ผมชื่อก้องครับ แม่ผมเคยเล่าว่าตอนผมเด็กๆ แม่ไปดูหมอมา หมอดูบอกว่าผมมีดวงแบบนักรักตัวยง มีเสน่ห์สาวติดเพียบ นารีอุปถัมภ์ ฯลฯ ผมไม่รู้เรื่องหรอกครับว่าเค้าพูดอะไรกัน มารู้ก็เมื่อผมเรียนอยู่ ม. 1
ผมชื่อก้องครับ แม่ผมเคยเล่าว่าตอนผมเด็กๆ แม่ไปดูหมอมา หมอดูบอกว่าผมมีดวงแบบนักรักตัวยง มีเสน่ห์สาวติดเพียบ นารีอุปถัมภ์ ฯลฯ ผมไม่รู้เรื่องหรอกครับว่าเค้าพูดอะไรกัน มารู้ก็เมื่อผมเรียนอยู่ ม. 1
นานวันไปผมเริ่มจะสนิทสนมและเริ่มชอบไอ้เจนมาบ้างแล้ว
ผมเริ่มสังเกตว่าไอ้เอ็มเองก็น่าจะคิดอะไรกะเจนเหมือนกัน
บ่อยครั้งที่ไอ้เอ็มจะเสนอตัวไปส่งเจน
ตัวผมเองหลังจากที่เจนแสดงความรักในรูปแบบอื่น
เราใกล้ชิดกันมากขึ้น บางครั้งผมไปส่งเจนก็จูบเธอบ้าง
ผมก็คิดว่าวันหนึ่ง ผมคงได้เป็นแฟนกะเจน
จนเวลาปิดเทอมหมดลง
เราทั้งสามคนยังคงเป็นเพื่อนกัน..ไม่มีไรมากไปกว่านั้นสำหรับผม
แต่สำหรับไอ้เอ็ม...ผมไม่รู้...
พอขึ้น ม 5 พวกเราสามคนได้อยู่ห้องเดียวกัน ไอ้เอ็มนั่งข้างเจน
ผมชักมั่นใจแล้วว่าไอ้เอ็มกำลังจีบเจนแน่นอน
บางครั้งมันก็จูงไม้จูงมือเจนด้วย ซื้อขนมมาฝาก
ช่วยถือกระเป๋า ผมดูอยู่ห่างๆ
แต่เจนดูไม่คิดอะไรกับผมและเอ็มมากไปกว่าเพื่อน
เดือนแรกของ ม 5 เป็นไปตามปกติ
โค้ชทีมบอลเริ่มรับสมัครทีมโรงเรียน ซึ่งแน่นอน
ผมและไอ้เอ็มย่อมไปคัดเลือกด้วย
ซึ่งไม่ยากสำหรับเราสองคน
เนื่องจากเราเป็นตัวโรงเรียนตั้งแต่ ม 4 แล้ว
ช่วงซ้อมก็มีคนมาดูมากมายเหมือนเดิม โดยเฉพาะสาวๆ
ผมยังจำวันนี้ของปีที่แล้วได้ที่พี่หวานมาดูผม
จนเราเป็นแฟนกันและจบกันไปอย่างรวดเร็ว ผมคิดว่า
ผมน่าจะหาคนมาเชียร์เพื่อเปลี่ยนชีวิตผมมั่ง
และก็เป็นเช่นนั้นจริงๆ มีเด็ก ม 4 สองคนมาเป็นขาประจำ
ซึ่งผมไม่รู้ว่ามาดูคนไหน สนใจใคร
ไม่ต้องบอกเลยว่าเด็กๆสดใสขนาดไหน น่ารักขนาดไหน
ผมนั้นดูอยู่ห่างๆ จนกระทั่ง...
วันหนึ่งผมซ้อมเลิกเย็นเลย เลิกเกือบห้าโมงแล้ว
ไอ้เอ็มซ้อมเสร็จรีบทำหน้าที่พาเจนไปส่งบ้าน
ส่วนผมคุยกะโค้ชอีกเกือบครึ่งชั่วโมง
ผมลงมาห้องอาบน้ำเตรียมอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อกลับบ้าน
ผมเข้าห้องน้ำมาก็ถอดรองเท้า ถอดเสื้อ
และกางเกงบอลตอนนี้ไม่มีใครอยู่แล้ว
ผมนั่งพักโดยมีกางเกงในตัวเดียวอ
ยู่ที่เก้าอี้ก่อนจะอาบน้ำ ผมนั่งหันหลังให้ประตู
ได้ยินเสียงประตูเปิด แล้วปิดล้อคกุญแจเลย
ผมคิดว่าเป็นไอ้ยักษ์เพื่อนซี้ผมอีกคน ก็เลยตะโกนไปว่า
"มึงจะล้อคหาไรวะ แม่งเหลือกันสองคนแล้ว"
เงียบไม่มีเสียงตอบ ได้ยินแต่เสียงวางกระเป๋า
ผมยังก้มหน้าอยู่คิดว่าไอ้ยักษ์กำลังเปลี่ยนชุด
ก็เลยพูดเล่นแซวมันไปว่า
"เป็นไง แม่งฟันน้องเค้าแล้วสิมึง"
มันเงียบอีก ผมชักผิดสังเกต เลยหันไป แทบช้อค....
หนึ่งในกลุ่มน้อง ม 4 ที่ยืนดูผมซ้อมบอลนั่นเอง.
ผมลุกขึ้น..แต่ทุกอย่างอยู่ไกลตัวผมทั้งหมด
ผ้าเช็ดตัวก็อยู่ในล้อคเกอร์ กางเกง เสื้ออยู่ที่เท้าน้องเค้าน่ะหละ
ตอนนี้ผมก็เหลือกางเกงในที่เปียกเหงื่อ
จนชุ่มปิดบังดุ้นอ่อนตัวขนาดไม่ต่ำกว่า 4 นิ้ว อวบนูนเห็นชัด
น้องเค้าจ้องแต่ไม่หันหน้าหนีไม่พูดอะไร
"น้อง...เอ่ออออ..มาทำไรในนี้เนี่ย นี่มันห้องผู้ชาย"
พูดแล้วผมเดินเอามือกุมดุ้นไปล้อคเกอร์เพื่อหยิบผ้าเช็ดตัว
"ขอโทษค่ะ...พี่
ปานจะมาขอความช่วยเหลือจากจากพี่ก้องนิดหน่อยค่ะ.."
น้องชื่อปานนั่นเอง
"เอาสิ ให้พี่ช่วยอะไร"
"คือปานแข่งกะเพื่อนค่ะ
ไปล่ารายชื่อพี่ที่คิดว่าจะได้เป็นนักบอลทีมโรงเรียนมา 10 คน
ใครทายถูกมากกว่ากันชนะค่ะ คนแพ้ต้องเลี้ยงสุกี้ค่ะ"
"โธ่เอ๊ย..แค่นี้เอง ขอพี่ข้างนอกก็ได้ ลงมานี่ไม่กลัวพี่ปล้ำเอาเหรอ"
คราวนี้น้องปานหน้าแดงเลย แต่เธอไม่ตอบและไม่หนีด้วย
ผมเดินไปล้อคเกอร์จริงๆเปิดกระเป๋าเป้
หยิบปากกาออกมา
"เอาสิ จะให้พี่เขียนตรงไหน"
น้องปานเอาสมุดสีชมพูออกมาเล่มนึง เปิดหน้าแรกให้
"พี่เป็นคนแรกเลยเหรอ ทำไมมั่นใจอย่างงั้น"
"พี่ก้องเป็นทีมโรงเรียนมาก่อนค่ะ และพี่ก้องก็เล่นเก่งมากค่ะ"
ผมพยักหน้า เอามือเขย่าหัวน้องปานเล็กน้อย
"ขอบคุณนะ...ที่มั่นใจตัวพี่"
ผมยื่นสมุดชมพูจะคืนให้
น้องปานไม่คิดไรเดินเข้ามาแล้วหยุดยืนหน้าผม ชูมือจะหยิบ
แต่ผมสูงกว่าแยะ ยกมือขึ้นนิดนึงน้องเค้าก็เอื้อมไม่ได้แล้ว
ผมก็เลยคิดแผลงๆ กะจะแกล้งเธอเล่นซะหน่อย
แต่แค่แกล้งไม่อยากทำน้องเค้าหรอก
เธอเป็นเด็ก ม 4 ตัวเล็กๆ ขืนโดนของผมชักตาตั้งแน่
"พี่ก้องอ่ะ อย่าแกล้งสิ ปานขอนะคะ.."
"ปานจะเอาอะไร ขอให้พี่หอมแก้มปานเหรอ"
ว่าแล้วผมรวบเธอเลย เธอดิ้นขลุกขลัก
"ไม่เอาพี่ก้อง อย่าเล่นสิ ปานกลัวนะพี่"
ก็น่ากลัวหละ ตอนนี้ท่อนลำของผมถูไถแถวๆท้องของน้องปาน
ผมว่าปานคงรู้แหละว่าขนาดมันขนาดไหน ผมหอมแก้มน้องปาน
ไซร์คอน้องปานซ้ายขวาและจูบปากที่น่ารักของเธอ
"พี่ขอของแลกเปลี่ยนนะปาน..."
เธอดิ้น แต่ผมรู้ว่าเธอไม่ได้ดิ้นแรงมาก
(หรือว่าดิ้นแรงแล้ว แต่เธอตัวเล็ก แรงน้อยไม่มีวันหลุดได้เลย)
"พี่ก้อง อย่าทำปานนะ อย่าสิ ปานมาขอชื่อพี่เฉยๆนะ"
ทีแรกก็กะจะทำแค่พอตกใจ เพื่อสั่งสอนน้องเค้าว่า
อย่าบุกมาหาผู้ชายแบบนี้
แต่ผมเองก็เก็บมาทั้งอาทิตย์แล้วซ้อมตั้งแต่วันจันทร์
กลับบ้านก็นอน
แล้วตั้งแต่ปิดเทอมแล้วที่ผมไม่ได้เจอใครอื่นเลย
เจนก็ยังไม่ถึงขั้นลงเอยกัน
น้องปานคงเป็นเหยื่ออันโอชะของผมแล้ว พอได้กลิ่นน้องปาน
ผมลืมเรื่องแกล้งสนิทเลย
จิตใจผมตอนนี้มุ่งมั่นจะใช้น้องปานระบายความใคร่ของผม
พอผมคิดเท่านี้ ส่วนล่างผมรับลูก
มันเริ่มเพิ่มขนาดมากขึ้นอัดแน่นเต็มๆ
ผมผลักน้องปานเข้าไปในส่วนที่เปลี่ยนเสื้อข้างในซึ่งมีเก้าอี้
และกดล้อคกุญแจประตูอีกชั้นเผื่อ
ไอ้ห่ายักษ์ตามลงมาน้องปานอาจซวยได้
น้องปานสะดุดล้มลงบนพื้น ผมยืนคร่อมเธอ
ปานเห็นอาวุธผมที่ยังไม่เต็มที่นักและยังอยู่ในกางเกงใน
เธอตาโตทีเดียว เอามือปิดปาก ตกใจมาก ผมก้มตามลงไป
เอามือรีบปลดกระดุมของปาน
เธอยังไม่ยอมเอามือมาผลักผมออกไป
ผมถอดข้างบนได้สองเม็ดแล้ว แต่ปานดิ้นจัง
ผมเลยใช้มือขวารวบมือทั้งสองเอาไว้ ส่วนมือซ้าย ลงล่างเลย
สอดเข้าใต้กระโปรงนักเรียนจนถึงกางเกงใน
ผมปลิ้นกางเกงในจนมือเข้าไปได้ และเอานิ้วหารูน้องจนเจอ
จากนั้นผมก็มั่นใจว่าน้องปานเสร็จผมแน่
นิ้วชี้ผมนำทางเข้ารูแค่ปลายนิ้วน้องปานร้องลั่น ดิ้นแรงกว่าเดิม
ผมรู้เลยว่าน้องปานยังซิง...
ผมไม่อยากข่มขืน
เลยเปลี่ยนจากนั่งข้างๆมาแทรกตัวลงหว่างขา
น้องปานแล้วก็กดน้องปานใต้ตัวผม ผมเริ่มจูบน้องเค้า
น้องปานไม่เอาด้วย ผมเปลี่ยนใจ
เอามือขวาถลกกางเกงในน้องเค้าลงไปจนเลยเข่า
จากนั้น ก็เริ่มหารูใหม่ แต่ไม่ใส่เข้าไป
เอานิ้วเขี่ยแตด.... เท่านั้นแหละ น้องร้องโอ๊ย
และแสดงท่าเสียวออกนอกหน้า ผมบี้เลย ทั้งถูทั้งบี้
น้องปานดิ้นพยายามหลบนิ้วไปมา แต่ไม่สำเร็จ
ผมบี้แตดน้องสักพัก
น้องปานถึงจุดไปปานกระตุกแรงๆๆ
ร้องโอ๊ยยยย ยาว แล้วเกร็งตัว ผมยังคงบี้แตดให้เสียวต่อเนื่อง
แล้วก็รูดกางเกงในผมลง