

จนกระทั่งเมื่อวานนี้

 มิซึมิซึกิยังไม่สามารถทำให้คาสึกะหลั่งน้ำอสุจิได้ติดต่อกันสามวัน

 

 ไม่ยากเลยที่จะจินตนาการว่าความปรารถนาทางเพศ

อันแรงกล้าของมิซึมิซึกินั้นพุ่งเป้าไปที่ฮานะ คาเร็น

 

ในแง่นี้ วันนี้มิซึมิซึกิก็สามารถทำหน้าที่ "แบกรับภาระของฮานะ คาเร็น"

 ได้สำเร็จเสียที นั่นคือสิ่งที่น่าภาคภูมิใจ

 

 แม้ว่าสิ่งที่เขาทำไปทั้งหมดก็แค่ทำให้ชายคนนั้นหลั่งน้ำอสุจิก็ตาม

 

มิซึมิซึกิพูดกับตัวเองพลางเช็ดน้ำตา

 

"ผมเป็นหนี้คุณมากสำหรับทุกสิ่งทุกอย่าง ฮานะ คาเร็น"

 

ขณะที่เขาพูดอยู่นี้ มิซึมิซึกิก็นึกขึ้นได้ว่าฮานะ คาเร็น โทรหาเขาเมื่อคืน

 

โทรศัพท์ดังขึ้นพอดีตอนใกล้ถึงเวลาเข้านอน

 

"สวัสดีตอนเย็น มิซึ มิซึกิจัง คุยกับคุณตอนนี้ได้มั้ยครับ"

 

เสียงของฮานะ คาเร็นฟังดูเป็นห่วงมิซึมิ